przecież rozmawiamy o głębokich bożych sprawach, a więc świętujemy sabat 
ale ok, poczekam na odpowiedź do zachodu słońca, a nawet dłużej...
zasadniczo prawda ....tylko tutaj niektorzy sa ponoc wyznawcami stwora spaggettti czy jakos tak .....
To przekleństwo, które wychodzi z lecącym walcem i spada na wszystkich złodziei i fałszywych przysięgających (Zach 5:3), jest dokładniej zdefiniowane w Zach 5:4, jako przysięganie na imię YHVH dla oszustwa, i odnosi się do nadużywania imienia YHVH dla oszustwa. Latający zwój symbolizuje więc przekleństwo, które spadnie na grzeszników w całej ziemi Szinaru, pochłaniając ich wraz z ich domami.
W proroctwie z Zach 5:1-2 widzimy latający zwój, który porusza się szybko nad ziemią. To, co jest tutaj osobliwe, to rozmiar latającego zwoju (dokładne wymiary: dwadzieścia łokci długości i dziesięć łokci szerokości).
A ponieważ wielkość zwoju można określić dopiero po jego rozwinięciu, można powiedzieć, że jego długość i szerokość są podane tylko po to, aby można było je zobaczyć w całości. Tekst nie mówi, że zwój leci w niezrolowanym kształcie i formie, ale po prostu mówi, że zwój leci i ma dwadzieścia łokci długości i dziesięć łokci szerokości. Oświadczenie co do wielkości latającego zwoju jest bezsprzecznie znaczące, jak zobaczymy w dalszej części tego opracowania.
Następnie efa z kobietą w środku została uniesiona w powietrzu przez dwie kobiety. Te dwie kobiety, które niosły ją z wiatrem, miały skrzydła bociana. Dlaczego dano nam poznać ptaka, chyba po to, aby nam powiedzieć, że bocian ma szerokie skrzydła.
Stąd możemy wywnioskować, że celem tych dwóch kobiet jest przetransportowanie kobiety w efie z nieokreślonej ziemi do ziemi Szinaru, ponieważ będzie to naturalne dla dwóch kobiet, aby nieść pojemnik trzymając go po obu stronach.
A ponieważ pojemnik jest częścią latającego walca, a dwie kobiety uniosły go na szerokich skrzydłach, wnioskujemy, że kobiety i skrzydła są również częścią latającego walca. Skrzydła są wypełnione wiatrem, aby mogły nieść swój ciężar z większą prędkością przez powietrze na dużej wysokości.
Teraz naszą uwagę powinno zwrócić stwierdzenie z Zach 5:11: aby zbudować mu dom w ziemi Szinaru. Czym jest to “ono” w tym zdaniu? Jest to kobieta w pojemniku. Zbudowanie domu wskazuje, że kobieta ma być tam umieszczona na stałe na mocnych fundamentach, gdyż hebrajskie słowo מְכֻנָה mechunah oznacza budowlę mocno osadzoną, jakby z kamieni. Ziemia, do której została porwana kobieta niegodziwa, to ziemia Szinaru, w której ma ona zamieszkać na stałe.
Jest to przesłonięty opis kobiety, która siedziała w pojemniku niesiona przez latający walec na szerokich skrzydłach.
Po dokonaniu analizy całego rozdziału werset po wersecie, przejdźmy dalej w tej sprawie i rozszyfrujmy prorocze przesłanie, które otrzymał Zachariasz.
Kraina Szinar jest najłatwiejsza do zdefiniowania i od niej zaczynamy.
Nazwa ta może być utożsamiana z Babel, gdyż jej użycie widzimy w Rdz_10:10, Rdz_11:2, Rdz_14:1, Rdz_14:9, według których Szinar to kraina, w której Nimrod założył pierwsze imperium świata, i w której rodzaj ludzki zbudował wieżę Babel. Jednak Szinaru nie należy traktować tylko geograficznie, jako epitetu stosowanego do Mezopotamii, ale także jako niegodziwość i zło, odnosząc się także do ostatniego imperium niegodziwości i zła, które uformuje się w Babilon ostatnich dni z Ezechiela 38 i 39. Dlatego Szinar można łatwo utożsamić z dzisiejszą ziemią Iraku i Iranu.
Drugim elementem proroctwa jest latający zwój. Powinniśmy wiedzieć, że walec jest cylindrem, ponieważ jest to naturalny kształt i forma walca, jednak jego rozmiar wynosi dwadzieścia łokci długości i dziesięć łokci szerokości, które są podane po rozwinięciu.
Wiemy, że w Piśmie Świętym używane są dwa rodzaje łokci: łokciowy człowieka (Deu_3:11) jest miarą odległości od łokcia do koniuszków palców, aka krótki (antropologiczny) łokciowy, oraz łokciowy Sanktuarium, aka długi (architektoniczny) łokciowy, będący łokciem i jedną chustką.
