Niech zabraniają spotykania się z ludźmi myślącymi. Niech krzyczą coraz bardziej. Czym bardziej będą to robić, tym gorzej dla nich.
Ciekawe które słowa wypowiedziane przeciwko religiom tego świata przez Świadków Jehowy, spełni się na nich samych:
1) O zniszczeniu Babilonu Wielkiego przez Boga przy pomocy władców ziemskichw 93 1.11 st. 21-23, "Ostateczne zwycięstwo wielkiego księcia Michała"Wieści ze wschodu
16
Przed ostateczną bitwą Armagedonu musi zostać zniszczony potężny wróg prawdziwego wielbienia — Babilon Wielki, to jest przyrównane do nierządnicy światowe imperium religii fałszywej (Objawienie 18:3-8). Jego zagładę zobrazowało wylanie szóstej czaszy gniewu Bożego na symboliczną rzekę Eufrat. Rzeka ta wysycha, „żeby została przygotowana droga dla królów ze wschodu słońca” (Objawienie 16:12, NW). Kim są ci królowie? To nie kto inny jak Jehowa Bóg i Jezus Chrystus!
17 Zagładę Babilonu Wielkiego opisano nader sugestywnie w Księdze Objawienia: „Dziesięć rogów, które ujrzałeś [to znaczy „królowie” panujący w czasie końca], i bestia [szkarłatna bestia, wyobrażająca ONZ] — ci znienawidzą nierządnicę i sprawią, że będzie spustoszona i naga, i zjedzą jej ciało, i doszczętnie spalą ją ogniem” (Objawienie 17:16, NW). Narody rzeczywiście ‛zjedzą dużo mięsa’! (Daniela 7:5). Ale dlaczego ci władcy, a wśród nich król północy, zgładzą Babilon Wielki?
Ponieważ ‛Bóg włoży to do ich serc, żeby wykonali jego myśl’ (Objawienie 17:17, NW). Wieści „ze wschodu” mogą nawiązywać właśnie do tego dokonania Jehowy, który w sposób przez siebie wybrany pobudzi serca człowieczych przywódców do unicestwienia wielkiej nierządnicy wyobrażającej religię (Daniela 11:44).
2) O płaczu kupców nad stratą zysku z Babilonu WielkiegoObjawienie: 3, 6, 11-203 I przeniósł mnie w mocy ducha na pustkowie. I ujrzałem niewiastę siedzącą na bestii barwy szkarłatnej, pełnej bluźnierczych imion oraz mającej siedem głów i dziesięć rogów.
6 I widziałem, że
niewiasta była pijana krwią świętych i krwią świadków Jezusa.
11 „
Również wędrowni kupcy ziemscy nad nią płaczą i są pogrążeni w żałości, ponieważ nie ma już nikogo, kto by kupował całe ich zasoby: 12 całe zasoby złota i srebra, i drogocennego kamienia, i pereł, i delikatnego lnu, i purpury, i jedwabiu, i szkarłatu; i wszelką rzecz z drewna pachnącego, i wszelkie przedmioty z kości słoniowej, i wszelkie przedmioty z najcenniejszego drewna i z miedzi, i z żelaza, i z marmuru; 13 również cynamon i korzenie indyjskie, i kadzidło, i wonny olejek, i wonną żywicę, i wino, i oliwę, i wyborną mąkę, i pszenicę, i bydło, i owce, i konie, i powozy, i niewolników, i dusze ludzkie. 14 T
ak, oddalił się od ciebie wyborny owoc, którego pragnęła twa dusza, i zginęły spośród ciebie wszystkie rzeczy wykwintne i świetne, i ludzie już nigdy ich nie znajdą.15 „Wędrowni kupcy handlujący tymi rzeczami, którzy się na niej wzbogacili, staną w oddali z bojaźni przed jej męczarnią i będą płakać, i będą pogrążeni w żałości, 16 mówiąc: ‚Jaka szkoda, jaka szkoda — wielka metropolio, odziana w delikatny len i purpurę, i szkarłat, i bogato ozdobiona złotem i drogocennym kamieniem, i perłą, 17 ponieważ w jednej godzinie zostało spustoszone tak wielkie bogactwo!’
„I każdy kapitan statku, i każdy człowiek, który skądś przybywa, i żeglarze, i wszyscy utrzymujący się z morza stanęli z dala 18 i wołali, patrząc na dym jej pożaru, i mówili: ‚Któreż miasto jest jak ta wielka metropolia?’
19 I rzucali sobie proch na głowy, i wołali, płacząc i pogrążając się w żałości, i mówili: ‚Jaka szkoda, jaka szkoda — ponieważ wielka metropolia, w której wszyscy mający statki na morzu wzbogacili się na jej świetności, została w jednej godzinie spustoszona!’
20 „Weselcie się nad nią, niebo oraz wy, święci i apostołowie, i prorocy, ponieważ Bóg dla was sądownie ją ukarał!”3) Gamaliel w Sanhedrynie o chrześcijanach Dzieje Apostolskie 5:33-4033 Gdy oni to usłyszeli, poczuli się głęboko zranieni i chcieli ich zgładzić. 34 Ale powstał w Sanhedrynie pewien człowiek, faryzeusz imieniem Gamaliel, nauczyciel Prawa, poważany przez cały lud, i kazał tych ludzi na chwilkę wyprowadzić na zewnątrz. 35 A do nich rzekł: „Mężowie izraelscy, zważcie sami, co zamierzacie zrobić z tymi ludźmi. 36 Na przykład przed tymi dniami powstał Teudas, mówiąc, że jest kimś, a do jego stronnictwa przyłączyła się pewna liczba mężczyzn, około czterystu. Ale go zgładzono, wszyscy zaś, którzy byli mu posłuszni, rozproszyli się i stali się niczym. 37 Po nim w dniach spisu powstał Judas Galilejczyk i pociągnął za sobą lud. Ale i ten człowiek zginął, a wszyscy, którzy byli mu posłuszni, zostali rozproszeni. 38 Toteż w tej sytuacji mówię wam: Nie mieszajcie się w sprawy tych ludzi, lecz ich zostawcie (bo jeśli ten zamysł lub to dzieło pochodzi od ludzi, zostanie obalone, 39 ale jeśli pochodzi od Boga, nie zdołacie ich obalić); w przeciwnym razie mogłoby się okazać, że w rzeczywistości walczycie z Bogiem”. 40 Usłuchali go zatem i wezwawszy apostołów, wychłostali ich i rozkazali im, żeby przestali mówić z powoływaniem się na imię Jezusa, i pozwolili im odejść.
