Witaj- Widzę Mroki: Kabała i związana z nią kabalistyka jest jak ocean, a nawet w obecnym czasie wtajemniczeni nie otrzymają wnikliwiej wiedzy, są na etapie jak można przyrównać ''lizanie lizaka przez przedszkolaka" 
Witam Nadaszyniaku, nie do końca z tym oceanem masz rację, to zrobili ci którym się wydawało i wydaje, że coś wiedzą, tajna wiedza była i jest przekazywana w hermetycznym świecie, grup żydów z odpowiednich poziomów, a to już nie są obszerne informacje, dostępne dla ogółu.
Całkiem bez jakiejkolwiek kontroli, opracowanie: "Spisek mędrców Syjonu", ujrzał światło dzienne, o tym mówią wysocy rangą Żydzi.
Tej tajemnej wiedzy nie można się nauczyć z książek, nieodzowny jest długotrwały i osobisty kontakt z mistrzem.
Dlatego też, spotykali się wybrani w Starożytnym Izraelu z Mistrzem w jego namiocie by ten ich uczył i w konsekwencji nauczył jak rozumieć melodię TORY.
"Kabała – żydowski mistycyzm czy okultyzm?
Strona główna > Opinie
Kabała – żydowski mistycyzm czy okultyzm?
Wenceslaus Hollar [Public domain], via Wikimedia Commons
#OKULTYZM #THERION #MARYLA RODOWICZ #KABBALAH CENTRE #KSIĘGA BLASKU #NEOPLATONIZM #GNOZA #TEURGIA #SEFIROT #EN SOF #KABAŁA #EZOTERYZM #JUDAIZM #PICO DELLA MIRANDOLA
Kabała to najsłynniejszy i najbardziej ezoteryczny nurt żydowskiej mistyki. Przez wieki była otaczana wielkim szacunkiem w judaizmie i z pasją badana przez chrześcijańskich ezoteryków. Od z górą stu lat, zepchnięta na marginesy oficjalnej religii, funkcjonuje zwłaszcza w ramach rozmaitych nurtów okultyzmu. Czym w istocie jest kabała?
Kabała pojawiła się na arenie historii dopiero w XII wieku w Prowansji. Jednak tradycje, z których wyrosła, sięgają jeszcze epoki przed Chrystusem. Tajniki mistyczno-symbolicznej interpretacji Biblii, na jakich opiera się kabała,
przekazywano przez setki lat jedynie ustnie. Według kabalistów, w Starym Testamencie, a zwłaszcza w Torze, każde bez wyjątku słowo ma głębokie, symboliczne znaczenie i czytelnikowi, który dysponuje kabalistycznym kluczem, wyjawia sekrety związków naszego uniwersum z wyższymi światami.
Kabała ma pozwalać na zdobycie prawdziwej wiedzy o świecie, człowieku i sprawach boskich. To sytuuje ją obok wielu innych ruchów, które upatrują zbawienia człowieka w konkretnej wiedzy, rzecz jasna, wiedzy „pełnej” – o tym, co zakryte, a nie wiedzy naukowej. Kabała jest więc w części swojej doktryny pokrewna gnozie, okultyzmowi, alchemii, teozofii, a nawet buddyzmowi.
Kabała jako droga do prawdziwej gnozy
Według kabalistów człowiek jest oddzielony od Boga prawdziwą przepaścią. W kabalistycznej wizji świata z jednej strony znajduje się nasz materialny kosmos, z drugiej zaś – En Sof, a więc Nieskończoność, niepojęty i niewysłowiony Bóg. Pomiędzy En Sof a światem człowieka istnieje dziesięć pośrednich światów. Kabaliści nazywają je sefirot, co dosłownie znaczy po prostu – liczby. Wstępnym zadaniem kabały jest poznanie i opisanie relacji, jakie zachodzą między naszym światem, dziesięcioma sefirot i En Sof.
