O laskach to było w 2016 r. i powtórzone w książce z 2019:
*** rr s. 240 Zestawienie nowych wyjaśnień ***
Strażnica: lipiec 2016, „Pytania czytelników”
Czyste wielbienie: rozdz. 12, ak. 13, 14 oraz ramka 12A
Wcześniejsze zrozumienie: Po krótkim okresie braku jedności podczas I wojny światowej wierni członkowie ostatka pomazańców znowu się zjednoczyli w roku 1919.
Obecne zrozumienie: To proroctwo podkreśla, że Jehowa zjednoczy swoich sług. Po roku 1919 do pomazańców dołączyła ciągle powiększająca się grupa osób, które mają nadzieję na życie na ziemi. Obie grupy wielbią Jehowę w jedności.
No tak powtórzyli to w 2022
*** w22 styczeń s. 22 ak. 10 Dlaczego jesteśmy obecni na Pamiątce ***
Odczytaj Ezechiela 37:15-19, 24, 25. Spełniając to proroctwo, Jehowa sprawił, że namaszczeni chrześcijanie i drugie owce blisko ze sobą współpracują. Proroctwo to wspomina o dwóch laskach. „Laska Judy” (plemienia, z którego wybierano królów Izraela) wyobraża osoby z nadzieją niebiańską, a „laska Efraima” — osoby z nadzieją ziemską. Jehowa połączył obie te grupy, żeby stały się „jedną laską”. Oznacza to, że współpracują one w jedności pod przewodnictwem jednego Króla, Jezusa Chrystusa. Każdego roku namaszczeni chrześcijanie i drugie owce zgromadzają się na Pamiątce nie jako dwie odrębne grupy, lecz jako „jedna trzoda” mająca „jednego pasterza” (Jana 10:16).