O tym, jak Świadkowie Jehowy Biblię poprawiali - Jezus Chrystus

[Roszada]

Ten ich "szacunek" mnie do pasji doprowadza.
Jaki to "szacunek"?
Że nie można za dużo o Jezusie mówić, że nie można się do niego zwracać, że się mówi iż jest tylko człowiekiem. Że nie można nawet westchnąć do Niego: Panie Jezus pomóż, zaradź memu niedowiarstwu.

[Tusia]

Dz 13:48 NS „Kiedy to usłyszeli ludzie z narodów, zaczęli się radować i wychwalać słowo Jehowy, wszyscy zaś, którzy byli odpowiednio usposobieni do życia wiecznego, uwierzyli.”

I jeszcze te wyrażenia: "odpowiednio usposobieni do życia wiecznego" - wrrrrrr

[Tadeusz]

Ten ich "szacunek" mnie do pasji doprowadza.
Jaki to "szacunek"?
Że nie można za dużo o Jezusie mówić, że nie można się do niego zwracać, że się mówi iż jest tylko człowiekiem. Że nie można nawet westchnąć do Niego: Panie Jezus pomóż, zaradź memu niedowiarstwu.

W tej religii nie ma miejsca dla Jezusa  144 tys. mają większą pozycję niż ich rzekomy król 
Z nauki obecnej się przebija stwierdzenie: "To Bóg złożył ofiarę ze swojego Syna". Nie uwypukla się tego, że wg Biblii złożenie tej ofiary było także decyzją Jezusa!!!
Podejrzewam, że chcą się w ten sposób odróżnić od - jak to nazywają - "nominalnego chrześcijaństwa"  w którym Jezus jest jedną z centralnych postaci

[Roszada]

W tej religii nie ma miejsca dla Jezusa  144 tys. mają większą pozycję niż ich rzekomy król 

Coś w tym jest, a dawniej byli bardziej otwarci na takie określenia:

„Kto jest Chrystus? (...) Wyraz »Chrystus« odnosi się więc nie tylko do Pana Jezusa, ale też do 144 000 świętych, których głową przewodnikiem i panem jest Jezus. Ci wszyscy razem nazwani są w Biblii Chrystusem” (Złoty Wiek 01.03 1929 s. 68).

[Roszada]

Kolejne fragmenty o Bóstwie Jezusa na które natrafi czytelnik w Biblii ŚJ:

Chrystus i „pełnia boskości”
21) Kol 2:9 – „gdyż właśnie w nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości”.
[Tylko w Bogu może mieszkać „pełnia boskości”. Świadkowie Jehowy potrafili w swych publikacjach cytować mocniejsze słowa z innych przekładów biblijnych: „Apostoł Paweł zaś mówi o Jezusie: »W Nim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo, na sposób ciała« (Kol. 2:9)” (Przebudźcie się! Rok LXVIII [1987] Nr 7 s. 8).]

22) Kol 1:19 – „ponieważ Bóg uznał za dobre, żeby w nim zamieszkała cała pełnia”.
[Ciekawe, że jedna z publikacji Towarzystwa Strażnica zacytowała ten werset następująco (tak jak Biblia Warszawska): „»W nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości« (Kol. 1:19; 2:9)” (Strażnica 15.07 2009 s. 4).]

Chrystus w „postaci Bożej”
23) Flp 2:6 – „który chociaż istniał w postaci Bożej”.
[Świadkowie Jehowy potrafili w swych publikacjach cytować mocniejsze słowa z innych przekładów biblijnych: „»Zawsze miał naturę Bożą, ale nie myślał o tym, żeby próbować siłą stać się równym Bogu« (Today’s English Version)” („Czy wierzyć w Trójcę?” 1989 s. 25).]

Chrystus „Jestem”
Na ogół uważa się, że określenie Jezusa „JESTEM” (J 8:24, 28, 58, 13:19, 18:5-8, BT) nawiązuje do słów o Bogu    „JESTEM KTÓRY JESTEM (...) Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was” (Wj 3:14, BT) oraz do takich fragmentów jak Iz 43:10 i Pwt 32:39.
   Jednak Biblia Świadków Jehowy oddaje te słowa o Bogu inaczej: „Wtedy Bóg rzekł do Mojżesza: »OKAŻĘ SIĘ, KIM SIĘ OKAŻĘ«. I dodał: »Oto, co masz powiedzieć synom Izraela: ‚OKAŻĘ SIĘ posłał mnie do was’«” (Wj 3:14). Ten ich przekład ukazuje całkowitą rozbieżność między tytułami Chrystusa i Boga. Ale angielska Biblia Towarzystwa Strażnica podaje w przypisie, że w języku greckim (w Septuagincie) padają w Wj 3:14 takie oto słowa: Gr., E•go′ ei•mi ho on, “I am The Being,” or, “I am The Existing One”; (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984).
   Angielskie słowa “I am The Being” w jednej z broszur Świadkowie Jehowy oddali następująco: „ja jestem ISTNIEJĄCY” („‘Słowo’ – kogo miał na myśli apostoł Jan?” 1965 s. 32). Tutaj już widzimy, że określenia Boga i Mesjasza są podobne.
Chrystus celowo, po słowach „JA JESTEM” (w wyżej wymienionych wersetach), nie dodawał kim jest, aby było przez to wiadomo, że jest to Jego tytuł: ISTNIEJĄCY.
Zauważmy poniżej jak wypowiedzi Jezusa z J 8:24, 28 i 13:19 podobne są do słów Jahwe:
„Zobaczcie więc, że to ja jestem...” (Pwt 32:39; w Septuagincie jest tu określenie ego eimi, tzn. Ja jestem);
„abyście mnie poznali i wierzyli we mnie, i rozumieli, że ja jestem ten sam” (Iz 43:10; w Septuagincie jest tu określenie ego eimi, tzn. Ja jestem, bez słów „ten sam”; również inne przykłady biblijne nie zawierają słów „ten sam”.).
Zauważymy też, że w obu zestawach wersetów (tzn. J 8:24, 28, 13:19 oraz Pwt 32:39, Iz 43:10) pojawiają się określenia „poznać”, „zobaczyć”, „wierzyć” i „Ja jestem”.

24) J 8:24 – „Bo jeśli nie uwierzycie, że to ja jestem, pomrzecie w swych grzechach”.
[Świadkowie Jehowy w swej Biblii w J 8:24 i 28 wstawili słowo „to” („to ja jestem”). Uczynili to, aby nadać inne znaczenie słowom „ja jestem” i nie pozwolić, aby odczytano je jako Boski tytuł Chrystusa. Ciekawe, że w angielskiej Biblii dodane jest inne słowo (tzn. ang. he), które umieszczono w kwadratowym nawiasie: For if YOU do not believe that I am [he], YOU will die in YOUR sins (J 8:24); When once YOU have lifted up the Son of man, then YOU will know that I am [he] (J 8:28) (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984). W polskiej publikacji oddano je następująco: „że jestem nim” (Strażnica Nr 15, 1957 s. 6). Jednak w oryginale greckim nie ma żadnych dodanych przez Świadków Jehowy słów, co sami ukazują w swym grecko-angielskim przekładzie: that I am (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Nie bez znaczenia są też słowa Żydów, którzy pytali za kogo Jezus się uważa: „Odezwali się zatem do niego: »Kim jesteś?« Jezus im rzekł: »Po cóż ja w ogóle do was mówię?...«” (J 8:25).]

25) J 8:28 – „Kiedy już uniesiecie w górę Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że to ja jestem”.
[Patrz powyżej komentarz do J 8:24. Towarzystwu Strażnica zdarzało się cytować też inne przekłady biblijne, które mają słowa „Ja jestem”: „Jezus okazał pokorę także w tym, iż całą chwałę za głoszone przez siebie nauki przypisał Jehowie, mówiąc: »Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że Ja jestem i że nic nie czynię sam z siebie, lecz tak mówię, jak mnie mój Ojciec nauczył« (Jana 8:28)” (Strażnica Nr 23, 1993 s. 16).]

26) J 8:58 – „Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Zanim Abraham zaczął istnieć, ja już byłem”.
[Na ogół czytelnicy Biblii znają ten tekst, ale o takiej oto konstrukcji: „Zanim Abraham stał się, JA JESTEM” (J 8:58, BT). Owszem przekład Nowego Testamentu bp. Romaniuka oddaje ten werset słowami „Ja już byłem”, ale w przypisie do J 8:58 tłumacz ten napisał: „Jeden z tekstów najwyraźniej stwierdzających odwieczność Słowa Wcielonego”, a w kolejnym do J 8:24 podał: „»Ja jestem« – wyraźna aluzja do słów Jahwe: Jam jest, którym jest”. Ciekawe jest to, że przekład grecko-angielski Świadków Jehowy (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures), w tłumaczeniu dosłownym, oddaje greckie słowa ego eimi w J 8:58 przez angielskie określenie I am (Ja jestem), natomiast tekst oficjalny ich angielskiego przekładu przekazuje te greckie słowa przez I have been (Ja byłem). Czy nie jest to niekonsekwencja Towarzystwa Strażnica? Prócz tego nawet z Biblii Świadków Jehowy wynika, że Abraham jako stworzenie „zaczął istnieć”, a Jezus po prostu „był”, „istniał”. Nie „zaczął być [istnieć]” przed Abrahamem, tylko po prostu „był”. Ciekawą informację podaje jedno z czasopism Towarzystwa Strażnica, który jakby potwierdza te wiadomości: „Toteż poprawniej oddano ten werset w Przekładzie Nowego Świata: »Zanim się pojawił Abraham, ja cały czas jestem«.” (Strażnica Nr 20, 1988 s. 6; por. o Bogu: „cały czas jestem” Iz 43:13). W innej publikacji Świadkowie Jehowy napisali: „Tymczasem w tekście greckim w Jana 8:58 jest odmieniony czasownik »być« w czasie teraźniejszym – jestem” (Przebudźcie się! Rok LXVIII [1987] Nr 10 s. 11). Widzimy więc, że sami oni potwierdzili słowa „Ja jestem”, a nie swój przekład z frazą „ja już byłem”. Kolejną niekonsekwencją jest to, że wielokrotnie w swych publikacjach Towarzystwo Strażnica cytowało słowa Jezusa w wersji „Jam jest” czy „ja istnieję”: „Jezus wielokrotnie oświadczał, że istniał już wcześniej. (...) Oznajmił: (...) Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, pierwej niż Abraham był, Jam jest” (Strażnica Nr 3, 1991 s. 15; por. np. Strażnice: Rok XCIII [1972] Nr 8 s. 5; Nr 13, 1989 s. 6).]

27) J 13:19 – „Od tej chwili mówię wam, zanim się to stanie, abyście, gdy się to stanie, uwierzyli, że ja nim jestem”.
[Świadkowie Jehowy w swej Biblii w J 13:19 i 18:5-8 wstawili słowo ,„nim” („ja nim jestem”). Uczynili to, aby nadać inne znaczenie słowom „ja jestem” i nie pozwolić, aby odczytano je jako Boski tytuł Chrystusa. Ciekawe, że w angielskiej Biblii dodane słowo (tzn. ang. he) umieszczono w kwadratowym nawiasie: From this moment on I am telling YOU before it occurs, in order that when it does occur YOU may believe that I am [he] (J 13:19); “I am [he].” (...) “I am [he].” (...) I am [he]. (J 18:5-8) (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984). Jednak w oryginale greckim nie ma żadnych dodanych przez Świadków Jehowy słów, co sami ukazują w swym grecko-angielskim przekładzie: that I am. (J 13:19); I am. (...) I am, (...) that I am; (J 18:5-8) (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Towarzystwu Strażnica zdarzało się cytować też inne przekłady biblijne, które mają słowa „Ja jestem”: „Aby uzyskać odpowiedź, zwróćmy uwagę na następujące słowa Jezusa: »Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście, gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem« (Jana 13:19).” („Czy Biblia rzeczywiście jest Słowem Bożym?” 1979 s. 118-119).]

28) J 18:5-8 – „Rzekł do nich: »Ja nim jestem«. A stał z nimi także Judasz, jego zdrajca. Kiedy jednak rzekł do nich: »Ja nim jestem«, cofnęli się i upadli na ziemię. Znowu więc ich zapytał: »Kogo szukacie?« Oni rzekli: »Jezusa Nazarejczyka«. Jezus odrzekł: »Powiedziałem wam, że ja nim jestem...«”.
[Patrz powyżej komentarz do J 13:19.]

29) Mk 6:50 – „Odwagi, to jestem ja; nie bójcie się”.
[Niektórzy boskiego tytułu Jezusa „Ja Jestem” dopatrują się też w słowach Jezusa: „Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się!” (Mk 6:50, BT; por. Mt 14:27, J 6:20). Przy okazji podobnego zdarzenia padają też słowa „Kim właściwie on jest, że nawet wiatr i morze są mu posłuszne?” (Mk 4:41). W tym pytaniu zauważalne jest podobieństwo do innego zapytania, po którym Chrystus objawił bezsprzecznie swój tytuł „Ja Jestem”: „’Tak, jeżeli nie uwierzycie, że JA JESTEM, pomrzecie w grzechach swoich’. Powiedzieli do Niego: ‘Kimże Ty jesteś?’” (J 8:24-25, BT). Towarzystwo Strażnica jednak w tekście Mk 6:50 zmieniło kolejność słów („Ja jestem” na „jestem ja”) i dodało termin „to”, którego brak w oryginale, co pokazało ono w swym grecko-angielskim przekładzie: Be YOU taking courage, I am, not be YOU fearful (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985).]

