Księgę Daniela od rozdziału 7 możemy nazwać wynurzeniami Daniela.
Zobaczmy jak rozpoczynają się poszczególne wizje
(1): W pierwszym roku Belsazara, króla babilońskiego, miał Daniel
sen, a to co widział, leżąc na swoim łóżku, zaniepokoiło go. Potem spisał sen, a oto jego treść: [Biblia Warszawska, Dn 7]
- Rozdział 8 - widzenie z przeniesieniem
(1): W trzecim roku króla Belsazara ukazało się mnie, Danielowi,
widzenie, po tamtym, które mi się ukazało poprzednio. (2): A w widzeniu, gdy patrzyłem,
zdawało mi się, że jestem w twierdzy Suzie w krainie Elam; w widzeniu znalazłem się nad rzeką Ulaj. [Biblia Warszawska, Dn 8]
- Rozdział 9 - widzenie z pozostaniem na miejscu
(21): Gdy więc jeszcze mówiłem i modliłem się, oto nagle w czasie ofiary wieczornej
przyleciał do mnie ów mąż Gabriel, którego przedtem oglądałem w widzeniu. [Biblia Warszawska, Dn 9]
- Rozdział 10(do końca) - widzenie w towarzystwie
(7):
Tylko ja, Daniel, widziałem to zjawisko, a
mężowie, którzy byli ze mną, nie widzieli tego zjawiska; lecz padł na nich wielki strach, tak że pouciekali i poukrywali się. [Biblia Warszawska, Dn 10]
[/list]
Się człek stopniowo wynurzał ze snu.
Nemo: Pkt 1:16 reg. Nie nadużywaj stylów, kolorów czcionki i rozmiarów tekstu. Kolor czerwony jest zarezerwowany dla dopisków moderatorów.