Niedobrze mi się robi jak czytam albo słyszę, że wszyscy tam obecni są sobie równi.!

   Oczywiście, że są lepsi i gorsi.
   I nie ma tu żadnej mowy, żeby była równość.
   Równość w zborach, to jest tylko w teorii.
   To osobiście zauważyłam, niedługi czas po chrzcie po zaobserwowanych różnych sytuacjach.
   Rodzinne całe klany i ich członkowie, byli na zupełnie innych zasadach, niż ci, co np., samotnie wchodzili do zboru.
   I nawet jawni grzesznicy z takich klanów inaczej traktowani.
   Co dla mnie osobiście, to było wielkim, niesamowitym szokiem.

Pierwsza to elita, czyli starsi, pionierzy i podlizywacze.

Druga to reszta, czyli wszyscy inni posłusznie wykonujący rozkazy, czyli (tzw. przywileje wg. ŚJ)

Za mało.

Zapomniałeś o podziale według wieku, według urody, przebojowości, statusu majątkowego - czyli czynników według których będą się kształtować grupki rówieśnicze.

Możesz być gorliwy, ale jak jesteś brzydki i bez polotu, to raczej specjalnego powodzenia wśród zborowej młodzieży mieć nie będziesz.

   Pierwsze wydarzenie tej "klasowości" bardzo mnie zniesmaczyło co do równości wśród śj.
   W pewnym momencie okazało się, że pewna osoba, z tzw., właśnie klanu zborowego notorycznie upijała się z ludźmi ze świata.
   I była skrzętnie przez całą rodzinę ukrywana przed zborowymi "oczętami i uszami".
   Aż zdarzyła się taka sytuacja, której już się nie dało ukryć.
   Ludzie ze "świata" przytransportowali do domu gościa upitego na umór.
   A że trafił do bardzo komunikatywnej, dużej i plotkarskiej rodziny, to za chwilę ...   
   Cała okolica huczała, jak to ... pana "Zenka" jehowego ... (imię zmieniono) wleczono przez kilka km do domu.
   Nieprzytomnego i nachlanego jak dętka.
   I owszem, za jakiś czas ...
   Odbyła się tam jakaś wizyta kumplowsko - pasterska.
   Po której nawet żadne upomnienie nie padło z mównicy.
   Gość klanowy został potraktowany bardzo ulgowo, po przyjacielsku.
   Z uwagą na przyszłość, żeby bardziej, jak już zechce sobie poszaleć, zadbał o dyskrecję swoich wyczynów.

   I sama zapewne za wiele bym nic nie wiedziała.
   Gdyby nie wylewny słownie gość, który to się pochwalił w służbie, wymieniając z imienia i nazwiska owego brata, jacy to u nas są przykładni bracia jehowi.
   Nie wiedziałam, jak mam zareagować, byłam w totalnym szoku z tego co usłyszałam.
   Taka poważana rodzina w zborze, prawie że "carowie z koronami na głowach", a tu takie kwiatki się wyhodowały pod "kożuchem" 
   Myślę, że podobnych przykładów potraktowania według "klanowości i klasowości" ludzi można by mnożyć bez liku.
   Kiedyś poruszyłam w rozmowie z pewnym bardzo zaufanym starszym ten temat.
   To usłyszałam m.in., że jeśli sprawy nie nabierają zbytnio publicznego rozgłosu, to zbór zbytnio nie wchodzi w takie tematy i nie ingeruje.
   Bo to też zależy od tego kto, co i kiedy?
   Nie potrafiłam zbytnio zrozumieć tych podwójnych mierników.
   Ale mój wniosek po tej rozmowie był taki.
   Jak jesteś cwany i przebiegły, masz milczącą rodzinę i sumienie Cię nie dręczy, to różne przewinienia mogą ci ujść na sucho.
   Zadbaj tylko o odpowiednią dyskrecję, a wszystko będzie ci zapomniane, potraktowane jak niebyłe.
   I jakby Jehowa zbytnio nie ma z tym nic wspólnego.
   W momencie, gdzie inni przysłowiowo, "za głębiej wzięty oddech" dostawali cięgi.
   Bo do klanu carowego nie byli zaliczeni.

