2018 - Przekład Nowego Świata po polsku (zrewidowany)

[Roszada]

1Tes 4:16

1997
„ponieważ sam Pan zstąpi z nieba z nakazującym wołaniem, z głosem archanielskim oraz z trąbą Bożą i ci, co umarli w jedności z Chrystusem, powstaną pierwsi” (1Ts 4:16)

2018
„Bo sam Pan zstąpi z nieba z trąbą Bożą, wyda głośny nakaz, zawoła archanielskim głosem, i ci, co umarli, będąc w jedności z Chrystusem, powstaną pierwsi.” (1Ts 4:16)

Pomieszali kolejność słów (trąba).
Dostosowali bardziej do swych potrzeb: "zawoła archanielskim głosem".

[agent terenowy]

Skoro zawoła archanielskim głosem, to nie swoim, tylko archanielskim.

[Roszada]

1Tm 2:5

1997
„Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus,” (1Tm 2:5)

2018
„Bóg jest jeden i jeden jest pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus,” (1Tm 2:5)

łał ale przebudowali. Brzmi po nowemu jakby jakieś credo.
Dodane słowo "jest" podkreśla jakby, że nadal Jezus jest "człowiekiem", a tego ŚJ nie uczą.

[Światus]

Dostosowali bardziej do swych potrzeb: "zawoła archanielskim głosem".

A ja wątpię. To brzmi jakby ktoś naśladował głos archanioła. 
A po drugie. Jeśli ktoś ma głos jak dzwon, to wcale nie znaczy, że jest dzwonem... 

[Roszada]

J 14:3

1997
„A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, to przyjdę znowu i przyjmę was do siebie, abyście gdzie ja jestem, wy też byli.” (Jn 14:3)

2018
„A gdy pójdę i przygotuję wam miejsce, to przyjdę znowu i przyjmę was do siebie, żebyście wy też byli tam, gdzie ja.” (Jn 14:3)

Co im te słowo "jestem" przeszkadzało?

[agent terenowy]

"Jednocześnie należy unikać zbyt swobodnego tłumaczenia tekstu. Jeśli tłumacz parafrazuje tekst biblijny, kierując się własną interpretacją, to może wypaczyć jego znaczenie. Istnieje ryzyko, że doda do tekstu swoje własne poglądy na temat znaczenia oryginału albo opuści zawarte w nim ważne szczegóły. Co prawda sparafrazowany tekst łatwo się czyta, ale jeśli odstępstwa od oryginału są zbyt duże, to mogą uniemożliwić czytelnikowi poznanie rzeczywistego sensu tekstu źródłowego.
"(NŚ 2013 dodatek A1)
I powyżej mamy przykłady nadmiernej parafrazy. Cóż, świadkowie chcieli zrobić przekład bardziej literacki, niż dosłowny. I takie mamy efekty.

[Roszada]

1Tm 2:6

1997
„który dał samego siebie na odpowiedni okup za wszystkich — świadectwo o tym ma być dawane w stosownych czasach” (1Tm 2:6)

2018
„który dał samego siebie na odpowiedni okup za wszystkich*. Świadectwo o tym miało być dawane we właściwym czasie” (1Tm 2:6)

Przypis:
Lub „najróżniejszych ludzi”.

I tu dla mnie szok.
Po pierwsze, ten przypis, który już  nie mówi, że za wszystkich, ale za różnych ludzi. Jak znam Towarzystwo to znaczy, że różnych ŚJ z wielu krajów.

A drugie.
"Stosowne czasy" to się źle kojarzyło, bo sugerowało całe wieki.
Ale "właściwy czas" to może już oznaczać "właściwy rok 1919", gdy wybrano niewolnika.

[Roszada]

1Tm 3:2

1997
„Dlatego też nadzorcą winien być człowiek nieposzlakowany, mąż jednej żony, zachowujący umiar w nawykach, trzeźwego umysłu, porządny, gościnny, wykwalifikowany do nauczania” (1Tm 3:2)

2018
„Nadzorca powinien być bez zarzutu, mieć jedną żonę, zachowywać we wszystkim umiar, mieć trzeźwy umysł*, być porządny, gościnny, wykwalifikowany do nauczania.” (1Tm 3:2)

Przypis:
Lub „mieć trzeźwy osąd; być rozważny”.

Trochę pozmieniali, ale dla doktryny chyba nieistotne.
"Powinien" "Mieć jedną żonę", czyli nie musi. No bo nie każdy z nich ma.

Ten "trzeźwy osąd" nie wiem czemu zaraz mi się z komitetami skojarzył.

[Roszada]

1Tm 3:16

1997
„Tak, niewątpliwie wielka jest święta tajemnica tego zbożnego oddania: ‛On ujawniony został w ciele, uznany za prawego w duchu, ukazał się aniołom, głoszono o nim między narodami, uwierzono w niego na świecie, wzięty został w chwale’” (1Tm 3:16)

2018
„Nie ulega wątpliwości, że święta tajemnica oddania dla Boga jest wielka: „Ujawniony w ciele, w duchu uznany za prawego, ukazał się aniołom, głoszono o nim wśród narodów, uwierzono w niego na świecie, zabrany został w chwale”.” (1Tm 3:16)

Najważniejsze, że owo "On"  o dziwo usunęli, a kiedyś cała wojna o to "On", zamiast "Bóg", była (patrz Biblia Gdańska).
"Zbożne" było staroświeckie.

