Ten komitet miewał w przeszłości inne nazwy.
Początkowo nie istniała groźnie dziś brzmiąca nazwa „komitet sądowniczy”, lecz pisano o „komitecie zborowym”.
„Nadzorcy nie potrzebują czekać, aż dokonany zostanie jawny czyn, aby dopiero potem porozmawiać z daną osobą bądź zawezwać ją przed komitet zboru [ang. congregation’s committee] i ustalić warunki próby albo pozbawić społeczności” (Strażnica Nr 14, 1959 s. 11 [ang. 15.06 1959 s. 371]).
Dopiero w roku 1961 pojawia się po raz pierwszy w czasopiśmie Strażnica (ang.) określenie „zborowy komitet sądowniczy” (congregation’s judicial committee – ang. Strażnica 01.02 1961 s. 96). W polskim odpowiedniku tej Strażnicy użyto starego określenia „komitet zboru” (Strażnica Nr 15, 1963 s. 12).
W polskiej Strażnicy nazwa „zborowy komitet sądowniczy” pojawia się po raz pierwszy dopiero w roku 1968 (Strażnica Nr 17, 1968 s. 6).
Później już często pisano o „komitecie sądowniczym”, a wcześniej o „komplecie sędziowskim” (poniżej), „komitecie prawnym zboru” – 4 razy (Strażnica Nr 4, 1964 s. 10), „zborowym komitecie osądzającym” (Strażnica Nr 9, 1965 s. 12) czy „komitecie rozsądzającym w zborze” (Strażnica Nr 14, 1965 s. 4; Strażnica Nr 6, 1967 s. 6; Strażnica Nr 8, 1967 s. 10):
„Niekiedy komitet musi działać w charakterze kompletu sędziowskiego w celu załatwienia zaistniałych trudności bądź też zachowania zboru w stanie czystym...” („Słowo Twoje jest pochodnią dla nóg moich” 1971 [ang. 1967] s. 97).
