Tytusa 2,11-13

[julia7]

Specjalistką wprawdzie nie jestem, ale sprawdzałam w przekładach interlinearnych po angielsku i wielu polskich przekładach i nie gra mi coś w PNŚ 2018 jeśli idzie o Tt 2, 11-13, który brzmi:
11  Bo Bóg dał wyraz swojej niezasłużonej życzliwości, która zapewnia wybawienie najróżniejszym ludziom+. 12  Uczy nas ona, żebyśmy wyzbyli się bezbożnego postępowania i światowych pragnień+, a żyli w tym świecie*, zachowując trzeźwość umysłu i prawość oraz będąc oddani Bogu+ — 13  w czasie gdy oczekujemy spełnienia cudownej nadziei+ i wspaniałego ujawnienia się wielkiego Boga oraz naszego Wybawcy, Jezusa Chrystusa.

BT oddaje to zaś następująco:
Ukazała się bowiem łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa.

Wg mnie i większości przekładów łaska, która się ukazała i która niesie zbawienie wszystkim (a nie najróżniejszym) ludziom i która poucza nas o czymś, to właśnie Chrystus, który przyszedł w I w. n.e. i który znowu ma przyjść. Czemu odpersonalizował i odchrystologizował tak ten werset PNŚ? Czemu ten przekład jest taki antychrystologizny lub może... antychrystyczny??? Szokuje trochę takie podejście do pracy tłumacza i etyki tejże pracy...

[Roszada]

Coś takiego kiedyś napisałem:

Tt 2:13 – „oczekując szczęśliwej nadziei i chwalebnego ujawnienia się wielkiego Boga oraz naszego Wybawcy, Chrystusa Jezusa” („Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” 1997).
Chociaż Towarzystwo Strażnica użyło tu zamiast litery „i” słowo „oraz”, a także przestawiło termin „naszego” w inne miejsce (przed „Wybawcę”), to jednak my możemy inaczej zrozumieć ten tekst niż ono. Tym bardziej, że „Wielkim” wielokrotnie nazwany jest w Nowym Testamencie Jezus (Łk 1:32, 7:16, Mt 4:16, 5:35, Dz 22:6, Hbr 4:14, 10:21, 13:20). Dosłowne tłumaczenie tego wersetu według grecko-angielskiego przekładu Świadków Jehowy wygląda następująco: of the great God and of Savior of us of Christ Jesus (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures 1985). W jednej z polskich publikacji Towarzystwo Strażnica o Tt 2:13 napisało:

„W dosłownym przekładzie z języka greckiego wspomniany fragment brzmi: „chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Chrystusa Jezusa” („The Interlinear Greek-English New Testament” w opracowaniu dra Alfreda Marshalla). W języku oryginału występuje tutaj jeden przedimek (tou), który poprzedza dwa rzeczowniki (Boga, Zbawiciela) połączone spójnikiem »i«” (Strażnica Rok CIII [1982] Nr 10 s. 23).

Trzy wersety wcześniej Apostoł mówi o Bogu „naszym Wybawcy” (Tt 2:10).

[Roszada]

Towarzystwo kiedyś określenie „wielki Bóg” odnosiło do Chrystusa („Nowe Stworzenie” [edycja 1919 r.] s. 836-837; „Dokonana Tajemnica” s. 325; „Powrót naszego Pana” s. 12-13; ang. Strażnica 15.02 1902 s. 2953 [reprint]).

„czekając ‘onej błogosławionej nadziei, i objawienia chwały wielkiego Boga [Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa],’ który przemieni ciało nasze podłe, aby się podobne stało chwalebnemu ciału jego.’ Do Tyt. 2:13; Do Fil. 3:21.” („Nowe Stworzenie” 1919 s. 836-837; w ed. 1923 i 1925 nieznacznie zmieniono tekst).

[Roszada]

W ang. tom Nowe Stworzenie 1915 s. 673

"... great God [our Lord and Savior Jesus Christ]." "who shall change our vile body that it may be fashioned like unto his glorious body. " - Titus 2:1 3; Phil. 3:21

[Roszada]

wybawienie najróżniejszym ludziom

No właśnie ten zwrot.
Gdyby ŚJ było na świecie w miliardach, to zapewne pisaliby o "wszystkich ludziach", a tak to właśnie chcą wskazać, że owszem są w 230 kilku państwach, ale czasem są to jednostki.
Ale za to są to "najróżniejsi ludzie": Eskimosi, Indianie, Żydzi, Japończycy, Australijczycy, Rosjanie, itp. itd.

Podobnie postąpiono, choć w przypisie, w znanym tekście:

„który dał samego siebie na odpowiedni okup za wszystkich*. Świadectwo o tym miało być dawane we właściwym czasie.” (1Tm 2:6)

Przypis:
Lub „najróżniejszych ludzi”.

[Roszada]

Tt 2:11-13

1997
„Albowiem ujawniła się niezasłużona życzliwość Boża, niosąca wybawienie ludziom wszelkiego pokroju, i poucza nas, abyśmy się wyrzekli bezbożności i światowych pragnień oraz żyli pośród teraźniejszego systemu rzeczy w trzeźwości umysłu i prawości, i zbożnym oddaniu, oczekując szczęśliwej nadziei i chwalebnego ujawnienia się wielkiego Boga oraz naszego Wybawcy, Chrystusa Jezusa” (Tyt 2:11-13)

2018
„Bo Bóg dał wyraz swojej niezasłużonej życzliwości, która zapewnia wybawienie najróżniejszym ludziom. Uczy nas ona, żebyśmy wyzbyli się bezbożnego postępowania i światowych pragnień, a żyli w tym świecie*, zachowując trzeźwość umysłu i prawość oraz będąc oddani Bogu — w czasie gdy oczekujemy spełnienia cudownej nadziei i wspaniałego ujawnienia się wielkiego Boga oraz naszego Wybawcy, Jezusa Chrystusa.” (Tyt 2:11-13)

Przypis:
Lub „obecnym systemie rzeczy; obecnej epoce”

Trochę różnic jest.