Zadziwiły mnie słowa Towarzystwa odnośnie zaręczonych co do trzymania się za ręce:

Tajemnica szczęścia rodzinnego (1996):
*** fy rozdz. 2 s. 24 ***
Czy w waszej okolicy jest przyjęte, że dwoje ludzi nie będących małżeństwem trzyma się za ręce, całuje lub obejmuje? Nawet gdyby tak było, przed podjęciem ostatecznej decyzji o małżeństwie nie należy sobie pozwalać na takie wyrażanie uczuć. Nie dopuśćcie do tego, by wymiana czułości skończyła się nieczystością lub rozpustą (Efezjan 4:18, 19; porównaj Pieśń 1:2; 2:6; 8:5, 9, 10). Serce jest podstępne, toteż uczynicie mądrze, gdy nie będziecie przebywali sam na sam w mieszkaniu, zaparkowanym samochodzie lub w innym miejscu, które stwarzałoby pokusę do niewłaściwego postępowania (Jeremiasza 17:9). Zachowanie w okresie narzeczeństwa czystości moralnej stanowi wyraźny dowód panowania nad sobą oraz niesamolubnego przedkładania pomyślności drugiej osoby nad własne pragnienia.

Nie trzymanie się za ręce jest więc "zachowaniem w okresie narzeczeństwa czystości moralnej".

Starsza publikacja była jakby bardziej tolerancyjna choć tez nie pochwala:

Twoja młodość — korzystaj z niej jak najlepiej (1979)
*** yy rozdz. 19 ss. 152-153 ***
Trzymanie się za ręce przez dwoje młodych, którzy zamierzają się pobrać, może być zwykłym wyrazem sympatii. Co prawda wywołuje to pewne podniecenie, ale taki objaw jest naturalny i nie musi się w tym kryć nic złego. Zresztą już sam widok upatrzonego partnera małżeńskiego może wywoływać „szybsze bicie serca” (Pieśń nad Pieśniami 4:9, NW). Nie wolno nam jednak zapominać o właściwościach naszej natury, która jest tak stworzona, że kontakt cielesny wywołuje wzrost napięcia erotycznego. Zdając sobie sprawę, do czego to może doprowadzić, niejedna para w okresie narzeczeństwa woli sobie narzucić ścisłe ograniczenia we wszelkich kontaktach cielesnych. Nikt nie powinien jej krytykować ani wyśmiewać z powodu takiej sumienności

Zgadza się, ale z biblioteczki usunięta książka (a nie chce mi się wklepywać, może ma ktoś skan do wstawienia):

*** dx86-14 Ręce ***
trzymanie się za ręce: fy 24; yp 228, 254-255; yy 152-153
mężczyźni (zwyczaj): w98 1.10 19, 21

yp    - Pytania młodych ludzi — praktyczne odpowiedzi (1994)

Dziwne, że nie ma odsyłaczy do nowych wersji:

yp1   - Pytania młodych ludzi — praktyczne odpowiedzi, tom 1 (2011)
yp2   - Pytania młodych ludzi — praktyczne odpowiedzi, tom 2 (2008)

Ciekawostka:

*** w98 1.10 s. 19 Miejscowe zwyczaje i zasady biblijne — czy dadzą się pogodzić? ***
STEPHEN, Świadek Jehowy z północnej Europy, otrzymał przydział jako misjonarz do pewnego kraju afrykańskiego. Idąc z miejscowym bratem przez miasto, poczuł się nieswojo, gdy ten wziął go za rękę.
Myśl o tym, że miałby na ruchliwej ulicy trzymać się za ręce z mężczyzną, była dla Stephena szokująca. W jego stronach taki zwyczaj kojarzy się z zachowaniem homoseksualistów (Rzymian 1:27). Tymczasem afrykański brat uważał to za zwykły dowód sympatii. Zabranie ręki uznałby za odrzucenie przyjaźni.

*** w98 1.10 s. 21 Miejscowe zwyczaje i zasady biblijne — czy dadzą się pogodzić? ***
A co wtedy, gdy jakiś zwyczaj nam się nie podoba? Czy należy go automatycznie odrzucić? Niekoniecznie. Jak wspomniano wcześniej, trzymanie się za ręce przez mężczyzn było w tamtym afrykańskim społeczeństwie czymś przyjętym. Kiedy misjonarz zobaczył, że inni mężczyźni zachowują się tak samo, poczuł się dużo swobodniej.

Zdaje mi się, że od trzymania się za ręce do stosunków płciowych jeszcze dość daleko.

To zależy od właścicieli tych rąk. 

No i wypowiedzi z roku 1972 i 20145:

Szok! To tak długo ma się ukazywać Strażnica?

Szok! To tak długo ma się ukazywać Strażnica?

Strażnica już dłużej istnieje niż myślisz i jeśli to prawda co piszą, to będzie nią na wieki wieków:

„To jest również wykazane łącznie z innemi miejscami (Micheasz 4:8), gdzie Chrystus (»głowa« i »ciało« – Nowe Jeruzalem) jest nazwany »Strażnicą trzody«…” (Pojednanie pomiędzy Bogiem i człowiekiem 1920 s. 47).