Μετὰ ταῦτα εἶδον, καὶ ἰδοὺ ὄχλος πολύς, ὃν ἀριθμῆσαι αὐτὸν οὐδεὶς ἐδύνατο, ἐκ παντὸς ἔθνους καὶ φυλῶν καὶ λαῶν καὶ γλωσσῶν ἑστῶτες ἐνώπιον τοῦ θρόνου καὶ ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου περιβεβλημένους στολὰς λευκὰς καὶ φοίνικες ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν, (A 7,9)
- ὄχλος πολύς (mianownik) - tłum liczny
- ἑστῶτες (=[oni] stojący - biernik od imiesłowu czynnego czasu teraźniejszego od czasownika stać) ἐνώπιον (=przed) τοῦ θρόνου (tronu - dopełniacz, którego użycia po grecku wymaga przyimek ἐνώπιον / po polsku tłumaczymy przed tronem, bo mamy inną składnię zaimka)
Μετὰ ταῦτα ἤκουσα ὡς φωνὴν μεγάλην ὄχλου πολλοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ λεγόντων• ἁλληλουϊά• ἡ σωτηρία καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ δύναμις τοῦ θεοῦ ἡμῶν (Ap 19,1)
- tutaj pogrubiony tekst znaczy dosłownie tłumu licznego w niebie (dopełniacz od ὄχλος πολύς)
Jeśli więc tron jest w niebie, to obie są w niebie. PNŚ, aby to ukryć, nie tłumaczy obu tych zwrotów przez "wielka rzesza" (Ap 7,9), ale w Ap 19,1 przekładają "głos ogromnej rzeszy".