Nie mam pojęcia. Może tamtejsi modowie mają inne zapatrywanie na oszołomów. Ich podwórko i ich sprawa.

   Ale ja mówię o naszym podwórku!

Jeżeli chodzi o to forum to wcielenie kałacha od sąsiadów wiele się tu nie powyłaniał. Zanim cokolwiek weszło na forum z jego wątpliwej jakości twórczości, przechodziło przez sito moderacji. Może dzięki temu nie było dopuszczone do tego żeby wyczyniał to co u sąsiadów.

   Niektóre teksty, naprawdę się przykro czytało.
   

Widzę że ostracyzm i wykluczenie tu na forum też panuje. Nie myślisz tak jak my nie robisz tak jak my nie podporzadkowyjesz się Ciału Kierowniczemu czyli regulaminowi i adminowi to won . A Pan Jezus mówił nie potepiajcie by i was nie potępiono. Nie wiem czy to co napisał o sobie Ariel jest prawda . Ale jeśli tak to nie jest dziwny jego sposób postępowania. On nie jest złym chłopakiem . Trochę prowokuje fakt ale i docenia to co dobrego się dla niego robi. Stara się też . Czy ktoś z was zastanowił się co on przeszedł czy ktoś z was coś podobnego przeżył . Niektórzy  zrozumieli , Ci co przeżyli namiastkę tego co on. Ale większość huzia na Jozia . Gdzie wasze serca ? Czyżby z lodu ? Czy ktoś pomyslal jak chłopakowi pomoc . Czym się się różnicie od niego . Tym że mówicie mu spier.....  Bez użycia tego wulgarnego słowa . Choć niektórzy nie bardzo przebierali w słowach . Wy dalej mentalnie i zachowaniem tkwicie w WTS i dalej wierzycie że jesteście naj no po prostu ideały . Dlaczego widzicie w Arielu Chama i prowokatora a nie widzicie człowieka którego życie mocno doświadczyło . Wiecie mnie jego historia pozwoliła docenić to co mam i pokazała mi jakim ja jestem szczęściarzem . A wam co powiedział Ariel ?

Sam o sobie powiedział , że jest chamem i dobrze mu z tym. A życie to niejednego doświadczyło , ale to nie powód by pluć jadem na innych. Jemu nie jest potrzebna terapia na forum , ale u dobrego psychiatry.
To mi powiedział o sobie właśnie Ariel.

Czyli potępiasz 1 punkt dla diabła . Kto następny chętny ?

Powiedział jestem chamem i dobrze mi z tym . A może on po prostu zna takie życie . Takiego życia dostał przykład i takiego życia się nauczył. Gdzieś czytałem może i tu na forum . Jak chłopak dostawał baty gdy był mały dopiero jak dziewczyna czy ktoś zobaczył blizny na jego plecach gdy był dorosły i zapytał skąd te blizny? I ten facet opowiedział co i jak a zdziwiony zapytał a to u Ciebie w domu tak nie było ? każdy z nas ma dwa wilki dobrego i złego i przeżywa ten który jest lepiej karmiony . Jak myślicie którego wilka karmili u Ariela?

Przecież to czego doświadczył Ariel wyrządzili mu wasi byli bracia i siostry . Dziś  już jesteście ex SJ przynajmniej tak mówicie. Ale czy rzeczywiście ? Co zmieniło się w Was ? No na pewno sposób myślenia o organizacji . Dziś exy w większości widzą ją jako coś negatywnego . I tak jest . Ale co zmieniło się w Was w waszych sercach ? W Waszym patrzeniu na ludzi? Wiecie gdzieś ktoś powiedział, że najdalszą odległością do pokonania jest odległość około 40 cm . Z głowy czyli myślenia rozumu do serca czyli miłości. By miłość Bóg nie był tylko w głowie ale i w sercu . Tu na forum widać że nie tylko Ariel ma problemy z pokonaniem tej odległości .

Parę osób dobrze mu życzy i chciało pomóc, ale wybacz yanco, nikt nie będzie drugiego uszczęśliwiać na siłę. Każdy ma swój rozum i wie co robi, a jak nie wie to życie go szybko nauczy. Do pani w spożywczym też odnosi się prostacko i zamiast portfela i siatki trzyma sztachetę?

No wybacz jest różnica między panią w spożywczym a forum dla świadków jehowy . Nie rozumiesz, że on tu wlazł w gniazdo żmij no przynajmniej w jego przekonaniu. Zanim zaczniesz pomagać to  staraj się zrozumieć tego komu chcesz pomóc . Zorientuj się czego on potrzebuje. I nie dawaj żulikowi który zbiera na wino bułki bo Cię zbluzga. Daj to co będący w potrzebie potrzebuje a nie to co Tobie się wydaje że potrzebuje. No może temu który chce sie powiesić sznura nie dawaj , spraw by on tego sznura nie potrzebował .

Dajmy spokój Arielowi i jemu podobnym. Niech żyją w dobrym zdrowiu. Wyłożył co chciał wyłożyć, może mu się lepiej zrobiło na duszy. Szkoda energii na roztrząsanie jego życiorysu i zastanawianie się jak mu pomóc.

Prawda jest taka, że coraz trudniej o dyskusje bez emocji. Jeśli ktoś ma odmienne zdanie w jakiejkolwiek sprawie i nawet potrafi je umotywować, a ja nie zgadzam się z nim, to dopóki nasza rozmowa przebiega z obustronnym szacunkiem jest o czym dyskutować.
Czasem jednak dialog dochodzi do punktu zapalnego i wtedy najlepiej jest go przerwać - ty uważasz tak, ja inaczej i nie drążymy dalej. Ważne że może w istotniejszych tematach mamy wspólne poglądy? A jeśli nawet nie to nie znaczy, że musimy się zagryzać.

Niestety teoria taka, a praktyka życia zgoła inna.
Na ten temat wypowiedzi było wiele i wiele będzie.

M: Zamykam wątek, ponieważ sam tytuł wygląda na obraźliwy i nawołuje do używania wyzwisk.