Witaj, gościu! Zaloguj się lub Zarejestruj się.

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

Autor Wątek: O tym, jak Świadkowie Jehowy Biblię poprawiali - Jezus Chrystus  (Przeczytany 14821 razy)

Offline Abba

  • Pionier
  • Wiadomości: 779
  • Polubień: 2839
  • Przebudzony, przerażony prawdą o WTS
Odp: O tym, jak Świadkowie Jehowy Biblię poprawiali - Jezus Chrystus
« Odpowiedź #15 dnia: 10 Kwiecień, 2016, 00:52 »
Szeregowi ŚJ nie wiedzą o tym i nie zgłębiają takich rzeczy. Oni żyją Strażnicą, a tam nie ma o tym mowy.

...a kiedy zaczynają je zgłębiać, to jeśli się przyznają starszym, że mają wątpliwości,
to już zostają na czułym celowniku - straszna jest ta zborowa rzeczywistość


Offline gerontas

Odp: O tym, jak Świadkowie Jehowy Biblię poprawiali - Jezus Chrystus
« Odpowiedź #16 dnia: 10 Kwiecień, 2016, 07:01 »
Chyba każdy kto weźmie Biblie ŚJ do reki to w sprawie Jezusa zauważy dwa rodzaje tekstów: Jezus "bogiem" i "Bogiem"

Jezus „bogiem”

„Na początku był Słowo, a Słowo był u Boga i Słowo był bogiem” (J 1:1).

jednorodzony bóg, który zajmuje miejsce u piersi Ojca, ten dał co do niego wyjaśnienie” (J 1:18).

„Żydzi mu odpowiedzieli: »Nie kamienujemy cię za szlachetny czyn, lecz za bluźnierstwo – za to, że ty, chociaż jesteś człowiekiem, czynisz siebie bogiem«” (J 10:33).

Jezus „Bogiem”

„I będą go zwać imieniem Cudowny Doradca, Potężny Bóg, Wiekuisty Ojciec, Książę Pokoju” (Iz 9:6).

„Odpowiadając, Tomasz rzekł do niego: »Mój Pan i mój Bóg!«” (J 20:28).

„Właśnie dlatego Żydzi od tej chwili tym bardziej usiłowali go zabić, ponieważ nie tylko naruszał sabat, ale też nazywał Boga swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu” (J 5:18).

ŚJ pewnie doskonale potrafią godzić te teksty. ;)
Ale czy nieuprzedzony czytelnik nie wpadnie w zakłopotanie lub jakieś swoje wnioski?

Mało tego, że Pismo Święte w różnych miejscach określa Jezusa jako Boga lub w inny sposób podkreśla jego Boskość i niezwykłą władzę oraz pozycję, to są również fragmenty, które wskazują na oddawanie czci Panu Jezusowi. Takiej czci, która należy się Bogu. Oto niektóre fragmenty:

A siedzący w łodzi oddali Mu pokłon, mówiąc: - Ty naprawdę jesteś Synem Bożym. [Biblia Poznańska, Mt 14:33]

Kiedy zaś weszli do domu, zobaczyli Dziecko z Jego matką Maryją. Upadli na twarz i złożyli Mu hołd. I otworzywszy szkatuły ofiarowali złoto, kadzidło i mirrę. [Biblia Poznańska, Mt 2:11]

On zaś rzekł: - Wierzę, Panie. I oddał Mu pokłon. [Biblia Poznańska, J 9:38]

Kiedy zaś powtórnie wprowadza pierworodnego na świat, powiada: 'Niech padną przed Nim na twarz wszyscy aniołowie Boży'. [Biblia Poznańska, Hbr 1:6]



Offline Roszada

Odp: O tym, jak Świadkowie Jehowy Biblię poprawiali - Jezus Chrystus
« Odpowiedź #17 dnia: 10 Kwiecień, 2016, 09:10 »
Gerontas!
Ale my na ogół w tych wątkach dajemy cytaty z Biblii ŚJ, bo można było pokazać, że i z ich Biblii nieuprzedzony człowiek znajdzie wnioski inne niż Towarzystwo. :)


Offline Roszada

Odp: O tym, jak Świadkowie Jehowy Biblię poprawiali - Jezus Chrystus
« Odpowiedź #18 dnia: 10 Kwiecień, 2016, 09:28 »
Teksty z Biblii ŚJ o Bóstwie Jezusa, które nieuprzedzony czytelnik sam znajdzie:

Chrystus „prawdziwy Bóg”
1) 1J 5:20 – „My zaś wiemy, że Syn Boży przyszedł i obdarzył nas zdolnością umysłu, żebyśmy mogli poznać prawdziwego. I jesteśmy w jedności z tym prawdziwym poprzez jego Syna, Jezusa Chrystusa. To jest prawdziwy Bóg i życie wieczne”.
[Oczywiście Towarzystwo Strażnica starało się zrobić coś, by ten tekst o „prawdziwym Bogu” Jezusie odnieść do Ojca. Wstawiono do niego słowo „poprzez” zamiast „w [Synu]”, którego brak w oryginale greckim, co Świadkowie Jehowy sami potwierdzili w swym dosłownym grecko-angielskim przekładzie: in the Son of him to Jesus Christ (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Ale nawet termin „poprzez” nie przeszkadza nam zauważyć w tym tekście Jezusa „prawdziwego Boga”. Tym bardziej, że Chrystus jest „Prawdziwym” (Ap 19:11), „Bogiem” (J 20:28) i „życiem” (J 11:25, 14:3). Kiedyś w tym wersecie wstawiano nawet słowa „za pośrednictwem” (Strażnice: Rok XCIII [1972] Nr 5 s. 4; Rok CVI [1985] Nr 3 s. 18; Rok CVI [1985] Nr 7 s. 21). Najbardziej ingerencję Świadków Jehowy w tekst 1J 5:20 ukazuje ich broszura: „I jesteśmy w /jedności z, NW/ Tym, który jest prawdziwy. (...) W Synu jego, Jezusie Chrystusie /za pośrednictwem jego Syna Jezusa Chrystusa, NW/. On jest Bogiem prawdziwym i żywotem wiecznym” („‘Słowo’ – kogo miał na myśli apostoł Jan?” 1965 s. 45).]

Chrystus „Bóg mój”
2) J 20:28 – „Odpowiadając, Tomasz rzekł do niego: »Mój Pan i mój Bóg!«”.
[Biblia Świadków Jehowy zawiera podobne sformułowanie dotyczące Boga: „Tak rzekł twój Pan, Jehowa, twój Bóg” (Iz 51:22). Jedna z ich publikacji zawiera takie oto słowa: „Wykazał Żydom, iż są w błędzie, gdyż nie jest Bogiem, tylko Synem Bożym” (Strażnica Nr 17, 1988 s. 19). Ciekawe wobec tego, czemu Jezus nie „wykazał Tomaszowi, iż jest w błędzie”. Inna publikacja starała się zafałszować tekst J 20:28 skracając go w najważniejszym miejscu: „Jednakże po upływie tygodnia ujrzał i usłyszał Jezusa na innym zgromadzeniu, a przekonawszy się o jego tożsamości, wyznał: »Pan mój«” (Strażnica Rok XCII [1971] Nr 7 s. 11). Zauważmy też słowa, które wypowiada Bóg: „Czy oprócz mnie istnieje Bóg? Nie, nie ma żadnej Skały. Ja żadnej nie znam” (Iz 44:8). A jednak Jezus jest „Bogiem” według J 20:28 i „masywem skalnym [skałą]” według 1Kor 10:4. O J 20:28 patrz też poniżej w omówieniu Chrystus „mój [nasz] Pan”.]

Chrystus „Bóg z nami”
3) Mt 1:23 – „„Oto dziewica będzie brzemienna i urodzi syna, i nazwą go imieniem Immanuel”, co w tłumaczeniu znaczy: »Z nami jest Bóg«”.
[Podobne słowa padają o Bogu: „Obmyślcie plan, a będzie udaremniony! Powiedzcie jakieś słowo, a się nie ostoi, gdyż Bóg jest z nami!” (Iz 8:10; por. Rz 8:31). Mt 1:23 nawiązuje do Iz 7:14, a ten Izajasz nazywa Mesjasza „Bogiem” (Iz 9:6). Jezus jako Bóg (J 20:28) rzeczywiście ma być z nami: „A oto ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do zakończenia systemu rzeczy” (Mt 28:20).]

