Wprost zatkało mnie.
Pisze Towarzystwo o swej neutralności, a w kraju w którym wojna była nie napisano o tym:

*** w16 sierpień s. 32 ***
. W Strażnicy z września 1915 roku przedstawiono lepsze zrozumienie tej kwestii i zasugerowano, że Badacze Pisma Świętego nie powinni wstępować do wojska. Jednak artykuł ten nie ukazał się w niemieckim wydaniu Strażnicy.

To gdzie oni informowali? Tam gdzie pokój był?

*** yb15 s. 174 ak. 1 Sto lat temu — 1915 ***
W Strażnicy z 1 września 1915 roku opublikowano artykuł zatytułowany „Obowiązek chrześcijanina podczas wojny”, w którym omówiono kwestię neutralności. Napisano w nim: „Jeżeli ktoś staje się żołnierzem w armii i przywdziewa na siebie mundur, to znaczy, iż przyjmuje obowiązki żołnierza. (...) Czy chrześcijanin mógłby się czuć dobrze w takim stanie?”. Z czasem słudzy Boży w pełni pojęli, że nie mogą mieć żadnego udziału w wojnie.

*** kr rozdz. 14 s. 149 ak. 5 Lojalni wobec jednego rządu — rządu Bożego ***
Jednak w Strażnicy z 1 września 1915 roku ukazał się artykuł, który rzucał na tę sprawę więcej światła. Nawiązując do zaleceń ze wspomnianej powyżej książki, powiedziano: „Zastanawiamy się, czy takie zachowanie nie oznaczałoby kompromisu”. A co wtedy, gdyby chrześcijaninowi groziło rozstrzelanie za odmowę włożenia munduru i odbycia służby wojskowej? W artykule przedstawiono następującą argumentację: „Czy gorzej byłoby zostać zastrzelonym z powodu lojalności wobec Księcia Pokoju i odmowy złamania Jego rozkazu, niż zostać zastrzelonym pod sztandarami tych ziemskich królów, podczas udzielania im poparcia i sprzeniewierzania się — przynajmniej na pozór — naukom naszego Niebiańskiego Króla? Z tych dwóch śmierci wolelibyśmy tę pierwszą — wolelibyśmy umrzeć dlatego, że jesteśmy wierni naszemu Niebiańskiemu Królowi”. Mimo tak stanowczych słów w podsumowaniu napisano: „Nie jest to wymóg, tylko po prostu sugestia”.

Czyli wg sumienia.

Co ciekawe artykuł ukazał się, gdy już wojna rok trwała, a badacze w Europie wg starego światła poszli na wojnę. 

*** w16 sierpień s. 32 ***
.W Strażnicy z września 1915 roku przedstawiono lepsze zrozumienie tej kwestii i zasugerowano, że Badacze Pisma Świętego nie powinni wstępować do wojska. Jednak artykuł ten nie ukazał się w niemieckim wydaniu Strażnicy.

Czyli wszystko robi się pod amerykańskich głosicieli.

Tak samo było z II wojną. Artykuł był po przejściu głównego frontu.

   Gdy wojna trwała już na dobre, wówczas w listopadzie roku 1939 (!) Towarzystwo Strażnica ogłosiło swoją neutralność. W publikacjach polskich ogłoszono ją dopiero w styczniu 1940 roku, gdy już dawno zakończyły się działania frontowe:

   „Jednakże aż do roku 1939 nie pojmowali w pełni, na czym polega chrześcijańska neutralność (zobacz wydanie angielskie Strażnicy z 1 listopada 1939 roku lub wydanie polskie z 1 stycznia 1940 roku)” (Strażnica Nr 9, 1994 s. 25).

Mobilizacja w Polsce z tego co wiem była w sierpniu 1939, a nie w styczniu 1940.

   „Rozważmy na przykład kwestię neutralności. Szczególnie jasna struga padła na to zagadnienie w artykule pod tytułem »Neutralność«, opublikowanym w angielskim wydaniu Strażnicy z 1 listopada 1939 roku. Ukazał się on naprawdę w stosownym czasie – tuż po wybuchu drugiej wojny światowej! Wyjaśnił, czym jest neutralność, oraz wskazał, że chrześcijanom nie wolno się angażować w sprawy polityczne ani konflikty między państwami...” (Strażnica Nr 10, 1995 s. 23).

Tu znów pod USA dopasowano wytyczne, bo wojna tam później nastała.

Stosowny czas to "po wybuchu"?
Czy raczej przed powinno być?
A może nie chcieli prowokować prześladowań, albo zamknięcia biur?