Jak narodził się rok 1914 w Towarzystwie Strażnica?

[Roszada]

Jak rodził się rok 1914?

Jak podaje Leksykon papieży (R. Fischer-Wollpert, Kraków 1990, s. 173), w roku 1798 Napoleon zdetronizował papieża, a w Rzymie ustanowiono republikę. Papieża przegoniono z Rzymu (zmarł w 1799).

Rok 1798 w niektórych środowiskach protestanckich i laickich (szczególnie w USA) stał się na początku wieku XIX bardzo ważnym.
Do tego stopnia, że wtedy i później, niektóre wyznania, np. adwentyści dnia siódmego i badacze Pisma Św., uznały ten rok jako rozpoczęcie się "czasu końca" czy "dni ostatnich".

Towarzystwo tak to później skomentowało:

„Obalenie tego panowania w 1798 roku przez Rewolucję Francuską oznaczało początek »czasu końca« (Dn 11:35)” (ang. Strażnica sierpień 1879 s. 24 [reprint]).

Nawet później organizacja, gdy odrzucała tę datę (1798 zamieniono na rok 1799, a następnie na rok 1914) pisała o "bolesnej ranie" papiestwa w 1799:

   „Przez długi czas było rozumiane, że »koniec czasu« rozpoczął się z rokiem P. 1799 i trwał aż do roku 1914, oraz że początek tegoż jest szczególnie zaznaczony przez to, że naonczas Papiestwo otrzymało bolesną ranę (...) jednakowoż dowód ten nie jest w żadnej mierze przekonywującym. To mogło poniekąd wypełnić się w pewnej części” (Strażnica 01.02 1930 s. 35 [ang. 01.12 1929]).

Ale zostawmy rok 1798 i 1799.
Jesteśmy na początku lat 1800-ych.

Baptysta W. Miller (1782-1849) odkrywa (w roku 1818), na podstawie Dn 8:13-14 (2300 wieczorów i ranków), że Jezus ma powrócić w roku 1843.
Później po zawodzie doznanym w tym czasie przeniesiono paruzję na rok 1844 (pomijamy dokładne daty).

Oto wspomnienie adwentystów o E. White ich prorokini, związane z tymi datami:

„W latach 1840 i 1842 brała udział, wraz z innymi członkami swej rodziny, w zebraniach millerystów organizowanych w mieście Portland. Z zainteresowaniem przyjęła poglądy adwentowe głoszone przez Williama Millera i jego współpracowników, z ufnością oczekując powrotu Zbawiciela, najpierw w roku 1843, a następnie w roku 1844. Ellen aktywnie uczestniczyła w pracach ruchu, głosząc poselstwo o drugim adwencie wśród rówieśników” (Nauki Pisma Świętego Z. Łyko, Warszawa 1989, s. 441).

cdn.

[Roszada]

Po roku 1844

Co się dzieje po roku 1844?
Przede wszystkim Miller umiera w roku 1849, wątpiąc w swe wcześniejsze spekulacje.

Co robią inni?

Jedni uważają, że oczekiwaliśmy w dobrym roku nie tego, na co trzeba było czekać. Tak sądzą adwentyści dnia siódmego, przenosząc oczekiwane wydarzenia roku 1844 z ziemi do nieba, w sferę niewidoczną. Zaczęło się od wtedy wstawiennictwo Jezusa i osądzanie świata oraz oczyszczanie świątyni niebiańskiej.

Inni adwentowi badacze  uważają, że rok 1844 jest odpowiednikiem przybycia Jezusa w 1 roku po Chr. Przybycie prawie skryte.
Mówią, że Jego oficjalna działalność zaczęła się 30 lat później, to znaczy w roku 30 (pełnia Jego objawienia się podczas chrztu).
Tak więc trzeba powrót Jezusa przenieść też 30 lat dalej, a więc na rok 1874.
Była to prosta logika:

rok 1 - rok 30
rok 1844 - rok 1874

cdn.

