BYLI... OBECNI... > HISTORIA ŚWIADKÓW JEHOWY
Historia nazwy "Świadkowie Jehowy"
Roszada:
Piramida Świadkiem Jehowy
Początkowo tytułową nazwę używano w liczbie pojedynczej, bo dotyczyła ona jednej piramidy.
Bardzo szybko Wielką Piramidę nazwano wprost „Świadkiem Jehowy”. Tak pisano już w roku 1891 i później przez wiele lat. Nazywano ją też wymiennie „Świadkiem Pańskim”, „Świadkiem” i „Świadkiem Bożym”:
„Wielka Piramida jest »Świadkiem« Wielkiego Jehowy i że ona świadczy tak rzeczy naukowe jak i Boskie prawdy” (Przyjdź Królestwo Twoje 1919 [ang. 1891] s. 363; patrz też s. 349, 351, 359, 362, 413).
„Gdy Józef dostał się do Egiptu, wielka Piramida Gizech była już zbudowaną około 200 lat. Stała ona w całej swej starodawnej piękności; kamienie jej były polerowane tak, że oddawały blask słoneczny jako zwierciadło. Mało sobie Józef zdawał z tego sprawę, że Jehowa już dawno wyrysował Swój Plan w tejże piramidzie na błogosławienie wszystkich rodzajów ziemi; przez Jednego, który dopiero miał przyjść a Józef miał odegrać pantominę onego, który przyjść ma. Ani Józef wiedział o tem, że nawet daty wielu wypadków były tam już ustalone przez Jehowę, i zarekordowane w tej wielkiej piramidzie. Owe dowody tam były a dziś podobny do sfinksa kamień stoi jako świadek Jehowy, objawia skryte skarby swoje. One w zupełności zgadzają się z Pismem Św.” (Złoty Wiek 01.11 1927 s. 533 [ang. 23.03 1927 s. 410]).
„[Ap] 14:15. A drugi Anioł. – Świadek Pański w ziemi egipskiej. (Izajasz 19:20) (...)
Zapuść sierp swój, a żnij, gdyż tobie przyszła godzina, abyś żął. – Wielka Piramida potwierdza naukę Biblijną, że nadszedł czas żniwa” (Dokonana Tajemnica 1925 [ang. 1917, 1927] s. 269).
„Następnie stanowisko Plejad w czasie dokończania Wielkiej piramidy w Egipcie – owego kamiennego świadka Bożego – jest doniosłą cechą tej wybitnej budowy” (Złoty Wiek 01.06 1926 s. 372).
„Przez jakieś 35 lat pastor Russell uważał, że Wielka Piramida w Gizie była kamiennym świadkiem Bożym” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 201).
Tą nazwą posługiwano się do końca roku 1928.
cdn. :)
Roszada:
Jezus Świadkiem Jehowy
W tym samym roku 1929 (w ang. 15.11 1928 r.), gdy odrzucono Wielką Piramidę, nadano jej nazwę „Świadek Jehowy” Jezusowi Chrystusowi.
Wyjaśniono to szczegółowo w książce pt. Proroctwo (1929), w której zamieszczono podrozdział Ołtarz i słup (s. 219-224), w którym rzucono nowe światło na tekst Iz 19:19-20, łączony bezpośrednio z Wielką Piramidą, zwaną „świadkiem Jehowy”:
„Przez pewien czas badacze Słowa Bożego zastosowali to proroctwo do »wielkiej piramidy« w Egipcie; odkąd jednak Pan przyszedł do swej świątyni i błyskawice Boże oświetlają jego Słowo, klasa świątyni może spostrzec, że proroctwo to w żaden sposób nie odnosi się do tej masy kamieni w Egipcie” (Proroctwo 1929 s. 219).
Natomiast w następnym podrozdziale napisano już, że tym „świadkiem” dla Jehowy jest Jezus:
„Proroctwa i wypełnienie się ich dowodzą ponad wszelką wątpliwość, że Chrystus Jezus jest owym wielkim świadkiem dla Jehowy Boga...” (Proroctwo 1929 s. 228).
Tak też nauczano w kolejnych publikacjach:
„Jezus był i jest Prawdziwym i Wiernym Świadkiem Jehowy, a on polecił cząstkę tego świadectwa swoim wiernym naśladowcom, rozkazując im, by występowali i wydawali świadectwo” (Strażnica 01.12 1930 s. 356 [ang. 01.10 1930 s. 292]).
„Jezus Chrystus jest wielkim Świadkiem Jehowy” (Strażnica 15.01 1932 s. 29 [ang. 15.10 1931]).