Chrystus „Wielki Bóg”
4) Tt 2:13 – „oczekując szczęśliwej nadziei i chwalebnego ujawnienia się wielkiego Boga oraz naszego Wybawcy, Chrystusa Jezusa”.
[Chociaż Towarzystwo Strażnica użyło tu zamiast litery „i” słowo „oraz”, a także przestawiło termin „naszego” w inne miejsce (przed „Wybawcę”), to jednak my możemy inaczej zrozumieć ten tekst niż ono. Tym bardziej, że „Wielkim” wielokrotnie nazwany jest w Nowym Testamencie Jezus (Łk 1:32, 7:16, Mt 4:16, 5:35, Dz 22:6, Hbr 4:14, 10:21, 13:20). Dosłowne tłumaczenie tego wersetu według grecko-angielskiego przekładu Świadków Jehowy wygląda następująco: of the great God and of Savior of us of Christ Jesus (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). W jednej z polskich publikacji Towarzystwo Strażnica o Tt 2:13 napisało: „W dosłownym przekładzie z języka greckiego wspomniany fragment brzmi: „chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Chrystusa Jezusa” („The Interlinear Greek-English New Testament” w opracowaniu dra Alfreda Marshalla). W języku oryginału występuje tutaj jeden przedimek (tou), który poprzedza dwa rzeczowniki (Boga, Zbawiciela) połączone spójnikiem »i«” (Strażnica Rok CIII [1982] Nr 10 s. 23). Jezus jest więc nazwany tak samo jak Bóg („Bóg wielki” Pwt 7:21).]

Chrystus „Jednorodzony Bóg”
5) J 1:18 – „Żaden człowiek nigdy nie widział Boga; jednorodzony bóg, który zajmuje miejsce u piersi Ojca, ten dał co do niego wyjaśnienie”.
[Towarzystwo Strażnica odbiera w tym wersecie chwałę Chrystusowi pisząc małymi literami słowa „jednorodzony bóg”. Powodem tego jest brak rodzajnika (gr. ho) przed terminem „bóg”. Tymczasem jego własny grecko-angielskiego przekład ukazuje, że w tym wersecie nie ma też tego rodzajnika przed słowem „Boga” (dot. Ojca), a oddano je z dużej litery (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Jak Świadkowie Jehowy godzą ten tekst o „bogu” z fragmentami z Iz 9:6 i J 20:28, w których uczą o Jezusie „Bogu”? Jak uzgadniają oni ten tekst o „bogu” ze słowami „Zobaczcie więc, że to ja jestem i nie ma obok mnie żadnych bogów” (Pwt 32:39; por. Wj 34:14)? Przecież Jezus (jako Słowo) przebywał w tym czasie z Ojcem.]

Chrystus „Bóg nasz”
6) 2P 1:1 – „Szymon Piotr, niewolnik i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy dzięki prawości naszego Boga, a także Wybawcy, Jezusa Chrystusa, dostąpili wiary równie cennej jak nasza”.
[Chociaż Towarzystwo Strażnica użyło tu zamiast „i” słowa „a także”, to jednak my możemy inaczej zrozumieć ten tekst. Tym bardziej, że ten sam Piotr w innym miejscu napisał: „oraz poznaniu naszego Pana i Wybawcy, Jezusa Chrystusa. Jemu chwała zarówno teraz, jak i po dzień wieczności” (2P 3:18). Dosłowne tłumaczenie wersetu 2P 1:1 według grecko-angielskiego przekładu Świadków Jehowy wygląda następująco: of the God of us and of Savior Jesus Christ  (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Jezus jest więc nazwany tak samo jak Bóg („nasz Bóg” Ps 95:7).]

7) Iz 40:3 – „Słuchajcie! Ktoś woła na pustkowiu: „Oczyśćcie drogę Jehowy! Prostujcie dla naszego Boga gościniec wiodący przez pustynną równinę”.
[Wprawdzie słowa te w Starym Testamencie dotyczyły Jahwe, ale w Nowym Testamencie wypełnił je Jezus będąc Bogiem (J 20:28): „Początek dobrej nowiny o Jezusie Chrystusie: Jak jest napisane u proroka Izajasza: »(Oto ja przed twoim obliczem wysyłam mego posłańca, który przygotuje drogę twoją). Słuchajcie! Ktoś woła na pustkowiu: ‚Przygotujcie drogę Jehowy, prostymi czyńcie jego szlaki’«” (Mk 1:1-3). Ewidentnie Jan szedł przed Jezusem, a nie przed Jehową. Imię Jehowa zostało wprowadzone do Mk 1:3 wbrew dosłownemu przekładowi grecko-angielskiemu Świadków Jehowy: the way of Lord, to znaczy droga Pana (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985).]

8) Iz 35:4-6 – „Powiedzcie do zatroskanych w sercu: »Bądźcie silni. Nie lękajcie się. Oto wasz Bóg przyjdzie z pomstą, Bóg – z odpłatą. Przyjdzie on i was wybawi«. W owym czasie otworzą się oczy ślepych, zostaną też otworzone uszy głuchych. Wówczas kulawy będzie się wspinał niczym jeleń, a język niemowy krzyknie wesoło”.
[Wprawdzie słowa te w Starym Testamencie dotyczyły Jahwe, ale w Nowym Testamencie wypełnił je Jezus będąc Bogiem (J 20:28): „a ty masz go nazwać imieniem Jezus, on bowiem wybawi” (Mt 1:21); „Idźcie, opowiedzcie Janowi, coście ujrzeli i usłyszeli: Ślepi zostają obdarzeni wzrokiem, kulawi chodzą, trędowaci dostępują oczyszczenia, a głusi słyszą, umarli są wskrzeszani, biednym jest opowiadana dobra nowina. I szczęśliwy jest ten, kto się mną nie zgorszył” (Łk 7:22-23); „niemi mówią” (Mk 7:37).]

Chrystus „Potężny Bóg”
9) Iz 9:6 – „Bo narodziło się nam dziecko, syn został nam dany; a na jego barkach spocznie władza książęca. I będą go zwać imieniem Cudowny Doradca, Potężny Bóg, Wiekuisty Ojciec, Książę Pokoju”.
[Ten sam Izajasz nazywa też Jahwe „Potężnym Bogiem”: „oprą się na Jehowie, Świętym Izraela, w wierności wobec prawdy. Tylko ostatek powróci, ostatek Jakuba – do Potężnego Boga” (Iz 10:20-21). Widać więc, że Izajasz nadaje Chrystusowi i Jahwe te same tytuły, zrównując ich chwałę. Interesujące jest też to, że w Septuagincie, w Księdze Izajasza, ani razu nie pada określenie „Wszechmocny” (patrz Septuaginta t. I-II dr A. Rahlfs, Stuttgart 1979). Widnieje ono tylko jeden raz w tekście hebrajskim w Iz 13:6. Również inni pisarze nazywają Boga „Potężnym” (Pwt 10:17, Hi 36:5, Jr 32:18).]

Chrystus „Bóg Wybawca”
10) Tt 1:2-3 – „na podstawie nadziei życia wiecznego, obiecanego przed dawnymi czasy przez Boga, który nie może kłamać, a który w czasach uznanych przez siebie za stosowne ujawnił swoje słowo w głoszeniu powierzonym mi z nakazu naszego Wybawcy, Boga”.
[Wielu dopatruje się w osobie „Wybawcy Boga” Jezusa, tym bardziej, że nakaz o „głoszeniu powierzonym mi (Pawłowi)” wydał Jezus (Dz 9:15, 22:21, 26:17). Prócz tego o wybawieniu napisano: „a ty masz go nazwać imieniem Jezus, on bowiem wybawi” (Mt 1:21).]


od-nowa

  • Gość
Odp: O tym, jak Świadkowie Jehowy Biblię poprawiali - Jezus Chrystus
« Odpowiedź #19 dnia: 10 Kwiecień, 2016, 11:18 »
Teksty z Biblii ŚJ o Bóstwie Jezusa, które nieuprzedzony czytelnik sam znajdzie:

Chrystus „prawdziwy Bóg”
1) 1J 5:20 – „My zaś wiemy, że Syn Boży przyszedł i obdarzył nas zdolnością umysłu, żebyśmy mogli poznać prawdziwego. I jesteśmy w jedności z tym prawdziwym poprzez jego Syna, Jezusa Chrystusa. To jest prawdziwy Bóg i życie wieczne”.
[Oczywiście Towarzystwo Strażnica starało się zrobić coś, by ten tekst o „prawdziwym Bogu” Jezusie odnieść do Ojca. Wstawiono do niego słowo „poprzez” zamiast „w [Synu]”, którego brak w oryginale greckim, co Świadkowie Jehowy sami potwierdzili w swym dosłownym grecko-angielskim przekładzie: in the Son of him to Jesus Christ (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Ale nawet termin „poprzez” nie przeszkadza nam zauważyć w tym tekście Jezusa „prawdziwego Boga”. Tym bardziej, że Chrystus jest „Prawdziwym” (Ap 19:11), „Bogiem” (J 20:28) i „życiem” (J 11:25, 14:3). Kiedyś w tym wersecie wstawiano nawet słowa „za pośrednictwem” (Strażnice: Rok XCIII [1972] Nr 5 s. 4; Rok CVI [1985] Nr 3 s. 18; Rok CVI [1985] Nr 7 s. 21). Najbardziej ingerencję Świadków Jehowy w tekst 1J 5:20 ukazuje ich broszura: „I jesteśmy w /jedności z, NW/ Tym, który jest prawdziwy. (...) W Synu jego, Jezusie Chrystusie /za pośrednictwem jego Syna Jezusa Chrystusa, NW/. On jest Bogiem prawdziwym i żywotem wiecznym” („‘Słowo’ – kogo miał na myśli apostoł Jan?” 1965 s. 45).]