Poznanie Boga przez oblicze Chrystusa
30) 2Kor 4:6 – „Bo właśnie Bóg rzekł: »Z ciemności niech zajaśnieje światło«, on też oświetlił nasze serca, by je oświecić chwalebnym poznaniem Boga poprzez oblicze Chrystusa”.
[Jezus musi byś równym Bogu skoro przez Jego oblicze poznajemy Boga. Towarzystwo Strażnica wielokrotnie w swych publikacjach cytowało też inne przekłady, z takimi oto mocniejszymi słowami tego wersetu: „poznanie chwały Bożej, która jest na obliczu Chrystusowym” (Strażnica Nr 7, 1993 s. 8); „poznania chwały Bożej na obliczu Chrystusa” (Strażnica Rok XCVII [1976] Nr 10 s. 7).]

[Roszada]

Następne fragmenty o Bóstwie Jezusa na które natrafi czytelnik w Biblii ŚJ:

Chrystus Stwórca
31) Rdz 1:26 – „I przemówił Bóg: »Uczyńmy człowieka na nasz obraz, na nasze podobieństwo…«”.
[Świadkowie Jehowy uważając, że to dialog Ojca i Syna czynią Jezusa pośrednio Stwórcą lub Współstwórcą: „»Słowo« przebywał z Jehową Bogiem »na początku«, gdy były stwarzane »niebiosa i ziemia«. I to właśnie do niego Bóg powiedział: »Uczyńmy człowieka na nasz obraz« (Jana 1:1; Rodzaju 1:1, 26). Pierworodny Syn Jehowy pozostawał u boku swego Ojca i pilnie z Nim współpracował” (Strażnica Nr 18, 2005 s. 4; por. „współdziałał z Jehową Bogiem w stwarzaniu” – Strażnica Nr 3, 1991 s. 9). Kiedyś Świadkowie Jehowy nazywali nawet Jezusa „współstwarzającym” (Strażnica Nr 19, 1951 s. 14 [ang. 15.01 1951 s. 63]). Dziś jednak przeczą temu pisząc: „Nie jest współstwórcą” („Wnikliwe poznawanie Pism” 2006 t. 1, s. 973).]

32) Ps 33:6 – „Słowem Jehowy zostały uczynione niebiosa, a duchem jego ust cały ich zastęp”.
[Słowa te wypełniły się na Jezusie Słowie (patrz poniżej J 1:3).]

33) Iz 17:7 – „W owym dniu ziemski człowiek będzie spoglądał ku swemu Twórcy, a jego oczy będą się wpatrywać w Świętego Izraela”.
[Słowa te wypełniły się na Jezusie zwanym „Świętym” (Dz 3:14).]

34) J 1:3-4 – „Wszystko zaczęło istnieć przez niego, a bez niego nic nie zaczęło istnieć. Tym, co zaczęło istnieć poprzez niego, było życie, a życie było światłem ludzi”.

35) J 1:10 – „Był na świecie i świat zaczął istnieć przez niego, ale świat go nie poznał”.

36) 1Kor 8:6 – „dla nas wszakże jest jeden Bóg, Ojciec, z którego jest wszystko, a my dla niego; i jeden jest Pan, Jezus Chrystus, przez którego jest wszystko i my przez niego”.

37) Kol 1:16 – „Wszystko inne zostało stworzone poprzez niego i dla niego”.

38) Hbr 1:2 – „którego ustanowił dziedzicem wszystkiego i przez którego uczynił systemy rzeczy”.
[Bycie „dziedzicem wszystkiego” wskazuje na równość z Ojcem i posiadanie wszechmocy by to „wszystko” ogarniać.]

39) Hbr 1:10-12 – „Tyś, Panie, na początku założył fundamenty ziemi i dziełem twoich rąk są niebiosa. One zginą, ty zaś będziesz wciąż trwał; i jak szata wierzchnia wszystkie się zestarzeją, a ty je zwiniesz jak okrycie, jak szatę wierzchnią; i zostaną zmienione, ale ty jesteś ten sam, a twoje lata nigdy nie przeminą”.
[Niewielu Świadków Jehowy wie, że organizacja ich stosuje te wersety do Syna stwarzającego: „Psalmista mówi o Bogu, podczas gdy apostoł Paweł zastosował te słowa do Jezusa Chrystusa (Hebr. 1:10, 11)” (Strażnica Rok CVIII [1987] Nr 8 s. 21; por. „Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 374). W Starym Testamencie, jak wspomniano powyżej, Psalmista zastosował te wersety do Jahwe (Ps 102:25-27), czyniąc Jezusa równym Mu.]

40) Ap 3:14 – „To mówi Amen, świadek wierny i prawdziwy, początek stworzenia Bożego”.
[Greckie słowo arche (początek) z Ap 3:14 można też przetłumaczyć na „zwierzchność” (władza), co w innych miejscach czynią Świadkowie Jehowy w swej Biblii (np. Łk 20:20, 1Kor 15:24, Ef 1:21, Kol 1:16, Tt 3:1). Jezus więc, jeśli nie jest tu „zasadą” istnienia stworzeń, to jest zapewne „Zwierzchnością wszelkiego stworzenia”. I rzeczywiście Chrystus będąc „dziedzicem wszystkiego” (Hbr 1:2), jest i dziedzicem-zwierzchnością „wszelkiego stworzenia”. Mało tego dwa jego pozostałe określenia z tego wersetu („Amen, świadek wierny i prawdziwy”) są identyczne jak Boga w Jr 42:5 oraz w Iz 65:16 – „Bóg wiary”, to znaczy „Bóg Amen”, jak podano w przypisie w angielskiej Biblii Świadków Jehowy: Or, “faithfulness,” by a change of vowel pointing to read ’e•mun′; Heb., ’a•men′, “Amen; Surely!” (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984).]

[Roszada]

Kolejne fragmenty o Bóstwie Jezusa na które natrafi czytelnik w Biblii ŚJ:

Chrystus odwieczny i wieczny
   41) Mi 5:2 –   „»A ty, Betlejem Efrata, zbyt małe, by się znaleźć między tysiącami Judy, z ciebie mi wyjdzie ten, który ma zostać władcą w Izraelu; pochodzenie jego od czasów zamierzchłych, od dni czasu niezmierzonego…«”.
[Świadkowie Jehowy potrafili w swych publikacjach cytować mocniejsze słowa z innych przekładów biblijnych: „W Micheasza 5:1 (BT; 5:2, NŚ) powiedziano proroczo o Mesjaszu, że »pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności«” („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 369; por. Strażnica Rok CI [1980] Nr 17 s. 18).]

   42) Iz 9:6 – „Bo narodziło się nam dziecko, syn został nam dany; a na jego barkach spocznie władza książęca. I będą go zwać imieniem Cudowny Doradca, Potężny Bóg, Wiekuisty Ojciec, Książę Pokoju”.
[Biblia Towarzystwa Strażnica, podobnie jak Jezusa („Potężny Bóg, Wiekuisty Ojciec”), nazywa Ojca „wiekuistym Bogiem” (Rz 16:26). Świadkowie Jehowy potrafili w swych publikacjach cytować mocniejsze słowa z innych przekładów biblijnych: „Wskazują na to proroctwa o Mesjaszu, w których zapowiedziano, że jako »Odwieczny Ojciec« Jezus będzie miał „potomstwo” (Izaj. 53:10-12; 9:5, 6, BT). (...) Ten »Odwieczny Ojciec« może odnowić ich umysły i ciała, a potem podtrzymywać w nich siłę życiową (Rzym. 6:23)” (Przebudźcie się! Nr 4 z lat 1970-1979 s. 22; por. „Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 145; Przebudźcie się! Nr 20, 1998 s. 10; Strażnica Nr 8, 1997 s. 18).]

   43) J 16:15 – „Wszystko, co ma Ojciec, jest moje”.
[Jeśli Syn ma „wszystko” co Ojciec, to i przymiot odwieczności.]

   44) Kol 1:17 – „też jest przed wszystkim innym i za jego pośrednictwem wszystko inne zostało powołane do istnienia”.
[Jeśli Syn jest „przed wszystkim”, to i przed zaistnieniem czasu. Towarzystwo Strażnica aby osłabić ten tekst dodało w nim słowo „innym”, którego nie ma w oryginale, co ukazało w swym angielskim przekładzie dając termin „innym” w nawiasie kwadratowym: Also, he is before all [other] things and by means of him all [other] things were made to exist (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984). To samo ukazała ta organizacja w swym przekładzie grecko-angielskim, w którym brak tego słowa: and he is before all (things) and the all (things) in him it has stood together  (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985).]

   45) Hbr 1:12 – „ale ty jesteś ten sam, a twoje lata nigdy nie przeminą”.
[Również o Bogu powiedziano identycznie: „Ale ty jesteś ten sam, a twoje lata się nie skończą” (Ps 102:27).]

   46) Hbr 7:3 – „Będąc bez ojca, bez matki, bez rodowodu, nie mając ani początku dni, ani końca życia, lecz upodobniony do Syna Bożego, pozostaje kapłanem na zawsze” (por. Hbr 7:24 – „ale on, dzięki temu, że pozostaje żywy na wieki, ma swoje kapłaństwo bez następców”).

   47) Hbr 13:8 – „Jezus Chrystus – ten sam wczoraj i dzisiaj, i na wieki”.

   48) 1J 2:13 – „Piszę do was, ojcowie, ponieważ poznaliście tego, który jest od początku”.
[Towarzystwo Strażnica werset ten odnosi do Syna gdyż zamieściło w swej Biblii odsyłacz do J 1:1. Zauważmy, że napisane jest o Jezusie, „który jest od początku”, a nie „który został stworzony na początku”.]

Chrystus „żyjący na wieki wieków”
   49) Ap 1:18 – „i żyjący; i byłem martwy, lecz oto żyję na wieki wieków”.
[Również o Bogu podobnie mówi Biblia Świadków Jehowy: „Temu, który żyje na wieki wieków” (Ap 4:9).]

Chrystus i „Boska moc”
   50) 2P 1:2-3 – „poznaniu Boga oraz Jezusa, naszego Pana, jako że jego Boska moc wspaniałomyślnie obdarzyła nas wszystkim, co dotyczy życia i zbożnego oddania, przez dokładne poznanie tego, który nas powołał przez chwałę i cnotę”.
[Słowo „jego” wskazuje nam ostatnią wymieniona osobę, a więc Jezusa, do którego należy ta „Boska moc”. Ona zaś jest „wszechmocą”, bo nie istnieje coś takiego jak „wszechmocna moc”.]

Chrystus Wszechmocny
   51) Iz 9:6 – „na jego barkach spocznie władza książęca. I będą go zwać imieniem Cudowny Doradca, Potężny Bóg”.
[Jaka to „spocznie władza” na barkach Jezusa? Odpowiedzi udziela Biblia Świadków Jehowy: „wszelka władza w niebie i na ziemi” (Mt 28:18). O tytule „Potężny Bóg” pisaliśmy powyżej.]

   52) Mi 5:4 – „I powstanie, i będzie pasł w sile Jehowy”.
[Biblia Świadków Jehowy podaje, że Jezus będzie dysponował „siłą Jehowy”, a ta jest przecież „wszechmocną”.]

   53) Mt 11:27 – „Wszystko zostało mi przekazane przez mego Ojca”.
[Jeśli „wszystko” zostało przekazane Jezusowi, to i wszechmoc. Musi ją zresztą posiadać mając „wszystkim” zarządzać.]

   54) Mt 28:18 – „A Jezus podszedł i powiedział do nich, mówiąc: »Dano mi wszelką władzę w niebie i na ziemi...«”.
[Pomimo tak dobitnych słów Świadkowie Jehowy odrzucają wszechmoc Syna: „Jezus nie jest Bogiem Wszechmocnym” (Strażnica 01.02 2009 s. 7). A przecież sami o Jego wszechmocy pisali kiedyś: „Przez wszechmocne Słowo Boże, wody na ziemi zostały zebrane w wielkie łożyska morskie, i sucha ziemia ukazała się trzeciego dnia stworzenia” („Prawda was wyswobodzi” 1946 [ang. 1943] s. 125). Choćby nie wiadomo ile razy Towarzystwo Strażnica powtarzało, że Jezusowi tylko „dano” wszelką władzę, to jednak ją posiada i nikt Jemu jej nie odbierze. Oto definicja słowa „Wszechmocny” według tej organizacji: „Grecki wyraz przetłumaczony na »Wszechmocny« znaczy dosłownie »panujący nad wszystkim; posiadający wszelką moc i władzę«.” („Zbliż się do Jehowy” 2002 s. 40). Czy Jezus nie mieści się w tej definicji posiadając „wszelką władzę”? Prócz tego Towarzystwo Strażnica twierdzi, że szatan posiadał „nieograniczoną władzę”. Czyżby był wyższy rangą od Chrystusa? Oto te słowa: „W ten sposób jedno i drugie łącznie pokazuje, że przed rozpoczęciem walki i przed narodzeniem się rządu Djabeł wykonywał nieograniczoną władzę zarówno w niebie (niewidzialną) jak i nad narodami ziemskimi” („Rząd” 1928 s. 199); „Diabeł oferował mu nieograniczoną władzę, o jakiej żaden człowiek nie mógłby nawet marzyć” (Strażnica 15.11 2008 s. 30).]