Nad przepaścią oddzielającą człowieka od Boga pojawiają się jednak duchowe mosty. To poprzez sefirot, które można określić też jako swoiste „kanały mediacyjne” między En Sof a naszym uniwersum, objawia się Bóg. Kabała, chociaż uznaje starotestamentalny monoteizm, to uważa jednak, że Bóg w swoich historycznych przejawach jest de facto jedynie ograniczoną, emanacyjną w swojej naturze, formą Jedynego Boga. Człowiek w świecie materialnym nie może poznać Go w Jego naturze. Cokolwiek o Nim wiemy, zawdzięczamy owym objawieniom – ich natura jest jednak zwodniczo ambiwalentna. Wprawdzie objawienie pozwala nam pojąć coś z istoty Boga, ale jednocześnie, ukazując jedynie niewielki aspekt Boskości, zakrywa ono prawdziwą rzeczywistość. Według rabbiego Mojżesza Kordowero z XVI w., „wszelka manifestacja czynnika boskiego jest dysymulacją [tj. ukrywaniem], a wszelka dysymulacja jest manifestacją”.
Kabalistyczna teurgia
Wstępnym zadaniem kabały jest poznanie relacji między sefirot, En Sof a naszym światem. Wstępnym, bo przygotowuje ono drogę dla swoistej teurgii. Kabalista może bowiem wpływać na sefirot, by pobudzać, ułatwiać i wywoływać przejścia-mediacje pomiędzy poszczególnymi światami. Jako że kabaliści uważają, iż „wszystko wpływa na wszystko”, ich zdaniem każdy grzech, którego dopuszcza się człowiek, ma swoje negatywne skutki w wyższych światach; z kolei każdy pobożny czyn, bazujący na symbolicznej interpretacji biblijnego Prawa, przynosi światu pożytek, pozytywnie wpływając na relacje między En Sof, sefirot i naszym uniwersum. Kabała jest więc doktryną w pełni praktyczną; akceptuje np. wszystkie rytuały i tradycyjne akty kultowe judaizmu, ale nadaje im zupełnie nowy sens. Akty te stają się aktami teurgicznymi, naprawiając relację między poszczególnymi światami i przygotowując drogę dla powszechnego zbawienia.
Co ważne, jak pisze Charles Mopsik, prawdziwa kabała nie ma wiele wspólnego z praktykami magicznymi. Pisze on, że „kabała wyznacza ważkie miejsce temu, co zwykliśmy nazywać teurgią, to jest sztuką sięgania do tego co boskie lub doprowadzania do określonych skutków w sferze boskiej, ale wyłącznie w celach odkupicielskich, nie zaś egoistycznie osobistych, jak to jest na ogół w przypadku magii”.
Elitaryzm zbawienia
Naczelnym celem kabały jest więc zbawienie. Chociaż zwykli, pobożni ludzie według kabalistów również je osiągną, to będzie się ono jakościowo różnić od tego, jakiego dostąpią wtajemniczeni. Prosty lud, który kieruje podczas życia większość myśli ku światu materialnemu, dostąpi również zbawienia w wymiarze materialnym. Jeśli chodzi o Żydów, oznacza to, że lud będzie żył w zupełnym pokoju i we wielkiej pomyślności, ale natura rzeczy pozostanie dla niego taka sama. Tymczasem wtajemniczeni kabaliści osiągną przemieniony poziom rzeczywistości; czeka ich zbawienie duchowe, a nie materialne.
Źródła kabały – gnoza i neoplatonizm
Historia kabały zaczęła się już w starożytności. Podwaliny pod kabalistyczną doktrynę kładły żydowska apokaliptyka i gnoza, które rozwijały się jeszcze w czasach przed Chrystusem.
Ze względu na raczej ustną i okrytą tajemnicą drogę przekazu wiedzy między nauczycielami a uczniami, badacze nie są w stanie opisać, jak dokładnie odbywał się rozwój tradycji do takiej formy, jaką obserwujemy w Prowansji w XII wieku .Jest jednak bezsprzecznym faktem, że kabała jest głęboko osadzona w starożytnej filozofii neoplatońskiej. Prócz słynnych pogan, jak Plotyn, Porfiriusz i Jamblich, za ważnych dla kabalistyki uznaje się też chrześcijańskich neoplatoników, choćby Maksyma Wyznawcę i Pseudo-Dionizego Areopagitę.
