Pisaliście, że na face, na świadkowych profilach, niedopuszczalna jest krytyka CK czy organizacji.
Ale czy Wam z okresu bytności w organizacji nie przypominają się jakieś dowcipy z tym związane, które ŚJ między sobą wymieniali?

Taka scenka sprzed moich drzwi. Może mało związana z organizacją, ale z jednym ŚJ.
Miałem w klasie dwóch kolegów.
Jeden został później ŚJ, a drugi nie.
ŚJ nazywał się Musiał.

Ten drugi zdzwonił do mych drzwi. Otworzyła moja mama (mnie nie było).
Powiedział, że jest moim kolegą ze szkoły.
Mama zapytała: Czy pan Musiał?

A on: ależ nie, ja nie musiałem, ja tylko przechodziłem w pobliżu.
A mama dalej, ale czy pan Musiał?
A on dalej w zaparte, że nie musiał.
No i tak se pogadali.

I lew pożarł śJ, a głosiciel zdążył uciec... to taka moja koncepcja zakończenia tego dowcipu 

  A moja koncepcja jest taka, że lew wiedział, że w raju nie je się mięska i nie pożarł nikogo ... 

Krzysztof Skiba w Lalamido 20 lat temu skwitował jakies wesele przysłowiem:

Służba nie drużba, świadek nie jehowa

 Kiedyś było takie opowiadanie ale ostrzegam, że bardziej suche niż familiada i chamburger.
 Pionierzy pod koniec swojej dziennej służby mają do ogarnięcia ostatnią chałupę, niestety daleko na górce położoną. Ale dzielnie, ostatkiem sił do niej śmigają. W chałupinie starsza pani dziękuje grzecznie za rozmowę i stwierdza, że ją to kompletnie nie interesuje. Nie są nachalni i dają spokój. W powrotnej drodze cieszą się, że chociaż zaokrąglili godziny i niezmordowanie prą do ośrodka na odpoczynek ALE. Jeden z głosicieli zauważa ową Panią, która macha rękami i coś krzyczy. Zatrzymują się i stwierdzają, że trzeba do nieboraczki wrócić, bo może zmieniła zdanie. Doginają zatem na górę i pełni euforii czekają na entuzjazm kobiciny, a ona mówi: chciałam wam panocki powiedzieć, że mojego chłopa to tyż nie interesuje
OSTRZEGAŁEM!!!!!