Chrystus „Bóg mój”
2) J 20:28 – „Odpowiadając, Tomasz rzekł do niego: »Mój Pan i mój Bóg!«”.
[Biblia Świadków Jehowy zawiera podobne sformułowanie dotyczące Boga: „Tak rzekł twój Pan, Jehowa, twój Bóg” (Iz 51:22). Jedna z ich publikacji zawiera takie oto słowa: „Wykazał Żydom, iż są w błędzie, gdyż nie jest Bogiem, tylko Synem Bożym” (Strażnica Nr 17, 1988 s. 19). Ciekawe wobec tego, czemu Jezus nie „wykazał Tomaszowi, iż jest w błędzie”. Inna publikacja starała się zafałszować tekst J 20:28 skracając go w najważniejszym miejscu: „Jednakże po upływie tygodnia ujrzał i usłyszał Jezusa na innym zgromadzeniu, a przekonawszy się o jego tożsamości, wyznał: »Pan mój«” (Strażnica Rok XCII [1971] Nr 7 s. 11). Zauważmy też słowa, które wypowiada Bóg: „Czy oprócz mnie istnieje Bóg? Nie, nie ma żadnej Skały. Ja żadnej nie znam” (Iz 44:8). A jednak Jezus jest „Bogiem” według J 20:28 i „masywem skalnym [skałą]” według 1Kor 10:4. O J 20:28 patrz też poniżej w omówieniu Chrystus „mój [nasz] Pan”.]

Chrystus „Bóg z nami”
3) Mt 1:23 – „„Oto dziewica będzie brzemienna i urodzi syna, i nazwą go imieniem Immanuel”, co w tłumaczeniu znaczy: »Z nami jest Bóg«”.
[Podobne słowa padają o Bogu: „Obmyślcie plan, a będzie udaremniony! Powiedzcie jakieś słowo, a się nie ostoi, gdyż Bóg jest z nami!” (Iz 8:10; por. Rz 8:31). Mt 1:23 nawiązuje do Iz 7:14, a ten Izajasz nazywa Mesjasza „Bogiem” (Iz 9:6). Jezus jako Bóg (J 20:28) rzeczywiście ma być z nami: „A oto ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do zakończenia systemu rzeczy” (Mt 28:20).]

Chrystus „Wielki Bóg”
4) Tt 2:13 – „oczekując szczęśliwej nadziei i chwalebnego ujawnienia się wielkiego Boga oraz naszego Wybawcy, Chrystusa Jezusa”.
[Chociaż Towarzystwo Strażnica użyło tu zamiast litery „i” słowo „oraz”, a także przestawiło termin „naszego” w inne miejsce (przed „Wybawcę”), to jednak my możemy inaczej zrozumieć ten tekst niż ono. Tym bardziej, że „Wielkim” wielokrotnie nazwany jest w Nowym Testamencie Jezus (Łk 1:32, 7:16, Mt 4:16, 5:35, Dz 22:6, Hbr 4:14, 10:21, 13:20). Dosłowne tłumaczenie tego wersetu według grecko-angielskiego przekładu Świadków Jehowy wygląda następująco: of the great God and of Savior of us of Christ Jesus (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). W jednej z polskich publikacji Towarzystwo Strażnica o Tt 2:13 napisało: „W dosłownym przekładzie z języka greckiego wspomniany fragment brzmi: „chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Chrystusa Jezusa” („The Interlinear Greek-English New Testament” w opracowaniu dra Alfreda Marshalla). W języku oryginału występuje tutaj jeden przedimek (tou), który poprzedza dwa rzeczowniki (Boga, Zbawiciela) połączone spójnikiem »i«” (Strażnica Rok CIII [1982] Nr 10 s. 23). Jezus jest więc nazwany tak samo jak Bóg („Bóg wielki” Pwt 7:21).]

Chrystus „Jednorodzony Bóg”
5) J 1:18 – „Żaden człowiek nigdy nie widział Boga; jednorodzony bóg, który zajmuje miejsce u piersi Ojca, ten dał co do niego wyjaśnienie”.
[Towarzystwo Strażnica odbiera w tym wersecie chwałę Chrystusowi pisząc małymi literami słowa „jednorodzony bóg”. Powodem tego jest brak rodzajnika (gr. ho) przed terminem „bóg”. Tymczasem jego własny grecko-angielskiego przekład ukazuje, że w tym wersecie nie ma też tego rodzajnika przed słowem „Boga” (dot. Ojca), a oddano je z dużej litery (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Jak Świadkowie Jehowy godzą ten tekst o „bogu” z fragmentami z Iz 9:6 i J 20:28, w których uczą o Jezusie „Bogu”? Jak uzgadniają oni ten tekst o „bogu” ze słowami „Zobaczcie więc, że to ja jestem i nie ma obok mnie żadnych bogów” (Pwt 32:39; por. Wj 34:14)? Przecież Jezus (jako Słowo) przebywał w tym czasie z Ojcem.]

Chrystus „Bóg nasz”
6) 2P 1:1 – „Szymon Piotr, niewolnik i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy dzięki prawości naszego Boga, a także Wybawcy, Jezusa Chrystusa, dostąpili wiary równie cennej jak nasza”.
[Chociaż Towarzystwo Strażnica użyło tu zamiast „i” słowa „a także”, to jednak my możemy inaczej zrozumieć ten tekst. Tym bardziej, że ten sam Piotr w innym miejscu napisał: „oraz poznaniu naszego Pana i Wybawcy, Jezusa Chrystusa. Jemu chwała zarówno teraz, jak i po dzień wieczności” (2P 3:18). Dosłowne tłumaczenie wersetu 2P 1:1 według grecko-angielskiego przekładu Świadków Jehowy wygląda następująco: of the God of us and of Savior Jesus Christ  (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Jezus jest więc nazwany tak samo jak Bóg („nasz Bóg” Ps 95:7).]

7) Iz 40:3 – „Słuchajcie! Ktoś woła na pustkowiu: „Oczyśćcie drogę Jehowy! Prostujcie dla naszego Boga gościniec wiodący przez pustynną równinę”.
[Wprawdzie słowa te w Starym Testamencie dotyczyły Jahwe, ale w Nowym Testamencie wypełnił je Jezus będąc Bogiem (J 20:28): „Początek dobrej nowiny o Jezusie Chrystusie: Jak jest napisane u proroka Izajasza: »(Oto ja przed twoim obliczem wysyłam mego posłańca, który przygotuje drogę twoją). Słuchajcie! Ktoś woła na pustkowiu: ‚Przygotujcie drogę Jehowy, prostymi czyńcie jego szlaki’«” (Mk 1:1-3). Ewidentnie Jan szedł przed Jezusem, a nie przed Jehową. Imię Jehowa zostało wprowadzone do Mk 1:3 wbrew dosłownemu przekładowi grecko-angielskiemu Świadków Jehowy: the way of Lord, to znaczy droga Pana (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985).]

8) Iz 35:4-6 – „Powiedzcie do zatroskanych w sercu: »Bądźcie silni. Nie lękajcie się. Oto wasz Bóg przyjdzie z pomstą, Bóg – z odpłatą. Przyjdzie on i was wybawi«. W owym czasie otworzą się oczy ślepych, zostaną też otworzone uszy głuchych. Wówczas kulawy będzie się wspinał niczym jeleń, a język niemowy krzyknie wesoło”.
[Wprawdzie słowa te w Starym Testamencie dotyczyły Jahwe, ale w Nowym Testamencie wypełnił je Jezus będąc Bogiem (J 20:28): „a ty masz go nazwać imieniem Jezus, on bowiem wybawi” (Mt 1:21); „Idźcie, opowiedzcie Janowi, coście ujrzeli i usłyszeli: Ślepi zostają obdarzeni wzrokiem, kulawi chodzą, trędowaci dostępują oczyszczenia, a głusi słyszą, umarli są wskrzeszani, biednym jest opowiadana dobra nowina. I szczęśliwy jest ten, kto się mną nie zgorszył” (Łk 7:22-23); „niemi mówią” (Mk 7:37).]

