Tajna broszura dla starszych z roku 1961?

[Roszada]

Żaden skorowidz nie wymienia poniższej broszury dla starszych.
Jeden raz została ona wymieniona w ang. Strażnicy od roku 1961:

*** w62 5/1 p. 288 Questions From Readers ***
(Congregations having Kingdom Service Questions on file should make a note of this matter in the booklet for future reference, especially in connection with page 11.)

Tych słów nie ma w polskiej Strażnicy Nr 2, 1964 s. 12 (odpowiednik tego ang. artykułu).

Kilka słów o tej broszurze. Tytuł:

Zagadnienia Służby Królestwa 1961 (56 stron)
Kingdom Service Questions 1961 (ang. 64 strony)

Info z pierwszej strony:

Niniejsza broszura stanowi własność zboru

Należy ją przechowywać w trwałych aktach zboru.
Zawarte w niej rady mają być wytyczną dla komitetu zboru przy załatwianiu spraw z członkami zboru. Można się na nią powoływać jako na podstawę przy podejmowaniu decyzji oraz w celu dostosowania się do sposobu postępowania Towarzystwa, nie należy jej jednak studiować na żadnym zebraniu ani puszczać w obieg między głosicieli (s. 1).

„Każdy zbór otrzymuje jeden egzemplarz tej broszury i należy go załączyć do trwałych akt zborowych. Gdy zbór odwiedza sługa obwodu, sprawdza on zawsze, czy niniejsza broszura znajduje się w aktach i czy jest w dobrym stanie. Każdy nadzorca i inni członkowie komitetu powinni ją przeczytać i zapoznać się dokładnie z jej treścią, aby mogli dobrze usługiwać zborowi” (Zagadnienia Służby Królestwa 1961 s. 2).

Jak widać, był to odpowiednik dzisiejszego Paście (2010).
Tak samo jak Paście nie wymieniono tej broszury w spisach w skorowidzach polskich i angielskich.

Broszura ta jest w Archiwum i każdy może prześledzić w niej dawne kwestie dotyczące wykluczania:

https://wtsarchive.com/pubs/ksiazki?year=1961

Zawiera ona spis tematyczny, tak jak Paście.

Na s. 40 jest o wykluczaniu za transfuzję lub zgodę na nią u członka rodziny.

[mav]

Ciekawy fragment odnośnie wykluczania za odstępstwo jest na stronach 39 i 40. Wtedy jeszcze nie wykluczano za sam fakt podważania nauk ze Strażnicy, jeśli ktoś nie próbował namawiać innych. To wprowadzono dopiero po roku 1980 po aferze z Rayem Franzem.

[Roszada]

No tak, widzimy jak małymi kroczkami, jak Rosja na Ukrainie, wprowadza się kolejne sankcje wykluczeniowe.

Z kolei ta broszura właśnie w 1961 r. wprowadziła wykluczanie za transfuzję.

[Roszada]

Kolejny ciekawy cytat z tej broszury:

„Czy muszą być nałożone ograniczenia na osobę, która pragnie służyć Jehowie, ale jeszcze pali tytoń?
Gdy palacz tytoniu zgłasza się do chrztu, należy wykazać mu uprzejmie, że palenie tytoniu jest nieczystym nałogiem, który nie przystoi słudze Bożemu. Chociaż nie odmawiamy nikomu chrztu jedynie dlatego, że jeszcze pali tytoń w jakiejkolwiek postaci, nie uważamy go jednak za dobry przykład dla braci w zborze i dopóki hołduje temu nałogowi, dopóty nie zaproponujemy go na sługę pomocniczego ani nadzorcę w organizacji teokratycznej. Nie można mu powierzyć żadnego specjalnego przywileju. Może się zapisać do szkoły służby kaznodziejskiej i wygłaszać przemówienia ćwiczebne. Nie może jednak wygłaszać wykładów instrukcyjnych. Może chodzić od domu do domu, dokonywać odwiedzin ponownych, prowadzić domowe studia biblijne i w każdy możliwy sposób pomagać ogólnie w wykonywaniu dzieła służby, spoglądając przy tym ku Jehowie, aby mu udzielił siły do ostatecznego przezwyciężenia tego nałogu. Palacz nie może być pionierem, tj. pełnoczasowym przedstawicielem organizacji teokratycznej. Wyjątkowo palacz może być mianowany sługą pomocniczym lub nadzorcą jedynie wtedy, gdy nie ma w zborze innej oddanej Bogu osoby, która by mogła pełnić tę służbę. W razie dokonania takiego zamianowania sługa musi wyrazić zgodę, że nie będzie używał tytoniu publicznie, podczas świadczenia ani w pobliżu Sali Królestwa, i powinien sumiennie dążyć do zerwania z tym nałogiem” (Zagadnienia Służby Królestwa 1961 s. 52-53).