[Roszada]

Co z rokiem 1874?

Czy były jakieś wątpliwości odnośnie odnośnie roku 1874?
Owszem.

Inne wyliczenie niezależnych badaczy Pisma Św. wskazywało, że 6000 lat od stworzenia Adama (w 4128 r. przed Chr.) wypadało w roku 1872.

Jak rozwiązano ten problem?
Przecież rok 1872 nie pokrywał się z rokiem 1874.

Ktoś wpadł na pomysł, że nie można liczyć 6000 lat od stworzenia Adama, ale od jego grzechu.
Kiedy on nastąpił?
Różnica 2 lat między 1872 a 1874 wskazała tym badaczom, że Adam żył bez grzechu właśnie 2 lata między 4128 a 4126 rokiem przed Chr.

W ten sposób wybroniono rok 1874, wywodzący się z dodania 30 lat do roku 1844.

Ciekawostką jest taki oto fakt.
Otóż C. T. Russell urodził się dokładnie 70 lat i 1 dzień później niż W. Miller:

Miller - ur. 15 lutego 1782; zm. 20 grudnia 1849
Russell - ur. 16 lutego 1852; zm. 31 października 1916

Niektórzy badacze Pisma Św. widzieli w tym jakieś przekazanie pałeczki prorockiej (bardziej by pasowało to gdyby dotyczyło śmierci Millera i urodzenia Russella).
Russell nawet przejął początkowo wyliczenie Millera dotyczące 2300 wieczorów i ranków, choć je do czego innego zastosował. Później zmienił lata 1843-1844 na 1846 rok.

cdn.

[zero1]

Ale Towarzystwo podaje w książce Całe Pismo rok 4026 a nie 4126 jako rok stworzenia Adama...w tabelce w dodatkach - nie jestem w stanie określić teraz strony, ale tabelka zwie się 'Umiejscawianie wydarzeń w strumieniu czasu'.

[Sebastian]

bo oni wielokrotnie dopasowywali różne daty, aby wynik był "prawidłowy"

po 101 latach od 1874 celowali w 1975 to zmienili chronologię tak, aby "pasowała"

[Roszada]

Ale Towarzystwo podaje w książce Całe Pismo rok 4026 a nie 4126 jako rok stworzenia Adama...w tabelce w dodatkach - nie jestem w stanie określić teraz strony, ale tabelka zwie się 'Umiejscawianie wydarzeń w strumieniu czasu'.

My jeszcze jesteśmy w czasach wcześniejszych. Dopiero w latach 40. XX w. pojawi się w książce "Prawda was wyswobodzi" rok 4028, a później w latach 60. XX w. rok 4026.

[Roszada]

Rok 1874 - Jezus nie powrócił i zarazem powrócił

Rok 1874 nastał, ale Jezus widzialnie nie powrócił.
Russell tak wspomina ten rok, gdy spodziewano się, że Pan powróci i zabierze ich do nieba:

„W ciągu żniwa, czyli końca tego wieku Pan Bóg przez Słowo zdawał się posyłać swój lud do czterech różnych punktów czasu, a mianowicie: 1874, 1878, 1881 i 1914 roku. Przy każdym z tych punktów czasu, wyczekujący święci, którzy byli pewni, że koniec wieku nadszedł, spodziewali się »przemiany Kościoła«. Gdy doszli do każdego z tych punktów, Pan Bóg rzekł: »Idź dalej, na inne miejsce«” (ang. Strażnica 01.02 1916 s. 5845 [reprint]).

Oczekiwania kolejny raz zawiodły.
Ale niezależni adwentowi badacze Pisma Św. dalej badali i szukali usprawiedliwienia dla swego fałszywego proroctwa i oczekiwania.

Jezus powrócił w roku 1874, ale niewidzialnie.

