Witanie Jezusa przez Świadków Jehowy?

[Roszada]

Kolejne teksty o czci dla Jezusa z Biblii ŚJ, na które natrafi czytelnik tego przekładu:

Wiara w Jezusa
   278) J 12:44 – „Jednakże Jezus zawołał i rzekł: »Kto wierzy we mnie, ten wierzy nie tylko we mnie, lecz także w tego, który mnie posłał...«”.
[Wiara w Chrystusa spleciona jest z wiarą w Boga.]

   279) J 14:1 – „Wierzcie w Boga, wierzcie też we mnie”.
[Chrystus zrównał wierzenie w Boga z wierzeniem w siebie.]

   280) Dz 10:43 – „każdy, kto w nim pokłada wiarę, przez jego imię dostępuje przebaczenia grzechów”.

   281) Dz 16:31, 34 – „Wierz w Pana Jezusa, a zostaniesz wybawiony, ty i twój dom (...) radował z tego, że uwierzył Bogu”.
[Wiara w Chrystusa została zrównana z wiarą w Boga.]

   282) Rz 10:11 – „Albowiem Pismo mówi: »Nikt z opierających na nim swą wiarę nie będzie rozczarowany«”.
[Tekst o Bogu został w powyższym wersecie zastosowany do Jezusa: „Nikt, kto wierzy, nie wpadnie w popłoch” (Iz 28:16). Towarzystwo Strażnica też odnosi tekst Rz 10:11 do Jezusa: „Podkreślając wielkie znaczenie działalności ewangelizacyjnej, apostoł Paweł oznajmił: »Pismo mówi: ‚Nikt z opierających na nim swą wiarę nie będzie rozczarowany’«. A zatem żaden człowiek, który wierzy w Jezusa Chrystusa jako Naczelnego Pełnomocnika Jehowy w sprawie wybawienia, nie zawiedzie się” (Strażnica Nr 2, 1997 s. 12). W innej publikacji organizacja ta wprost łączy teksty Rz 10:11 i Iz 28:16: „Wiersz 9. [Rz 10:9] wyraźnie dotyczy Jezusa Chrystusa jako Pana, a cytat z proroctwa Izajasza 28:16, zamieszczony w wierszu 11 [Rz 10:11]: »Żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony«, również odnosi się do Jezusa” (Strażnica Rok XCVIII [1977] Nr 23 s. 24).]

   283) 1J 5:10 – „Kto wierzy w Syna Bożego, ma świadectwo co do samego siebie. Kto nie wierzy Bogu, uczynił go kłamcą...”.
[Chrystus zrównał wierzenie w Boga z wierzeniem w Niego.]

Ufność w Jezusie
   284) Hbr 2:13 – „I znowu: »Będę w nim pokładał ufność«. I znowu: »Oto ja i dziecięta, które mi dał Jehowa«”.
[Tekst o ufności Bogu został odniesiony w powyższym wersecie do Jezusa: „Ja zaś będę oczekiwał Jehowy, który zakrywa swe oblicze przed domem Jakuba, w nim też będę pokładał nadzieję” (Iz 8:17).]

Radość i pocieszenie w Jezusie
   285) Flp 3:1 – „bracia moi, dalej radujcie się w Panu” (por. Flp 4:4).
[Również w Bogu mamy się radować: „będę się wielce radował w Jehowie, weselić się będę w Bogu mego wybawienia” (Ha 3:18; por. Ne 8:10, Ps 33:21).]

   286) 2Tes 2:16-17 – „A sam nasz Pan, Jezus Chrystus, oraz Bóg, nasz Ojciec, który nas umiłował i ze swej życzliwości niezasłużonej dał wiecznotrwałe pocieszenie oraz dobrą nadzieję, niech pocieszy wasze serca i utwierdzi was we wszelkim dobrym uczynku i słowie”.

Jezus naszą chlubą
   287) Flp 3:3 – „chlubimy się w Chrystusie Jezusie”.
[Również w Bogu nasza chluba: „niech się chlubi w Jehowie” (1Kor 1:31); „Dusza moja będzie się chlubić Jehową” (Ps 34:2).]

Jezus i gotowość na Jego wezwanie
   288) Dz 9:10 – „W Damaszku był pewien uczeń imieniem Ananiasz i Pan rzekł do niego w wizji: »Ananiaszu!« On zaś odrzekł: »Otom ja, Panie«”.
[Również Bóg wzywa podobnie: „I Jehowa zawołał Samuela. Ten odrzekł: »Oto jestem«” (1Sm 3:4).]

Jezus i wdzięczność Jemu
   289) 1Tm 1:12 – „Wdzięczny jestem Chrystusowi Jezusowi, naszemu Panu”.
[Również Bogu jesteśmy wdzięczni: „Wdzięczny jestem Bogu” (2Tm 1:3).]

Jezus i chodzenie za Nim
   290) J 8:12 – „Ja jestem światłem świata. Kto idzie za mną, ten na pewno nie będzie chodził w ciemności”.
[Również za Bogiem mamy iść: „naprawdę podążacie za Jehową, waszym Bogiem” (1Sm 12:14).]

