Piramida i Plejady
Przez wiele lat nauki o Wielkiej Piramidzie i Plejady, jako miejscu zamieszkania Boga, występowały razem w wykładniach Towarzystwa Strażnica. Piramida potwierdzała Plejady i odwrotnie:
„Tak cudowna zgodność przekonała go, że tym sposobem data budowy Wielkiej Piramidy może być ustaloną, ponieważ gwiazda Draconis jest symbolem grzechu i Szatana, jak Plejady są symbolem Boga i środkowym punktem wszechświata” („Przyjdź Królestwo Twoje” 1919 s. 364).
„Niektórzy jednak są tego przekonania, iż znaleźli ten środek, i że są nimi Plejady, grupa gwiazd, a szczególnie środkowa gwiazda Alcyon. (...) Gwiazda Alcyon zatem według tej teoryi byłaby »północnym tronem« w której spoczywa cały system grawitacji, ciężkości, i z którego to miejsca Wszechmocny Bóg rządzi Wszechświatem. Tutaj też możemy zanotować cudowną rzecz, że Wielka Piramida zaczęła być budowaną o północy (...) Plejady znajdowały się u szczytu tej Wielkiej Piramidy z gwiazdą Alcyon akuratnie na tej linii” (jw. s. 371).
„Pytanie – Jak można wytłumaczyć słowa z Ijoba 38:31 (NB): »Czy możesz związać pęk Plejad albo rozluźnić pasek Oriona?«
Odpowiedź – Ten fragment z Pisma Świętego, jak i wszystkie inne natchnione słowa od Pana, jest głęboki w swoim znaczeniu. (...) W najpotężniejszej strukturze kiedykolwiek wzniesionej przez człowieka, a jednocześnie w najstarszym budynku na ziemi, monumencie, który ma przeszło cztery tysiące lat, w Wielkiej Piramidzie w Egipcie, ukryte zostały w jej wymiarach i zarysowane w jej komnatach i korytarzach naukowe fakty, takie jak liczba dni w roku słonecznym z dokładnością aż do ułamka, średnia odległość Ziemi od Słońca, a także liczba lat w cyklu precesji. Lecz cechą zwieńczającą wszystkie naukowe fakty w niej przedstawione jest ta odkryta przed kilkoma laty: Plejady, najsławniejsza ze wszystkich niebieskich grup gwiazd, stanowią centrum wszechświata, dookoła którego krążą wszystkie ciała niebieskie w przestrzeni, tak jak Ziemia i planety krążą dookoła Słońca, tworząc Układ Słoneczny. Jakże głębokie znaczenie zawarto w tych wspaniałych słowach Ijoba: »Czy możesz związać pęk Plejad?«.” (Co powiedział Pastor Russell 2015 [ang. 1917] s. 813).
„Następnie stanowisko Plejad w czasie dokończania Wielkiej piramidy w Egipcie – owego kamiennego świadka Bożego – jest doniosłą cechą tej wybitnej budowy. Z tych i innych powodów sądzimy, że Plejady zajmują ośrodek wszechświata, skąd wychodzą »słodkie wpływy« Wszechmogącego na Ziemię i całe uniwersum. (...) Jeżeli stolica Jehowy, podstawą której jest sprawiedliwość, znajduje się gdzieś w obrębie Plejad, to gromada ta chyba zasługuje na dość dokładne zbadanie” (Złoty Wiek 01.06 1926 s. 372).
„Położenie Plejad podczas budowy Wielkiej Piramidy – tego kamiennego świadectwa Objawień Boga, odegrało ważną rolę. Z tych i innych względów uważamy za możliwe, że Plejady są środkiem wszechświata – centrem z którego promienie Woli Boga oświetlają nieskończone przestrzenie kosmosu. (...) Jeżeli jednak tron Wszechmogącego, tron, podstawą którego jest sprawiedliwość, znajduje się gdzieś w obrębie tego gwiazdozbioru, to czyż niezależnie od wszelkich innych względów, nie zasługuje on na naszą uwagę?” (Złoty Wiek 01.01 1927 s. 217).
Naukę o Plejadach Towarzystwo Strażnica odrzuciło ostatecznie dopiero w roku 1953 (w języku polskim w roku 1956), choć z piramidą pożegnano się dużo wcześniej:
„Są ludzie, którzy tym konstelacjom gwiezdnym czyli gwiazdozbiorom przypisują jakieś szczególne własności i na tej podstawie przedstawiają swoje prywatne komentarze do Joba 38:31, 32, które ich słuchaczy wprawiają w zdumienie. Ich poglądy nie zawsze są zdrowe ze stanowiska astronomii, a z biblijnego punktu widzenia są pozbawione wszelkiej podstawy. (...) Zauważając ubocznie, Plejad nie można już uważać za centrum wszechświata, i byłoby niemądre, gdybyśmy chcieli tron Boży ustalać w jakimś szczególnym miejscu uniwersum. Gdybyśmy musieli przyjąć Plejady za siedzibę jego tronu, to moglibyśmy w sposób niesłuszny na ten gwiazdozbiór zapatrywać się ze szczególną czcią” (Strażnica Nr 14, 1956 s. 19 [ang. 15.11 1953 s. 703]).