   55) Mk 4:41 – „Ale ich ogarnęła niezwykła bojaźń i mówili jeden do drugiego: »Kim właściwie on jest, że nawet wiatr i morze są mu posłuszne?«”.
[Apostołowie od początku wierzyli i wyznawali, że Jezus jest „Synem Bożym” (J 1:34, 49), ale nie zdawali sobie sprawy z tego, że dysponuje On wszechmocą.]

   56) Łk 10:22 – „Wszystko zostało mi przekazane przez mego Ojca”.
[Patrz uwaga do Mt 11:27.]

   57) J 3:31 – „Kto przychodzi z góry, jest ponad wszystkimi innymi. (...) Kto przychodzi z nieba, jest ponad wszystkimi innymi”.

   58) J 3:35 „Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w jego rękę”.

   59) J 5:19 – „Jezus odezwał się do nich: »Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Syn nie może nic uczynić z własnej inicjatywy, lecz tylko to, co widzi, że czyni Ojciec. Cokolwiek bowiem Ten czyni, podobnie czyni również Syn...«”.
[Biblia Świadków Jehowy ukazuje tu, że dla Jezusa nie ma żadnych ograniczeń, gdyż może czynić wszystko to, co Ojciec czyni.]

   60) J 13:3 – „Ojciec dał wszystko w jego ręce”.
[Wszystko co Bóg stworzył swoją wszechmocą, swoimi rękoma, przekazał Synowi: „Tyś dawno temu założył fundamenty ziemi i dziełem twoich rąk są niebiosa” (Ps 102:25). Na dodatek tekst Hbr 1:10 mówi, że Jezus też swoimi rękoma stwarzał: „Tyś, Panie, na początku założył fundamenty ziemi i dziełem twoich rąk są niebiosa”. Patrz powyżej omówienie Hbr 1:10-12.]

   61) J 16:15 – „Wszystko, co ma Ojciec, jest moje”.
[Patrz uwaga do Mt 11:27.]

   62) J 17:10 – „i wszystko moje jest twoje, a twoje jest moje”.
[Patrz uwaga do Mt 11:27.]

   63) Flp 3:21 – „zgodnie z działaniem mocy, jaką też wszystko może sobie podporządkować”.
[„Wszystko można sobie podporządkować” tylko mając wszechmoc.]

   64) Kol 1:15 – „On jest obrazem niewidzialnego Boga”.
[Jezus będąc „obrazem niewidzialnego Boga” (Kol 1:15) jest zarazem ‘obrazem Boga Wszechmocnego’. Jeśli jest w Nim „obraz Boga”, to i jest też w Nim „wszechmoc”, którą ten Bóg posiada.]

   65) 1Tm 6:16 – „Jemu niech będzie szacunek i potęga [kratos] wieczna”.
[Werset ten Towarzystwo Strażnica odnosi do Jezusa: „[1Tm] 6:15, 16 – Czy wypowiedź ta odnosi się do Jehowy Boga, czy do Jezusa Chrystusa? Słowa te odnoszą się do osoby, której ujawnienie się opisują, czyli do Jezusa Chrystusa (1 Tym. 6:14)” (Strażnica 15.09 2008 s. 31). O greckim słowie kratos patrz poniżej Ap 5:13.]

   66) Hbr 1:3 – „On jest odbiciem chwały Boga i dokładnym wyobrażeniem samej jego istoty, on też podtrzymuje wszystko słowem jego mocy”.
[Chociaż Towarzystwo Strażnica zamieniło tu słowa „swej mocy [potęgi]” (Jezusa) na „jego mocy” (Boga), to i tak ukazało przez to, że Chrystus dysponuje „wszechmocą” Boga. Kiedyś jednak cytowano inny przekład: „W Liście do Hebrajczyków 1:3 o Wzorodawcy, którego starają się naśladować prawdziwi chrześcijanie, czytamy: »Ten Syn, który jest odblaskiem Jego [Boga] chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach«” (Strażnica Rok XCV [1974] Nr 8 s. 10).]

   67) Ap 1:7-8 – „Oto przychodzi z obłokami, a ujrzy go wszelkie oko oraz ci, którzy go przebili; i wszystkie plemiona ziemi będą z jego powodu uderzać się ze smutku. Tak: Amen. »Jam jest Alfa i Omega”, mówi Jehowa Bóg, „Ten, który jest i który był, i który przychodzi, Wszechmocny«”.
[Towarzystwo Strażnica poprzez wstawienie imienia Jehowa w Ap 1:8 chciało koniecznie odsunąć termin „Wszechmocny” od Jezusa. Na niekorzyść tej organizacji jest to, że w Ap 1:7 mowa jest o Chrystusie, a w oryginale greckim nie ma w Ap 1:8 imienia Jehowa (jest Kyrios, tzn. „Pan”), co ukazane jest w grecko-angielskim przekładzie Świadków Jehowy: is saying Lord, the God (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Przynajmniej jeden raz w ostatnich latach Świadkowie Jehowy przyznali (czy przez pomyłkę?), że mówiącym słowa z Ap 1:8-11 jest Jezus: „Na wyspie [Jan] usłyszał głos Boży przypominający dźwięk trąby, który oznajmił: »Jam jest Alfa i Omega (...) Co widzisz, zapisz w zwoju« (Objawienie 1:8-11)” (Przebudźcie się! Nr 15, 2000 s. 25). Oto zaś dalsze słowa mówiącego „zapisz w zwoju”: „I odwróciłem się, aby zobaczyć, co za głos ze mną mówił, a odwróciwszy się, ujrzałem siedem złotych świeczników i pośród świeczników kogoś podobnego do syna człowieczego, odzianego w szatę sięgającą do stóp i przepasanego przez piersi złotym pasem” (Ap 1:12-13; por dalej aż do Ap 1:18). Widzimy więc, że Świadkowie Jehowy wskazali w Ap 1:8-11 na Jezusa. Patrz też omówienie Ap 22:12-13.]

   68) Ap 5:12 – „Baranek, który był zabity, jest godzien przyjąć moc [dynamis] i bogactwo, i mądrość, i siłę [ischys], i szacunek, i chwałę, i błogosławieństwo”.
[Zobaczmy, że według Biblii Świadków Jehowy Ojciec posiada tę samą moc i siłę co Syn (tak po polsku, jak i po grecku): „Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i szacunek, i moc [dynamis], i siła [ischys] Bogu naszemu” (Ap 7:12) (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Jeśli więc Ojciec jest wszechmocny, to i Syn także.]

69) Ap 5:13 – „Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i szacunek, i chwała, i potęga [kratos] na wieki wieków”.
[W tym fragmencie „potęga” Syna i Ojca zostały razem zestawione. Ciekawe jest to, że została ona nazwana po grecku kratos, a od tego słowa wywodzi się określenie Pantokrator, tzn. Wszechmocny (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985).]

[Roszada]

Kolejne fragmenty o Bóstwie Jezusa na które natrafi czytelnik w Biblii ŚJ:

Chrystus Wszechwiedzący
   70) Mt 11:27 – „Wszystko zostało mi przekazane przez mego Ojca i nikt nie zna w pełni Syna, tylko Ojciec, ani nikt nie zna w pełni Ojca, tylko Syn oraz każdy, komu Syn chce go objawić”.
[Jeśli „wszystko” przekazał Ojciec Synowi, to i wszechwiedzę. Ona obejmuje też poznanie „w pełni” Ojca.]

   71) Mt 24:44 – „Dlatego i wy okażcie się gotowi, gdyż Syn Człowieczy przyjdzie o godzinie, której się nie domyślacie”.
[Chrystus mówiąc o czasie po swoim powrocie do nieba wskazuje, że znać będzie godzinę ‘końca’, a tylko ludzie nie będą się jej domyślać. Por. jego wypowiedź o niewiedzy (Mk 13:32) w momencie, gdy był pytany, to znaczy przed śmiercią, gdy „uniżył się” i „ogołocił” z wiedzy o godzinie ‘końca’ (Flp 2:6-8). Świadkowie Jehowy umieją Boga usprawiedliwić z „niewiedzy” (ale nie Jezusa), ucząc o „selektywnym przewidywaniu”: „Selektywne, czyli wybiorcze korzystanie ze zdolności przewidywania oznacza, że Bóg mógł z własnej woli powstrzymać się od przewidywania naprzód wszystkich bez wyjątku przyszłych czynów swoich stworzeń” (Strażnica Rok XCIII [1972] Nr 10 s. 15); „Podobnie sama zdolność przewidywania przyszłości nie oznacza, że Bóg zna lub planuje każdy jej szczegół. Z umiejętności tej korzysta w sposób wybiórczy i rozważny” (Strażnica Nr 19, 2004 s. 12).]

   72) Łk 12:40 – „Wy też stale bądźcie gotowi, gdyż Syn Człowieczy przyjdzie o godzinie, której się nie domyślacie”.
[Patrz powyżej omówienie Mt 24:44.]

   73) J 16:15 – „Wszystko, co ma Ojciec, jest moje”.
[Jeśli Chrystus posiada „wszystko”, to co Ojciec, to i „wszechwiedzę”.]

   74) J 16:30 – „Teraz wiemy, że wszystko wiesz i nie potrzebujesz, by cię ktoś pytał”.
[Te słowa o Jezusie są podobne jakie napisano o Ojcu: „Bóg jest większy niż nasze serca i wie wszystko” (1J 3:20).]

   75) J 21:17 – „Panie, ty wiesz wszystko”.
[Zmartwychwstały Jezus nie zaprotestował: „nie wiem wszystkiego”.]

   76) Kol 2:3 – „W nim są starannie skryte wszelkie skarby mądrości i poznania”.
[Słowa te są podobne do tych, które wypowiedziano o Bogu: „I dam ci skarby znajdujące się w ciemności oraz ukryte skarby, które są w kryjówkach, byś poznał, że ja jestem Jehowa, który cię woła po imieniu, Bóg Izraela” (Iz 45:3).]

   77) Ap 2:23 – „ja jestem tym, który bada nerki i serca”.
[Podobną wypowiedzi, jak o Jezusie, mamy o Bogu: „Bóg prawy poddaje próbie serce i nerki” (Ps 7:9); „Lecz Jehowa Zastępów sądzi z prawością; bada nerki i serce” (Jr 11:20; por. Ps 7:9). Por. o sercach: Łk 9:47 i 1Krl 8:39.]

   78) Ap 3:3 – „Jeżeli się nie zbudzisz, z pewnością przyjdę jak złodziej i wcale nie będziesz wiedział, o której godzinie cię najdę”.
[Patrz powyżej omówienie Mt 24:44.]

   79) Ap 5:6 – „ujrzałem stojącego baranka, jak gdyby zabitego, mającego siedem rogów i siedmioro oczu, a te oczy oznaczają siedem duchów Bożych, które zostały posłane na całą ziemię”.
[Jezus jak Ojciec posiada „siedmioro oczu”, które obiegają „całą ziemię”: „Tych siedem – to oczy Jehowy. Przebiegają one całą ziemię” (Za 4:10).]

   80) Ap 5:12 – „Baranek, który był zabity, jest godzien przyjąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i szacunek, i chwałę, i błogosławieństwo”.
[Zobaczmy, że według Biblii Świadków Jehowy Ojciec posiada tę samą mądrość co Syn: „Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i szacunek, i moc, i siła Bogu naszemu” (Ap 7:12). Jeśli więc Ojciec jest wszechwiedzący, to i Syn także.]

Chrystus „Alfa i Omega”
   81) Ap 22:12-13 – „Oto przychodzę szybko – a zapłata, którą daję, jest ze mną – aby każdemu oddać według tego, jakie jest jego dzieło. Jam jest Alfa i Omega, pierwszy i ostatni, początek i koniec”.
[Oczywiście według Świadków Jehowy przychodzącym „Alfą i Omega” jest tu Jehowa („Wspaniały finał Objawienia bliski!” 1993 s. 316). Ale popatrzmy o kim ich Biblia w Apokalipsie mówi, że „przychodzi szybko”. O Jezusie: Ap 2:16, 3:3, 11, 22:7, 20. Wobec tego również Ap 22:12 i słowa „przychodzę szybko” dotyczą Chrystusa. Mało tego Towarzystwu Strażnica zdarzyło się stwierdzić, że słowa z Ap 22:12 pochodzą od Jezusa (!): „Zarówno on, jak i sam Jehowa Bóg kilkakrotnie podkreślają, że przychodzą »szybko«, czyli wkrótce, a Jezus powtarza to już po raz piąty (Objawienie 2:16; 3:11; 22:7, 12, 20)” („Wspaniały finał Objawienia bliski!” 1993 s. 319). Towarzystwo Strażnica przyznaje też, że tytuł „Alfa i Omega” oznacza wszechmocnego Boga: „Chrześcijanie żyjący w I wieku dobrze wiedzieli, że alfa i omega to pierwsza i ostatnia litera alfabetu greckiego. Nazywając siebie tymi dwiema literami, Jehowa podkreśla, iż przed Nim nie było ani po Nim nie będzie żadnego wszechmocnego Boga” („Wspaniały finał Objawienia bliski!” 1993 s. 20). Jeśli więc Jezus jest „Alfą i Omegą” z Ap 22:13, to jest też wszechmocnym. Tym samym tytułem „Alfa i Omega” nazwany jest też Ojciec: „Jam jest Alfa i Omega, początek i koniec” (Ap 21:6). Patrz też omówienie Ap 1:8.]