Zohar, „Biblia” kabalistów
Pomimo starożytnych początków, dopiero w XIII stuleciu powstała najważniejsza księga kabały, Zohar (tj. Księga Blasku). To wielotomowe dzieło napisane po aramejsku do dziś pozostaje centrum kabalistyki. Zgodnie z powszechnym w średniowiecznej kabale zwyczajem, autorstwo Zoharu przypisano Szymonowi ben Jochajowi, talmudycznemu mędrcowi z II w. Jednak w istocie Zohar wyszedł spod pióra Mojżesza z Leonu. Według Gershoma Scholema Zohar stał się „kanonicznym” dziełem kabały. Od niedawna Zachód ma ułatwiony dostęp do „Księgi Blasku”. W roku 2003 ukazał się pierwszy pełny przekład na angielski z komentarzem. W dodatku, wydanie to jest bilingwiczne, co dla znających choć nieco aramejski jest rzeczą nieocenioną. Wcześniej istniały jedynie przekłady częściowe. W Polsce jest dostępny wybór „Opowieści Zoharu. O Kabale i Zoharze” przygotowany przez Ireneusza Kanię.
Przełom 1492 roku
Kabała jednak w żadnym razie nie ogranicza się do interpretacji Księgi Blasku; badacze szacują, że do naszych czasów powstało 6000 poważnych dzieł kabalistycznych. Do takiego rozwoju znacznie przyczynił się edykt królewski, który wygnał w 1492 wszystkich żydów z Hiszpanii. Przez historyków data ta uchodzi za przełomową w dziejach kabały; wielu wybitnych kabalistów osiedliło się bowiem w całej Europie, a nawet na północnoafrykańskich wybrzeżach Morza Śródziemnego. Od tego okresu datuje się też rozwój kabalistyki polskiej.
Współczesna kabalistyka
Współcześnie kabała cieszy się na Zachodzie wielką popularnością, podobnie zresztą jak inne mistyczne i ezoteryczne ruchy.
Rzecz jasna, powstają setki szemranej jakości dzieł, syntetyzujących wszelką wiedzę tajemną – kabałę, gnozę, okultyzm i filozofie Dalekiego Wschodu. Poważni kabaliści przestrzegają przed sięganiem do takich prac; nie tylko dlatego, że mogą one czytelnika zwyczajnie zwieść na manowce, ani dlatego, że przedstawiają niewątpliwie zafałszowany obraz kabalistyki.
Kabaliści uważają mianowicie, że ich doktryny nie można nauczyć się z książek; nieodzowny jest osobisty i długotrwały kontakt z uczonym mistrzem. Takich jest jednak już bardzo niewiele; zwłaszcza dlatego, że od końca XIX wieku kabała straciła swoją, wcześniej bardzo silną, pozycję w judaizmie i została w istocie zepchnięta na margines oficjalnej religijności żydowskiej.
Kabbalah Centre
Najsłynniejszym przykładem współczesnej kabalistyki jest działalność amerykańskiego Kabbalah Centre, mającego swój oddział także w Polsce. Kabbalah Centre szerzy wiedzę o kabale sztucznie odciętej od judaistycznych korzeni. Zwolennikami takiej wersji doktryny stały się wielkie gwiazdy współczesnej popkultury, by wymienić tylko Madonnę i Britney Spears, a w Polsce – Marylę Rodowicz. Dobry obraz działania Kabbalah Centre daje książka Michaela Berga, dyrektora ośrodka,„Upodabnianie się do Boga. Kabbalah i nasze ostateczne przeznaczenie”. Dziełko to, napisane przecież przez dobrego znawcę tematu, który przetłumaczył cały Zohar na angielski, niewiele różni się od tysięcy innych ezoterycznych pozycji, przedstawiających niezawodne recepty na szczęście po śmierci. Berg proponuje czytelnikowi kilka doniośle brzmiących haseł, które popiera nieistniejącym autorytetem „5000 lat tradycji kabalistycznej”, jednocześnie czyniąc książkę kompletnie wyzutą z wszelkich zawiłości rzeczywistej doktryny i czyniąc ją strawną dla przeciętnego kilkunastolatka.
Therion – kabała w okultystycznej muzyceKabała przeniknęła też do muzyki popularnej; wystarczy tu wspomnieć znany i koncertujący także w Polsce zespół metalowy „Therion” (gr. „Bestia), który aż dwie swoje płyty (Gothic Kabbalah, 2007; Sitra Ahra, 2010) osnuł wokół wątków kabalistycznych. W tekstach zespołu znajdziemy jednak także mnóstwo odniesień do gnostycyzmu, alchemii i szeroko rozumianego okultyzmu; twórczość „Theriona” jest więc dobrym przykładem zwodniczego, iście szatańskiego wykorzystania kabały. Jest to tym bardziej niebezpieczne, że odbiorcami „Theriona” są przecież przeważnie ludzie bardzo młodzi. Razem z muzyką otrzymują więc dawkę skrajnie niebezpiecznego dla duszy okultyzmu, w którym – chcąc nie chcąc – partycypuje też tradycja kabalistyczna.