To wymyślono w rok po oczekiwanym roku 1874, to znaczy na początku roku 1875. Zapamiętajmy ten rok: 1875

Oto jak odkryto niewidzialny powrót Jezusa i jak Russell dowiedział się o tym w roku 1876:

„Pojęliśmy, że istota duchowa może być obecna a jednak niewidzialna dla ludzi ... Wkrótce po doznanym zawodzie w 1874 pewien czytelnik gazety Zwiastun Poranka (...) zauważył coś, co zdawało mu się dość dziwnem, a mianowicie, że w Ew. Mateusza 24:27, 37, 39 użyty jest wyraz grecki parousia, obecność, zaś w zwykłym wydaniu ten wyraz jest przetłumaczony, przyjście, zatem jest widoczne, że greckie wyrażenie jest właściwszem. To była nić, która prowadziła do właściwego wyrozumienia celu i sposobu Wtórego Przyjścia naszego Pana...” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 61 [cytat w książce pochodzi z ang. Strażnicy 01.06 1916 s. 170-171]).

„Zapłaciwszy Mr. Barbour’owi koszta podróży, prosiłem go, by mnie odwiedził w Philadelphii, (gdzie byłem zajęty w interesie podczas lata w 1876 r.) i jeżeli możebne, by pokazał mi na podstawie proroctw Pisma Św., że rok 1874 jest początkiem czasu Obecności Chrystusa i Żniwa. Barbour przyjechał, a wykazane proroctwa zadowoliły mnie. Będąc człowiekiem stanowczych przekonań i zupełnie oddanym Bogu, zaraz dopatrzyłem się, że czas, w którym żyjemy, jest bardzo ważnym odnośnie pracy i życia uczniów Chrystusa; a ponieważ żyjemy w czasie Żniwa, praca Żniwiarska powinna być prowadzoną; teraźniejsza Prawda jest Sierpem, którym Pan życzy sobie, by prowadzić tę pracę wszędzie między Jego dziećmi. Zapytałem Mr. Barbour’a co dotąd on uczynił za pośrednictwem gazety The Herald. Odpowiedział, że dotąd nic nie było zrobione” (Dokonana Tajemnica 1925 [ang. 1917] s. 61-62 [jest to wspomnienie Russella, opublikowane wcześniej w Strażnicy]).

cdn.

[Roszada]

Rok 1874 - powrót niewidzialny Jezusa i co dalej?
Narodziny roku 1914

Wspomniano powyżej, że w roku 1875 odkryto, że Jezus jednak powrócił w roku 1874, ale niewidzialnie!

No tak, powrócił Jezus, ale nie nastąpił koniec.
Co z tym począć zdają się pytać adwentowi badacze Pisma Św.?

Otóż w tym samym roku 1875, ten który uczył Russella, że Jezus powrócił w roku 1874, ogłasza też inną ważną uzupełniającą informację.

Chodzi o adwentystę Barboura i jego naukę, że w roku 1914 skończą się czasy pogan:

„A w roku 1875 Nelson H. Barbour oznajmił na łamach swego czasopisma Herald of the Morning, że w roku 1914 zakończy się okres nazwany przez Jezusa »wyznaczonymi czasami narodów« (Łukasza 21:24)” (Przebudźcie się! Nr 11, 1994 s. 26).

Teraz już wszystko pasuje:
Jezus powrócił w roku 1874
Jezus powróci jeszcze mocniej w roku 1914, ale jako sędzia narodów.

Dlaczego w 1914?
Otóż dlatego że gdy Jezus zaczął nauczać (objawiając się przy chrzcie) był rok 30, a gdy została zburzona Jerozolima był rok 70. Minęło więc 40 lat.
Analogicznie więc 40 lat minie w roku 1914 licząc od roku 1874:

rok 30 - rok 70 (40 lat) [objawienie się Jezusa i sąd nad Jeruzalem]
rok 1874 - rok 1914 (40 lat) [objawienie się Jezusa i sąd nad narodami]

Aby mieć poparcie dla roku 1914 wymyślono drugie obliczenie.
Chodzi o znane 2520 lat, liczone od roku 606 prze Chr. do roku 1914 po Chr. (w latach 40. XX w. zmieniono rok 606 na 607). To Barbour je zaszczepił Russelowi, jak podano powyżej.