Chrystus „Potężny Bóg”
9) Iz 9:6 – „Bo narodziło się nam dziecko, syn został nam dany; a na jego barkach spocznie władza książęca. I będą go zwać imieniem Cudowny Doradca, Potężny Bóg, Wiekuisty Ojciec, Książę Pokoju”.
[Ten sam Izajasz nazywa też Jahwe „Potężnym Bogiem”: „oprą się na Jehowie, Świętym Izraela, w wierności wobec prawdy. Tylko ostatek powróci, ostatek Jakuba – do Potężnego Boga” (Iz 10:20-21). Widać więc, że Izajasz nadaje Chrystusowi i Jahwe te same tytuły, zrównując ich chwałę. Interesujące jest też to, że w Septuagincie, w Księdze Izajasza, ani razu nie pada określenie „Wszechmocny” (patrz Septuaginta t. I-II dr A. Rahlfs, Stuttgart 1979). Widnieje ono tylko jeden raz w tekście hebrajskim w Iz 13:6. Również inni pisarze nazywają Boga „Potężnym” (Pwt 10:17, Hi 36:5, Jr 32:18).]

Chrystus „Bóg Wybawca”
10) Tt 1:2-3 – „na podstawie nadziei życia wiecznego, obiecanego przed dawnymi czasy przez Boga, który nie może kłamać, a który w czasach uznanych przez siebie za stosowne ujawnił swoje słowo w głoszeniu powierzonym mi z nakazu naszego Wybawcy, Boga”.
[Wielu dopatruje się w osobie „Wybawcy Boga” Jezusa, tym bardziej, że nakaz o „głoszeniu powierzonym mi (Pawłowi)” wydał Jezus (Dz 9:15, 22:21, 26:17). Prócz tego o wybawieniu napisano: „a ty masz go nazwać imieniem Jezus, on bowiem wybawi” (Mt 1:21).]
Dziękuję Roszado za ten materiał, już podczas wybudzania się, gdy sama czytałam, analizowałam Biblię, kilka jej przekładów napotykałam właśnie wiele niezgodności w naukach śJ. Już niektóre tłumaczenia nauk KK są bliższe w/g mnie prawdy niż nauki śJ


Offline Roszada

Odp: O tym, jak Świadkowie Jehowy Biblię poprawiali - Jezus Chrystus
« Odpowiedź #20 dnia: 10 Kwiecień, 2016, 11:47 »
Gerontas!
Ale my na ogół w tych wątkach dajemy cytaty z Biblii ŚJ, bo można było pokazać, że i z ich Biblii nieuprzedzony człowiek znajdzie wnioski inne niż Towarzystwo. :)
Sorki Gerontas!
Źle się wyraziłem.
Owszem wskazane są też inne Biblie, ale na tle Biblii Towarzystwa. Tak jak to Nocka robi.
Chodzi np. o pewne niekonsekwencje w tłumaczeniu.
A w tym to Ty się lepiej orientujesz niż inni, co miałem okazje widzieć w innym wątku. :)


Offline Student

Odp: O tym, jak Świadkowie Jehowy Biblię poprawiali - Jezus Chrystus
« Odpowiedź #21 dnia: 10 Kwiecień, 2016, 12:14 »
Cytuj
Chrystus „Jednorodzony Bóg”
5) J 1:18 – „Żaden człowiek nigdy nie widział Boga; jednorodzony bóg, który zajmuje miejsce u piersi Ojca, ten dał co do niego wyjaśnienie”.
[Towarzystwo Strażnica odbiera w tym wersecie chwałę Chrystusowi pisząc małymi literami słowa „jednorodzony bóg”. Powodem tego jest brak rodzajnika (gr. ho) przed terminem „bóg”. Tymczasem jego własny grecko-angielskiego przekład ukazuje, że w tym wersecie nie ma też tego rodzajnika przed słowem „Boga” (dot. Ojca), a oddano je z dużej litery (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Jak Świadkowie Jehowy godzą ten tekst o „bogu” z fragmentami z Iz 9:6 i J 20:28, w których uczą o Jezusie „Bogu”? Jak uzgadniają oni ten tekst o „bogu” ze słowami „Zobaczcie więc, że to ja jestem i nie ma obok mnie żadnych bogów” (Pwt 32:39; por. Wj 34:14)? Przecież Jezus (jako Słowo) przebywał w tym czasie z Ojcem.]

 Skoro Jezus jest ,, jednorodzonym Bogiem '' to w jaki sposób może być tym samy Bogiem co Bóg Ojciec który jak wiadomo przecież jednorodzonym Bogiem nie jest ?

Jaka to reguła nakazuje pisania adiectivu μονογενὴς z dużej litery ?

Ew Jan 3: 16 , 18 Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny BWP

18. Kto wierzy w niego, nie będzie sądzony; kto zaś nie wierzy, już jest osądzony dlatego, że nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Bożego. BWP

W tym katolickim tłumaczeniu biblii Ks . Biskup K. Romaniuk  adiektivum monogeges pisze z małej litery
 

Czy oddanie rzeczownik Pan z małej litery litery odbiera chwałę Chrystusowi ?

Ew Mar 2:28 Zatem Syn Człowieczy jest panem szabatu.  BT

Łuk 6;5  I dodał: Syn Człowieczy jest panem szabatu BT

Według definicji Roszady KK obdarł Chrystusa z chwały pisząc rzeczownik ,, pan'' z małej litery .

W kwestii rzeczownika Theos i ho Theos pisał Orygenes z współczesnych pozycji polecam książkę

,, Elementy składniowe biblijnego języka greckiego opracowania Ks . Antoniego Paciorka . Str 61.   


Offline Roszada

Odp: O tym, jak Świadkowie Jehowy Biblię poprawiali - Jezus Chrystus
« Odpowiedź #22 dnia: 10 Kwiecień, 2016, 12:19 »
Zwykła sofistyka Studenta:

Cytuj
Skoro Jezus jest ,, jednorodzonym Bogiem '' to w jaki sposób może być tym samy Bogiem co Bóg Ojciec który jak wiadomo przecież jednorodzonym Bogiem nie jest ?

To się zapytasz Pana Boga, jeśli będzie ci dane. ;)
Po co pytasz się mniej mądrych od siebie?
Jeśli mierzysz Pana Boga na chłopski rozum, to nie dziw się, że ignoruję twe posty. To prywata.
Co ty chciałeś żeby Pan Bóg był według twego widzimisię?
Kim ty jesteś, żeby do swego prywatnego rozumku Pana Boga dopasowywać.


Offline Roszada

Odp: O tym, jak Świadkowie Jehowy Biblię poprawiali - Jezus Chrystus
« Odpowiedź #23 dnia: 10 Kwiecień, 2016, 13:51 »
Student pisał:
Cytuj
Skoro Jezus jest ,, jednorodzonym Bogiem '' to w jaki sposób może być tym samy Bogiem co Bóg Ojciec który jak wiadomo przecież jednorodzonym Bogiem nie jest ?

To ja zapytam

Skoro zamarznięta woda jest ,,lodem'', to w jaki sposób może być tą samą wodą, co woda, który jak wiadomo przecież lodem nie jest? :-\

Skoro ja jestem ,,członkiem rodziny'', to w jaki sposób mogę być tą samą rodziną, co moja rodzina, która jak wiadomo przecież mną nie jest?  ;)

I to jest właśnie próbka sprowadzania 'studentowego' spraw Bożych do zwykłych spraw. :D


Tusia

  • Gość
Odp: O tym, jak Świadkowie Jehowy Biblię poprawiali - Jezus Chrystus
« Odpowiedź #24 dnia: 10 Kwiecień, 2016, 14:07 »
Student pisał:Skoro Jezus jest ,, jednorodzonym Bogiem '' to w jaki sposób może być tym samy Bogiem co Bóg Ojciec który jak wiadomo przecież jednorodzonym Bogiem nie jest ?

Odpowiedź jest arcyboleśnie prosta:

"Nie wyznajemy trzech bogów, ale jednego Boga w trzech Osobach: "Trójcę współistotną". Osoby Boskie nie dzielą między siebie jedynej Boskości, ale każda z nich jest całym Bogiem: "Ojciec jest tym samym, co Syn, Syn tym samym, co Ojciec, Duch Święty tym samym, co Ojciec i Syn, to znaczy jednym Bogiem co do natury".