Kabalistyka chrześcijańska
W przeszłości kabałą z wielkim entuzjazmem parali się nie tylko żydzi, ale także chrześcijanie. Historię chrześcijańskiej kabalistyki rozpoczyna Włoch, Pico della Mirandola (zm. 1494). Dopatrywał się on w kabale potwierdzenia wszystkich najważniejszych prawd chrześcijańskich. Początkowo odrzucany przez Kościół jako bliski herezji, został ostatecznie uznany przez papieża Aleksandra VI i rozpoczął projekt badania niektórych ksiąg starotestamentalnych za pomocą kabały tak, by szukać w nich potwierdzenia dogmatów chrześcijańskich. Wielkim chrześcijańskim kabalistą był też kardynał Idzi z Viterbo, który w kabale właśnie widział klucz do objawienia Bożego. Na prośbę papieża Klemensa VII napisał dzieło „Szekina”; napisał także mistyczną historię Kościoła inspirowaną kabalistyczną wykładnią symboliki liczb. Także w kolejnych wiekach nie brakowało w Europie chrześcijańskich kabalistów; od początku XVII do samego niemal końca XVIII wieku szli oni w dodatku własną drogą, nie odnosząc się w ogóle do koncepcji Izaaka Lurii, który w kabale żydowskiej odegrał szalenie ważną rolę. W Europie do kabały lgnęli jednak nie zawsze ortodoksyjni chrześcijanie; bardzo często próbowali znaleźć w niej klucz do zrozumienia rzeczywistości okultyści i alchemicy.
Kabała w literaturze
W XIX wieku kabała stała się w Europie szeroko znana zwłaszcza dzięki pracom Niemca Friedricha Christopha Oetingera, który tradycję kabalistyki chrześcijańskiej połączył z tradycją żydowską, sięgając wreszcie po myśl wspomnianego wyżej Izaaka Lurii. Kabała, zresztą wespół z gnozą i mniejszymi lub większymi strzępkami myśli Dalekiego Wschodu, wpłynęła na szereg słynnych intelektualistów. Trzeba tu wymienić słynnego mistyka Swedenborga, angielskiego poetę Williama Blake’a, francuskiego pisarza Honoriusza de Balzaca, niemieckiego filozofia idealistę Schellinga, a także Izaaka Newtona. Ten ostatni poświęcał się bowiem nie tylko naukom ścisłym, ale także synkretystycznemu badaniu religijności. W kolejnym stuleciu kabała mocnozainspirowała koncepcje C. G. Junga, co widać zwłaszcza w jego Mysterium coniunctionis; niewykluczone, że inspirowała też Zygmunta Freuda. Elementy kabały – podobnie zresztą jak i echa europejskiego gnostycyzmu - spotkamy też u Franza Kafki (np. w jego Przed prawem).
Paweł Chmielewski
Read more:
http://www.pch24.pl/kabala---zydowski-mistycyzm-czy-okultyzm-,18231,i.html#ixzz5jlXJt6mi"
To również Nadaszyniaku warte przeczytania, może głębszej zadumy, z Protokołami Mędrców Syjonu", tym bardziej że sam Rabin Isaac Wise o tym mówi.
Tu cytat: "GOJOWSKA masoneria ślepo służy jako przykrywka dla nas i naszych celów, ale plan działania naszej siły, nawet miejsce jej siedziby, pozostaje dla całego narodu nieznaną tajemnicą."
Kolejny cytat; "
The Jewish Guardian otwarcie potwierdził 12 Kwietnia 1922:'Masoneria pochodzi z Izraela."
I dalej: " Wysokiego szczebla mason dr Rudolph Klein stwierził: 'Nasz ryt jest żydowski od początku do końca, opinia publiczna powinna z tego wywnioskować, że przez to mamy realne powiązania z żydostwem".