Roszada:
Za Piramidę Świadkami Jehowy „ostatek”
W Strażnicach, w których zanegowano to (1928/1929 r.), że Wielka Piramida jest „Świadkiem Jehowy”, tytuł ten przerzucono na „ostatek” głosicieli Towarzystwa Strażnica:
„W niniejszym i następnym wydaniu Strażnicy będzie podany dowód, który bez żadnej wątpliwości przekona czytelników, że proroctwo Izajasza 19:19, 20 nie odnosi się bynajmniej do wielkiej piramidy Egipskiej; (...) że proroctwo to odnosi się raczej do klasy pomazanego ostatka; i że my właśnie żyjemy w tym czasie, kiedy się ono wypełnia” (Strażnica 01.01 1929 s. 4 [ang. 15.11 1928 s. 340]).
„Tedy Jehowa obrazując ostatek w Izajaszu i jego synach, rzekł: »Wyście świadkowie moi, mówi Pan, (...) i wyście mi tego świadkami, mówi Pan, żem ja Bóg« – Izajasza 43:10, 12. Ci są jedynie tymi, którzy na ziemi obstają jako znak lub słup i świadkowie Jehowy zastępów” (Strażnica 15.01 1929 s. 23 [ang. 01.12 1928 s. 359]).
Tak więc tytuł „Świadek Jehowy” został odebrany Wielkiej Piramidzie i nadany głosicielom Towarzystwa Strażnica z klasy niebiańskiej. Oni stali się też „znakiem” i „słupem”.
Roszada:
Wczesne użycie określenia „świadkowie Jehowy”, przed rokiem 1931
Sędzia J. F. Rutherford stosował określenie Świadkowie Jehowy co najmniej od rok 1925. Wymieniamy tu najważniejsze miejsca z tym terminem (z lat 1925-1930), choć pomijamy rok 1931, w którym też pojawia się on w publikacjach, jeszcze przed nadaniem go na kongresie na końcu lipca:
„Pozostałe członki są jedynemi świadkami na ziemi, że Jehowa jest Bogiem. (...) Którzy są obecnie jedynemi świadkami Jehowy na ziemi?” (Strażnica 01.10 1925 s. 296-297 [ang. 01.09 1925 s. 263]).
„(...) ponieważ oni są jedynemi świadkami na ziemi dla Boga Jehowy...” (Strażnica 15.12 1925 s. 378 [ang. 15.11 1925 s. 346]).
„Z tej racji oni są postanowieni świadkami dla Jehowy, by świadczyli tu na ziemi dla Niego...” (Strażnica 01.03 1926 s. 78 [ang. 01.03 1926 s. 73]).
„Jaki jest obecny nasz obowiązek jako świadków dla Jehowy i jaki tytuł otrzymują lojalni?” (Strażnica 15.04 1926 s. 121 [ang. 01.04 1926 s. 104]).
„Oni oceniają swój Boski przywilej, że teraz są świadkami dla Jehowy, za co oni opowiadają Jego cnoty z Syonu” (Strażnica 01.09 1926 s. 265 [ang. 01.09 1926 s. 265]).
„Chrześcijanin nie może opuszczać swoich rąk, lecz musi usilnie i starannie sprawować swój obowiązek. On musi być świadkiem dla Jehowy i musi z radością opowiadać Jego cnoty...” (Strażnica 15.10 1926 s. 313 [ang. 15.09 1926 s. 281]).
„(...) działając jako świadkowie dla Jehowy Boga” (Strażnica 01.12 1926 s. 360 [ang. 15.11 1926 s. 344]).
„(...) teraz jest przywilej dla Chrześcijanina, aby był świadkiem Jehowy i obwieszczał ludziom, że Jehowa jest Bogiem i że Jezus jest Królem” (Strażnica 01.09 1927 s. 270 [ang. 15.02 1927 s. 63]).
„Jak mogą świadkowie Jehowy dopomagać jeden drugiemu” (Strażnica 15.02 1928 s. 57 [ang. 01.01 1928 s. 8]).
„Ostatek pozostaje w dalszym ciągu na ziemi w tych dniach, a to w celu, by służyć jako świadek dla Jehowy i Księcia Pokoju” (Strażnica 15.03 1929 s. 90 [ang. 01.12 1928 s. 362]).
„Paweł, wierny naśladowca Jezusa i natchniony świadek Jehowy, napisał...” (Strażnica 01.03 1929 s. 72 [ang. 01.03 1929 s. 72]).