[zero1]

pewien czytelnik gazety Zwiastun Poranka (...) zauważył coś, co zdawało mu się dość dziwnem, a mianowicie, że w Ew. Mateusza 24:27, 37, 39 użyty jest wyraz grecki parousia, obecność, zaś w zwykłym wydaniu ten wyraz jest przetłumaczony, przyjście, zatem jest widoczne, że greckie wyrażenie jest właściwszem[/u]. To była nić, która prowadziła do właściwego wyrozumienia celu i sposobu Wtórego Przyjścia naszego Pana...” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 61 [cytat w książce pochodzi z ang. Strażnicy 01.06 1916 s. 170-171]).

To jest niesamowity fragment - pewien czytelnik odważył się coś zauważyć i jeszcze głośno o tym powiedzieć! Podważył nauki jedynego słusznego stowarzyszenia religijnego. Jak to dobrze, że jeszcze było stare światło na takich - dzisiaj zostałby uznany za człowieka kierowanego osobistymi dążeniami i pychą, obliczającego coś na własną rękę i jeszcze próbującego pociągnąć za sobą uczniów!

A tak serio to przypomina mi to coś, o czym jeszcze do niedawna trąbili - mianowicie gdy był podział na CK i NWiR to rzekomo dowolni członkowie NWiR rozsiani po całym świecie mogli pisać do CK swoje przemyślenia, a te potem mogły zostać opublikowane jako 'pokarm na czas słuszny' - jako że duch Boży szczególną miarą miał oddziaływać na każdego członka czeladzi. Jak to wyglądało w praktyce, to pisze Rajmund w Kryzysie sumienia - tacy spoza Brooklynu nie mieli nic do gadania; dostrzegam jednak podobieństwo do tego wielkiego przywileju pisania do nich o swoich pomysłach.

No ale któż nie chciałby pomarzyć, że ma wpływ na 'kształtowanie się wierzeń'? Ja bym chciał. I oto jest moje marzenie - marzę o tym, że piszę list do CK aka. NWiR z moją interpretacją 'pokolenia':
W toku wyliczeń (mimo, że przed tym ostrzegał nasz Pan Jezus) uwzględniono rok 607 p.n.e. jako datę początkową i dodano do niej 2520 dni - jednak jako że po tym czasie nic specjalnego się nie wydarzyło, postanowiono zrobić szacher-macher i wziąć podaną prorokowi zasadę 'dzień za rok' i oto wylądowaliśmy w roku 1914. Jako że nadal nic się nie wydarzyło, to postanowiono przedłużyć agonię oczekujących końca o pojęcie 'pokolenia'. Jako że nadal nic się nie dzieje, to już bez podstawy biblijnej postanowiono nałożyć nań jeszcze jedno pokolenie, co by się zazębiały i zobaczyć, co wydarzy się przez następne trzy-cztery dekady. I błąd! Mam pomysł - trzeba uwzględnić jeszcze jedną randomową 'zasadę' opisaną w Wj. 20:6 a stanowiącą co następuje:
"lecz tym, którzy mnie kochają i przestrzegają moich przykazań, okazuję lojalną miłość aż do tysiącznego pokolenia."

O tak, Bóg naprawdę jest miłosierny. Jeszcze tylko 999 zazębiających się pokoleń i oko nasze ujrzy nowe niebo i nową ziemię. Róbmy zatem co możemy, aby przez pozostały skrócony czas w pełni popierać działania sługi wiernego tu, na Ziemi.
:-D

[Roszada]

Ja uważam, że oni doszli do tego 606 od tyłu, to znaczy wpierw był wyznaczony rok 1914 (1874 + 40) i wtedy cofali się o te 2520 lat.