(Latomia, No. 7-8,1928)"
Judaizm, syjonizm i masoneria
a303Czerwiec 22, 2017 NWO 0
„Masoneria jest żydowską organizacją, której historia, stopnie, oficjalne nominacje, hasła i wyjaśnienia są od początku do końca żydowskie” – Rabin Isaac Wise
„Masoneria opiera się na judaizmie. Usuń nauki judaizmu z masońskich rytuałów i co zostanie?” – The Jewish Tribune, 1927
a
„GOJOWSKA masoneria ślepo służy jako przykrywka dla nas i naszych celów, ale plan działania naszej siły, nawet miejsce jej siedziby, pozostaje dla całego narodu nieznaną tajemnicą”. (Protokoły Syjonu, 4:2)
„
Masoneria, ta ogromna organizacja, rzadko wtajemniczeni której, to znaczy prawdziwych szefów których nie wolno nam mylić z nominalnymi szefami, żyją w ścisłym i zawiłym sojuszu z bojowniczymi członkami judaizmu, księciami i naśladowcami wysokiej kabały. Bo ta elita zakonu – ci prawdziwi szefowie, których tak nieliczni ze wtajemniczonych znają, albo których oni tylko znają w większości pod pseudonimami, są zatrudniani w korzystnej i tajnej zależności od kabalistycznych Izraelitów. I to zjawisko osiąga się dzięki zwyczajom ostrej dyskrecji której poddają się przysięgami i strasznymi groźbami, dzięki także większości żydowskich członków, których tajemnicza konstytucja masonerii umieszcza w swojej suwerennej radzie’. – Gougenot des Mosseaux, Żydzi, judaizm i judaizacja narodów chrześcijańskich [Le Juif, le Judaisme et la Judaisation des Peuples Chretiens], Paryż, 1869.
The Jewish Guardian otwarcie potwierdził 12 kwietnia 1922: „Masoneria pochodzi z Izraela”.
Poniższy tekst można przeczytać we francuskim masońskim czasopiśmie Le Symbolisme (lipiec 1928): „Największym obowiązkiem masonerii musi być chwalenie Żydów, którzy zachowali niezmieniony boski standard mądrości”.
Wysokiego szczebla mason dr Rudolph Klein stwierdził: „Nasz ryt jest żydowski od początku do końca, opinia publiczna powinna z tego wywnioskować, że przez to mamy realne powiązania z żydostwem”. (Latomia, No. 7-8, 1928)
W przemówieniu na konwencji B’nai B’rith w Paryżu, opublikowane tuż potem w The Catholic Gazette (Londyn) w lutym 1936 i w Le reveil du peuple (Paryż) nieco później, stwierdzono:
„Założyliśmy wiele tajnych organizacji, które wszystkie działają w naszym celu, pod naszymi rozkazami i naszym kierownictwem. Uczyniliśmy honor, wielki honor, dla Gojów by dołączali do naszych organizacji, które, dzięki naszemu złotu, teraz działają lepiej niż kiedykolwiek. Ale naszą tajemnicą jest to, że ci Goje którzy zdradzają własne i najcenniejsze interesy, dołączając do nas w naszym spisku, nigdy nie powinni się dowiedzieć, że te stowarzyszenia są naszym dziełem, i że służą naszym celom…”
„Masoneria jest żydowską organizacją, której historia, stopnie, oficjalne nominacje, hasła i wyjaśnienia są od początku do końca żydowskie” –
Rabin Isaac WiseThe Jewish Tribune w 1927 w artykule redakcyjnym stwierdził: „Masoneria opiera się na judaizmie. Usuń nauki judaizmu z masońskich rytuałów i co zostanie
Ray Novosel, pisząc z Australii w 2004, stwierdza: „Syjonistyczni światowi liderzy, ludzie na wpływowych stanowiskach w różnych masońskich organizacjach wszędzie, działali ręka w rękę na rzecz powszechnej rewolucji światowej, która wprowadzi Jeden Kościół Świata i Jeden Światowy Rząd. Wiele masońskich lóż jest wyłącznie żydowskich, jak kontrolujące loże B’nai B’rith – matka niesławnej i bardzo niebezpiecznej Ligi Przeciwko Zniesławieniu (ADL)”. Bądźcie mądrzy jak węże [Be Wise As Serpents by Fritz Springmeier].