„Każda istota ludzka, która była świadkiem dla Jehowy, spotkała się z urogowiskami [urągowiskami], jakie były udziałem Boga i Jezusa Chrystusa. (...) On wielki Jehowa Bóg, który sam wyjdzie naprzód jako największy Świadek ze wszystkich do przekonania wszystkich z Jego stworzeń, że on jest wielkim Jehową Bogiem. Chrześcijanin powinien wiedzieć, że największy przywilej, jakikolwiek i kiedykolwiek był dany jakiemu stworzeniu, to jest być w klasie świadków dla Jehowy” (Strażnica 01.04 1929 s. 106 [ang. 15.01 1929 s. 25]).
„Ci z Syjonu zostali uczynieni świadkami Jehowy, aby świadczyli, że On jest Bogiem” (Strażnica 01.05 1929 s. 134 [ang. 15.02 1929 s. 54]).
„Żaden człowiek wcześniej nie miał tak wielkiego przywileju, jaki mają obecnie ci, którzy rozkoszują się jako świadkowie Jehowy Boga w opowiadaniu tym, którzy mają uszy ku słuchaniu o nadchodzącym zbawieniu” (Strażnica 01.10 1929 s. 293 [ang. 01.08 1929 s. 229]).
„Wykaż fizyczne fakta wskazujące na wypełnienie proroctwa tyczące się pomazanych sług, klasy upoważnionej jako świadkowie Jehowy Boga...” (Strażnica 01.10 1929 s. 299 [ang. 01.08 1929 s. 234]).
„Aby trwać bezpiecznie i otrzymać ten wielki przywilej radości, czyli stać się zwycięzcami z Jezusem Chrystusem, to ci świadkowie Jehowy muszą trwać wiernie w wydawaniu świadectwa” (Strażnica 15.05 1930 s. 151 [ang. 15.03 1930 s. 87]).
„Jezus był i jest Prawdziwym i Wiernym Świadkiem Jehowy, a on polecił cząstkę tego świadectwa swoim wiernym naśladowcom, rozkazując im, by występowali i wydawali świadectwo” (Strażnica 01.12 1930 s. 356 [ang. 01.10 1930 s. 292]).
i inne.
A więc w roku 1931 nazwa ta nie była żadną nowością, skoro od 6 lat często ją używano w publikacjach.
Roszada:
Jak rzekomo w roku 1931 powstała nazwa „Świadkowie Jehowy”
Czy prawdą jest to, że w lipcu roku 1931, o drugiej w nocy, Sędzia J. F. Rutherford wymyślił nową nazwę dla swych głosicieli?
Skoro używał tego określenia wiele razy wcześniej (patrz powyżej), więc wątpliwa to nowość, a jednak tak to opisano:
„Teraz jesteśmy świadkami Boga Jehowy i ta nazwa jasno mówi ludziom, kim jesteśmy i co robimy (...). ‘Wierzę, że doprowadził do tego Bóg Wszechmocny, ponieważ brat Rutherford powiedział mi osobiście, iż kiedy się przygotowywał do tego zgromadzenia, obudził się pewnej nocy i zadał sobie pytanie: »Po co właściwie zaproponowałem zorganizowanie międzynarodowego kongresu, jeśli nie mam żadnego specjalnego przemówienia ani orędzia? Po cóż zgromadzać ich wszystkich?« Zaczął się nad tym zastanawiać i przyszedł mu na myśl 43 rozdział proroctwa Izajasza. Wstał o drugiej rano, usiadł przy biurku i zanotował stenograficznie szkic przemówienia na temat Królestwa będącego nadzieją świata i na temat nowego imienia. Wszystko, co wyraził w wygłoszonym później przemówieniu, przygotował owej nocy, około drugiej nad ranem. Nie miałem i nie mam najmniejszej wątpliwości, że Pan nim kierował w tej sprawie, i że Jehowa życzy sobie, byśmy nosili to imię, a my jesteśmy bardzo szczęśliwi, iż je nosimy’.” (Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975 Nadarzyn, bez daty wydania, s. 68).
Jeden z pisarzy nazwał to działanie Sędziego „sprytnym posunięciem”:
„Jednakże w roku 1931 przyjęliśmy nazwę rzeczywiście jedyną w swoim rodzaju: Świadkowie Jehowy. Pisarz Chandler W. Sterling uznał to za »genialny pomysł« J. F. Rutherforda, ówczesnego prezesa Towarzystwa Strażnica. Widział w tym sprytne posunięcie, które nie tylko pozwoliło nadać grupie oficjalną nazwę, lecz na dodatek ułatwiło taką interpretację wszystkich biblijnych wzmianek o »świadkach« lub »świadczeniu«, by odnosiły się konkretnie do Świadków Jehowy” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 151-152).
Nawigacja
[#] Następna strona
Idź do wersji pełnej