Przybytek i Pierwsza Świątynia zostały zbudowane według łokci “dawnej miary” (2Ch 3:3), długiego łokcia lub starożytnej miary, która według Ez 40:5 i Ez 43:13 była o jedną trzecią dłuższa od łokcia cywilnego z czasów niewoli. Długi kubit jest podany jako około 52,5 cm, a krótki kubit jako około 45 cm. Stąd dowiedzieliśmy się, że wielkość latającej rolki jest podawana według kubitu sanktuarium, czyli 52,5 cm lub 0,525 m.
Długość latającego walca wynosi 20 łokci, co równa się 10,5 m. Szerokość (niezrolowanego) latającego walca wynosi 10 łokci (5,25 m), czyli zgodnie ze wzorem na obwód koła (C = π – d), średnica latającego walca wyniesie 1,67 m. Innymi słowy, latający walec ma 10,5 m długości i 1,67 m szerokości.
Powiedziawszy to wszystko, dochodzimy w naszym studium do punktu, w którym musimy rozszyfrować najbardziej intrygujący element proroctwa: tajemniczą “kobietę” w efie.
Ten cylinder, który Zachariasz z braku lepszego słowa nazywa “latającym walcem”, niesie pojemnik z ołowiu, którego ładunkiem jest “kobieta” zwana “niegodziwością”, która może pochłonąć niegodziwców z ich domami z kamieni i betonu.
Teraz, najważniejsze z tych słów jest hebrajskie słowo oznaczające “kobietę” אִשָּׁה ishah. Ishah jest żeńską formą od אִישׁ ish, co oznacza mężczyzna.Oraz Ishahish (strong's 801) w sensie rytualnym znaczy ofiara calopalna. Hebrajskie słowo oznaczające ogień to אֵשׁ eysh, stąd widzimy, że te dwa słowa mają podobną pisownię i brzmienie. Jaki jest związek między “kobietą” a “ogniem”?
Hebrajskie słowo oznaczające ogień to אש eysh, pisane bez samogłosek. Z tego dwuliterowego korzenia macierzystego wywodzi się trzyliterowy rdzeń dziecięcy איש ish oznaczający “człowiek”.
Aby na nowo odkryć ten związek między “ogniem” i “człowiekiem” rozważmy “tworzenie” ognia przez człowieka.
Obecny autor nie mógł pomyśleć o niczym innym, jak tylko o pocisku balistycznym (latającym walcu) jakiegoś typu, zdolnym do przenoszenia ładunku nuklearnego (zły ogień) w ołowianej głowicy (efah). Pocisk ten jest dostarczany z bliżej nieokreślonego kraju do ziemi Shinar, czyli dzisiejszego Iraku i Iranu, w celu przechowywania go w silnie ufortyfikowanych betonowych budynkach, tj. silosach.
Teraz spójrzmy na specyfikację irańskiego pocisku balistycznego Shahab-1 poniżej i zobaczmy, czy możemy znaleźć jakieś podobieństwa z latającym walcem niosącym zły ogień w Zachariaszu 5.
Shahab-1 to irańska odmiana rosyjskiego SS-1C Scud B.
Pochodzenie: Związek Radziecki, Korea Północna
Nazwy alternatywne: Scud B, R-17, SS-1C.
Głowica bojowa (ołowiana): silny materiał wybuchowy, chemiczna, biologiczna, jądrowa
Resztę pozostawiamy czytelnikowi do rozgryzienia, ale oto podpowiedź: eksport przez Koreę Północną technologii nuklearnej dla Iranu nie jest już dziś żadną nowością. Udowodniono, że nieuczciwy reżim Korei Północnej nie tylko sprzedał Iranowi know-how w zakresie głowic nuklearnych, ale także technologię do budowy irańskich programów ICBM (międzykontynentalnych pocisków balistycznych), zdolnych do dosięgnięcia Izraela i nie tylko.
To, co Korea Północna dostaje w zamian, to tak potrzebna jej ropa naftowa z Iranu. Czy Korea Północna jest nieokreślonym krajem w proroctwie, jest tylko spekulacją ze strony obecnego autora. Ale faktem jest, że Izrael stał za zniszczeniem północnokoreańskiego reaktora jądrowego (niegodziwy ogień w koszu) w Syrii, irańskim proxy.
Ale jedna rzecz jest pewna: Shinar to Iran. A to, że Iran mógł otrzymać od Korei Północnej gotowe do użycia głowice jądrowe, nie powinno nikogo dziwić. Mułłowie mogli pójść na skróty i nabyć głowice nuklearne bezpośrednio od Korei Północnej, zamiast opracowywać własne.
Rozdział 6 dotyczy już całej ziemi…Znamieniem Bozym jest obchodzenie Szabatu czyńmy to tak jak Mesjasz w oparciu o kalendarz księżycowy,bo Bóg wyznaczył księżyc do odmierzania czasu.
tlumaczenie bez dokladnej korekty zrodlo gugl flying scroll