Zdaniem żydowskiego lidera rabina Meira Kahne z Żydowskiej Ligi Obrony, żydowscy liderzy tacy jak Adler, Schiff, Marshall, Seligman, Loeb i Warburg założyli B’nai B’rith i ADL. [66] Faktycznie, mimo że ci ludzie byli prominentnymi w B’nai B’rith, pochodzenie B’nai B’rith również wiąże się z lożą masońską. W dniu 13 października 1843, w NYC dwunastu mężczyzn założyło Zakon B’nai B’rith. [67] Większość z nich była masonami i Odd Fellows. [68]… Powiązania Zakonu z masonerią są pewne. Pewien mason ujawnił nieco kiedy napisał, że B’nai B’rith ma tajne porozumienie z masonerią. [73] To tajne porozumienie zawarli Albert Pike i Armand Levi. Są liczne przypadki liderów B’nai B’rith również członków masonerii. Są też liczne przypadki czołowych członków Zakonu promujących socjalizm i komunizm. Przykładem tego jest to, że
wielki mistrz Zakonu (B’nai B’rith) w Rosji w 1917 był też masonem 32o i jednym z liderów socjalistycznej rewolucji. [74]MASONERIA: ŻYDOWSKI KULT LUCYFERYCZNY
a
Magiczne znaki żydowskiej kabały – 6-ramienna gwiazda, babilońska magia i hollywoodzkie potępienie Jerry Seinfielda i towarzyszy / Żydowskie korzenie masonerii /
Masoneria jest talmudyczną marionetkową religią do kontrolowania Gojów [Magical Signs of the Jewish Cabala —The Six-Pointed Star, Babylonian Witchcraft, and the Hollywood Perdition of Jerry Seinfeld and Associates Masonry’s Jewish Roots Freemasonry Is The Talmud Puppet Religion to Control The Goyim]
W 1861, paryskie żydowskie czasopismo La Verite Israelite (Vol V., s.74), daje nam wgląd w to jak masoni i Żydzi mieli podobne cele. "Powiązania są bliższe niż można sobie wyobrazić. Judaizm zachowuje żywą i głęboką sympatię do masonerii ogólnie, i żadna sprawa dotyczą-ca tej potężnej instytucji nie może być sprawą obojętności wobec niej”. Od bardzo dawna dzięki postępowi w moralności i wolności publicznej, masoneria mogła porzucić rolę tajemniczej organizacji, zmuszona strachem i tyranią wcześniejszych rządów by ukrywać się w mroku. Jej zasady i metody znane są opinii publicznej od tak dawna, że nietrudno jest zrozumieć jej ducha i cele.
„Ale duch masonerii jest tym judaizmu w najbardziej zasadniczych wierzeniach, jej idee są judejskie, jej język jest judejski, jej organizacja jest, prawie, judejska. Zawsze kiedy przychodzę do sanktuarium gdzie swoje dzieła realizuje zakon masoński, imię Soloman słyszę brzmiące wszędzie, i echa Izraela. Te symboliczne kolumny sa kolumnami tej świątyni gdzie każdego dnia pracownicy Hirama otrzymywali wypłatę, one czczą jego czcigodne imię. Cała masońska tradycja zabiera mnie do tej wielkiej epoki kiedy żydowski monarcha, spełniając obietnice Dawida wznoszone do Boga Abrahama, Izaaka i Jakuba, religijny pomnik warty stwórcy nieba i ziemi. [pdf] The Watchtower & The Masons by Fritz Springmeier [Fritz Springmeier]
Wszechwidzące oko
a
a
Godło socjalistyczno-syjonistycznego ruchu młodzieżowego
Godło socjalistyczno-syjonistycznego ruchu młodzieżowego
a
Wielka loża masońska Izraela
Wielka Loża państwa Izrael
Dla masonów pokoju
Izak Rabin
Król Hussein
Bill Clinton
Z ciepłymi i braterskimi gratulacjami
Za podpisanie porozumienia pokojowego
Między Izraelem i Jordanią
a
Uczeń Rabin przyjmuje masoński uścisk dłoni
od wielkiego mistrza Króla Jordanii Husseina.
Tłum. Ola Gordon
Źródło:
http://tradcatknight.blogspot.com/2017/06/judaism-zionism-and-freemasonry.html#morea303
„Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa” – Jezus Chrystus do żydowskich faryzeuszy w Ewangelii św. Jana 8:44
masoneriażydzi"
Link:
https://wolna-polska.pl/wiadomosci/judaizm-syjonizm-masoneria-2017-06Tyle na teraz
