Witaj, gościu! Zaloguj się lub Zarejestruj się.

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

Autor Wątek: Kiedy Russell klaskał w dłonie i jak ogłaszał koniec "czasów pogan"  (Przeczytany 1057 razy)

Offline Roszada

   Towarzystwo Strażnica lubi wspominać scenkę, w której klaszczący w dłonie C. T. Russell cieszy się z końca „czasów pogan”. Jego wypowiedź na ten temat spotkała się z aplauzem sali i jak podkreślono, „znowu biliśmy mu brawa”. Poniżej zamieszczamy różne relacje z tego spotkania w jadalni w Betel. Pojawiają się w nich różne daty tego wydarzenia oraz końca „czasów pogan”.

1 października 1914 roku

„Dnia pierwszego października, 1914 roku, brat Russell wszedł do jadalni Bethel, klasnął w dłonie i potężnym głosem zawołał: ,»Czasy pogan skończyły się! Królowie ziemi mają swój dzień!« I wówczas brat Russell miał rację” (Strażnica 15.06 1922 s. 186-187 [ang. 01.05 1922 s. 139]).

   „Gdy 1 października, 1914 roku zasiadł do śniadania w jadalni domu Bethel w Brooklynie, oświadczył on silnym, zdradzającym przekonanie głosem: »Czasy pogan się skończyły!«” (Strażnica maj 1951 s. 76, wydanie polonijne [ang. 15.07 1950 s. 216]).

Finally the day arrived, October 1, 1914, and on the morning of that day Charles T. Russell as president of the Watch Tower Bible and Tract Society announced to the headquarters staff of workers in Brooklyn, New York: “The Gentile Times have ended and their kings have had their day.” (God’s Kingdom of a Thousand Years Has Approached 1973 s. 188).

2 października 1914 roku

   „W niedzielę miała się rozpocząć w Brooklynie ostatnia sesja kongresu. Sporo delegatów przenocowało w Betel i w piątek 2 października mieli spożyć śniadanie z pracownikami Biura Głównego. Wszyscy już siedzieli, kiedy do jadalni wszedł brat Russell. Jak zwykle powiedział wesoło ‘Dzień dobry wszystkim!’ Ale w ten szczególny dzień było inaczej. Zamiast iść zaraz na swoje miejsce, klasnął w dłonie i zawołał radośnie: ‘«Narodów czas» już się skończył, ich królów był to czas’. ‘Zerwała się burza oklasków!’ – opowiada przejęta Cora Merrill. A brat Macmillan wspomina: ‘Byliśmy bardzo podnieceni i wcale bym się nie zdziwił, gdybyśmy wtedy po prostu unieśli się i zaczęli wstępować do nieba – ale oczywiście nic takiego się nie zdarzyło’. Siostra Merrill dodaje: ‘Po krótkiej pauzie [Russell] powiedział: «Czy ktoś jest rozczarowany? Bo ja nie. Wszystko idzie zgodnie z planem!» I znowu biliśmy mu brawa’.” („Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975” s. 25).

„Piątkowego poranka 2 października 1914 roku brat Russell obwieścił pracownikom nowojorskiej siedziby Towarzystwa Strażnica: »‛Narodów czas’ już skończył się i strach na ludy padł«. Członkowie rodziny Betel, czyli »domu Bożego«, przyjęli tę wiadomość gorącymi oklaskami” (Strażnica Nr 20, 1990 s. 16).

„W piątkowy ranek 2 października 1914 roku do jadalni bruklińskiego Betel wszedł Charles Taze Russell, który wówczas przewodniczył działalności Badaczy Pisma Świętego. Serdecznie przywitał obecnych, ale zanim jeszcze zajął miejsce, radośnie obwieścił: »Już Czasów Pogan nastał kres, ich królów minął dzień«” (Strażnica 01.11 2007 s. 24).
   Patrz też: Rocznik Świadków Jehowy 2014 s. 174; Królestwo Boże panuje! 2014 s. 2.

Czy wydarzenie to miało miejsce w dniach 1-2 października?

Nie wiadomo, czy w ogóle taka scenka miała miejsce pierwszego czy drugiego października 1914 roku. Dlaczego?
Otóż dlatego, że niedokładna data „około 1 października 1914 roku”, dotycząca końca „czasów pogan”, pojawia się pierwszy raz w połowie listopada 1913 roku i jest to jedyny raz przed wspomnianym czasem (1-2 październik 1914). Na dodatek określony czas obwarowany został z zastrzeżeniami, co do możliwego błędu w obliczeniach:

Musimy przyznać, że istnieją możliwości, iż popełniliśmy błąd w odniesieniu do chronologii, chociaż nie widzimy żadnego błędu w liczeniu Siedmiu Czasów Pogan jako wygasających około 1 października 1914 roku” (ang. Strażnica 15.11 1913 s. 5348 [reprint] – We must admit that there are possibilities of our having made a mistake in respect to the chronology, even though we do not see where any mistake has been made in calculating the Seven Times of the Gentiles as expiring about October 1, 1914).

