2015 - Dziewice przypowieściowe i symbolika

[Roszada]

Publikacja z 15 marca 2015 roku znowelizowała znaczenie przypowieści o dziesięciu dziewicach (pannach) oraz o stosowaniu symboliki:

„Jak wspomniano w poprzednim artykule, z biegiem lat wierny niewolnik zaczął objaśniać Biblię, kładąc mniejszy nacisk na znaczenie prorocze, a większy na praktyczne zastosowanie. Dawniej, gdy w naszej literaturze omawiano przypowieść Jezusa o dziesięciu dziewicach, przypisywano konkretne symboliczne znaczenie nawet drobnym szczegółom, takim jak lampy, oliwa czy pojemniki na nią. Czy mogło to odwracać uwagę od prostego, a zarazem pilnego przesłania tej przypowieści? Jak się przekonamy, odpowiedź na to pytanie ma istotne znaczenie” (Strażnica 15.03 2015 s. 13).

   Towarzystwo Strażnica poinformowało też, że będzie stosować mniej ‘symboliki’ co do różnych postaci biblijnych. W Strażnicy z 15 marca 2015 roku zamieściło ono takie oto pytanie czytelników:

„W przeszłości w naszych publikacjach często wspominano o pierwowzorach i ich odpowiednikach, ale w ostatnich latach pisze się o tym rzadko. Dlaczego?” (Strażnica 15.03 2015 s. 17).

   W długiej odpowiedzi na powyższe pytanie napisano między innymi następująco:

   „Człowiek nie potrafi ustalić, które relacje biblijne stanowią zapowiedź przyszłych rzeczy, a które nie. Mądrze zatem kierować się następującą zasadą: kiedy Biblia mówi, że jakaś postać, wydarzenie lub przedmiot wyobraża coś jeszcze, to je za takie uważamy. Jeśli natomiast nie daje ku temu wyraźnych podstaw, powinniśmy być ostrożni w przypisywaniu symbolicznego znaczenia jakiejś osobie lub relacji. (...) Dlatego z tych właśnie względów w ostatnich latach nasze publikacje kierują uwagę nie na prorocze pierwowzory i ich odpowiedniki, lecz na praktyczne lekcje płynące z relacji biblijnych” (Strażnica 15.03 2015 s. 18).

[Roszada]

A jednak coś tam komentują te dziewice:

*** mwb18 marzec s. 7 „Stale czuwajcie” ***
25:1-12
Chociaż Jezus skierował przypowieść o dziesięciu dziewicach do swoich namaszczonych naśladowców, to jej zasadnicze przesłanie dotyczy wszystkich chrześcijan (w15 15.3 ss. 12-16). „Stale czuwajcie, gdyż nie znacie ani dnia, ani godziny” (Mt 25:13). Czy potrafisz wyjaśnić tę przypowieść?
• Oblubieniec (w. 1): Jezus
• Roztropne, przygotowane dziewice (w. 2): Namaszczeni chrześcijanie, którzy są przygotowani, żeby lojalnie wykonywać powierzone im zadanie i aż do końca ‛świecić jako źródła światła’ (Flp 2:15)
• Okrzyk: „Oto oblubieniec!” (w. 6): Dowody obecności Jezusa
• Głupie dziewice (w. 8): Namaszczeni chrześcijanie, którzy wyszli Oblubieńcowi na spotkanie, ale przestali czuwać i okazali się nielojalni
• Roztropne dziewice odmawiają podzielenia się oliwą (w. 9): Po ostatecznym opieczętowaniu będzie za późno, żeby lojalni pomazańcy pomogli komuś, kto okazał się niewierny
• „Oblubieniec przybył” (w. 10): Pod koniec wielkiego ucisku Jezus przybędzie wykonać wyrok
• Roztropne dziewice wchodzą z oblubieńcem na ucztę weselną i drzwi zostają zamknięte (w. 10): Jezus zabierze lojalnych pomazańców do nieba, a niewierni stracą niebiańską nagrodę

[Ramka na stronie 7]
Z przypowieści tej nie wynika, że wielu pomazańców okaże się niewiernymi i trzeba będzie ich zastąpić. Stanowi ona raczej przypomnienie, że każdy pomazaniec sam decyduje, czy pozostanie gotowy i czujny, czy też okaże się głupi i niewierny. Jezus zachęcał: „Okażcie się gotowi” (Mt 24:44). Bez względu na to, jaką mamy nadzieję, Jezus oczekuje, że wszyscy przygotujemy swoje serca do wiernej służby i wykażemy taką samą czujność.
Jak ja mogę dowodzić, że zachowuję czujność?