Z tą instytucją w roku 1876 nie przesadzaj. To byli luzaccy badacze adwentowi.
Instytucja zaczęła się w 1881 lub nawet 1884, gdy Russell stał się prezesem.

[zero1]

A no tak:-) za to dzisiaj to byłby już ostracyzm pełną gębą, tzw. 'wewnątrzzwiązkowe postępowanie dyscyplinarne' (czyli śledztwo w oparciu o poszlaki buntowniczej postawy) uwieńczone komitetem, a na dobitkę ogłoszeniem i nakierowaniem każdego członka związku przeciwko wolnomyślicielowi.

[Roszada]

Skąd Towarzystwo wzięło 2520 lat?

Dlaczego uważam, że Towarzystwo doszło do roku 606 cofając się od roku 1914, a nie odwrotnie (idąc od roku 606 do roku 1914)?

Po pierwsze, nie ma nigdzie odnotowanej w historii daty 606 czy 607 w kwestii zburzenia Jerozolimy.
Po drugie, wpierw wyznaczony był rok 1914, przez dodanie do roku 1874 okresu 40 lat.
Po trzecie, metoda wyliczenia 2520 lat istniała już co najmniej od roku 1823, co samo Towarzystwo przyznaje:

*** jv rozdz. 10 s. 134  ***
Już w roku 1823 John A. Brown obliczył i podał w swym dziele opublikowanym w Londynie, że „siedem czasów” z 4 rozdziału Księgi Daniela to okres 2520 lat. Niestety, nie udało mu się ustalić początku ani końca tego proroczego okresu. Jednakże powiązał te „siedem czasów” z Czasami Pogan, wspomnianymi w Ewangelii według Łukasza 21:24. W roku 1844 brytyjski duchowny E. B. Elliott zaznaczył, że „siedem czasów” z Księgi Daniela może się zakończyć w roku 1914, ale podał też inną interpretację, odnoszącą się do Wielkiej Rewolucji Francuskiej.

Nawet rok 1914 z 7 czasami Barbour i później Towarzystwo dostało gotowe, jako znane już w roku 1844, a więc od tego czasu, gdy nie sprawdziła się zapowiedź Millera ma lata 1843-1844.

Oto pierwsza wypowiedź Russella o roku 1914, podana w rok po Barbourze, który uczył go chronologii:

   „Jeszcze w październiku 1876 roku badacz Biblii Charles T. Russell opublikował w wydawanym w Brooklynie miesięczniku Bible Examiner artykuł zatytułowany »Kiedy się zakończą Czasy Pogan?« Na stronie 27 powiedziano tam wyraźnie: »Siedem czasów dobiegnie końca w roku 1914 po Chr.«” (Świadkowie Jehowy – kim są? W co wierzą? 2001 s. 6-7).

A to oficjalna wypowiedź z Tomu II Russella:

„Świadectwo Pisma Św., odnośnie tego, że »Czasy Pogan« stanowią peryod 2520 lat, od roku 606 P. Ch. do R. P. 1914 włącznie, jest jasne i mocne” (Nadszedł Czas 1919 [ang. 1889] s. 82).

Jeszcze kilka słów o prekursorze o nazwisku Brown, o którym nie pełną prawdę napisało Towarzystwo (patrz powyżej):

"Jednakże John Aquila Brown okres 2520 lat zaczął liczyć od roku 604
p.n.e. i dlatego koniec tego okresu wypadł na rok 1917. Przepowiedział on,
że właśnie wtedy „pełna chwała królestwa Izraela osiągnie doskonałość”." (Kryzys sumienia 2006 s. 192).

