Wg CK, „odstępca” jest tyle samo wart co „grzeszący”, a nie złapany na tym ŚJ. Jeden i drugi trafić ma do Gehenny:

„Podobnie także nie okazujący skruchy odstępcy nie idą po śmierci do Szeolu, czyli Hadesu, ale do Gehenny (Hebr. 6:4-8; 2 Piotra 2:1). Ten sam los czeka oddanych Bogu chrześcijan, którzy rozmyślnie pogrążają się w grzechu, oraz »tych, którzy się cofają« (Hebr. 10:26-31, 38, 39). (...) Tacy nie doczekają się zmartwychwstania” (Strażnica Rok CIII [1982] Nr 20 s. 14).

Dlaczego więc nie mogą sobie porozmawiać?

Ciekawe zdanie:



Albo oddany, albo pogrążony.

Dlaczego albo to ,albo tamto.
Może być i oddany i pogrążony.
Przecież nie ma w tym sprzeczności.

Ciekawe zdanie:

"oddanych Bogu chrześcijan, którzy rozmyślnie pogrążają się w grzechu".

Albo oddany, albo pogrążony.

Zgadza się donadams, to "oddanie się" Bogu, to takie techniczne określenie u ŚJ, a nie jak w ogólnie rozumianym chrześcijaństwie.
W 1952 r. "oddanie się" zastąpiło "poświęcenie się" Bogu:

„Niemniej jednak w słusznym czasie, ściślej w roku 1952, ukazały się w Strażnicy (wyd. ang. z 15 maja) dwa specjalne artykuły na ten temat. Artykuł przewodni nosił tytuł »Oddanie się Bogu i poświęcenie«, a następny: »Oddanie się na życie w nowym świecie«. W artykułach tych wykazano, że to, co kiedyś nazywano »poświęceniem«, należało raczej określać jako »oddanie się Bogu«” (Strażnica Nr 8, 1967 s. 8).

Witać się można z wykluczonymi, chyba że nie są jawnymi odstępcami.

Już dostałem dwa sygnały od osób wykluczonych, do których zadzwonili ŚJ z ich zboru z zaproszeniem na zebranie. Nie byli to starsi.

Ależ przecież padły słowa.
Teraz ponoć mają mówić tak:

„19. Chrześcijanin może też postanowić, że osobę wykluczoną – na przykład krewnego, kogoś, z kim kiedyś studiował Biblię, lub dawnego przyjaciela – zaprosi na zebranie” (Zmiany w sposobie zajmowania się poważnymi grzechami w zborze 15 marca 2024 r.).

Ja czekam na wytyczne w Strażnicy!

Na dodatek nie jest to "zalecenie" by witać i zapraszać wykluczonych na zebrania, ale jest to tylko "dopuszczenie" wg sumienia.

Być może tego wykluczonego, którego się wita na zebraniu, można też przywitać na ulicy. Ale tego co go nie ma na zebraniu? Takiego pewnie na ulicy się nie wita.

Według mnie to strzał w drugie kolano, po przeniesieniu działalności do netu.
Zapraszanie zacznie się zamieniać w normalne rozmowy. Człowiek inteligentny jest w stanie wszystko sobie zracjonalizować. Jeśli mogę zaprosić na zebranie i porozmawiać na sK, to dlaczego nie mogę, gdy kogoś, kogo lubię, spotkam na ulicy?
Jeśli wykluczony rzeczywiście jest sympatyczny, to nastąpi reakcja łańcuchowa. Może się skończyć większym odejściem z organizacji niż sprawa Australii, choć odrobinę wolniej.

I tak i nie, bo jeśli ktoś jest znany ze swojego odstępstwa, to w zasadzie nie ma tematu. Wtedy myślę, że ogromna większość głosicieli nie ma najmniejszej potrzeby inicjowania kontaktu z kimś takim. Ktoś tam może go zainicjuje, ale oni regularnie to obrzydzają. Dlatego wydaje mi się, że w większości przypadków to nie nastąpi. Dużo osób, które odchodzą z powodów ideologicznych, zwyczajnie głoszą to wszem i wobec.

Jest jakaś pula osób, które się przed tym powstrzymała, a najczęściej są to ludzie, którzy nadal oficjalnie są w organizacji. Ale nawet w takich sytuacjach często wiadomo, że coś jest na rzeczy.

Podam swój przykład - jak niektórzy moi starzy znajomi dowiedzieli się, że "moja wiara osłabła", miałem kilka długich rozmów telefonicznych, w których pragnęli "nieść mi pomoc" i pytali, czy nie wierzę, że to "Boża organizacja" itd. Ja oczywiście uniknąłem odpowiedzi na wszystkie tego typu pytania, ale sprawiło to tylko tyle, że nie było formalnego powodu, by mnie wykluczyć. Już sam fakt, że zadawali takie pytania świadczy o tym, że doskonale wiedzieli, z kim mają do czynienia. Mój brak jednoznacznych odpowiedzi tylko to potwierdził. Czy będą chcieli takie osoby zapraszać? Nie sądzę, może jakaś jednostka.

Także zobaczymy, ale myślę, że twoja ocena jest trochę nad wyraz i że ta zmiana polityki nie doprowadzi do jakichś masowych inicjacji z groźnymi wykluczeńcami. Za to wśród wykluczonych są ludzie POMI i dla nich to będzie paliwo, żeby wracać jak najszybciej.

A to prawda, ci najgorliwsi mogą próbować. To zazwyczaj dziwny sort ludzi. Zwykło nazywać się ich "nawiedzonymi" w odróżnieniu od tych gorliwych w pozytywnym tego słowa znaczeniu.