Jezus jest zrodzony z istoty Ojca (Hbr 1, 5), Jezus ma dwie natury: jest Bogiem (J 1, 1) i człowiekiem (J 1, 14)

http://piotrandryszczak.pl/do_art/dlaczego/IMAGE0427a.JPG

http://piotrandryszczak.pl/do_art/dlaczego/IMAGE0428a.JPG


« Ostatnia zmiana: 10 Kwiecień, 2016, 14:26 wysłana przez Tusia »


Offline Student

Odp: O tym, jak Świadkowie Jehowy Biblię poprawiali - Jezus Chrystus
« Odpowiedź #25 dnia: 10 Kwiecień, 2016, 22:26 »
Roszada

Cytuj
To ja zapytam

Skoro zamarznięta woda jest ,,lodem'', to w jaki sposób może być tą samą wodą, co woda, który jak wiadomo przecież lodem nie jest? :-\

Skoro ja jestem ,,członkiem rodziny'', to w jaki sposób mogę być tą samą rodziną, co moja rodzina, która jak wiadomo przecież mną nie jest?  ;)

I to jest właśnie próbka sprowadzania 'studentowego' spraw Bożych do zwykłych spraw.

Przykład z lodem jest cieniutki tym można by było jedynie udowadniać modalizm a nie trynitaryzm    :D

Rodzina nie składa się z jednej osoby lecz powiedzmy z kilku , dopiero dwie , trzy osoby stanowi rodzinę nigdy jednak jedna osoba  ;D

Tak właśnie zakładał damianityzm :

Damianityzm – herezja głosząca, że Trójca Święta składa się z trzech osób, ale żadna z nich pojedynczo nie jest Bogiem. Cała Trójca jest Bogiem, którego częścią jest każda z Osób. Według damianityzmu, ani Ojciec, ani Syn ani Duch pojedynczo nie jest Bogiem. Bogiem są tylko razem.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Damianityzm

Credo nicejskie mówi wyraźnie że Pan Jezus jest θεὸς  ἐκ Θεοῦ Bogiem z Boga być może takie stwierdzenie zostało zapożyczone z tego co uczył Justyn Męczennik który o Jezusie pisał ,że jest on innym Bogiem niższym od Boga stworzyciela świata


Offline Noc_spokojna

Odp: O tym, jak Świadkowie Jehowy Biblię poprawiali - Jezus Chrystus
« Odpowiedź #26 dnia: 11 Kwiecień, 2016, 10:23 »
Czy można się modlić do Jezusa? To pytanie jest zasadne dla ludzi którzy zetknęli się z nauką Świadków Jehowy. Otóż jak wiemy Świadkowie Jehowy nie praktykują zwracania się do Syna Bożego w modlitwie. Aby więc ustalić poprawność takiej praktyki posłużę się kilkoma argumentami.


Pierwszym z nich będzie cytat z Ewangelii Jana:

J 14:14 BT „O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię.”

J 14:14 Bw „Jeśli o co prosić będziecie w imieniu moim, spełnię to.”

Przytoczone powyżej słowa Jezus wypowiedział podczas ostatniej wieczerzy do swoich uczniów. Zauważmy, że powyższe tłumaczenia różnią się słowem „mnie”. Z tłumaczenia Biblii Tysiąclecia wynika, że Jezus zachęcał aby po jego wniebowstąpieniu prosić Go o cokolwiek a On to spełni. Dlaczego jednak słowo „mnie” nie występuje w innych tłumaczeniach ? Otóż sprawa jest trochę skomplikowana ponieważ nie wszystkie starożytne manuskrypty biblijne zawierają to słowo. Na przykład pomija je Kodeks Aleksandryjski z V wieku oraz Kodeks Bezy z V/VI wieku. Ale zawierają to słowo inne starsze manuskrypty biblijne takie jak Kodeks Synajski z IV wieku i Kodeks Watykański z IV wieku, a co najważniejsze zawiera go jeszcze starszy papirus Bodmer 2, bo datowany na rok 200 ne. Tak więc najbardziej prawdopodobne wydaje się, iż w tych słowach, Pan Jezus zachęcał swoich uczniów aby się do niego zwracali gdy będzie w niebie.

Niezależnie od tego, czy słowo "mnie" padło czy nie z ust Jezusa, to i tak z wersetu wynika, że mamy o coś prosić w jego imieniu. Przecież Jezus nie mówi kogo mamy prosić. Zwróćmy uwagę na poniższe wersety:

J 15:16 Bw „Nie wy mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was, abyście szli i owoc wydawali i aby owoc wasz był trwały, by to, o cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu moim, dał wam.”

J 16:23 Bw „A w owym dniu o nic mnie pytać nie będziecie. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu moim, da wam.”

W obu widać zasadę ‘daje ten, kto jest proszony’. Jeśli więc tym razem daje Jezus, to można przyjąć, że to On ma być proszony.


Inne ciekawe teksty znajdujemy w listach apostoła Pawła:

1Kor 1:2 Bw „zborowi Bożemu, który jest w Koryncie, poświęconym w Chrystusie Jezusie, powołanym świętym, wraz ze wszystkimi, którzy wzywają imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa na każdym miejscu, ich i naszym:”

2Kor 12:8-9 Bw „W tej sprawie trzy razy prosiłem Pana, by on odstąpił ode mnie.(9) Lecz powiedział do mnie: Dosyć masz, gdy masz łaskę moją, albowiem pełnia mej mocy okazuje się w słabości. Najchętniej więc chlubić się będę słabościami, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusowa.”

Ef 5:19 Bw „rozmawiając z sobą przez psalmy i hymny, i pieśni duchowne, śpiewając i grając w sercu swoim Panu,”

1Tm 1:12 Bw „Dzięki składam temu, który mnie wzmocnił, Chrystusowi Jezusowi, Panu naszemu, za to, że mnie uznał za godnego zaufania, zleciwszy mi tę służbę,”

2Tm 2:22 Bw "Młodzieńczych zaś pożądliwości się wystrzegaj, a zdążaj do sprawiedliwości, wiary, miłości, pokoju z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca."


Jeszcze innym ciekawym miejscem jest opis słów Szczepana męczennika zanotowany w Dziejach Apostolskich.

Dz 7:59-60 Bw „I kamienowali Szczepana, który się modlił tymi słowy: Panie Jezu, przyjmij ducha mego.(60) A padłszy na kolana, zawołał donośnym głosem: Panie, nie policz im grzechu tego. A gdy to powiedział, skonał.”

Użyte w oryginale greckie słowo EPIKALOUMENON może zostać przetłumaczone, iż Szczepan się modlił do Jezusa.


Jeszcze inny ciekawy fragment Pisma w tym zakresie to wypowiedź niejakiego Annasza do Jezusa o Pawle (Szawle).

Dz 9:14 Bw „ma także upoważnienie od arcykapłanów, aby tutaj uwięzić wszystkich, którzy wzywają imienia twego.”


Inne bardzo ciekawe słowa pisze apostoł Paweł (na pewno znane są większości z nas):

1Kor 16:22-23 Bw „Jeśli kto nie miłuje Pana, niech będzie przeklęty! Marana tha.(23) Łaska Pana Jezusa Chrystusa niech będzie z wami!”

1Kor 16:22-23 NS „Jeżeli ktoś nie kocha Pana, niech będzie przeklęty. Przyjdź, nasz Panie!(23) Niech będzie z wami niezasłużona życzliwość Pana Jezusa.”


Podobne słowa wypowiada apostoł Jan:

Ap 22:20 Bw „Mówi ten, który świadczy o tym: Tak, przyjdę wkrótce. Amen, przyjdź, Panie Jezu!”


Mamy zatem trzy miejsca, gdzie trzech różnych wybitnych uczniów Pana Jezusa zwraca się do niego w modlitwie.


Według Biblii Jezus jako Baranek odbiera cześć od całego wszechświata wraz z Bogiem zasiadającym na tronie:

Ap 5:13-14 Bw „I słyszałem, jak wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i w morzu, i wszystko, co w nich jest, mówiło: Temu, który siedzi na tronie, i Barankowi, błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc na wieki wieków.(14) A cztery postacie mówiły: Amen. Starcy zaś upadli i oddali pokłon.”


Jest jeszcze jeden bardzo istotny fragment, na który mało kto zwraca uwagę:

1J 5:13-15 Bw „To napisałem wam, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie żywot wieczny.(14) Taka zaś jest ufność, jaką mamy do niego, iż jeżeli prosimy o coś według jego woli, wysłuchuje nas.(15) A jeżeli wiemy, że nas wysłuchuje, o co prosimy, wiemy też, że otrzymaliśmy już od niego to, o co prosiliśmy.”