[Roszada]

Inne daty między rokiem 1874 a 1914

To, że w roku 1875 wyznaczono odległy rok 1914 na dokonanie się zniszczenia obecnego świata, a właściwie jego instytucji, nie oznacza, że badacze Pisma Św. na nic więcej nie czekali.
Były wyznaczane, prócz wcześniejszego roku 1874, kolejne daty zabrania ich do nieba: 1878, 1881, 1910:

„W ciągu żniwa, czyli końca tego wieku Pan Bóg przez Słowo zdawał się posyłać swój lud do czterech różnych punktów czasu, a mianowicie: 1874, 1878, 1881 i 1914 roku. Przy każdym z tych punktów czasu, wyczekujący święci, którzy byli pewni, że koniec wieku nadszedł, spodziewali się »przemiany Kościoła«. Gdy doszli do każdego z tych punktów, Pan Bóg rzekł: »Idź dalej, na inne miejsce«” (ang. Strażnica 01.02 1916 s. 5845 [reprint]).

„Kulminacja ucisku w październiku 1914 jest jasno zaznaczona w Piśmie* [*zob. Millennial Dawn, Vols. II., III]; dlatego jesteśmy zobowiązani oczekiwać początku tego dotkliwego ucisku nie później niż w 1910; z dotkliwymi zakłóceniami w tym czasie. Dotkliwy ucisk powinien nadejść w 1910 i możemy wnioskować, że będzie to poprzedzone okresem stopniowych finansowych i społecznych zakłóceń, podobnych do tych z przeszłości, i zmierzających w kierunku rozpaczy, prędzej czy później do tego dojdzie” (ang. Strażnica 15.09 1901 s. 292).

   „Gdy plaga za plagą nawiedzały systemy nominalnego Chrześciaństwa, prawdziwy lud Boży kilka razy spodziewał się, że już przyszedł czas na jego wyswobodzenie. Brat Russell spodziewał się, że kościół  będzie wzięty poza zasłonę w roku 1878, 1881, 1910 i 1914 – tak jak to było z Eliaszem, który wyszedłszy z Elizeuszem, szedł aż do czterech miejscowości, zanim rzeczywiście był wzięty. Te wszystkie chwilowe zawody w nadziei od Boga były przeznaczone i zrządzone” (Strażnica Nr 5, 1918 s. 76 [ang. 15.04 1918 s. 6237, reprint]).

[Roszada]

Różne osoby w kwestii roku 1914

Towarzystwo samo podaje, jaki jest łańcuszek dotyczący roku 1914:

*** jv rozdz. 10 s. 134 ***
Z kolei w Zwiastunie Poranka z sierpnia, września i z października roku 1875 N. H. Barbour przyczynił się do zharmonizowania szczegółów, na które zwrócili uwagę inni. Opierając się na chronologii w opracowaniu angielskiego duchownego Christophera Bowena, opublikowanej przez E. B. Elliotta, Barbour powiązał początek Czasów Pogan z przepowiedzianą w Księdze Ezechiela 21:30, 31 detronizacją króla Sedekiasza i wskazał, że Czasy Pogan mają się zakończyć w roku 1914.

Szło to mniej więcej po kolei tak:

Brown
Bowen
Elliot
Barbour
Russell

Bowen był też wynalazcą 6000 lat dla Towarzystwa:

*** jv rozdz. 28 s. 631 ***
Opierając się na chronologii biblijnej opracowanej po raz pierwszy przez Christophera Bowena z Anglii, Badacze Pisma Świętego uważali, że w roku 1873 zakończyło się 6000 lat dziejów ludzkości, w związku z czym rozpoczęło się siódme tysiąclecie i przepowiedziany brzask Millennium z pewnością jest bliski.

[Roszada]

Z tego widać, że Russell, niby wybrany przez Boga, posłużył się zerżniętą od babilończyków chronologią.
Tylko kasa pomogła mu rozreklamować to.
Sam to potwierdził, mówiąc, że przeznaczył swój majątek na reklamę swych wierzeń:

„Kiedy zaczynał szukać prawdy, był wspólnikiem ojca i miał szansę zostać milionerem. Sprzedał jednak udziały w sieci sklepów, których był współwłaścicielem, i swój majątek przeznaczył na wspieranie głoszenia po całej ziemi wieści o Królestwie Bożym” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 69).