[Roszada]

To moje ostatnie teksty o oddawaniu czci Jezusowi wg Biblii ŚJ:

Jezus i przyjście do Niego
   291) Mt 11:28 – „Przyjdźcie do mnie wszyscy”.
[Również do Boga mamy przyjść: „Nakłońcie ucha i przyjdźcie do mnie” (Iz 55:3).]

Jezus zawsze z nami
   292) Mt 18:20 – „Bo gdzie jest dwóch lub trzech zebranych w moim imieniu, tam jestem pośród nich”.
[Czyżby według Świadków Jehowy Jezus miał być głuchy na nasze prośby, przebywając wśród nas? Również Bóg przebywa wśród wiernych: „Jeżeli ktoś mnie miłuje, to będzie zachowywał moje słowo, a mój Ojciec będzie go miłował i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać” (J 14:23); „Będę wśród nich przebywał i się przechadzał, i ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem” (2Kor 6:16).]

   293) Mt 28:20 – „A oto ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do zakończenia systemu rzeczy”.
[Również Bóg jest z nami: „‘Ja jestem z wami’ – brzmi wypowiedź Jehowy” (Ag 1:13); „‘Bo ja jestem z wami’ – brzmi wypowiedź Jehowy Zastępów” (Ag 2:4); „Nie bójcie się go – brzmi wypowiedź Jehowy – bo ja jestem z wami” (Jr 42:11); „Jehowa Zastępów jest z nami; Bóg Jakuba jest dla nas bezpiecznym wzniesieniem” (Ps 46:7); por. 1Krl 8:57.]

   294) Hbr 13:8 – „Jezus Chrystus – ten sam wczoraj i dzisiaj, i na wieki”.
[Również o Bogu powiedziano podobnie: „Ale ty jesteś ten sam, a twoje lata się nie skończą” (Ps 102:27), a ten werset odniesiono też do Jezusa: „ale ty jesteś ten sam, a twoje lata nigdy nie przeminą” (Hbr 1:12).]

Jezus „Amen”
   295) Ap 3:14 – „A do anioła zboru w Laodycei napisz: To mówi Amen”.
[Ponieważ Chrystus określony jest terminem „Amen”, więc kończąc każdą modlitwę, tak jakbyśmy Jego też przywoływali. Również Bóg według angielskiej Biblii Towarzystwa Strażnica określony jest terminem „Amen”. W przypisie Iz 65:16 do słów the God of faith („Boga wiary”) podano: Or, “faithfulness,” by a change of vowel pointing to read ’e•mun′; Heb., ’a•men′, “Amen; Surely!” (New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984). W jednej z książek Świadków Jehowy potwierdzono to: „Według hebrajskiego tekstu masoreckiego w Księdze Izajasza 65:16 powiedziano, iż Jehowa to »Bóg Amen«” („Proroctwo Izajasza światłem dla całej ludzkości” 2001 t. II, s. 381); por. „Wnikliwe poznawanie Pism” 2006 t. I, s. 67.]

Jezus i proszenie
   296) J 15:7 – „Jeżeli pozostajecie w jedności ze mną i moje wypowiedzi pozostają w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a stanie się wam”.
[Jezus w tym fragmencie nie mówi, kogo prosić, ale w wypowiedzi tej wspomina o sobie, co ukazuje jego przynajmniej pośrednictwo.]

Widzimy z powyższego zbioru tekstów, że cześć dla Chrystusa i zasadność modlitwy do Niego można udowodnić nawet na podstawie Biblii Towarzystwa Strażnica. Niewielu Świadków Jehowy zdaje sobie z tego sprawę. Jak wobec tego ocenić w świetle tych tekstów następujące słowa tej organizacji:

„Pismo święte nie pozwala wielbicielom żywego i prawdziwego Boga na oddawanie Boskiej czci Jego Synowi, Jezusowi Chrystusowi” (Strażnica Nr 18, 1968 s. 14).

[Roszada]

Świadkowie Jehowy bardzo często posługują się określeniem „wielbienie”, które rezerwują tylko dla Jehowy, np.

„Wielbienie należy się tylko Bogu Jehowie. Nie wolno nam oddawać choćby małej części naszego uwielbienia jakiemuś innemu bogu” (Strażnica Rok XCVI [1975] Nr 22 s. 14);

„Świadkowie Jehowy respektują te jasne wskazówki dotyczące wielbienia Boga” (Strażnica 01.02 2009 s. 31).

Niestety ten termin nie pojawia się w ich Biblii w związku z Bogiem ani razu (!), a tylko trzy razy zastosowany jest do „Artemidy” (Dz 19:27), „stworzeń” (Rz 1:25) i „człowieka grzechu” (2Tes 2:4)!

Natomiast w samych tylko Strażnicach z lat 1970-2009 słowo „wielbieni...” (z różnymi zakończeniami) występuje 3134 razy, a termin „wielbi...” (z różnymi zakończeniami) nawet 4006 razy (patrz płyta Watchtower Library 2009 – wydanie polskie [Biblioteka Strażnicy]).
Czy nie jest to zadziwiające?