   Później, w listopadzie 1914 roku wymieniona jest dla końca „czasów pogan” data „20 września” 1914 roku:

   „(...) data 20 września obecnego 1914 roku wyznaczyła prawdopodobnie koniec »czasów pogan«. Jeśli tak, to jesteśmy świadkami teraz konfliktu wśród narodów prowadzącego do ich końca. Dokładnie tego powinniśmy oczekiwać. (...) Królestwo Pana będzie się objawiać coraz bardziej” (ang. Strażnica 01.11 1914 s. 5566 [reprint]; por. s. 5565; patrz też ang. Strażnica 01.07 1915 s. 5721 [reprint]).

   Ten sam tekst opublikowano po polsku rok później:

   „(...) 20 dzień Września, tego roku, 1914, prawdopodobnie oznaczył koniec Czasów Pogan. Jeśli tak, to to, czego teraz jesteśmy świadkami pomiędzy narodami, jest walką, w której one dojdą do końca swego istnienia. To jest akurat tem, czego powinniśmy się spodziewać. (...) Królestwo Pana będzie objawiać się coraz bardziej” (Strażnica 01.11 1915 s. 8; por. s. 5).

   Choć nie można negować wprost wspomnianej scenki z obecnością Russella pierwszego lub drugiego października 1914 roku, ale jednak i zmieniane daty i niedokładności w opisie oraz brak bezpośredniej relacji z roku 1914 nasuwają wiele wątpliwości co do jej wiarygodności.

Zauważmy też, że podawane są różne słowa C. T. Russella:

Czasy pogan skończyły się! Królowie ziemi mają swój dzień!
‛Narodów czas’ już skończył się i strach na ludy padł
Już Czasów Pogan nastał kres, ich królów minął dzień



Offline Roszada

Na dodatek tekst ze słowami „strach na ludy padł” przytoczono po polsku 4 razy (Strażnica Rok CIV [1983] Nr 7 s. 3; Strażnica Rok CV [1984] Nr 1 s. 14; Strażnica Nr 20, 1990 s. 16; Strażnica Nr 9, 1992 s. 6) i nie jest on zgodny z tekstem angielskim (their kings have had their day).


Offline woks

Z tego co wiem Russel zacytował wtedy słowa pieśni z śpiewnika 'Pieśni brzasku tysiąclecia'. W następnym śpiewniku 'Pieśni na chwałę Jehowy' ten cytat brzmiał 'Narodów czas już skończył się i strach na ludy padł' (Pieśń 96 str. 48). Różnice mogą więc wynikać czy słowa zacytowano z polskiej wersji śpiewnika czy przetłumaczono je z angielskiego tekstu.


Offline Roszada

We wszystkich tekstach ang. są kings, czyli królowie, a w niektórych dodane "ziemscy".
"Ludy" to Polacy se wymyślili. Może też w śpiewniku. :)
U nas wtedy królów nie było. Nawet Polski nie było w 1905 gdy śpiewnik powstawał. :-\


Offline Roszada

Zauważmy, że najstarsza relacja o 1914 r. pochodzi z 1922 r. i jeszcze z błędną datą w stosunku do dzisiejszej daty.


Offline Roszada

Ta scenka:

 „W niedzielę miała się rozpocząć w Brooklynie ostatnia sesja kongresu. Sporo delegatów przenocowało w Betel i w piątek 2 października mieli spożyć śniadanie z pracownikami Biura Głównego. Wszyscy już siedzieli, kiedy do jadalni wszedł brat Russell. Jak zwykle powiedział wesoło ‘Dzień dobry wszystkim!’ Ale w ten szczególny dzień było inaczej. Zamiast iść zaraz na swoje miejsce, klasnął w dłonie i zawołał radośnie: ‘«Narodów czas» już się skończył, ich królów był to czas’. ‘Zerwała się burza oklasków!’ – opowiada przejęta Cora Merrill. A brat Macmillan wspomina: ‘Byliśmy bardzo podnieceni i wcale bym się nie zdziwił, gdybyśmy wtedy po prostu unieśli się i zaczęli wstępować do nieba – ale oczywiście nic takiego się nie zdarzyło’. Siostra Merrill dodaje: ‘Po krótkiej pauzie [Russell] powiedział: «Czy ktoś jest rozczarowany? Bo ja nie. Wszystko idzie zgodnie z planem!» I znowu biliśmy mu brawa’.” („Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975” s. 25).