Uważam, że to wystarczający dowód na słuszność modlitw zanoszonych do Jezusa Chrystusa.

Nie jestem małostkowa, nikogo nie ignoruję, tak przyziemne demonstracje są mi obce ;D


Offline Roszada

Odp: O tym, jak Świadkowie Jehowy Biblię poprawiali - Jezus Chrystus
« Odpowiedź #27 dnia: 11 Kwiecień, 2016, 10:28 »
Kolejne fragmenty o Bóstwie Jezusa na które natrafi czytelnik w Biblii ŚJ:

Chrystus „Bóg błogosławiony na wieki”
11) Rz 9:5 – „do których należą praojcowie i z których Chrystus wywodzi się według ciała: Bóg, który jest nad wszystkim, niech będzie błogosławiony na wieki. Amen”.
[Wprawdzie Towarzystwo Strażnica nakazuje swoim wiernym rozumieć, że Bogiem błogosławionym na wieki w Rz 9:5 jest Ojciec, ale samodzielnie można odczytać te słowa inaczej. Tym bardziej, że prawie wszystkie przekłady oddają ten tekst tak, iż nikt nie ma wątpliwości, że mowa jest w nim o Chrystusie Bogu błogosławionym na wieki. Przykładowo Biblia Tysiąclecia podaje: „Chrystus według ciała, który jest ponad wszystkim, Bóg błogosławiony na wieki. Amen” (Rz 9:5). Mało tego, Jezus nazywany jest kilka razy „błogosławionym na wieki” i „Bogiem” (J 20:28), więc może być w tym wersecie o Nim mowa: „Błogosławiony, który przychodzi jako Król w imieniu Jehowy!” (Łk 19:38; por. Łk 1:42); „Barankowi błogosławieństwo i szacunek, i chwała, i potęga na wieki wieków” (Ap 5:13; por. Ap 5:12, Rz 15:29). Zresztą identyczne słowa jak w Ap 5:13 padają też o Bogu w Ap 7:12. Prócz tego w Rz 9:5 padają słowa „który jest nad wszystkim”, a tak się składa, że Jezus też jest „jest ponad wszystkimi innymi. (...) Kto przychodzi z nieba, jest ponad wszystkimi innymi” (J 3:31); „podporządkował wszystko pod jego stopy i nad wszystkim uczynił go głową dla zboru” (Ef 1:22). Jeśli chodzi o inne przekłady biblijne, na których wzorowali się Świadkowie Jehowy tłumacząc tekst Rz 9:5, to najstarszy z nich pochodzi dopiero z 1934 roku (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985 s. 1142). Ciekawe, że nie przeszkadza im też to, iż w tym wersecie przed słowem Bóg brak jest rodzajnika (jw. s. 702; por. Strażnica Rok CVI [1985] Nr 6 s. 26 – „słowa theos [Bóg] nie poprzedza tutaj rodzajnik”). Wszak z tego powodu odrzucają prawdziwe Bóstwo Syna w J 1:1. Wydaje się, że w Rz 9:5 mowa jest o jednej osobie, o Jezusie, podobnie jak w Rz 1:25 mowa jest też o jednej osobie, o Bogu Ojcu. Apostoł wielokrotnie odnosił fragmenty ze Starego Testamentu dotyczące Jahwe do Chrystusa (np. Hbr 1:6, 1:10-12). Tak jest i w przypadku Rz 9:5, gdzie zastosował do Jezusa słowa z Ps 68:19 („Błogosławiony niech będzie Jehowa”) i Ps 41:13 („Błogosławiony niech będzie Jehowa, Bóg Izraela, od czasu niezmierzonego aż po czas niezmierzony. Amen”). Ciekawe, że w przytoczonym Ps 68:19 nie ma w oryginale tetragramu JHWH, a Towarzystwo Strażnica wstawiło w nim słowo „Jehowa”. W swej angielskiej Biblii w przypisie do Ps 68:19 podaje ono: “Blessed be Jehovah.” Heb., ba•rukh′ ’Adho•nai′; Gr., Ky′ri•os ho The•os′ eu•lo•ge•tos′, eu•lo•ge•tos′ Ky′ri•os (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984).]

Chrystus „Bóg”
12) J 1:1 – „Na początku był Słowo, a Słowo był u Boga i Słowo był bogiem”.
[Towarzystwo Strażnica odbiera w tym wersecie chwałę Chrystusowi pisząc małą literą słowo „bóg”. Powodem tego jest brak rodzajnika (gr. ho) przed terminem „bóg”. Tymczasem jego własny grecko-angielskiego przekład ukazuje, że w tym samym prologu Janowym w J 1:6 i 18 nie ma też tego rodzajnika przed słowem „Bóg” (dot. Ojca), a oddano je z dużej litery (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Niekonsekwencją Świadków Jehowy jest to, że w Mk 15:39, gdzie występuje, jak w J 1:1, identyczne słówko greckie w miejscu słowa „był” (gr. en) i brak jest rodzajnika przed określeniem „Syn Boży”, a jednak piszą oni o Jezusie: „był Synem Bożym” (por. „był bogiem” J 1:1). Jak Świadkowie Jehowy godzą ten tekst o „bogu” z fragmentami z Iz 9:6 i J 20:28, w których uczą o Jezusie „Bogu”? Jak uzgadniają oni ten tekst o „bogu” ze słowami „Zobaczcie więc, że to ja jestem i nie ma obok mnie żadnych bogów” (Pwt 32:39; por. Wj 34:14)? Zanim Towarzystwo Strażnica opublikowało w roku 1950 swój Nowy Testament ze słowami „bogiem był Słowo”, to od roku 1937 taką frazę zawierał przekład spirytysty J. Grebera, o czym samo ono pisze: A translation by a former Roman Catholic priest, Johannes Greber (1937 ed.) renders the second appearance of the word „god” in the sentence as „a god.” (Aid to Bible Understanding 1971 s. 1669). W roku 1983 jednak wycofano się z powoływania się na Grebera: „Uznano za niestosowne, by »Strażnica« korzystała z przekładu, który ma tak ścisłe powiązania ze spirytyzmem (Powt. Pr. 18:10-12). (...) dlatego nie ma potrzeby, by powoływać się w tej sprawie na tłumaczenie Grebera” (Strażnica Rok CIV [1983] Nr 22 s. 24).]

13) J 10:33 – „Żydzi mu odpowiedzieli: »Nie kamienujemy cię za szlachetny czyn, lecz za bluźnierstwo – za to, że ty, chociaż jesteś człowiekiem, czynisz siebie bogiem«”.
[Dziwna jest opinia Świadków Jehowy, że według Żydów Jezus czynił siebie „bogiem”, gdyż w innym miejscu piszą, iż On zrównywał się z „Bogiem”, a nie z „bogiem”: „Właśnie dlatego Żydzi od tej chwili tym bardziej usiłowali go zabić, ponieważ nie tylko naruszał sabat, ale też nazywał Boga swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu” (J 5:18). Tu znów chodzi im o brak rodzajnika w J 10:33, ale w tekście Rz 9:5, który odnoszą do Ojca, nie przeszkadza im jego brak i piszą „Bóg, który jest nad wszystkim” (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985).]