Tak. Rob cos po cichu to najzabawniejsza rada ever.

Chyba każdy nie ma wątpliwości ze jest podzial ale osobiście uważam że bycie majetnym nie pomaga. Chyba ze majetny i uległy tzn pokorny czy posłuszny kto jak woli. Wtedy to spełniasz podstawowe wymaganie: tańczysz jak Ci zagrają a drzwi otwierają się szeroko. Kto by przecież nie chciał mieć przydupasa. Druga i większa chyba korzyść to ta ze zycie nabiera sensu. Moze ktos powiedziec ze wychowała kogos takiego w prawdzie i go ukierunkował na dobrego podwładnego CK.

[/b][/size]
Nie zgodzę się, że pieniądz nie ma wpływu na pozycję człowieka w zborze. Opisywałem człowieka, który w latach 90 dorobił się sporych pieniędzy. Był jednym ze sponsorów przy budowie sali królestwa. Pomimo swoich wad szybko awansował w organizacji. Teraz jest nie do ruszenia, a niejeden próbował. Nawet NO w jego sprawie nic nie zrobił, a niejednego starszego ten braciak wykończył. 

w 4 zborach byłem. Grupy jak wszędzie. Ludzie trzymają się z tymi, z którymi:
a) możesz wyjechać na wakacje
b) możesz wypić za dużo browarów i iść na tańce
c) możesz iść do służby
d) są wybitnie pionierowi i nie widzą świata poza org
e) są w klanie rodzinnym
f) inne różne w zależności od potrzeby życiowej.

Jak z kimś nie możesz wypić za dużo a lubisz poimprezować, albo zwyczajnie nie macie wspólnych tematów to do służby nie pójdziesz bo jest sztywno itp.

Kasa? Moje doświadczenie mówi, że SJ którzy dorabiali się od czasów studiów, czy zakładali swoją firmę w wieku 18 lat a teraz mają 50-60 w d..e mają kasę. Na ogól są przyjaźni i można z nimi pogadać o życiu.

Rozumiem chyba juz o jaki typ kasy. Taki co moze dac 100k na zbożny cel. Pewnie sa przypadki i pewnie ze 2 bym sam znalazl ale to co przeczytałem to trochę mnie zdziwiło i dodatkowo zasmucilo. Miałem nadzieje ze chociaz tu się jakoś org ogarnia. Chociaz tyci tyci. Tak dla pozoru...

Ale zauważcie, że sami tez wybieramy grupy osob do których nam bliżej. Tworzac sami takie kasty. Wszystko zalezy czy jestesmy na tyle otwarci zeby bez problemu kogos do takiej naszej grupy wpuscic....
Ja bedac SJ zawsze starałam sie miec ze wszystkimi dobry kontakt i nie przeszkadzalo mi roznorodne towarzysywo przy spotkaniach. Zawsze fajnie poznac nowych ludzi.
ALE gdy wyjezdzałam na weekend gdzies to skrupulatnie wybierałam towarzystwo świadkow jehowy. Analizowałam kto jest plotkarzem i zaraz wygada calemu zborowi co sie dzialo podczas weekendu, kto wszczyna burdy, kto jest świetoszkowaty i np.karze nam na plarzy w niedziele połaczyc sie i sluchac zebrania.
I tak mimo chodem tworzyła się paczka wyjazdowa. Przyznaje byłam jej czlonkiem, ale była to grupa ktora była utworzona nie ze starszych, nie pionierow, nie slug...poprostu normalnych ludzi, ktorzy chcieli swobodnie po ludzku spedzic czas bez "Big brother-a".