Witaj, gościu! Zaloguj się lub Zarejestruj się.

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

Autor Wątek: imię Boga Jehowa w literaturze  (Przeczytany 7379 razy)

Tusia

  • Gość
Odp: imię Boga Jehowa w literaturze
« Odpowiedź #30 dnia: 12 Sierpień, 2018, 17:01 »
Na moje oko z tego wynika, że obydwa tłumaczenia ("nie paplajcie", "nie używajcie próżnych powtórzeń") są prawidłowe.

Chodzi o to, by nie brać przykładu od pogan. Jezus dał nam modlitwę, więc modlimy się.




str.9


str.10


Offline ewa11

Odp: imię Boga Jehowa w literaturze
« Odpowiedź #31 dnia: 12 Sierpień, 2018, 17:20 »
Chodzi o to, by nie brać przykładu od pogan. Jezus dał nam modlitwę, więc modlimy się.
Ale ja nie kwestionuję, że można odmawiać "Ojcze nasz" :) Odniosłam się tylko do twierdzenia, jakoby SJ sfałszowali tłumaczenie Mt 6:7. :)


Offline Startek

Odp: imię Boga Jehowa w literaturze
« Odpowiedź #32 dnia: 12 Sierpień, 2018, 17:25 »
Tusia przez pięćdziesiąt lat nigdy nie usłyszałem modlitwy ,, Ojcze nasz " jako katolik za dzieciaka modliliśmy się tak w domu , później nigdy . Jako chrześcijanin często się modlimy tymi słowami . Nieźle strasznica ściemnia .


Offline Roszada

Odp: imię Boga Jehowa w literaturze
« Odpowiedź #33 dnia: 14 Sierpień, 2018, 19:55 »
Literatura?
Proszę bardzo.
Czesław Miłosz.

*** pe rozdz. 4 s. 43 ak. 21 Bóg — kim On jest? ***
Na przykład w przedmowie do Księgi Psalmów w tłumaczeniu Czesława Miłosza, w której głównym tekście nie ma imienia Bożego, powiedziano: „Przez długi okres czasu nie wolno było nawet wymawiać imienia Jahwe. Pisano wprawdzie święty tetragram IHWH, ale zamiast „Bóg” — „Jahwe” wymawiano „Pan”, „Adonaj”. (Samogłoski a-o-a, przepisane mylnie jako e-o-a i podłożone do tetragramu IHWH, zdeformowały odczytanie słowa „Bóg”, przynoszące zupełnie sztuczną formę „Jehowa”, rozpowszechnioną w dziewiętnastowiecznej literaturze)” (Editions du Dialogne, Paris 1981).


Tusia

  • Gość
Odp: imię Boga Jehowa w literaturze
« Odpowiedź #34 dnia: 14 Sierpień, 2018, 22:59 »
jako katolik za dzieciaka modliliśmy się tak w domu

Na każdej Mszy Świętej jest modlitwa "Ojcze nasz".
« Ostatnia zmiana: 14 Sierpień, 2018, 23:01 wysłana przez Tusia »


Offline julia7

Odp: imię Boga Jehowa w literaturze
« Odpowiedź #35 dnia: 14 Sierpień, 2018, 23:44 »
Literatura?
Proszę bardzo.
Czesław Miłosz.

*** pe rozdz. 4 s. 43 ak. 21 Bóg — kim On jest? ***
Na przykład w przedmowie do Księgi Psalmów w tłumaczeniu Czesława Miłosza, w której głównym tekście nie ma imienia Bożego, powiedziano: „Przez długi okres czasu nie wolno było nawet wymawiać imienia Jahwe. Pisano wprawdzie święty tetragram IHWH, ale zamiast „Bóg” — „Jahwe” wymawiano „Pan”, „Adonaj”. (Samogłoski a-o-a, przepisane mylnie jako e-o-a i podłożone do tetragramu IHWH, zdeformowały odczytanie słowa „Bóg”, przynoszące zupełnie sztuczną formę „Jehowa”, rozpowszechnioną w dziewiętnastowiecznej literaturze)” (Editions du Dialogne, Paris 1981).

A Miłosz to Żyd.


Offline Roszada

Odp: imię Boga Jehowa w literaturze
« Odpowiedź #36 dnia: 16 Sierpień, 2018, 10:13 »
W literaturze?
Proszę bardzo. :)

Karol Wojtyła, mając 19-20 lat (gdy jeszcze nie miał wiedzy teologicznej, bo nie był nawet klerykiem).

   Na ogół Świadkowie Jehowy i ich sympatycy przemilczają to, że termin Jehowa w obu dramatach Karola Wojtyły z roku 1940 pojawia się tylko 5 razy, a imię Jahwe aż 32 razy.

Termin Jehowa w pismach Karola Wojtyły

   Na ogół Świadkowie Jehowy i ich sympatycy przemilczają to, że termin Jehowa w obu dramatach Karola Wojtyły z roku 1940 pojawia się tylko 5 razy, a imię Jahwe aż 32 razy.
   Przytaczamy poniżej wszystkie miejsca z dramatów Karola Wojtyły, w których użył on terminu Jehowa. Teksty te zamieszczono na prywatnej stronie internetowej jakiegoś anonimowego Świadka Jehowy, które sprawdziliśmy w rzetelnych wydaniach książkowych z roku 1981 (złożono do druku w roku 1979), 1987, 1999 i 2001.

   Hiob

   „Zamilcz już przecię, bo Jehowę obrażasz słowy i mowami!
(...) Kraków 1940 we Wielkim Poście” (Hiob zawarty w Poezje i dramaty, Karol Wojtyła, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999 s. 331 [ed. 1981 s. 292; ed. 1987 s. 298], rok napisania zamieszczony na końcu utworu).