14) Hbr 1:8-9 – „Natomiast w odniesieniu do Syna: »Bóg jest twoim tronem na wieki wieków, a berło twego królestwa jest berłem prostolinijności. Umiłowałeś prawość, a znienawidziłeś bezprawie. Dlatego Bóg, twój Bóg, namaścił cię olejkiem radosnego uniesienia bardziej niż twoich towarzyszy«”.
[Widzimy, że słowa Hbr 1:8-9 zostały w Biblii Świadków Jehowy dostosowane do nauk Towarzystwa Strażnica i nie ma w nich mowy o Jezusie Bogu. Przypominamy, że np. w Biblii Tysiąclecia wyglądają one następująco: „Do Syna zaś: Tron Twój, Boże, na wieki wieków (...) dlatego namaścił Cię, Boże, Bóg Twój...” (Hbr 1:8-9). Jednak nie myślmy, że Towarzystwo Strażnica ma jakieś argumenty potwierdzające, że jego tekst jej w stu procentach właściwy. Samo ono podaje, że istnieją dwie możliwości przetłumaczenia tekstu Hbr 1:8: „Słowa z Hebrajczyków 1:8, które odnoszą się do Syna Bożego, mogą być przetłumaczone albo: »Twój tron, Boże, [jest] na wieki wieków«, albo: »Twoim tronem [jest] Bóg na wieki wieków«, ponieważ czasownik »jest« w rzeczywistości nie występuje tu ani w języku greckim, ani też w języku hebrajskim w Psalmie 45:6, skąd tekst ten został przytoczony” (Strażnica Nr 12, 1964 s. 9). Podobnie napisano o tekście Hbr 1:9: „LXX [Septuaginta] dopuszcza dwie możliwości tłumaczenia: (...) [ho theòs] można w obu wypadkach oddać jako wołacz (Twój tron, Boże, [...] dlatego, Boże, Twój Bóg) albo w pierwszym wypadku jako podmiot (lub orzecznik) (Bóg jest Twoim tronem lub Tron Twój to Bóg), a w drugim wypadku jako podmiot, po którym następuje dopowiedzenie (...) [ho theòs sou] (a więc: dlatego Bóg, Twój Bóg).” („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 383). W związku z tym, że Świadkowie Jehowy sami przyznają, iż istnieją dwie możliwości przetłumaczenia omawianego tekstu, dlatego wolimy trzymać się tradycyjnego przekładu. Tym bardziej, że fragment Towarzystwa Strażnica podobny jest do zawartego w „Nowym Testamencie” J. Grebera, który sam twierdził, że wspomagał się podczas tłumaczenia kontaktem z duchami (patrz powyżej komentarz do J 1:1). Oto porównanie tych dwóch angielskich tekstów Hbr 1:8: God is your throne for ever… (The New Testament – A New Translation and Explanation Johannes Greber, 1937); God is your throne forever… (New World Translation of the Greek Scriptures 1950 [w późniejszych wydaniach dodano na końcu słowa: and ever]). Przekład tekstu Hbr 1:8-9 Towarzystwa Strażnica jest nowatorski i nie można znaleźć w jego publikacjach odwoływania się do jakiegokolwiek Biblii wydanej przez XX wiekiem, która by miała podobny tekst do tłumaczenia Świadków Jehowy. Ale nawet z przekładu Świadków Jehowy wynika, że Chrystus będzie królował wiecznie, a nie tylko 1000 lat, jak oni uczą: „Bóg jest twoim tronem na wieki wieków”. Kim jest więc Ten, który wiecznie zasiada na tronie?]

Chrystus „równy Bogu”
15) J 5:18 – „Właśnie dlatego Żydzi od tej chwili tym bardziej usiłowali go zabić, ponieważ nie tylko naruszał sabat, ale też nazywał Boga swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu”.
[Jest to myśl Jana, a nie Żydów, bo on nie polemizuje z tą wypowiedzią. Jezus rzeczywiście nie zachowywał szabatu, bo jak Ojciec jest On Panem szabatu (Mk 2:28) i tego dnia powiedział: „Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam” (J 5:17) oraz „Weź swoje łoże i chodź” J 5:8; por. Jr 17:21n., Ne 13:15-19. W związku z powyższym wszystkie 3 elementy tego wersetu trzeba potraktować analogicznie. Jezus jest więc równym Ojcu, bo czyni to samo co On (J 5:17, 19-23), jest Jego Synem oraz nie powstrzymuje się od działania w szabat, bo jak Ojciec ciągle działa.]

16) Flp 2:6-8 – „który chociaż istniał w postaci Bożej, nie brał pod uwagę zagarnięcia, mianowicie tego, żeby być równym Bogu. Przeciwnie, ogołocił samego siebie i przybrał postać niewolnika, i stał się podobny do ludzi. Co więcej, gdy się znalazł w kształcie człowieka, ukorzył się i stał się posłuszny aż do śmierci, i to śmierci na palu męki”.
[Według tego tekstu, Chrystus będąc Bogiem („w postaci Bożej”), mając równość z Ojcem, „nie brał pod uwagę” by ciągle tę równość utrzymywać, ale przyjął dodatkowo naturę ludzką, to znaczy „postać niewolnika” (zachowując naturę Boską – Kol 2:9, J 20:28). Obranie postaci „niewolnika” oznacza, że wcześniej nim nie był (samouniżenie). „Nie branie pod uwagę (...) żeby być równym Bogu”, to „ogołocenie samego siebie” (w momencie przyjęcia ciała ludzkiego), to znaczy wzięcie na siebie przypadłości ludzkich, takich jak głód, pragnienie, cierpienie, śmierć. Z ludzkiego punktu widzenia Jezus stał się jakby na moment niższy od Ojca przez swą uniżoną naturę ludzką, ale pod względem posiadania natury Bożej był Jemu równy (por. J 5:23, Kol 2:9).]

Chrystus „równy Duchowi Świętemu”
17) Hbr 10:29 – „Jak myślicie, o ileż surowsza kara należy się temu, kto podeptał Syna Bożego i za pospolitą uznał wartość krwi przymierza, którą został uświęcony, oraz ze wzgardą znieważył ducha niezasłużonej życzliwości?”.
[Świadkowie Jehowy znają i przytaczają tylko werset, który mówi o Jezusie-Człowieku jako niższym od Ducha Świętego: „kto by mówił słowo przeciwko Synowi Człowieczemu, będzie mu przebaczone; ale kto by mówił przeciwko duchowi świętemu, temu nigdy nie będzie przebaczone – ani w tym systemie rzeczy, ani w przyszłym” (Mt 12:32). Towarzystwo Strażnica opatruje werset ten takim oto komentarzem:   „Nawet gdyby Duch Święty był osobą i Bogiem, tekst ten wyraźnie przeczy nauce o Trójcy, gdyż wynikałoby z niego, że w jakimś stopniu Duch Święty jest większy niż Syn.” („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 370). Tymczasem po pierwsze, organizacja ta ‘zagubiła’ w swym komentarzu istotne słowo „Człowieczy”. Cały tytuł „Syn Człowieczy” (Mt 12:32) wskazuje nam, że Duch Święty to ktoś więcej niż Jezus-Człowiek. Natomiast wcale Duch Boży nie jest wyższy od „Syna Bożego” o czym przekonaliśmy się czytając fragment Hbr 10:29. Widzimy z niego, że kara jest identyczna dla tego kto depcze i znieważa „Syna Bożego” i zarazem „Ducha łaski” („ducha niezasłużonej życzliwości”). Nie jest więc Duch Święty wyższy od „Syna Bożego”, jak sugerują Świadkowie Jehowy. Był zaś „wyższy” od „uniżonego” Jezusa, „Syna Człowieczego” (por. Flp 2:6-8).]

18) Hbr 6:4-6 – „Jest bowiem niemożliwe – jeśli chodzi o tych, którzy raz na zawsze zostali oświeceni i którzy zakosztowali wspaniałomyślnego daru niebiańskiego, i stali się uczestnikami ducha świętego, i zakosztowali wybornego słowa Bożego oraz mocy nadchodzącego systemu rzeczy, a jednak odpadli – żeby ich znowu ożywić do skruchy, gdyż oni sami dla siebie na nowo zawieszają Syna Bożego na palu i wystawiają Go na publiczną hańbę”.
[W tym fragmencie również zrównana jest ważność Ducha Świętego i Syna Bożego.]

19) J 20:28 – „Odpowiadając, Tomasz rzekł do niego: »Mój Pan i mój Bóg!«”.
[Również Duch Święty jest Bogiem, co ukazuje równość osób Bożych: „Szatan cię ośmielił, byś postąpił fałszywie wobec ducha świętego” (Dz 5:3); „Postąpiłeś fałszywie nie wobec ludzi, lecz wobec Boga” (Dz 5:4). Szeroko kwestię Bóstwa Ducha Świętego omówiliśmy w artykule pt. Osobowość Ducha Świętego w Biblii Świadków Jehowy??? (Dodatek. Bóstwo Ducha Świętego i modlitwa do Niego).]

20) Ps 33:6 – „Słowem Jehowy zostały uczynione niebiosa, a duchem jego ust cały ich zastęp”.
[W tym fragmencie Słowo i Duch mają razem udział w stwarzaniu.]