[Roszada]

1Tm 4:3

1997
„zabraniających zawierania związków małżeńskich, nakazujących powstrzymywać się od pokarmów, które Bóg stworzył, aby były spożywane z dziękczynieniem przez tych, którzy mają wiarę i dokładnie znają prawdę.” (1Tm 4:3)

2018
„Tacy zabraniają zawierania związków małżeńskich i nakazują powstrzymywać się od pokarmów, które przecież Bóg stworzył po to, żeby ludzie mający wiarę i dokładnie znający prawdę jedli je, składając podziękowania.” (1Tm 4:3)

Chyba nieistotne zmiany.

[Roszada]

Tt 2:13

1997
„oczekując szczęśliwej nadziei i chwalebnego ujawnienia się wielkiego Boga oraz naszego Wybawcy, Chrystusa Jezusa,” (Tyt 2:13)

2018
„w czasie gdy oczekujemy spełnienia cudownej nadziei i wspaniałego ujawnienia się wielkiego Boga oraz naszego Wybawcy, Jezusa Chrystusa.” (Tyt 2:13)

Niewiele się zmieniło.
Chwalebnego brzmiało im po staroświecku.

[Kachinas]

1Tm 3:2

1997
„Dlatego też nadzorcą winien być człowiek nieposzlakowany, mąż jednej żony, zachowujący umiar w nawykach, trzeźwego umysłu, porządny, gościnny, wykwalifikowany do nauczania” (1Tm 3:2)

2018
„Nadzorca powinien być bez zarzutu, mieć jedną żonę, zachowywać we wszystkim umiar, mieć trzeźwy umysł*, być porządny, gościnny, wykwalifikowany do nauczania.” (1Tm 3:2)

Przypis:
Lub „mieć trzeźwy osąd; być rozważny”.

Trochę pozmieniali, ale dla doktryny chyba nieistotne.
"Powinien" "Mieć jedną żonę", czyli nie musi. No bo nie każdy z nich ma.

Ten "trzeźwy osąd" nie wiem czemu zaraz mi się z komitetami skojarzył.

Dla mnie można podciągnąć wszystko po słowa "zachowywać we wszystkim umiar i jak znalazł wykształcenie można podciągnąć i pod to. W nawykach rozumiem jeść, pić, spać natomiast zmiana we wszystkim powoduje że na bank będą wtlaczane i programowane nowe zasady.

[Roszada]

Hbr 1:3

1997
„On jest odbiciem chwały Boga i dokładnym wyobrażeniem samej jego istoty, on też podtrzymuje wszystko słowem jego mocy, a dokonawszy oczyszczenia za nasze grzechy, zasiadł po prawicy Majestatu w miejscach wyniosłych” (Heb 1:3)

2018
„On jest odbiciem chwały Boga i dokładnym odzwierciedleniem Jego osobowości*, on też podtrzymuje wszystko mocą Jego* słowa. Kiedy oczyścił nas z grzechów, zasiadł na wysokości po prawej stronie Majestatu.” (Heb 1:3)

Przypisy:
Lub „samej Jego istoty”.
Lub „swojego”.

Owo "swojego" z przypisu ma to znaczenie, że wskazuje na Syna. Tak było w jeszcze starszym wydaniu z roku 1994.
Pozostałe kwestie pewnie tylko kosmetyczne. "Prawica" wydawała się im przestarzała zapewne.

[Roszada]

Hbr 1:6

1997
„Lecz gdy znowu wprowadza swego Pierworodnego na zamieszkaną ziemię, mówi: „I niech mu złożą hołd wszyscy aniołowie Boży”.” (Heb 1:6)

2018
„A gdy Bóg ponownie posyła swojego Pierworodnego na świat*, mówi: „Niech wszyscy aniołowie Boży złożą mu hołd*”.” (Heb 1:6)

Przypisy:
Lub „zamieszkaną ziemię”.
Lub „pokłon”.

Niewielkie różnice. Do roku 1970 w ang. Bibliach ŚJ było słowo "cześć" (worship) w tekście głównym, a nie "hołd". Także w roku 1984 było to słowo w przypisie.
Dziś je zastąpiono w przypisie "pokłonem".

[Roszada]

Hbr 1:8

1997
„Natomiast w odniesieniu do Syna: „Bóg jest twoim tronem na wieki wieków, a berło twego królestwa jest berłem prostolinijności” (Heb 1:8)

2018
„Natomiast o Synu mówi: „Bóg jest twoim tronem po wieczne czasy, już na zawsze, a berło twojego Królestwa jest berłem sprawiedliwości*” (Heb 1:8)

Przypis:
Lub „prostolinijności”.

"Na wieki wieków" im się nie spodobało nawet.

Co to "berło prostolinijności" to nie wiem. Co to prosta linia to wiem.