Chrystus „Pierwszy i Ostatni”
   82) Ap 1:17 – „Nie bój się. Jam jest Pierwszy i Ostatni”.

   83) Ap 2:8 – „To mówi ten – ‚Pierwszy i Ostatni’ – który był martwy i znowu ożył”.

   84) Ap 22:12-13 – „Oto przychodzę szybko – a zapłata, którą daję, jest ze mną – aby każdemu oddać według tego, jakie jest jego dzieło. Jam jest Alfa i Omega, pierwszy i ostatni, początek i koniec”.
[Tytuł Jezusa „Pierwszy i Ostatni” jest taki sam, jakim przedstawia się Bóg: „Ja jestem ten sam. Ja jestem pierwszy. I ja ostatni” (Iz 48:12); „Ja jestem pierwszy i ja jestem ostatni, a oprócz mnie nie ma Boga” (Iz 44:6). Widać też z tego ostatniego wersetu, że Jezus musi być Bogiem, skoro posługuje się tym samym tytułem. Patrz omówienie w Chrystus „Alfa i Omega”.]

Chrystus „Początek i Koniec”
   85) Ap 22:12-13 – „Oto przychodzę szybko – a zapłata, którą daję, jest ze mną – aby każdemu oddać według tego, jakie jest jego dzieło. Jam jest Alfa i Omega, pierwszy i ostatni, początek i koniec”.
[Patrz omówienie w Chrystus „Alfa i Omega”. Tym samym tytułem „Początek o Koniec” nazwany jest też Ojciec: „Jam jest Alfa i Omega, początek i koniec” (Ap 21:6).]

Chrystus „Ojciec”
   86) Iz 9:6 – „Bo narodziło się nam dziecko, syn został nam dany; a na jego barkach spocznie władza książęca. I będą go zwać imieniem Cudowny Doradca, Potężny Bóg, Wiekuisty Ojciec, Książę Pokoju”.
[Pomimo, że jesteśmy „dziećmi Bożymi” (J 1:12, 11:52, 1J 3:1-2, 10, 5:2), to jednak Chrystus jako Ojciec również nazywa nas swymi dziećmi: „Dziateczki, jeszcze trochę jestem z wami” (J 13:33); „Jezus powiedział do nich: »Dzieciątka, czy macie coś do jedzenia?«” (J 21:5; por. Hbr 2:13). Ten sam Izajasz Boga nazywa też Ojcem: „Jehowo, jesteś naszym Ojcem” (Iz 63:16).]

Chrystus „Cudowny”
   87) Iz 9:6 – „Bo narodziło się nam dziecko, syn został nam dany; a na jego barkach spocznie władza książęca. I będą go zwać imieniem Cudowny Doradca...”.
[W Biblii Świadków Jehowy Jezus (por. Ps 118:23, Mt 21:42, Mk 12:11), podobnie jak Bóg, określony jest jako „cudowny”: „Również to wyszło od Jehowy Zastępów, który jest cudowny w zamyśle” (Iz 28:29; por. Ps 31:21).]

Chrystus „Król królujących”
   88) 1Tm 6:15 – „ukaże szczęśliwy i jedyny Mocarz – Król królujących i Pan panujących”.
[Werset ten Towarzystwo Strażnica odnosi do Jezusa: „[1Tm] 6:15, 16 – Czy wypowiedź ta odnosi się do Jehowy Boga, czy do Jezusa Chrystusa? Słowa te odnoszą się do osoby, której ujawnienie się opisują, czyli do Jezusa Chrystusa (1 Tym. 6:14)” (Strażnica 15.09 2008 s. 31). Jezus jak „Królem królów”, jak Ojciec, który jest podobnie nazwany: „I powstanie przeciwko Księciu książąt” (Dn 8:25).]

   89) Ap 17:14 – „Ci stoczą bitwę z Barankiem, ale Baranek ich zwycięży, ponieważ jest Panem panów i Królem królów”.
[Ciekawe, że „Królem królów” Bóg (jak Jezus) nazwany jest w Księdze, której Świadkowie Jehowy nie uznają, to znaczy w 2Mch 13:4. Natomiast najbardziej podobne określenie, to znaczy „Pan królów”, występuje w Dn 2:47.]

   90) Ap 19:16 – „A na swej szacie wierzchniej, mianowicie na udzie, ma napisane imię: Król królów...”.

[Roszada]

Następne fragmenty o Bóstwie Jezusa na które natrafi czytelnik w Biblii ŚJ:

Chrystus „Pan panujących”
   91) 1Tm 6:15 – „ukaże szczęśliwy i jedyny Mocarz – Król królujących i Pan panujących”.
[Werset ten Towarzystwo Strażnica odnosi do Jezusa: „[1Tm] 6:15, 16 – Czy wypowiedź ta odnosi się do Jehowy Boga, czy do Jezusa Chrystusa? Słowa te odnoszą się do osoby, której ujawnienie się opisują, czyli do Jezusa Chrystusa (1 Tym. 6:14)” (Strażnica 15.09 2008 s. 31).]

Chrystus „Pan panów”
   92) Ap 17:14 – „Ci stoczą bitwę z Barankiem, ale Baranek ich zwycięży, ponieważ jest Panem panów...”.
[Jezus ma taki sam tytuł jak Bóg: „dzięki składajcie Panu panów: bo jego lojalna życzliwość trwa po czas niezmierzony” (Ps 136:3).]

   93) Ap 19:16 – „A na swej szacie wierzchniej, mianowicie na udzie, ma napisane imię: Król królów i Pan panów”.

Chrystus „jedyny Pan”
   94) Jud 4 – „sprzeniewierzający się naszemu jedynemu (...) Panu, Jezusowi Chrystusowi”.
[Również Biblia Świadków Jehowy mówi o „jedynym Bogu” (Jud 25), chociaż Jezus też jest „Bogiem” (J 20:28). Brak w niej jednak fragmentu o Bogu Ojcu „jedynym Panu”. Czyżby zatem Bóg nie był „jedynym Panem” tak jak Jezus? Trzeba tu dodać, że słowo „jedyny”, zastosowane do Ojca, nie przekreśla tego, iż Syn również posiada dany tytuł. Podobnie, gdy Syn nazwany jest „jedynym”, nie neguje to tego, że Ojca nie można nazwać tak samo. Przykładowo Ojciec jest „jedynym Bogiem” (J 5:44, 1Tm 1:17, Jud 25) i „jedynym prawdziwym Bogiem” (J 17:3, 2Krl 19:15, Iz 37:16), ale Syn także jest „Bogiem” (Iz 9:6, J 20:28) i „prawdziwym Bogiem” (1J 5:20). Również Syn jest „jedynym Mocarzem [Władcą, BT]” (1Tm 6:15), „jedynym mającym nieśmiertelność” (1Tm 6:16) i „jedynym Właścicielem [Władcą, BT] i Panem” (Jud 4), ale Ojciec także jest „Mocarzem” (Iz 60:16), „niezniszczalnym [nieśmiertelnym, BT]” (1Tm 1:17; por. Rz 1:23), „Właścicielem” (Iz 54:5) i „Panem” (Dz 17:24).]

Chrystus „jeden Pan”
   95) 1Kor 8:6 – „jeden jest Pan, Jezus Chrystus, przez którego jest wszystko i my przez niego”.
[Również o Bogu Biblia Świadków Jehowy podaje, że jest „jeden Bóg” (1Kor 8:6), chociaż Jezus też jest „Bogiem” (J 20:28). W Biblii tej w tekście Mk 12:29 padają też takie oto słowa: „Jehowa nasz Bóg, to jeden Jehowa”. Jednak w tym wersecie powinny być następujące słowa: „Pan Bóg nasz. Pan jest jeden.” (Mk 12:29 wg BT). W tekście tym, w oryginale greckim Nowego Testamentu, nie ma słowa „Jehowa”. Towarzystwo Strażnica to jakby potwierdza w swym przekładzie grecko-angielskim podając: Lord the God of us Lord one is (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). W związku z tym i Jezus jest Panem i Ojciec jest Panem. Każdy z nich jest jeden.]

   96) Ef 4:4-5 – „Jedno jest ciało i jeden duch, tak jak zostaliście powołani w jednej nadziei, do której was powołano; jeden Pan, jedna wiara”.
[Również o Bogu Biblia Świadków Jehowy podaje, że jest „jeden Bóg” (Ef 4:6), chociaż Jezus też jest „Bogiem” (J 20:28). Dalsze uwagi patrz powyżej o 1Kor 8:6.]

Chrystus „mój [nasz] Pan”
97) Ps 110:1 – „Wypowiedź Jehowy do mego Pana: »Siądź po mojej prawicy, aż położę twych nieprzyjaciół jako podnóżek dla twoich stóp«”.
[Patrz też słowa te zamieszone w Mt 22:44, Mk 12:36, Łk 20:42, Dz 2:34.]

   98) Łk 1:43 – „Jakże to spotkał mnie ten przywilej, iż przyszła do mnie matka mego Pana?”.
[Ciekawe, że „mym Panem” Biblia Towarzystwa Strażnica nazywa też pogańskiego cezara: „Ale w jego sprawie nie mogę nic pewnego napisać do mego Pana” (Dz 25:26; por. „panie, królu” 2Sm 14:9, 2Krl 6:12, Jr 37:20). Czyżby miało to służyć obniżeniu rangi tytułu Jezusa?]

   99) J 20:13 – „Zabrali mego Pana i nie wiem, gdzie go położyli”.

100) J 20:28 – „Odpowiadając, Tomasz rzekł do niego: »Mój Pan i mój Bóg!«”.
[Towarzystwo Strażnica starało się usunąć prawie całkowicie ze swej Biblii termin „Pan” odnoszący się do Boga. Zastąpiło go imieniem „Jehowa”. Ma to również miejsce w wersetach, w których nie występuje w tekście hebrajskim tetragram JHWH. Można to zauważyć porównując tekst Świadków Jehowy z takim oto np. fragmentem z II wydania Biblii Tysiąclecia: „Widziałeś, Jahwe, zatem nie milcz, o Panie, nie bądź ode mnie daleko! Przebudź się, wystąp w obronie mego prawa. w mojej sprawie, mój Boże i Panie! Osądź mnie, Boże mój, Jahwe...” (Ps 35:22-24; por. podobnie Biblia Poznańska oraz komentarz KUL – „Boże mój, Panie mój”; por. Ps 34:23 w Septuagincie: „Boże mój i Panie mój”). W przekładzie Świadków Jehowy w tej frazie (Ps 35:22-24) nie występuje ani razu termin „Pan”, a tylko wyłącznie „Jehowa” i „Bóg”. Zauważmy natomiast jak cytowany fragment „mój Boże i Panie!” (Ps 35:23) podobny jest do słów „Mój Pan i mój Bóg!”. Chrystus, tak jak Jahwe, nazwany jest tu moim „Panem” i moim „Bogiem”. Towarzystwo Strażnica nie ukrywa dokonanych zmian w swej Biblii i nie wiadomo przez kogo upoważnione wstawiło imię „Jehowa” za „Pan” w wielu miejscach, tak oto motywując ten zabieg: „Imię Boże przywrócono również w 141 miejscach, w których tak zwani soferowie zmienili je na ’Adonáj lub ’Elohím” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” s. 1642-1643). To iż rzekomo soferowie zmienili cokolwiek Świadkowie Jehowy ‘wiedzą’ na tej samej zasadzie, według której chrześcijanie rzekomo usunęli z Nowego Testamentu imię Jahwe. Można tu jeszcze dodać, że fraza „Pan i Bóg” występuje w tekstach Tb 13:4 („Panem i Bogiem naszym”) i Jdt 5:21 („Pan i Bóg ich”), ale tych przytoczonych ksiąg Towarzystwo Strażnica nie uznaje.]

   101) Flp 3:8 – „niezrównaną wartość poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana”.

   102) 1Tes 2:16 – „sam nasz Pan, Jezus Chrystus”.
[Pomimo, że w Biblii Świadków Jehowy nie nazwano Boga „moim Panem”, to określono Go „naszym Panem” (Ps 8:1, 9, 135:5, 147:5). Tak samo nazywany jest kilkakrotnie Jezus (Rz 6:23, 1Kor 1:2, 10, 16:22, 1Tes 3:11, Hbr 7:14, 2P 1:14, 3:18; por. „wasz Pan” Mt 24:42).]

Chrystus „Pan wszystkich”
   103) Dz 10:36 – „przez Jezusa Chrystusa: Ten jest Panem wszystkich innych”.
[Towarzystwo Strażnica dodało w tym wersecie słowo „innych”. Choć niewiele ono tu wnosi, ale nie ma go w oryginale, co ukazuje przekład grecko-angielski Świadków Jehowy: this is of all (them) Lord (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Natomiast ich angielska Biblia wspomniany wyraz umieszcza w nawiasie kwadratowym: this One is Lord of all [others] (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984). Nie wiadomo do czego określenie to potrzebne jest Świadkom Jehowy. Których „wszystkich innych” ludzi Jezus jest Panem? Nie sposób znaleźć w Biblii Świadków Jehowy podobnego określenia dla Boga, choć padają w niej takie oto słowa: „A czyż jest On tylko Bogiem Żydów? Czyż nie także ludzi z narodów? Tak, również ludzi z narodów” (Rz 3:29).]

