Artykuł: "Bądź pewien, że znalazłeś prawdę".15 W nazistowskich Niemczech tysiące naszych braci i sióstr trafiło do obozów koncentracyjnych.
Hitler i szef SS, Heinrich Himmler, nienawidzili Świadków Jehowy. Pewna siostra wspomina, jak w jednym z obozów koncentracyjnych
Himmler powiedział do grupy naszych sióstr: „Wasz Jehowa może sobie królować w niebie, ale tu na ziemi rządzimy my! Jeszcze zobaczymy, kto przetrwa dłużej — my czy wy!”. Dzięki czemu słudzy Jehowy pozostali lojalni?
16 Badacze Pisma Świętego rozumieli, że Królestwo Boże zaczęło panować w 1914 roku. Brutalne prześladowania ich nie zaskoczyły. Jednocześnie byli przekonani, że żaden rząd na ziemi nie zdoła powstrzymać Boga przed realizacją Jego zamierzenia. Hitler nie mógł zniszczyć czystego wielbienia ani ustanowić rządu, który przyćmiłby Królestwo Boże. Nasi bracia byli pewni, że w taki czy inny sposób władza Hitlera się skończy.
17 Bracia i siostry nie musieli długo czekać na spełnienie swoich oczekiwań. Reżim hitlerowski upadł, a
Heinrich Himmler — ten sam, który powiedział, że na ziemi rządzą naziści — musiał ratować się ucieczką. Spotkał wtedy brata Lübkego, byłego więźnia obozu.
Całkowicie załamany zapytał go: „No, badaczu, i co teraz będzie?”. Brat wyjaśnił, że Świadkowie Jehowy zawsze wiedzieli, że reżim hitlerowski upadnie, a oni zostaną wyzwoleni. Himmler, który wcześniej miał tak wiele do powiedzenia o Świadkach Jehowy, nie odezwał się ani słowem. Wkrótce potem popełnił samobójstwo. Czego się uczymy z tych wydarzeń? Dzięki wnikliwej analizie Biblii, w tym proroctw, zbudujemy niezachwianą wiarę w Boga i pozostaniemy lojalni w czasie prób (2 Piotra 1:19-21).
Himmler taki skruszony przed Świadkiem... 
Fragment artykułu z Wikipedii:"
Po raz ostatni spotkał się z Hitlerem 20 kwietnia 1945 w Kancelarii Rzeszy, z okazji pięćdziesiątych szóstych urodzin führera[144].
Jeszcze tego samego dnia Himmler opuścił Berlin, do którego zbliżyły się już wojska radzieckie i wyjechał do Szlezwika-Holsztynu na północy Niemiec.
Adolf Hitler w podpisanym 29 kwietnia 1945 testamencie politycznym pozbawił Himmlera członkostwa NSDAP i pozbawił wszystkich stanowisk, za podjęcie próby nawiązania kontaktów z zachodnimi aliantami za pośrednictwem Czerwonego Krzyża, o czym dowiedział się wieczorem dzień wcześniej (28 kwietnia) z publicznego radia. Informację nadało w języku niemieckim radio BBC[45]. Zdradzony przez „najwierniejszego z wiernych”, Hitler dodatkowo wydał rozkaz aresztowania byłego Reichsführera. Tego samego dnia nowym Reichsführerem został mianowany Karl Hanke. Zdrada Himmlera była ogromnym ciosem dla Hitlera i uzmysłowiła mu, że nastąpił już koniec. Himmler tymczasem bez powodzenia próbował dołączyć do nowego rządu z admirałem Karlem Dönitzem[3]. 1 maja spotkał się w Plön z Dönitzem, któremu towarzyszyła ochrona złożona z marynarzy U-bootów. Himmler został zdymisjonowany, jednak nie było pewności, jak zachowa się SS. Himmler wciąż jeszcze trzymał w garści całą policję[145]. Wciąż wierzył i łudził się, że stworzy nowy rząd i nową partię[146]. Chciał stanowisko führera, następnie zastępcy, później szefa policji, w końcu chciał zadowolić się przynajmniej premierowaniem Szlezwikowi-Holsztynowi[147].
Tymczasem był najbardziej poszukiwanym przez aliantów zbrodniarzem wojennym po Hitlerze[9]. 6 maja 1945 zapadła decyzja o bezwarunkowej kapitulacji III Rzeszy i tego samego dnia Himmler został wykluczony z nowego rządu, jako osoba niegodna. Himmler zniknął, gdy zrozumiał, że był bezpośrednio zagrożony. Przez dwa tygodnie alianckie służby specjalne intensywnie poszukiwały go w okolicy, jednak bezskutecznie. Do wojsk okupacyjnych zostały rozesłane jego fotografie[148]. Himmler uważał, że niebawem nastąpi konflikt pomiędzy Rosjanami a zachodnimi aliantami. Do tego nieodległego momentu, który szacował na dwa-trzy miesiące, zamierzał pozostawać w ukryciu[149]. Na wieść o zdradzie Himmlera liczni SS-mani popełnili samobójstwa. Sam Himmler natomiast nie miał zamiaru umierać i stwierdził, że najlepszym wyjściem z sytuacji było wtopienie się w szeregi Wehrmachtu[150]. Przebywał w Lubece i w okolicach Flensburga, następnie chciał prawdopodobnie przedostać się do Bawarii[151]. Zamierzał czekać na tę chwilę, w której zachodni alianci uznają, że potrzebują go do walki z bolszewizmem
8 maja 1945 Himmler z opaską na oku, bez wąsów, wyposażony w dokumenty na nazwisko Heinricha Hitzingera, policjanta tajnej żandarmerii polowej (Geheime Feldpolizei) fizycznie do niego podobnego, wraz z czternastoma SS-mannami, w tym z osobistym lekarzem-chirurgiem, wyruszył na południe Niemiec. Grupa ta miała przypominać zdemobilizowaną jednostkę żandarmerii polowej.
Został zatrzymany przez Brytyjczyków 22 maja 1945 po tym, jak okazał dokumenty w punkcie kontrolnym w Meinstedt k. Bremervörde. Wedle relacji, gdyby tego nie uczynił, podobnie jak tłumnie zmierzająca ludność niemiecka, wówczas uznano by go tak jak innych za przesiedleńców wędrujących po kapitulacji Niemiec. Himmler popełnił jednak błąd, postępując zgodnie ze swym biurokratyczno-policyjnym podejściem. Funkcjonariusze Geheime Feldpolizei, jako podlegającej od 1942 r. zbrodniczej Służbie Bezpieczeństwa SD, byli również ścigani przez aliancki wymiar sprawiedliwości[152]. Po aresztowaniu był przetrzymywany przez Brytyjczyków również w Zeelos i w Westertimke k. Lüneburga, gdzie został zidentyfikowany. Himmler ujawnił się, być może licząc na ubicie jakiegoś politycznego interesu"
I w ciągu tego miesiąca, kiedy służby specjalne poszukiwały drugiego po Hitlerze zbrodniarza, Himmler spotkał się z byłym więźniem obozu - przypadkiem ze Świadkiem Jehowy...Póki co, to jest chyba najbardziej "wiarygodna" historia jaką czytałem w Strażnicy.