[Roszada]

Kolejne ciekawe fragmenty:

Wybory, tak gdzie nakazane prawnie:

„Gdy w kraju, gdzie każdego zmusza się, aby się udał do lokalu wyborczego, ktoś taktownie wrzuca do urny kartkę z adnotacją, że głosuje na Królestwo Boże, Chrystusa itd., wtedy nie zachodzi potrzeba podjęcia żadnych kroków ze strony komitetu” (Zagadnienia Służby Królestwa 1961 s. 42).

Stare wykluczenia:

„Gdy niektórzy nadzorcy spoglądają teraz wstecz na minione lata, mogliby sobie powiedzieć: Niektóre osoby wykluczone ze społeczności dziś prawdopodobnie nie zostałyby wyłączone. Nie zapominajcie jednak o jednym: jeżeli zaszła konieczność zebrania się komitetu i jeżeli na podstawie posiadanej orientacji ten komitet doszedł do wniosku, że należy wykluczyć kogoś ze społeczności, przy czym nie wniesiono do Towarzystwa żadnego odwołania, to dana osoba popełniła jakiś poważny grzech. (...) Chodzi nam o to, żeby nadzorcy i komitety nie próbowali poruszać teraz od nowa całego szeregu starych spraw. Treść niniejszej broszury nie działa wstecz. Podano w niej raczej, jak mamy postępować z naszymi braćmi od chwili obecnej. Ci, których już wykluczono ze społeczności, mają przecież możliwość powrotu, jeśli się wykażą właściwym stanem serca.” (Zagadnienia Służby Królestwa 1961 s. 53).

Pierwsza żona jest właściwą żoną byłego poligamisty (nie ma znaczenia, czy któraś z nich jest wierzącą):

„Małżeństwo jest małżeństwem, i gdy owa niewiasta zetknie się z prawdą, wtedy musi uznać, że pierwsza żyjąca żona danego Afrykanina, czyli ta, która najdłużej jest z nim związana węzłem małżeńskim, ma słuszne prawo do niego jako do swego męża; i to zarówno przed Bogiem, jak i w świetle prawa krajowego. (...) A więc decydującym czynnikiem jest w danym wypadku nie to, czy któraś z żon poligamisty interesuje się prawdą, ale faktyczne zobowiązania prawne i wymagania biblijne.” (Zagadnienia Służby Królestwa 1961 s. 22).

[Roszada]

Broszura dla starszych zboru tak opisywała wykluczenie za transfuzję swoją lub swoich dzieci:

„Jakie kroki powinno się przedsięwziąć – jeśli w ogóle trzeba coś robić – wobec oddanego Bogu głosiciela, który przyjmuje transfuzję krwi lub zgadza się na przetoczenie krwi komuś ze swej rodziny?
Różne teksty Pisma św. zabraniają przyjmowania krwi do organizmu. W Dziejach Apostolskich 15:20 postawiono to przewinienie na równi z wszeteczeństwem. Stanowi to podstawę do wykluczenia ze społeczności. Gdy ktoś zgodzi się na transfuzję krwi w chwili słabości, ale potem uświadamia sobie swój błąd i prosi o przebaczenie Jehowę oraz komitet, to można mu wyznaczyć próbny okres nadzoru. Komitet decyduje o tym, czy zachodzi potrzeba zwolnienia go ze stanowiska zamianowanego sługi. Gdyby jednak takie opaczne postępowanie weszło u niego w zwyczaj lub gdyby się usprawiedliwiał, co pociągnęłoby za sobą wykluczenie go ze społeczności, wtedy miałyby zastosowanie do niego wszystkie ograniczenia dotyczące osoby wyłączonej” (Zagadnienia Służby Królestwa 1961 s. 40).

[Roszada]

Ciekawy fragment odnośnie wykluczania za odstępstwo jest na stronach 39 i 40. Wtedy jeszcze nie wykluczano za sam fakt podważania nauk ze Strażnicy, jeśli ktoś nie próbował namawiać innych. To wprowadzono dopiero po roku 1980 po aferze z Rayem Franzem.

Ma s. 39 trzecia linijka od dołu jest błąd.
Jest tam słówko "nie".
Nie ma go w ang. oryginale.