Chrystus „Pan chwały”
104) 1Kor 2:8 – „nie zawiesiliby na palu chwalebnego Pana”.
[Towarzystwo Strażnica także inaczej oddawało ten tekst: „nie przybiliby do pala pełnego chwały Pana” (Strażnica Rok XCIII [1972] Nr 15 s. 3). W Biblii Świadków Jehowy również o Bogu powiedziano jako o „Ojcu chwały” (Ef 1:17) i „Bogu chwały” (Dz 7:2).]

105) Jk 2:1 – „czyż trzymacie się wiary naszego Pana, Jezusa Chrystusa – naszej chwały”.
[Towarzystwo Strażnica cytowało też inne Biblie, które mają określenie „Pan chwały”: „W I wieku Jakub napisał do chrześcijan: »Bracia moi, nie kierujcie się pozorami zewnętrznymi, wierząc w naszego Pana chwały, Jezusa Chrystusa...«” (Strażnica 01.08 2009 s. 8).]

[Roszada]

Kolejne fragmenty o Bóstwie Jezusa na które natrafi czytelnik w Biblii ŚJ:

Chrystus „Pan żywych i umarłych”
   106) Rz 14:9 – „Chrystus bowiem w tym celu umarł i ożył, żeby być Panem zarówno umarłych, jak i żywych”.
[O Bogu zarówno „żywych” i „umarłych” mówi Łk 20:38.]

Chrystus „Pan szabatu”
   107) Łk 6:5 – „Syn Człowieczy jest Panem sabatu”.
[Również Bóg jest Panem szabatu: „nazwiesz sabat niezwykłą rozkoszą, świętym dniem Jehowy” (Iz 58:13).]

Chrystus „Pan”
108) J 13:13 – „Zwracacie się do mnie: ‚Nauczycielu’ oraz: ‚Panie’ i słusznie mówicie, bo nim jestem”.
[Chrystus dziesiątki razy nazywany jest „Panem” i jest to Boski tytuł, jak widać to ze słów „Mój Pan i mój Bóg!” (J 20:28). Nie będziemy tu przytaczać tych wszystkich fragmentów, jak i tych, które dotyczą Boga Ojca, który również według Biblii Świadków Jehowy jest „Panem”: „Nasz Pan jest wielki” (Ps 147:5). Zamieścimy poniżej tylko najważniejsze fragmenty, które jakby definiują termin „Pan”. Tu tylko dodajmy, że Towarzystwo Strażnica, chcąc osłabić Chrystusowy tytuł „Pan”, wprowadziło w swej Biblii dla Boga określenie „prawdziwy Pan” (Wj 23:17, 34:23, Iz 1:24, 3:1, 10:16, 33, 19:4, Mi 4:13, Ml 3:1). Termin „prawdziwy” nie występuje w oryginale hebrajskim oraz w Septuagincie w wymienionych wersetach. Może też on sugerować, że Jezus nie jest „prawdziwym Panem”. Czy taki jest zamiar Towarzystwa Strażnica? Warto wiedzieć, że w angielskim przekładzie termin „prawdziwy” umieszczony jest w nawiasie kwadratowym, jako słowo dodane we wszystkich wskazanych powyżej wersetach: the [true] Lord (np. Wj 23:17) (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984). Prócz tego Biblia Towarzystwa Strażnica nazywa też pogańskiego cezara „Panem” (z dużej litery): „Ale w jego sprawie nie mogę nic pewnego napisać do mego Pana” (Dz 25:26). Czyżby on był według Świadków Jehowy równy rangą Chrystusowi? Jednak według innego tekstu Jezus jako „Pan” jest odróżniony od innych „panów”: „Bo chociaż są tacy, których zwą »bogami«, czy to w niebie, czy na ziemi, jako że jest wielu »bogów« i wielu »panów«, dla nas wszakże (...) jeden jest Pan, Jezus Chrystus, przez którego jest wszystko i my przez niego” (1Kor 8:5-6; por. „panie, królu” 2Sm 14:9, 2Krl 6:12, Jr 37:20).]

   109) Rz 10:9 – „Bo jeśli publicznie wyznasz to ‛słowo w twoich ustach’, że Jezus jest Panem, i w swoim sercu uwierzysz, że Bóg wskrzesił go z martwych, to będziesz wybawiony”.
[Fragment ten ukazuje doniosłość imienia „Pan”, gdyż od wyznawania jego zależy nasze zbawienie.]

   110) 1Kor 12:3 – „nikt nie może powiedzieć: »Jezus jest Panem!«, chyba że za sprawą ducha świętego”.
[Fragment ten przytaczamy gdyż wskazuje on, że Jezus to nie jakiś tam „Pan”, ale ten kto Go nazywa „Panem”, robi to pod wpływem Ducha Świętego, zesłanego od Boga.]

   111) 2Kor 4:5 – „Głosimy bowiem nie samych siebie, lecz Chrystusa Jezusa jako Pana”.

   112) Flp 2:9-11 – „Dlatego też Bóg wyniósł go na wyższe stanowisko i życzliwie dał mu imię, które przewyższa wszelkie inne imię, żeby w imię Jezusa zgięło się wszelkie kolano tych w niebie i tych na ziemi, i tych pod ziemią i żeby wszelki język otwarcie uznał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga, Ojca”.
[Fragment ten, przez to, że przytoczono w nim słowa dotyczące Boga, o zginaniu przed Nim kolan („ugnie się przede mną każde kolano” Iz 45:23), wskazuje na wyjątkowe znaczenie terminu „Pan” określającego Jezusa, przed którym też zegnie się „wszelkie kolano tych w niebie i tych na ziemi”.]

   113) Kol 2:6 – „Dlatego, przyjąwszy Chrystusa Jezusa, Pana, dalej chodźcie w jedności z nim”.
[Również o Bogu powiedziano podobnie: „W jedności z Bogiem będę wysławiał jego słowo” (Ps 56:4; por. 1J 2:5-6).]

Chrystus „ten sam Pan”
   114) 1Kor 12:5 – „i są rozmaite rodzaje usługiwań, lecz ten sam Pan”.
[Bardzo podobne określenie dotyczy Boga: „i są rozmaite rodzaje działań, lecz ten sam Bóg” (1Kor 12:6). W Biblii Towarzystwa Strażnica pada też identyczne stwierdzenie, to znaczy „ten sam Pan” (Rz 10:12), które według tej organizacji może dotyczyć i Boga i Jezusa, co nam ukazuje równość tych osób: „W Liście do Rzymian 10:12 czytamy: »Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają«. Na podstawie kontekstu nie da się ustalić z całą pewnością tożsamości Tego, którego nazwano tutaj »Panem«” (Strażnica Rok XCVIII [1977] Nr 23 s. 24). Ciekawe jest też stwierdzenie „sam Pan pokoju” (2Tes 3:16; por. „Książę pokoju” Iz 9:6), gdyż mamy też słowa o „samym Bogu pokoju” (1Tes 5:23).]

Chrystus „jedyny Mocarz”
   115) 1Tm 6:15 – „ukaże szczęśliwy i jedyny Mocarz – Król królujących i Pan panujących”.
[Werset ten Towarzystwo Strażnica odnosi do Jezusa: „[1Tm] 6:15, 16 – Czy wypowiedź ta odnosi się do Jehowy Boga, czy do Jezusa Chrystusa? Słowa te odnoszą się do osoby, której ujawnienie się opisują, czyli do Jezusa Chrystusa (1 Tym. 6:14)” (Strażnica 15.09 2008 s. 31). Pomimo, że Jezus jest „jedynym Mocarzem”, to Bóg też nim jest: „Jehowa, jestem twym Wybawcą, a twym Wykupicielem jest Mocarz Jakubowy” (Iz 60:16; por. Iz 42:13, Jr 20:11).]

Chrystus „jedyny nieśmiertelny”
   116) 1Tm 6:16 – „jedyny mający nieśmiertelność”.
[Werset ten Towarzystwo Strażnica odnosi do Jezusa: „[1Tm] 6:15, 16 – Czy wypowiedź ta odnosi się do Jehowy Boga, czy do Jezusa Chrystusa? Słowa te odnoszą się do osoby, której ujawnienie się opisują, czyli do Jezusa Chrystusa (1 Tym. 6:14)” (Strażnica 15.09 2008 s. 31). Jezus jest „jedynym nieśmiertelnym”, jak Ojciec, który nazwany jest „niezniszczalnym Bogiem” (Rz 1:23).]

Chrystus „jedyny Władca”
   117) Jud 4 – „obracający niezasłużoną życzliwość naszego Boga w usprawiedliwienie rozpasania oraz sprzeniewierzający się naszemu jedynemu Właścicielowi i Panu, Jezusowi Chrystusowi”.
[W tym wersecie Towarzystwo Strażnica, wbrew innym przekładom biblijnym, wstawiło słowo „Właściciel” zamiast „Władca”. W tekście tym pada greckie określenie Despotes. Otóż w tekstach Łk 2:29, Dz 4:24 i Ap 6:10, gdzie występuje ten sam termin, a mowa jest o Bogu, to Towarzystwo Strażnica nazwało go „Wszechwładnym Panem” (ang. Sovereign Lord). Natomiast tam gdzie pada to samo greckie słowo Despotes, a dotyczy ono Syna, umieszczono określenie „właściciel” (2P 2:1) lub „Właściciel” (Jud 4) (ang. owner 2P 2:1; Owner Jud 4) (patrz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985; New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984). Trzeba tu dodać, że Biblia Świadków Jehowy też czasem Boga nazywa „właścicielem” (Koh 5:11, Iz 54:5, Jr 3:14, Oz 2:16), co zrównuje Jezusa „jedynego Właściciela” z Nim. Ciekawe, że o Chrystusie słowo „Właściciel” pisane jest dużą literą, a o Bogu małą! Interesujące jest też to, że Świadkom Jehowy nie przeszkadza to, że Jezus nazywany jest „jedynym Właścicielem”, a Bóg ‘tylko’ „właścicielem”. Trzeba tu zaznaczyć, że Towarzystwu Strażnica zdarzało się cytować tekst Jud 4 z tytułem Jezusa „jedyny Władca”: „Kto uznaje Chrystusa Jezusa za tego, kim jest według Biblii, mianowicie za „jedynego Władcę i Pana”, ten z pewnością będzie się chciał znaleźć wśród ludzi, którzy go wspominają zgodnie z jego wskazówkami (Judy 4)” (Strażnica Rok XCVI [1975] Nr 4 s. 16); „Uczeń Juda trafnie zaznaczył: „Wkradli się potajemnie w wasze szeregi pewni ludzie (...) którzy zapierają się naszego jedynego Władcy i Pana, Jezusa Chrystusa”. – Judy 4, Kow” (Strażnica Rok XCIV [1973] Nr 18 s. 23). Kiedyś też nazywano Jezusa (według Jud 4) „jedynym Posiadaczem” (np. Strażnica Nr 22, 1992 s. 16).]

Chrystus „Władca”
118) Iz 9:6 – „Bo narodziło się nam dziecko, syn został nam dany; a na jego barkach spocznie władza książęca. I będą go zwać imieniem Cudowny Doradca, Potężny Bóg, Wiekuisty Ojciec, Książę Pokoju”.
[Wprawdzie w tym wersecie nie pada słowo „Władca”, ale mowa jest o tym, że na Jezusie „spocznie władza książęca” i będzie On znany między innymi jako „Książę Pokoju”. Ciekawe, że jednak Towarzystwo Strażnica uznaje tytuł „Władcy” dla Jezusa pisząc w swym słowniku biblijnym następująco: „Gdy pojawił się Jezus Chrystus, »Syn Dawidowy« (Mt 21:9; Łk 20:41), został namaszczony nie olejkiem, lecz duchem świętym, aby zasiadł jako Władca na niebiańskim tronie (Dz 2:34-36)” („Wnikliwe poznawanie Pism” 2006 t. 2, s. 1058).]

   119) Mi 5:2 – „z ciebie mi wyjdzie ten, który ma zostać władcą w Izraelu; pochodzenie jego od czasów zamierzchłych, od dni czasu niezmierzonego”.
[Również Boga nazywa Biblia Świadków Jehowy „Władcą”: „Najwyższy jest Władcą w królestwie ludzkim” (Dn 4:17; por. Dn 4:25, 32, 5:21).]

   120) 2P 2:1 – „Właśnie oni cichaczem wprowadzą zgubne sekty i zaprą się nawet właściciela, który ich kupił”.
[O terminie „właściciel”, wprowadzonym zamiast „Władcy” patrz powyżej omówienie Chrystus „jedyny Władca”. Świadkowie Jehowy wielokrotnie też cytowali w swych publikacjach przekłady biblijne, które zawierają w 2P 2:1 słowo „Pan”, a nie „właściciel” (patrz np. Strażnice: Rok C [1979] Nr 3 s. 13; Rok XCVII [1976] Nr 15 s. 23; Rok XCVII [1976] Nr 11 s. 10; Rok XCV [1974] Nr 23 s. 20; Rok XCIII [1972] Nr 1 s. 17).]