Zastanawiam się za co bili brawo Russellowi?
Przecież tę naukę znali podobno od 1876 r.
Wiedzieli kiedy się zaczęły i skończyły czasy pogan.

A może czekali na to, o czy wspomina ten fragment:

"Byliśmy bardzo podnieceni i wcale bym się nie zdziwił, gdybyśmy wtedy po prostu unieśli się i zaczęli wstępować do nieba"

Jak komedię się czasem to czyta. ;)


Offline szymonbudny

  • Pionier
  • Wiadomości: 857
  • Polubień: 643
  • https://unitarianin.wordpress.com
    • https://unitarianin.wordpress.com
Odp: Kiedy Russell klaskał w dłonie i jak ogłaszał koniec "czasów pogan"
« Odpowiedź #6 dnia: 24 Kwiecień, 2023, 15:44 »
Z tego co wiem Russel zacytował wtedy słowa pieśni z śpiewnika 'Pieśni brzasku tysiąclecia'. W następnym śpiewniku 'Pieśni na chwałę Jehowy' ten cytat brzmiał 'Narodów czas już skończył się i strach na ludy padł' (Pieśń 96 str. 48). Różnice mogą więc wynikać czy słowa zacytowano z polskiej wersji śpiewnika czy przetłumaczono je z angielskiego tekstu.
Ciekawy czy słowa te znajdziemy w najnowszym śpiewniku?


Według angielskiej strażnicy CTR powiedział:
Cytuj
The Gentile Times have ended; their kings have had their day!


Podobne słowa były w brązowym śpiewniku:
Cytuj
The seven Gentile Times have ended; Their kings have had their day.
Song 14 "Be Glad, You Nations"!


po polsku:
Cytuj
Minęło siedem "czasów pogan", ich królów był to czas.
Pieśń 14 "Weselcie się, narody"!
https://www.jw.org/finder?wtlocale=P&pub=ssb&srcid=share
Wszyscy, którzy wierzą, że Jezus jest Chrystusem, są dziećmi Bożymi. I każdy, kto kocha Ojca, kocha też Jego dzieci. [1J 5:1 PNŚ 2018]


Offline szymonbudny

  • Pionier
  • Wiadomości: 857
  • Polubień: 643
  • https://unitarianin.wordpress.com
    • https://unitarianin.wordpress.com
Odp: Kiedy Russell klaskał w dłonie i jak ogłaszał koniec "czasów pogan"
« Odpowiedź #7 dnia: 24 Kwiecień, 2023, 20:29 »
Znalazłem w angielskim śpiewniku Hymns OF THE MILLENNIAL DAWN Hymn 171 "Our King Is Marching On", który w trzeciej zwrotce też zawiera prawie dosłownie tą frazę:

Mine eyes can see the glory of the presence of the Lord:
He is trampling out the vintage, where the grapes of wrath are stored;
I see the flaming tempest of his swift descending sword:
Our King is marching on.
<CHORUS>
Glory, glory, hallelujah!
Glory, glory, hallelujah!
Glory, glory, hallelujah!
Our King is marching on.
I can see His coming judgments, as they circle all the earth,
The signs and groanings promised, to precede a second birth;
I read his righteous sentence in the crumbling thrones of earth:
Our King is marching on.
The "Gentile Times" have ended, for their kings have had their day,
And with them sin and sorrow will forever pass away;
The tribe of Judah's Lion now has come to hold the sway:
Our King is marching on.
The "Seventh Trump" is sounding, and our King knows no defeat,
He will sift out the hearts of men before His judgment seat.
Be swift, my soul, to welcome him; be jubilant, my feet:
Our King is marching on.


Polski śpiewnik Pieśni Brzasku Tysiąclecia ma zupełnie inne słowa (i chyba inną melodię) pod tym numerem.
Widać, że nie trzymali się niewolniczo pierwowzoru a mieli dużo swobody w dostosowaniu do języka polskiego.
« Ostatnia zmiana: 24 Kwiecień, 2023, 20:38 wysłana przez szymonbudny »
Wszyscy, którzy wierzą, że Jezus jest Chrystusem, są dziećmi Bożymi. I każdy, kto kocha Ojca, kocha też Jego dzieci. [1J 5:1 PNŚ 2018]