Czyściec według C. T. Russella
„Pytanie – Czy jest takie miejsce jak czyściec i gdzie są na to dowody w Piśmie Świętym?
Odpowiedź – Słowo »czyściec« [ang. purgatory] pochodzi z języka łacińskiego i przede wszystkim oznacza miejsce oczyszczenia, czynienia czystym. (...) Nic nam nie wiadomo o tym, żeby pogląd ten znajdywał potwierdzenie w Biblii. Jednakże warunki charakteryzujące czyściec przedstawione są w nauce Pisma Świętego. Staje się to bardzo jasne dla wszystkich oświeconych badających Biblię, że podczas okresu panowania Chrystusa na ziemi przez okres tysiąca lat – kiedy Szatan będzie związany, a poznanie Pana napełni całą ziemię, jak wody pokrywają głębiny – narody ziemi nauczą się sprawiedliwości i stopniowo oczyszczą się z wszelkiej nieprawości i niesprawiedliwości i w taki sposób zostaną przygotowane, by wejść do warunków życia wiecznego” (Co powiedział Pastor Russell 2015 [ang. 1917] s. 815).
„Przyjmujemy naukę Pisma Świętego, które twierdzi, że »czyśćcem« są przyszłe warunki. Cały Wiek Tysiąclecia będzie tym okresem »czyśćca«, a Ziemia jego miejscem” (Pastor Russell’s Sermons 1917 s. 166; tekst polski cytowany według Kazania Pastora Russella 2012 s. 166 [wyd. „Straż”, Białogard]; patrz też ang. Strażnica 15.11 1892 s. 1469-1471 [reprint], art. pt. Czyściec, rozdz. Czyściec w Piśmie Świętym).
Dziś Świadkowie Jehowy uczą podobnie, choć nie nazywają już Tysiąclecia czyśćcem:
„Pamiętajmy, że nasza działalność nauczycielska nie skończy się wraz z »wielkim uciskiem« (Mat. 24:21). Czekają nas długie lata pomagania zmartwychwstałym w poznawaniu dróg Jehowy. W Tysiącleciu z pewnością będziemy się niezmiernie radować, gdy osoby przez nas pouczane zaczną się lojalnie podporządkowywać władzy Chrystusa. Przez poprawianie skuteczności naszego głoszenia i nauczania będziemy mogli więcej zdziałać w służbie – wszystko ku czci i chwale Jehowy” (Nasza Służba Królestwa Nr 1, 1990 s. 6).
Okazuje się, że nie tylko Russell uczył o swoim czyśćcu, ale i Sędzia miał takowy.
Ale dla złych aniołów. Nie mówi wprost o czyśćcu, ale o oczyszczeniu i odpokutowaniu (a to jest istotą czyśćca):
„Pismo Św. oświadcza, że duchy te zostały uwięzione aż do dnia sądu, sam fakt, że będą one sądzone, wskazuje na możliwość ich poprawy i
dojścia do stanu pierwotnej czystości. Nie będzie to sprzeciwieniem się wyrokowi Jehowy, ani zmianą Jego prawa, ponieważ
duchy te mają możność odpokutowania za swój grzech przez odsiedzenie więzienia i mogą się przez to poprawić, o ile zechcą. (...) Sądzimy więc, że podstawą nadziei tych upadłych aniołów jest zupełne
odpokutowanie za spełnione zło przez odcierpienie kary więzienia i przez zupełny powrót do sprawiedliwości” (Rozmowa z umarłymi? 1920 s. 153-154).