[Roszada]

Zastanawiam się czemu tej broszury z 1961 oraz książki Paście z 2010 nie wymieniono w skorowidzu wśród książek organizacyjnych.
Oto wszystkie od 1960 r. (pogrubione specjalne dla starszych):

*** dx86-16 Publikacje Towarzystwa Strażnica ***
1960: Głoszenie i nauczanie w pokoju i jedności:
          Kurs Służby Królestwa:
1966: Kurs Służby Królestwa — szkic programu i notatki (po polsku brak):
1967: „Słowo Twoje jest pochodnią dla nóg moich” (po polsku: 1971):
         Wykwalifikowani do służby kaznodziejskiej (wyd. zrewid.):
1972: Kurs Służby Królestwa (wyd. zrewid.):
         Organizacja powołana do ogłaszania Królestwa i pozyskiwania uczniów (po polsku wydano fragmenty):
1977: „Uważajcie na samych siebie i na całe stado” (pierwsza broszura):
1979: „Uważajcie na samych siebie i na całe stado” (druga broszura):
1981: „Uważajcie na samych siebie i na całe stado” (trzecia broszura):
1983: Zorganizowani do pełnienia naszej służby (po polsku: 1985):
1989: Zorganizowani do pełnienia naszej służby (wyd. zrewid.) (po polsku: 1990):
1991: „Zważajcie na samych siebie i na całą trzodę” (książka):
2005: Zorganizowani do spełniania woli Jehowy:
2015: Zorganizowani do spełniania woli Jehowy (wyd. zrewid.):
2020: Zorganizowani do spełniania woli Jehowy (wyd. zrewid.):

[Roszada]

Kolejna ciekawostka.
Upewnianie 'prawowitej' żony-ŚJ by pozostała nadal z mężem, który ma jeszcze kilka żon, prócz niej:

„Gdy żona, z którą poligamista współżyje najdłużej, przyjmuje teraz prawdę, czy wolno jej jako prawowitej żonie pozostać przy nim, chociaż on w dalszym ciągu uprawia wielożeństwo jako człowiek nie oddany Bogu?
Tak, może nadal żyć z nim jako ze swym prawowitym, biblijnym mężem, natomiast pozostałe żony w jej oczach i w oczach zboru żyłyby z nim jedynie w cudzołożnym stosunku” (Zagadnienia Służby Królestwa 1961 s. 22).

[Roszada]

Okazuje się, że przyszły Świadek Jehowy (były poligamista) mógł wybrać sobie na właściwą inną żonę, niż tą, z którą był najdłużej, ale pod warunkiem, że dokonał wyboru samodzielnie jeszcze przed chrztem:

„Co zrobić, gdy poligamista poznaje prawdę, chce się ochrzcić i wybiera sobie jedną żonę ale nie tę, która ma prawo pierwszeństwa, choć jest świadomy obowiązku wybrania tej, z którą żyje najdłużej? A co powiedzieć, gdy nie został poinformowany o tym wymaganiu, jednak wiedząc, że powinien mieć tylko jedną żonę, wybiera inną zamiast pierwszej? Jak traktować żonę, która przy nim pozostała, jeżeli i ona posiada pewną znajomość prawdy i teraz prosi o chrzest?
Jeżeli dany człowiek stara się uregulować swoje sprawy przed poznaniem wymagań biblijnych, działając z własnej inicjatywy bez zasięgania informacji i wybiera sobie żonę, która nie ma prawa pierwszeństwa, to nie będziemy żądać, żeby po oddaniu się Bogu znowu wprowadzał jakąś zmianę i w tym monogamicznym stanie małżeńskim dopuścimy go do chrztu. Gdyby jednak przed ograniczeniem się do monogamii prosił nas o radę, jak ma postąpić, wówczas udzielimy właściwej rady proponując mu, żeby zatrzymał żonę, z którą mieszka najdłużej, a wszystkie inne żeby odprawił. Gdyby postąpił wbrew udzielonej mu radzie, wówczas nie spełnia woli Bożej i nie będzie dopuszczony do chrztu. Ta sama zasada obowiązuje w odniesieniu do młodszej żony, która pozostaje z tym człowiekiem” (Zagadnienia Służby Królestwa 1961 s. 22-23).

[Roszada]

A tak swoją drogą, to ciekaw jestem, czy są jakieś kolejne tajne broszury, do których nie ma dostępu.
Zapewne były jakieś instruktarze dla nadzorców okręgu, oddziałów, czy misjonarzy, których nie wymienia skorowidz.