Wymienność określeń dotyczących Ojca, Syna i Ducha Świętego ukazują ich równość: „Duch Jahwe” (Sdz 3:10, BP), „Duch Pański” (Dz 5:9; „Duch (...) Pana” Iz 61:1), „Duch Boga” („Boży Duch” 1P 4:14), „Boży Duch Święty” (Ef 4:30), „Duch Ojca” (Mt 10:20), „Duch Syna” (Ga 4:6), „Duch Jezusa” (Dz 16:7, Flp 1:19), „Duch Chrystusa” (Rz 8:9), „Duch Prawdy” (J 14:17, 16:13), „Duch wieczny” (Hbr 9:14), „Duch łaski” (Hbr 10:29) i „Duch chwały” (1P 4:14). Wszystkie te określenia razem wzięte wskazują na Boskość trzech osób Bożych. Ale to nie wszystko.
Prócz tego niektóre z wymienionych tytułów Ducha Świętego są zbieżne z określeniami Syna Bożego. Oto przykłady o Duchu i Synu „chwały”, „prawdy” i „łaski” oraz o „wspomożycielu”:
„(...) ponieważ spoczywa na was duch chwały” (1P 4:14).
„Pana, Jezusa Chrystusa – naszej chwały” (Jk 2:1).

„(...) duch prawdy” (J 16:13).
„Ja jestem drogą i prawdą...” (J 14:6).

„(...) ducha niezasłużonej życzliwości [łaski]” (Hbr 10:29; por. Za 12:10).
„Niezasłużona życzliwość [łaska] Pana Jezusa Chrystusa” (2Kor 13:14).

   „a ja poproszę Ojca i da wam innego wspomożyciela, aby był z wami na wieki” (J 14:16).
„A gdyby jednak ktoś popełnił grzech, to mamy wspomożyciela u Ojca: Jezusa Chrystusa, prawego” (1J 2:1).


Offline Roszada

Odp: O tym, jak Świadkowie Jehowy Biblię poprawiali - Jezus Chrystus
« Odpowiedź #28 dnia: 11 Kwiecień, 2016, 11:02 »

Jest jeszcze jeden bardzo istotny fragment, na który mało kto zwraca uwagę:

1J 5:13-15 Bw „To napisałem wam, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie żywot wieczny.(14) Taka zaś jest ufność, jaką mamy do niego, iż jeżeli prosimy o coś według jego woli, wysłuchuje nas.(15) A jeżeli wiemy, że nas wysłuchuje, o co prosimy, wiemy też, że otrzymaliśmy już od niego to, o co prosiliśmy.”

Ten fragment był w Biblii ŚJ zmieniany bo za bardzo wskazywał na składanie próśb do Jezusa:

Pierwszy tekst biblijny z roku 1994 pozwala zanosić prośby do Syna Bożego:

1J 5:13-15 – „Piszę to wam, abyście wiedzieli, że macie życie wieczne – wy, którzy wierzycie w imię Syna Bożego. A to jest ufność, którą żywimy do niego, że o cokolwiek prosimy zgodnie z jego wolą, on nas wysłuchuje. Ponadto jeśli wiemy, że nas wysłuchuje, o cokolwiek prosimy, to wiemy, że będziemy mieć wszystko, o co prosimy, bośmy go o to poprosili. („Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata” 1994).

Drugi tekst biblijny z roku 1997 pozwala zanosić prośby do Boga, bo tak uczy Towarzystwo Strażnica:

1J 5:13-15 – „Piszę to wam, abyście wiedzieli, że macie życie wieczne – wy, którzy wierzycie w imię Syna Boga. A to jest ufność, którą żywimy do niego, że o cokolwiek prosimy zgodnie z jego wolą, on nas wysłuchuje. Ponadto jeśli wiemy, że nas wysłuchuje, o cokolwiek prosimy, to wiemy, że będziemy mieć wszystko, o co prosimy, bośmy go o to poprosili. („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).

Widzimy z tego, że gdy Towarzystwo Strażnica zauważyło, iż niektórzy ludzie, powołując się na jego Biblię twierdzili, że można zwracać się z prośbami bezpośrednio do Jezusa, zmieniło po prostu tekst w swym przekładzie biblijnym.


Offline Noc_spokojna

Odp: O tym, jak Świadkowie Jehowy Biblię poprawiali - Jezus Chrystus
« Odpowiedź #29 dnia: 11 Kwiecień, 2016, 16:34 »
Świadkowie Jehowy na każdym kroku starają się pomniejszyć rolę Jezusa. Przykładem jest Łk 4:15:

Lk 4:15 Bg „A on nauczał w bóżnicach ich, i był sławiony od wszystkich.”

Lk 4:15 BT „On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich.”

Lk 4:15 Bw „On sam zaś nauczał w ich synagogach, sławiony przez wszystkich.”

Lk 4:15 Bp „I nauczał w synagogach, wychwalany przez wszystkich.”

Lk 4:15 NS „On zaś począł nauczać w ich synagogach, darzony przez wszystkich szacunkiem.”

Lk 4:15 WH „και αυτος εδιδασκεν εν ταις συναγωγαις αυτων δοξαζομενος υπο παντων”

By nie pozwolić, aby Jezus był "wysławiany" autorzy Przekładu Nowego Świata oddali występujący tam grecki wyraz DOXAZO jako "darzony szacunkiem", choć w stosunku do Boga Ojca używają tu słówka "wychwalany":

Lk 2:20 NS „Pasterze zaś wrócili, wychwalając i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, tak jak im to opowiedziano.”

Lk 5:25 NS „On więc na ich oczach natychmiast wstał, wziął to, na czym zwykł leżeć, i odszedł do swego domu, wychwalając Boga.”

Lk 17:15 NS „Jeden z nich, widząc, że został uzdrowiony, wrócił, wychwalając Boga donośnym głosem.”

Nawet członki ciała są według ich biblii "otoczone chwałą":

1Kor 12:26 NS „I jeśli jeden członek cierpi, cierpią z nim wszystkie inne członki, a jeśli któryś członek zostaje otoczony chwałą, radują się z nim wszystkie inne członki.”

Dlaczego więc Jezus nie miałby być również "wysławiany" czy "otoczony chwałą"?

Oto dla porządku teksty greckie przytoczonych wersetów:

Lk 2:20 WH „και υπεστρεψαν οι ποιμενες δοξαζοντες και αινουντες τον θεον επι πασιν οις ηκουσαν και ειδον καθως ελαληθη προς αυτους”

Lk 5:25 WH „και παραχρημα αναστας ενωπιον αυτων αρας εφ ο κατεκειτο απηλθεν εις τον οικον αυτου δοξαζων τον θεον”

Lk 17:15 WH „εις δε εξ αυτων ιδων οτι ιαθη υπεστρεψεν μετα φωνης μεγαλης δοξαζων τον θεον”

1Kor 12:26 WH „και ειτε πασχει εν μελος συμπασχει παντα τα μελη ειτε δοξαζεται μελος συγχαιρει παντα τα μελη”


Czasownik DOXAZO oznacza według Wielkiego Słownika Grecko-Polskiego NT pod redakcją Popowskiego wiebić, wysławiać, szerzyć sławę, głosić chwałę. Jak już wiemy PNŚ oddaje ten wyraz w wersecie Łk 4:15 a odnoszący się do Jezusa, zwrotem "darzony szacunkiem", chociaż wyżej wymieniony Słownik nie podaje wogóle takiego znaczenia tego wyrazu.

Zwróćmy uwagę w jaki sposób Strażnica oddaje ten czasownik poprawnie, w innych miejscach biblii:

Dz 13:48 Bg „A słysząc to poganie, radowali się i wielbili słowo Pańskie, i uwierzyli, ilekolwiek ich było sporządzonych do żywota wiecznego.”

Dz 13:48 BT „Poganie słysząc to radowali się i wielbili słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli.”

Dz 13:48 Bw „Poganie słysząc to, radowali się i wielbili Słowo Pańskie, a wszyscy ci, którzy byli przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli.”

Dz 13:48 Bp „Słysząc to poganie cieszyli się wysławiając słowo Pańskie, a uwierzyli ci, którzy zostali powołani do życia wiecznego,”

Dz 13:48 NS „Kiedy to usłyszeli ludzie z narodów, zaczęli się radować i wychwalać słowo Jehowy, wszyscy zaś, którzy byli odpowiednio usposobieni do życia wiecznego, uwierzyli.”

Dz 13:48 WH „ακουοντα δε τα εθνη εχαιρον και εδοξαζον τον λογον του θεου και επιστευσαν οσοι ησαν τεταγμενοι εις ζωην αιωνιον”

--------------------------------------------------------------------------------

2Tes 3:1 NS „W końcu, bracia, módlcie się za nas, żeby słowo Jehowy prędko się przenosiło i było otaczane chwałą, jak to istotnie jest u was,”

2Tes 3:1 WH „το λοιπον προσευχεσθε αδελφοι περι ημων ινα ο λογος του κυριου τρεχη και δοξαζηται καθως και προς υμας”

Dlaczego podobnie nie oddano tego w wersecie Łk 4:15?

Nie jestem małostkowa, nikogo nie ignoruję, tak przyziemne demonstracje są mi obce ;D