121) Ap 12:10 – „władza jego Chrystusa”.
[Por. o Bogu: „władza królewska należy do Jehowy” (Ps 22:28).]

[Roszada]

Następne teksty o Bóstwie Jezusa na które natknie się czytając Biblię ŚJ nieuprzedzony czytelnik:

Chrystus „Władca królów ziemi”
   122) Ap 1:5 – „Jezusa Chrystusa (...) »Władcy królów ziemi«”.
[Tytuł Jezusa przypomina podobny zastosowany do Boga: „Najwyższy jest Władcą w królestwie ludzkim” (Dn 4:17).]

Chrystus „nasz Wybawca”
   Nie będziemy tu cytować wszystkich tekstów, w których Jezus nazwany jest „Wybawcą”, choć podamy oznaczenia (wszystkie) wersetów mówiących o tym. Przedstawimy tu tylko te fragmenty, w których Chrystus razem z Ojcem zwani są „naszymi Wybawcami” (w jednej księdze, w jednym rozdziale, w sąsiadujących wersetach lub w listach pisanych do jednej osoby). To ukazuje nam Bóstwo Jezusa i Jego równość z Ojcem. Zaznaczmy też, że Biblia Świadków Jehowy nie zawiera słów „Zbawca”, „Zbawiciel”, gdyż zastąpiła je właśnie terminem „Wybawca”.
   123) Łk 2:11 – „narodził się wam dzisiaj Wybawca, którym jest Chrystus Pan”.
[Ten sam Łukasz pisze o Ojcu:   „w Bogu, moim Wybawcy” (Łk 1:47). Pomimo że imię „Jezus” znaczy według Towarzystwa Strażnica „Jehowa jest wybawieniem”, to jednak o Chrystusie napisano: „masz go nazwać imieniem Jezus, on bowiem wybawi swój lud” (Mt 1:21).]

   124) 2Tm 1:10 – „naszego Wybawcy, Chrystusa Jezusa”.
[W 1Tm 1:1, 2:3 i 4:10 Apostoł nazywa Boga „naszym Wybawcą”.]

   125) Tt 1:3-4 – „z nakazu naszego Wybawcy, Boga – do Tytusa, prawdziwego dziecka według wspólnej wiary: Życzliwość niezasłużona i pokój od Boga, Ojca, i od Chrystusa Jezusa, naszego Wybawcy”.
[W dwóch sąsiadujących wersetach Ojciec i Syn nazwani są „naszymi Wybawcami”]

   126) Tt 2:13 – „naszego Wybawcy, Chrystusa Jezusa”.
[Trzy wersety wcześniej Apostoł mówi o Bogu „naszym Wybawcy” (Tt 2:10).]

   127) Tt 3:4-6 – „Kiedy jednak ze strony naszego Wybawcy, Boga, została ujawniona życzliwość i miłość do człowieka, wtedy nie na podstawie prawych uczynków, które spełnialiśmy, lecz według swego miłosierdzia wybawił nas przez kąpiel, która nas przywiodła do życia, i przez odnowienie nas duchem świętym. Tego ducha wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, naszego Wybawcę”.
[W obrębie trzech wersetów Ojciec i Syn nazwani są „naszymi Wybawcami”.]

   Oto pozostałe fragmenty, w których Biblia Świadków Jehowy nazywa Jezusa „Wybawcą” lub „wybawcą”:
   J 4:42, Dz 5:31, 13:23, Ef 5:23, Flp 3:20, 2P 1:1, 11, 2:20, 3:2, 18, 1J 4:14 (por. Jud 25).
   A oto teksty o Bogu „Wybawcy”, który mówi:
   „Ja, właśnie ja jestem Jehowa, a oprócz mnie nie ma wybawcy” (Iz 43:11);
   „nie było Boga oprócz mnie, którego znaliście; i oprócz mnie nie ma wybawcy” (Oz 13:4);
   2Sm 22:3, Ps 7:10, 17:7, 106:21, Iz 43:3, 45:15, 21, 49:26, 60:16, 63:8, Jr 14:8, Jud 25.

Chrystus „Naczelny Pełnomocnik [Dawca, Władca]”
   Ten tytuł Jezusa został wymyślony przez Towarzystwo Strażnica. Występuje on często języku świeckim, szczególnie w firmach i zakładach pracy. W swym grecko-angielskim przekładzie Świadkowie Jehowy oddali go np. w Dz 3:15 jako chief leader lub Chief Agent (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Wcześniej Towarzystwo Strażnica po polsku termin ten oddawało jako „Główny Pełnomocnik” (w latach 1991-1994), a do 1991 roku jako „Główny Pośrednik” (Strażnica Nr 10, 1991 s. 14). Zapewne tytuł „Pełnomocnik” pozbawia Jezusa należnej Mu czci.

   128) Dz 3:15 – „zabiliście Naczelnego Pełnomocnika w sprawie życia”.
[Ten nietypowy tytuł Jezusa w innych przekładach oddawany jest jako „Dawca życia” lub „Sprawca życia”. Towarzystwo Strażnica przytaczało też kiedyś inne przekłady biblijne z takimi określeniami: „Władcę [Dawcę, BT; Kow; sprawcę, NP; Wk; Głównego Pośrednika, NW] życia wydaliście na śmierć, ale Bóg wzbudził Go z martwych” (Strażnica Rok XCIV [1973] Nr 18 s. 11); „Potwierdzają to słowa apostoła Piotra, skierowane do Żydów: »Zaparliście się świętego i sprawiedliwego, i wyprosiliście sobie ułaskawienie mordercy; dawcę życia wydaliście na stracenie« (Dzieje 3:14, 15, Kow)” (Strażnica Rok XCV [1974] Nr 12 s. 22). Jednak organizacja ta chciała mieć nietypowe określenie dla Jezusa, na dodatek ‘odbierające’ mu Bóstwo. „Dawcą życia” Towarzystwo Strażnica nazywa dziś tylko Boga: „Jehowa Bóg, Dawca życia” (Strażnica Nr 16, 2005 s. 7), choć w Biblii jego nie ma wprost takiego określenia.]

   129) Dz 5:31 – „Bóg go wywyższył na swą prawicę jako Naczelnego Pełnomocnika i Wybawcę”.
[Ten nietypowy tytuł Jezusa w innych przekładach oddawany jest jako „Władca” lub „Wódz”. Towarzystwo Strażnica przytaczało też kiedyś inne przekłady biblijne, które miały tytuł „Władca” (Strażnica Rok C [1979] Nr 23 s. 4) lub „Wódz” (Strażnice: Nr 11, 2001 s. 22; Rok CI [1980] Nr 5 s. 4; Rok XCIX [1978] Nr 5 s. 2; Rok XCIII [1972] Nr 4 s. 3, Rok XCIII [1972] Nr 20 s. 23). Termin „Naczelny Pełnomocnik” Towarzystwo Strażnica umieściło też w tekstach Hbr 2:10 i 12:2, ale w tych fragmentach tytuł ten zastępuje mniej ważne określenia takie jak „przodownik”, „sprawca”, które nie mają aż tak dużego znaczenia doktrynalnego. Jednak termin „Pełnomocnik” zapewne osłabia ważność osoby Jezusa, tym bardziej, że nie jest to określenie nadawane przez Świadków Jehowy Bogu Ojcu.]

[Roszada]

Kolejne teksty o Bóstwie Chrystusa w Biblii ŚJ:

Chrystus „Wyzwoliciel”
   130) Rz 11:26 – „Wyzwoliciel wyjdzie z Syjonu i odwróci bezbożne praktyki od Jakuba”.
[Towarzystwo Strażnica w swym słowniku biblijnym nazywa wprost Jezusa „Odważnym Wyzwolicielem” („Wnikliwe poznawanie Pism” 2006 t. 1, s. 989). Również Biblia Świadków Jehowy tak nazywa Boga: „Jehowa, który jest Wyzwolicielem Izraela” (1Sm 14:39).]

Chrystus „Sędzia”
   131) Dz 10:42 – „to on jest ustanowionym przez Boga sędzią żywych i umarłych”.
[To że Jezus, jako człowiek, jest ustanowionym przez Boga „sędzią” nie umniejsza jego chwały, a wręcz powiększa ją, skoro Ojciec dzieli się nią z Kimś godnym tego. Ale aby ktoś nie myślał, że może dopiero po swym zmartwychwstaniu Chrystus stał się Sędzią, zacytujmy fragment, który może wskazywać, że On nim jest już od momentu pojawienia się człowieka: „Ojciec bowiem w ogóle nikogo nie sądzi, lecz wszelkie sądzenie powierzył Synowi, aby wszyscy szanowali Syna, tak jak szanują Ojca. Kto nie szanuje Syna, ten nie szanuje Ojca, który go posłał” (J 5:22-23). Patrz też Mt 16:27, Dz 17:31, 1P 4:5.]

   132) 2Kor 5:10 – „Wszyscy bowiem musimy się pojawić przed tronem sędziowskim Chrystusa”.
[Prawie identyczne słowa przekazuje Biblia Świadków Jehowy o Bogu: „wszyscy staniemy przed tronem sędziowskim Boga” (Rz 14:10). A przecież podaje ona też: „Jeden jest prawodawca i sędzia” (Jk 4:12).]

   133) 2Tm 4:1 – „przed Bogiem i Chrystusem Jezusem, który ma sądzić żywych i umarłych”.

   134) 2Tm 4:8 – „Pan, sędzia prawy” (por. J 5:30).
[Werset ten Towarzystwo Strażnica odnosi do Jezusa (patrz odsyłacz do J 5:22 w jego Biblii), a o Bogu też powiedziano: „Bóg jest Sędzią prawym” (Ps 7:11).]

   135) Jk 5:9 – „Oto Sędzia stoi przed drzwiami”.
[Werset ten Towarzystwo Strażnica odnosi do Jezusa (patrz odsyłacz do Ap 3:20 w jego Biblii oraz Strażnica Nr 22, 1997 s. 22) pomimo że o Bogu powiedziano: „Jeden jest prawodawca i sędzia” (Jk 4:12). Patrz też Chrystus decydujący o nagrodzie.]

Chrystus „Wykupiciel”
   136) Iz 59:20 – „»I przyjdzie Wykupiciel do Syjonu oraz do tych, którzy w Jakubie odwracają się od występku« – brzmi wypowiedź Jehowy”.
[Towarzystwo Strażnica wspomnianego „Wykupiciela” identyfikuje z Jezusem: „W pojęciu Izraelczyków »wyzwoliciel« czy »wybawiciel« jeszcze nie wyszedł z Syjonu (Izaj. 59:20; Rzym. 11:26). Tymczasem w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. pewna resztka ze starożytnego Izraela uznała Jezusa za Mesjasza” (Strażnica Rok CVI [1985] Nr 11 s. 9). Również Bóg jest „Wykupicielem” według Biblii Świadków Jehowy: „rzekł Jehowa, wasz Wykupiciel, Święty Izraela” (Iz 43:14).]

Chrystus „Naczelny Pasterz”
   137) 1P 5:4 – „A gdy się ujawni naczelny pasterz, otrzymacie niewiędnącą koronę chwały”.
[Towarzystwo Strażnica przyznaje, że Jezus jest „naczelnym pasterzem”, choć nie tłumaczy dlaczego nigdzie w jego Biblii Bóg nie jest nazwany identycznie: „Jehowa ustanowił duchowych pasterzy, którzy troszczą się o trzodę pod nadzorem »naczelnego pasterza«, Jezusa Chrystusa (1 Piotra 5:4)” (Strażnica Nr 2, 2007 s. 20). Bóg nazywany jest ‘tylko’ „Pasterzem”: „Jehowa jest moim Pasterzem” (Ps 23:1). Towarzystwo Strażnica w swych publikacjach Boga nazywa „Najwyższym Pasterzem”, choć takiego określenia nie ma w jego Biblii (patrz np. Strażnica Nr 13, 2000 s. 28). Warto wiedzieć, że niektóre przekłady biblijne właśnie Jezusa nazywają „Najwyższym Pasterzem” w 1P 5:4 (np. Biblia Tysiąclecia, Biblia Poznańska, Nowe Testamenty bp. Romaniuka i ks. Kowalskiego).]

Chrystus „wielki pasterz”
   138) Hbr 13:20 – „wielkiego pasterza owiec, naszego Pana, Jezusa”.
[Dziwne, że określenie „wielki pasterz” pisane jest z małych liter. Widocznie nie jest on tak „wielki” według Świadków Jehowy. Nazywają oni Go czasem „Podpasterzem”, a nawet „podpasterzem”: „przyjęli chrzest na dowód przemyślanego oddania siebie Pasterzowi Najwyższemu za pośrednictwem Podpasterza, Jezusa Chrystusa” (Strażnica Rok CV [1984] Nr 16 s. 16); „Uznał uprawnienia Jezusa Chrystusa do występowania w roli podpasterza Jehowy Boga” (Strażnica Rok CV [1984] Nr 16 s. 9). Towarzystwo Strażnica nie tłumaczy dlaczego Bóg nazywany jest ‘tylko’ „Pasterzem”: „Jehowa jest moim Pasterzem” (Ps 23:1).]