   Jeremiasz

„A kędy źródło? – Żeście sami Baalów godni, nie Jehowy (...)
Bo naprzód trzeba przemyć ócz! – i trzeba ostać, jak ten kryształ, nie w cudzołóstwie, nie w matactwach, a ino w Prawdzie przed Jehową. W Prawdzie jest Wolność i Wspaniałość – w nieprawdzie ku niewoli idziesz,
(...) Kraków 1940” (Jeremiasz zawarty w Poezje i dramaty, Karol Wojtyła, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999 s. 376 [ed. 1987 s. 334], rok napisania zamieszczony na końcu utworu).

„(...) Tedy poznacie moc Jehowy. On mnie uwolni z pęt i oków” (Jeremiasz zawarty w Poezje i dramaty, Karol Wojtyła, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999 s. 381 [ed. 1987 s. 338]).

„Może wieszcz jaki rozniecić ten ogień i kroczyć w tęczy Jehowy proroków. Zawszeć on będzie tem ziarnem wrzuconem – Dopóki ziarno w tę rolę upada” (Jeremiasz zawarty w Poezje i dramaty, Karol Wojtyła, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999 s. 426 [ed. 1987 s. 377]).

Zaznaczamy, że poszczególne wydania tej poezji z lat 1981, 1987, 1999, 2001 i inne mają różną numerację stron.
   Czyli, jak widzimy, pięć razy pojawia się termin Jehowa w obu dramatach Karola Wojtyły. A co z imieniem Jahwe? O tym piszemy poniżej.

Imię Jahwe w dramatach Karola Wojtyły

   Na ogół Świadkowie Jehowy i ich sympatycy przemilczają to, że imię Jahwe w obu dramatach Karola Wojtyły z roku 1940 pojawia się aż 32 razy (26 razy w dramacie Hiob; 6 razy w dramacie Jeremiasz), a słowo Jehowa tylko 5 razy (1 raz w dramacie Hiob; 4 razy w dramacie Jeremiasz).
   Poniżej zamieszczamy wszystkie miejsca, w których użyto imienia Jahwe.

   Hiob

   „Że ma dosyć, że Jahwe mu szczęści” (Hiob zawarty w Poezje i dramaty, Karol Wojtyła, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999 s. 304).

   „O Jahwe – Twoja jest Moc (...) Twoja jest Wola i Moc, O Jahwe – O Jahwe – O Jahwe” (Hiob zawarty w Poezje i dramaty, Karol Wojtyła, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999 s. 323).

   „O Jahwe – Jahwe – Eli – Eli, Prawica Twoja lądy dzieli (...) O Jahwe – Jahwe – Jahwe – Jahwe – niech Cię pochwalą me ołtarze” (Hiob zawarty w Poezje i dramaty, Karol Wojtyła, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999 s. 325).

   „Jahwe jest wielki. My ufamy...” (Hiob zawarty w Poezje i dramaty, Karol Wojtyła, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999 s. 328).

   „Przypuścił Jahwe ból na duszę...” (Hiob zawarty w Poezje i dramaty, Karol Wojtyła, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999 s. 329).

   „Tedy sam popatrz, Jahwe – obacz...” (Hiob zawarty w Poezje i dramaty, Karol Wojtyła, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999 s. 338).

   „Jam sprawiedliwy – Jahwe” (Hiob zawarty w Poezje i dramaty, Karol Wojtyła, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999 s. 339).

   „Jahwe – Ulituj się, błagamy (...) Jahwe – Weź wichry na obroże (...) Jahwe – Odpuść mu winy (...) Jam sprawiedliwy. Jahwe, słuchaj” (Hiob zawarty w Poezje i dramaty, Karol Wojtyła, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999 s. 341).

   „Kielich ten oddal, odpuść – Jahwe (...) Oddal ten Kielich – Jahwe – oddal” (Hiob zawarty w Poezje i dramaty, Karol Wojtyła, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999 s. 358).

   „Bądź pochwalony – Boże – Jahwe (...) Bądź pochwalony – Jahwe – Jahwe (...) Bądź pochwalony – Jahwe – Jahwe” (Hiob zawarty w Poezje i dramaty, Karol Wojtyła, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999 s. 360).

   Jeremiasz

   „(...) jest Fassur na koniec – kapłan Jahwego. (...) A zaś przed nimi Jirmejahu stanął, syn Hekliasza z Anatot, przez Jahwego wezwany do istnego przewodzenia narodowi, by się pełniło Onego posłannictwo, by się pełniła Jahwie cześć w Izraelu” (Jeremiasz zawarty w Poezje i dramaty, Karol Wojtyła, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999 s. 370-371 [cytowane słowa są komentarzem w dramacie, dlatego oddane są kursywą, jak w drukowanym oryginale]).

   „Jahwe jest garncarz Izraela,
Wyście zaś łagiew ta składana” (Jeremiasz zawarty w Poezje i dramaty, Karol Wojtyła, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999 s. 378).

   „(...) pomnisz wszak waszmość – jak Jahwe Żydom ” (Jeremiasz zawarty w Poezje i dramaty, Karol Wojtyła, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999 s. 399).

   „Czemu kamienowaniem proroków Bożych łamiesz, gdy Jahwe ich zesłał?” (Jeremiasz zawarty w Poezje i dramaty, Karol Wojtyła, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999, s. 414).

   Prócz tego w dramatach tych występują wielokrotnie inne imiona i tytuły Boga: Ojciec, Pan, Bóg, Eli i inne.