Chrystus „wspaniały pasterz”
   139) J 10:11 – „Ja jestem wspaniałym pasterzem; wspaniały pasterz daje swą duszę za owce”.
[Towarzystwo Strażnica nie tłumaczy dlaczego Bóg nazywany jest ‘tylko’ „Pasterzem”: „Jehowa jest moim Pasterzem” (Ps 23:1; por. Ps 80:1).]

Chrystus „pasterz”
   140) 1P 2:25 – „Byliście bowiem jak błądzące owce, teraz jednak wróciliście do pasterza i nadzorcy waszych dusz”.
[Tekst ten mówi o Jezusie, gdyż w 1P 2:24-25 zawarto aluzję do Iz 53:5-6, gdzie mowa jest o Słudze Jahwe. Prócz tego słowa o „naczelnym pasterzu” (1P 5:4) z tego samego listu Świadkowie Jehowy odnoszą do Chrystusa. Czyżby On był większy według nich od ‘zwykłego’ „pasterza” Boga? Towarzystwo Strażnica bowiem dziś odnosi ten fragment do Boga („Wnikliwe poznawanie Pism” 2006 t. 2, s. 125), chociaż przez dziesiątki lat uważało, że mowa w nim jest o Chrystusie: „Jezus Chrystus jest tym wielkim Pasterzem trzody Bożej (Żydów 13:20; 1P 2:25)” („Wyzwolenie” 1929 s. 214); „Pan Jezus jest królewskim Pasterzem i Nadzorcą całej tej organizacji” (Strażnica Nr 15, 1958 s. 12; por. „To znaczy życie wieczne” 1958 rozdz. XXIII, par. 2).]

[Roszada]

Następne teksty o Bóstwie Chrystusa w Biblii ŚJ, którzy nie uczą o nim, a ich Pismo owszem:

Chrystus „Świadek wierny i prawdomówny”
   141) Ap 3:14 – „To mówi Amen, świadek wierny i prawdziwy”.
[Bóg w Biblii Świadków Jehowy nazwany jest prawie identycznie: „Niech Jehowa okaże się prawdziwym i wiernym świadkiem” (Jr 42:5).]

Chrystus „Prawdziwy”
   142) Ap 19:11 – „A siedzący na nim, zwany Wiernym i Prawdziwym”.
[Również Boga nazywa Biblia Towarzystwa Strażnica „prawdziwym”: „My zaś wiemy, że Syn Boży przyszedł i obdarzył nas zdolnością umysłu, żebyśmy mogli poznać prawdziwego” (1J 5:20). Por. „twój Bóg, jest prawdziwym Bogiem, wiernym Bogiem” (Pwt 7:9).]

   143) Ap 3:7 – „To mówi ten, który jest święty, który jest prawdziwy”.
[Por.   „Bóg jest prawdziwy” (J 3:33).]

Chrystus „Wierny”
   144) Ap 19:11 – „A siedzący na nim, zwany Wiernym i Prawdziwym”.
[Również Boga nazywa Biblia Towarzystwa Strażnica „wiernym”: „Wierny jest Bóg” (1Kor 1:9).]

Chrystus „Święty”
   145) Dz 3:14 – „Tak, zaparliście się świętego i prawego”.
[Biblia Świadków Jehowy wielokrotnie nazywa Jezusa „Świętym” lub „świętym” (Mk 1:24, Łk 1:35, 4:34, J 6:69, Dz 4:27, 30). Również Boga nazywa ona „świętym”: „Jehowa Zastępów – to jego macie uważać za świętego” (Iz 8:13); „Wywyższajcie Jehowę, naszego Boga, i kłaniajcie się u jego podnóżka; On jest święty” (Ps 99:5).]

   146) 1P 3:15 – „Ale w swych sercach uświęcajcie Chrystusa jako Pana”.
[Biblia Tysiąclecia oddała ten werset następująco: „Pana zaś Chrystusa miejcie w sercach za Świętego”. Wskazała ona, że jest to aluzja do tekstu Iz 8:13, który w Biblii Świadków Jehowy oddany jest bardzo podobnie: „Jehowa Zastępów – to jego macie uważać za świętego” (Iz 8:13; o „sercu” patrz Iz 29:13, Mt 15:8).]

   147) Ap 3:7 – „To mówi ten, który jest święty, który jest prawdziwy”.

Chrystus „Prawy [Sprawiedliwy]”
   148) Dz 3:14 – „Tak, zaparliście się świętego i prawego”.

   149) Dz 7:52 – „Zabili tych, co zapowiadali przyjście Prawego”.
[Por. „odpowiedz mi, mój Boże prawy” (Ps 4:1).]

   150) 1J 2:1 – „Jezusa Chrystusa, prawego”.
[Por. „Bóg prawy” (Iz 45:21).]

Chrystus „nadzorca”
   151) 1P 2:25 – „Byliście bowiem jak błądzące owce, teraz jednak wróciliście do pasterza i nadzorcy waszych dusz”.
[Tekst ten mówi o Jezusie, gdyż w 1P 2:24-25 zawarto aluzję do Iz 53:5-6, gdzie mowa jest o Słudze Jahwe. Bóg „stróżem” (czyli „nadzorcą”) nazwany jest w Iz 27:3 (w BT), podobnie jak Jezus w 1P 2:25 (w BT). Towarzystwo Strażnica dziś odnosi fragment 1P 2:25 do Boga („Wnikliwe poznawanie Pism” 2006 t. 2, s. 125), chociaż przez dziesiątki lat uważało, że mowa w nim jest o Chrystusie: „Jezus Chrystus jest tym wielkim Pasterzem trzody Bożej (Żydów 13:20; 1P 2:25)” („Wyzwolenie” 1929 s. 214); „Pan Jezus jest królewskim Pasterzem i Nadzorcą całej tej organizacji” (Strażnica Nr 15, 1958 s. 12). Pomimo, że tekstu 1P 2:25 Świadkowie Jehowy nie odnoszą do Jezusa, to jednak nazywają Go w niektórych publikacjach „Nadzorcą” (patrz Strażnica Nr 13, 1994 s. 25; „Wnikliwe poznawanie Pism” 2006 t. 1, s. 500).]

Chrystus „wspomożyciel”
   152) J 14:16 – „a ja poproszę Ojca i da wam innego wspomożyciela, aby był z wami na wieki”.
[Jeśli tym „innym wspomożycielem” miał być Duch Święty, to tym poprzednim był Jezus. Również Bóg jest według Biblii Świadków Jehowy „wspomożycielem”: „Jehowa jest moim wspomożycielem; nie będę się lękał” (Hbr 13:6).]

   153) 1J 2:1 – „Dziateczki moje, piszę to do was, żebyście nie popełniły grzechu. A gdyby jednak ktoś popełnił grzech, to mamy wspomożyciela u Ojca: Jezusa Chrystusa, prawego”.

Chrystus „Nauczyciel”
   154) Mt 23:8 – „bo jeden jest wasz nauczyciel”.

   155) J 13:14 – „Jeżeli więc ja, chociaż jestem Panem i Nauczycielem...”.
[Również Bóg jest według Biblii Świadków Jehowy „nauczycielem” lub „Nauczycielem”: „Oto Bóg działa wzniośle swą mocą; któż jest takim nauczycielem jak on? (Hi 36:22; por. Iz 30:20, 48:17).]

Chrystus „Budowniczy”
   156) Mt 16:18 – „na tym masywie skalnym zbuduję mój zbór i bramy Hadesu go nie przemogą”.
[Również Bóg nazwany jest w Biblii Świadków Jehowy „budowniczym”: „Oczywiście każdy dom jest przez kogoś zbudowany, ale tym, który zbudował wszystko, jest Bóg” (Hbr 3:4).]

157) Hbr 3:3 – „On bowiem jest poczytywany za godnego większej chwały niż Mojżesz, podobnie jak więcej szacunku niż dom zażywa ten, kto go buduje”.

Chrystus „Wódz”
   158) Dn 9:25 – „aż do Mesjasza Wodza”.

   159) Mt 23:10 – „bo jeden jest wasz Wódz, Chrystus”.
[Chociaż nie sposób znaleźć w Biblii Świadków Jehowy dla Boga określenia „Wódz”, to jednak w ich publikacjach jest On tak nazywany: „wielki niebiański Wódz, Bóg Jehowa” (Strażnica Rok CVII [1986] Nr 3 s. 22).]

Chrystus „Mistrz”
   160) Łk 8:24 – „Mistrzu, Mistrzu, giniemy!”.
[Jezus w Biblii Świadków Jehowy jeszcze kilka razy nazwany jest „Mistrzem” (Łk 5:5, 8:45, 9:33, 49, 17:13), ale Boga w niej tak nie określono. Jednak w publikacjach Świadków Jehowy pojawia się takie nazewnictwo: „Jehowa jest pod tym względem niedoścignionym Mistrzem” („Wspaniały finał Objawienia bliski!” 1993 s. 308). W przytoczonym fragmencie z Łk 8:24 charakterystyczne jest to, że wzywany Jezus nie prosi Boga, by ten uspokoił wicher, ale sam dokonuje tego dzieła, swoją Boską mocą, aż Apostołowie są tym zdziwieni: „Kim on właściwie jest, że rozkazuje nawet wiatrom i wodzie, a są mu posłuszne?” (Łk 8:25).]

[Roszada]

Kolejne teksty o Bóstwie Chrystusa w Biblii ŚJ, którzy nie uczą o nim, a ich Pismo owszem:

Chrystus „Lekarz”
   161) Dz 9:34 – „Eneaszu, uzdrawia cię Jezus Chrystus”.
[Prawie identyczne słowa o Bogu zawiera Biblia Świadków Jehowy: „ja jestem Jehowa, który cię uzdrawia” (Wj 15:26). Por. aluzje do osoby Jezusa „Lekarza” w Mt 9:12, Mk 2:17, Łk 4:23, 5:31 oraz o leczeniu w Mt 4:24, 8:16, 12:15, 22, 14:14, 15:30, 19:2, 21:14, Mk 1:34, 3:10, Łk 4:40, 7:21, 9:11.]

Chrystus „uzdrawianie w Jego imię”
   162) Dz 3:6 – „W imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, chodź!”.
[Również w imię Boga uzdrawiano: „Przyjdzie tu do mnie i stanie, i wezwie imienia Jehowy, swojego Boga, i pomacha ręką nad tym miejscem, i uleczy trędowatego” (2Krl 5:11).]

Chrystus „Oblubieniec”
   163) J 3:29 – „Kto ma oblubienicę, ten jest oblubieńcem. Jednakże gdy przyjaciel oblubieńca stoi i go słyszy, wielce się raduje z głosu oblubieńca”.
[Również Boga nazywa „oblubieńcem” Biblia Towarzystwa Strażnica: „I radosnym uniesieniem oblubieńca nad oblubienicą będzie się twój Bóg wielce radował tobą” (Iz 62:5). Por. też o Jezusie „Oblubieńcu”: Mt 9:15, Mk 2:19-20, Łk 5:34-35, Ap 21:9.]

Chrystus „Małżonek [Mąż]”
   164) 2Kor 11:2 – „przyrzekłem was w małżeństwo jednemu mężowi, aby móc was przedstawić Chrystusowi”.
[Również Boga nazywa „małżonkiem” Biblia Towarzystwa Strażnica: „jest twoim właścicielem, mężem, na imię ma Jehowa Zastępów” (Iz 54:5; por. Jr 31:32).]

   165) Ap 19:7 – „nadeszły zaślubiny Baranka i jego małżonka się przygotowała”.
[Por. też o Jezusie „Małżonku”: Ap 21:2, 9.]

Chrystus „Moc”
   166) 1Kor 1:24 – „głosimy Chrystusa – moc Bożą”.
[Również Boga nazywa „mocą” Biblia Towarzystwa Strażnica: „będziecie widzieć Syna Człowieczego siedzącego po prawicy mocy” (Mt 26:64; por. Mk 14:62).]

Chrystus „prawdziwe światło”
   167) J 1:9 – „Prawdziwe światło, które oświetla człowieka każdego pokroju, miało właśnie przyjść na świat”.
[Również Boga nazywa „światłem” Biblia Towarzystwa Strażnica: „Jehowa moim światłem” (Ps 27:1); „Jehowa stanie się dla ciebie światłem po czas niezmierzony” (Iz 60:19); „Jehowa moim światłem” (Ps 23:1). Por. też o Jezusie jako „świetle”: Mt 4:16, 17:2, Łk 1:78, 2:32, J 3:19, 8:12, 9:5, 12:35-36, 46, Dz 9:3, 22:6, 9, 26:13.]

Chrystus „słońce”
   168) Ml 4:2 – „A wam, bojącym się mego imienia, zaświeci słońce prawości z uzdrowieniem w swoich skrzydłach”.
[Świadkowie Jehowy utożsamiają wymienione słońce z Jezusem: „Księga Malachiasza 4:2 odnotowuje następujące słowa Jehowy: »Wam, bojącym się mego imienia, zaświeci słońce prawości z uzdrowieniem w swoich skrzydłach (...)«. »Słońce prawości« to Jezus Chrystus” (Strażnica Nr 9, 2002 s. 20). Również Boga nazywa „słońcem” Biblia Towarzystwa Strażnica: „Jehowa Bóg jest słońcem” (Ps 84:11). Por. też o Jezusie jako „słońcu”: Mt 17:2, Ap 1:16.]

Chrystus „masyw skalny [skała]”
   169) 1Kor 10:4 – „Bo pili z duchowego masywu skalnego, który za nimi podążał, a ów masyw skalny oznaczał Chrystusa”.
[Również Boga nazywa „skałą” Biblia Towarzystwa Strażnica: „On jest moją skałą i mym wybawieniem” (Ps 62:2; por. Ps 18:2, 95:1). Por. też o Jezusie jako „masywie skalnym”: Rz 9:33, 1P 2:8 (w Biblii Świadków Jehowy w Iz 8:14, skąd pochodzą słowa w Rz 9:33 i 1P 2:8, występuje termin „skała”, a nie „masyw skalny”). Zauważmy też słowa: „Czy oprócz mnie istnieje Bóg? Nie, nie ma żadnej Skały. Ja żadnej nie znam” (Iz 44:8).]

Chrystus „pokojem”
   170) Ef 2:14 – „On bowiem jest pokojem naszym”.
[Również Boga nazywa „pokojem” Biblia Towarzystwa Strażnica: „Dlatego Gedeon zbudował tam ołtarz dla Jehowy i nosi on nazwę Jehowa-Szalom” (Sdz 6:24). Słownik biblijny Świadków Jehowy wyjaśnia wspomnianą nazwę: „JEHOWA-SZALOM („Jehowa jest pokojem”)” („Wnikliwe poznawanie Pism” 2006 t. 1, s. 924).]

   171) Rz 1:7 – „Życzliwość niezasłużona i pokój wam od Boga, naszego Ojca, i od Pana Jezusa Chrystusa”.
[Od obu osób Bożych otrzymujemy pokój.]

   172) Ef 6:23 – „Pokój braciom i miłość z wiarą od Boga, Ojca, i od Pana Jezusa Chrystusa”.

   173) Ga 1:3 – „Życzliwość niezasłużona i pokój wam od Boga, naszego Ojca, i od Pana Jezusa Chrystusa”.

   174) 2P 1:2 – „Życzliwość niezasłużona i pokój niech się wam pomnożą dzięki dokładnemu poznaniu Boga oraz Jezusa, naszego Pana”.

   175) 2J 3 – „Będzie z nami życzliwość niezasłużona, miłosierdzie i pokój od Boga, Ojca, i od Jezusa Chrystusa, Syna Ojca”.
[Patrz też J 14:27, 16:33.]

Chrystus wymieniony przed Bogiem Ojcem
   176) J 10:30 – „Ja i Ojciec jedno jesteśmy”.
[Towarzystwo Strażnica na ogół cytuje ten werset by udowadniać, że Jezus nie ma tej samej boskiej natury co Ojciec, a tylko ma jedność myśli i zamiarów z Bogiem. Tymczasem fragment ten wcale nie neguje tego, że Ojciec i Syn mają boską naturę. Jednak nam w tym wersecie chodzi o co innego. Mianowicie o to, że Jezus wymieniony jest tu przed Bogiem Ojcem. Tak jakby powiedział „Ja i Bóg”. Widzimy z tego, że przez samo to Chrystus zrównał się z Bogiem mówiąc „Ja i Ojciec”. Czy mógłby tak powiedzieć, gdyby był sam wyłącznie „stworzeniem”, a tylko Ojciec „Stwórcą”, jak nauczają Świadkowie Jehowy? Ciekawe, że Towarzystwo Strażnica nie komentuje tego wersetu pod tym kątem. Podobną wypowiedź Jezusa znajdziemy w tej samej księdze: „i wszystko moje jest twoje, a twoje jest moje” (J 17:10).]

   177) 2Kor 13:14 – „Niezasłużona życzliwość Pana Jezusa Chrystusa i miłość Boga oraz wspólnota w duchu świętym niech będą z wami wszystkimi“.
[Również Apostoł Paweł potrafi wymieniać Chrystusa przed Ojcem co widzimy w tym wersecie i następnych.]

   178) Ga 1:1 – „Paweł, apostoł nie od ludzi ani nie przez człowieka, lecz przez Jezusa Chrystusa oraz Boga, Ojca, który go wskrzesił z martwych”.
[W tym wersecie dodatkowo widzimy, że Apostoł nie został powołany przez człowieka lecz przez kogoś mającego boską naturę, to znaczy Syna Bożego, który jest Bogiem (J 20:28) i Jego Ojca.]

   179) 2Tes 2:16 – „A sam nasz Pan, Jezus Chrystus, oraz Bóg, nasz Ojciec, który nas umiłował i ze swej życzliwości niezasłużonej dał wiecznotrwałe pocieszenie oraz dobrą nadzieję”.
[Podobną kolejność osób Bożych mamy też w tekstach Łk 9:26, 1Kor 12:5-6, Ef 4:5-6, 2Tm 1:18 1J 2:24, Ap 14:1; por. J 14:9. Dziwne byłoby to ustawienie osób, gdyby Jezus nie był równym Ojcu pod względem boskiej natury i chwały. W 1Tes 3:11 mamy odwrotną kolejność osób Bożych niż w 2Tes 2:16.]

[Roszada]

Kolejne teksty o Bóstwie Jezusa na które natrafiłem w Biblii ŚJ:

Chrystus „dobry”
   180) Mk 10:17-18 – „pewien człowiek podbiegł i padłszy przed nim na kolana, zadał mu pytanie: »Dobry Nauczycielu, co mam czynić, żeby odziedziczyć życie wieczne?« Jezus mu rzekł: »Dlaczego nazywasz mnie dobrym? Nikt nie jest dobry oprócz jednego, Boga...«”.
[Z tego fragmentu Świadkowie Jehowy wyciągają wniosek, że Jezus nie jest dobry, bo zaprzeczył swej dobroci. Piszą oni: „Jezus zganił mężczyznę, który nazwał go »Dobrym Nauczycielem«, ponieważ za wzorzec dobroci nie uważał siebie, lecz swego Ojca (Marka 10:17, 18)” („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 123). Niestety według Biblii Towarzystwa Strażnica Chrystus nie zaprzeczył temu, że jest dobry, tylko zapytał tego człowieka, dlaczego nazywa Go dobrym. Gdyby zaprzeczył, jak uczą Świadkowie Jehowy, to by nie pozwolił, by ten człowiek „padł przed nim na kolana” (Mk 10:17) i by nie kazał mu siebie naśladować: „i chodź, bądź moim naśladowcą” (Mk 10:21). Chrystus nakazałby tylko Boga naśladować i tylko jemu złożyć pokłon (Ap 19:10). W fragmencie tym nie ma nic o „Ojcu”, jak piszą Świadkowie Jehowy, a mowa jest o „Bogu”. W związku z tym, że Chrystus jest dobrym, jest również Bogiem (J 20:28), bo dobry jest tylko Bóg. Inni ludzie mówili o Jezusie: „Wszystko uczynił dobrze” (Mk 7:37), a Apostoł dodał: „a on szedł przez kraj, czyniąc dobro” (Dz 10:38). Inny fragment z Biblii Świadków Jehowy podaje: „Jedni mówili: »To dobry człowiek«. Drudzy mówili: »Wcale nie, tylko w błąd wprowadza tłum«” (J 7:12). Trzeba tu dodać, że w oryginalnym tekście nie ma w tym wersecie słowa „człowiek”, co ukazują oni w swym przekładzie grecko-angielskim: Good he is (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). Czy Jezus zresztą nie miałby być „dobrym Nauczycielem” skoro sam o sobie powiedział: „bo jeden jest wasz nauczyciel”. Warto wiedzieć, że Towarzystwo Strażnica cytowało też inne przekłady biblijne, które tak oto oddawały tekst 1P 2:3: „Czasami tekst Pism Hebrajskich odnosi się do Jehowy, ale spełnia się na Jezusie Chrystusie, gdyż Bóg powierzył mu moc i władzę. Na przykład w Psalmie 34:9 znajdujemy zaproszenie: »Skosztujcie i zobaczcie, że dobry jest Pan [Jehowa, NW]«. Piotr odniósł jednak tę wypowiedź do Pana Jezusa Chrystusa, mówiąc: »Gdyżeście zakosztowali, iż dobrotliwy jest Pan« (1 Piotra 2:3). Apostoł podaje tutaj pewną zasadę i wyjaśnia, jak sprawdza się ona również na Jezusie Chrystusie” (Strażnica Nr 11, 1994 s. 30); „Piotr odpowiada: »Jak nowo narodzone niemowlęta pragnijcie duchowego, niesfałszowanego mleka, abyście dzięki niemu rośli i osiągnęli zbawienie! Wszak ‛doświadczyliście, że dobry jest Pan!’« (1 Piotra 2:2, 3, B. pozn.)” (Strażnica Rok CI [1980] Nr 23 s. 7).]

Chrystus „życzliwy”
   181) 1P 2:3 – „jeśli tylko zakosztowaliście, że Pan jest życzliwy”.
[Chociaż większość przekładów biblijnych ma w tym wersecie słowo „dobry”, „dobrotliwy” czy „słodki”, to jednak Biblia Świadków Jehowy ma tu termin „życzliwy”. W związku z tym przytaczamy fragment o Bogu, także z tym określeniem: „będziecie synami Najwyższego, gdyż on jest życzliwy” (Łk 6:35). Por. Ps 34:8 („Skosztujcie i zobaczcie, że Jehowa jest dobry”).]

Chrystus „prawda”
   182) J 14:6 – „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem”.
[Równie Bóg według Biblii Towarzystwa Strażnica jest „prawdą”: „Jehowo, Boże prawdy” (Ps 31:5; por. Hbr 6:18).]

Chrystus „życie” i Jego dawca
   183) J 3:15 – „aby każdy, kto w niego wierzy, miał życie wieczne”.
[Patrz też J 3:16, 36, 5:24, 6:35, 40, 54, 10:28, 17:2-3, 20:31. Por. o Bogu w J 17:3, Rz 6:23, 1J 5:11.]

   184) J 10:28 – „I ja daję im życie wieczne”.

   185) J 11:25 – „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem”.

   186) J 14:6 – „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem”.

   187) 1J 5:11 – „jest świadectwo, że Bóg dał nam życie wieczne, a życie to jest w jego Synu”.

   188) 1J 5:13 – „Piszę to wam, abyście wiedzieli, że macie życie wieczne – wy, którzy wierzycie w imię Syna Boga”.

   189) 1J 5:20 – „poprzez jego Syna, Jezusa Chrystusa. To jest prawdziwy Bóg i życie wieczne”.
[Patrz też omówienie Dz 3:15 w Chrystus „Naczelny Pełnomocnik [Dawca, Władca]”.]

Chrystus „droga”
   190) J 14:6 – „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem”.
[Równie Bóg według Biblii Towarzystwa Strażnica jest „drogą”: „Jehowa, twój Bóg, powiedział nam, jaką drogą mamy iść i co mamy czynić” (Jr 42:3).]

191) Hbr 10:20 – „drogę, którą on nam otworzył jako nową i żywą drogę przez zasłonę, to jest swoje ciało”.

Chrystus „zmartwychwstanie”
   192) J 2:19-22 – „Jezus rzekł do nich: »Zburzcie tę świątynię, a ja w trzy dni ją wzniosę«. (...) Ale on mówił o świątyni swego ciała. Kiedy jednak został wskrzeszony z martwych, jego uczniowie przypomnieli sobie, że to mawiał”.
[W tym fragmencie widzimy współdziałanie Chrystusa i Boga w zmartwychwstaniu Jezusa. Raz mowa jest o tym, że mówi On o sobie „ja” wzniosę swe ciało ze śmierci, a później mowa jest o „wskrzeszeniu” Go domyślnie przez Boga. Chociaż inne przekłady mają tu słowa „gdy zmartwychwstał” (J 2:22, BT). Towarzystwo Strażnica też kiedyś cytowało podobnie ten fragment: „Apostoł Jan notuje, że zaraz w pierwszym okresie ich powołania Jezus powiedział do Żydów: »Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo«, po czym dodaje: »On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus«. – Jana 2:19, 21, 22” (Strażnica Rok C [1979] Nr 4 s. 21). Niezależnie od tego Ojciec brał udział we wskrzeszaniu ciała Jezusa (Dz 2:24, 32, 5:30, Rz 4:24). Poniżej jednak przedstawiamy inne teksty z Biblii Świadków Jehowy, które ukazują Boską moc Chrystusa dającą Mu możliwość przechodzenia ze śmierci do życia.]

   193) J 5:26 – „Bo jak Ojciec ma życie sam w sobie, tak też dał Synowi, aby miał życie sam w sobie”.

   194) J 10:17-18 – „Ojciec miłuje mnie dlatego, że ja daję swą duszę, aby ją znowu otrzymać. Nikt mi jej nie zabiera, lecz ja daję ją sam z siebie. Mam prawo ją dać i mam prawo ją znowu otrzymać”.

   195) J 11:25 – „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem”.

   196) Rz 14:9 – „Chrystus bowiem w tym celu umarł i ożył, żeby być Panem zarówno umarłych, jak i żywych”.

   197) Flp 3:10 – „żeby poznać i jego, i moc jego zmartwychwstania”.

   198) 2Tm 1:10 – „Chrystusa Jezusa, który zniweczył śmierć, natomiast na życie i nieskażoność rzucił światło przez dobrą nowinę”.

   199) Hbr 7:16 – „który stał się nim nie według prawa przykazania zależnego od ciała, lecz według mocy życia niezniszczalnego”.