Czy Świadkowie Jehowy wierzą w Jezusa? - jw.org

[Roszada]

Czy Świadkowie Jehowy wierzą w Jezusa?

https://www.jw.org/pl/%C5%9Bwiadkowie-jehowy/faq/wiara-w-jezusa/

Piszą:

Jednak poważnie traktujemy jego słowa: „"Ojciec jest większy niż ja"” i dlatego nie czcimy Jezusa jako Boga Wszechmocnego (Jana 14:28).

A czy w ogóle czczą?
Jeśli nie czczą jako Boga Wszechmocnego, to jako kogo "czczą"?
Jako Boga niewszechmocnego?
Jako Boga 'zwykłego'?

Na czym cześć ta ich polega?

Piszą:

"Tak, wierzymy w Jezusa".

Ale muzułmanin czy buddysta i hinduista też powie, że wierzy w Jezusa.
Dla pierwszego to prorok, dla drugiego wysłannik dla danej epoki czy obszaru geograficznego. Dla trzeciego to awatar, wcielenie Wisznu czy Kryszny, itp.

[Roszada]

A czemu od razu nie napisali, że Jezus to archanioł Michał i że to tylko stworzenie.

[tomek_s]

Słowo "wierzą" jest troche pod "publiczke". Żeby światusom zatkać gębe.  No przecież wierzą w Jezusa, wierzą w Marię (Maryję), czy ktoś im coś zarzuci? 

[Roszada]

Słowo "wierzą" jest troche pod "publiczke". Żeby światusom zatkać gębe.  No przecież wierzą w Jezusa, wierzą w Marię (Maryję), czy ktoś im coś zarzuci?

Taaa oni wierzą też w duszę (ale nie nieśmiertelną), wierzą też w piekło, ale to grób. I w niebo wierzą i w świętych, ale na ziemi.
I właściwie we wszystko wierzą, a dodatkowo w Ciało Kierownicze.

[tomek_s]

Taaa oni wierzą też w duszę (ale nie nieśmiertelną), wierzą też w piekło, ale to grób. I w niebo wierzą i w świętych, ale na ziemi.
I właściwie we wszystko wierzą, a dodatkowo w Ciało Kierownicze.

Każdy światus znajdzie "coś dla siebie" u świadków.

[Roszada]

Co znaczy dla CK wierzyć w Jezusa?
Ano różnie znaczy.

Przykłady:

Jezus Stworzycielem

„Hebrajczyków 1:10-12 (...) o Chrystusie Jezusie, który rzeczywiście wykonał dzieło stworzenia, jest mowa jako o stworzycielu [w ang. Creator], ponieważ Chrystus dokonał tego jako przedstawiciel Jehowy i werkmistrz [w ang. workman]...” (Strażnica dodatkowa z lat 1950-1959 s. 14, „Pytania czytelników”, art. z okładki „Czy można znaleźć wodę przy pomocy różdżki?” [ang. Strażnica 15.12 1951 s. 764-765]).

Jezus nie jest Stworzycielem

„Nie jest współstwórcą. Udział w dziele stwórczym nie oznacza jednak, że Syn był współstwórcą, stojącym na równi z Ojcem. (...) A skoro Jehowa jest Źródłem wszelkiego życia, to właśnie Jemu zawdzięczają swe istnienie wszystkie żywe stworzenia, widzialne i niewidzialne (Ps 36:9). Syn nie był więc współstwórcą, ale raczej wykonawcą lub narzędziem, którym się posłużył Jehowa jako Stwórca. Sam Jezus przypisał dzieło stwórcze Bogu i podobnie czyni całe Pismo Święte...” (Wnikliwe poznawanie Pism 2006 t. 1, s. 973).


Jezus jest Bogiem

„Słuszną jest rzeczą przypisywać Chrystusowi Jezusowi imię Pana i Boga, jak to czynił pierwotny kościół i św. Szczepan modląc się do Niego – Dzieje 7:59” (Strażnica 15.04 1922 s. 125).

„Chrystus jest mocarzem i dlatego jest Bogiem” (Dzieci 1941 s. 20).

Jezus nie jest Bogiem

„Kościoły chrześcijaństwa kłamią, gdy powiadają, iż Jezus Chrystus jest Bogiem i właśnie Bóg przyszedł na ziemię, aby umrzeć za ludzkość i ją zbawić” (Strażnica Nr 9, 1970 s. 18).

„Zatem Biblia nie głosi, iż Jezus jest Bogiem ani że jest cząstką Boga, lecz określa go mianem Syna Bożego” (Strażnica Nr 15, 1970 s. 16).

Tak więc różnie można w Towarzystwie "wierzyć w Jezusa".

[Gorszyciel]

„Nie jest współstwórcą. Udział w dziele stwórczym nie oznacza jednak, że Syn był współstwórcą, stojącym na równi z Ojcem. (...) A skoro Jehowa jest Źródłem wszelkiego życia, to właśnie Jemu zawdzięczają swe istnienie wszystkie żywe stworzenia, widzialne i niewidzialne (Ps 36:9). Syn nie był więc współstwórcą, ale raczej wykonawcą lub narzędziem, którym się posłużył Jehowa jako Stwórca. Sam Jezus przypisał dzieło stwórcze Bogu i podobnie czyni całe Pismo Święte...” (Wnikliwe poznawanie Pism 2006 t. 1, s. 973).

Nie rozumiem tego. Poryło mi to banię. Jeśli ktoś ze mną współpracuje, to przecież sensu stricto jest moim współpracownikiem właśnie Bo kim innym? Potrzebny tłumacz. Robbo albo Trampek, wyjaśnicie to?

[Roszada]

Może to coś wyjaśni.

   Dziś Towarzystwo Strażnica regularnie zaprzecza temu, że Jezus współ-Stwórcą czy Stwórcą:

„Nawet jednorodzony Syn Jehowy, będący w czasie stwarzania »mistrzowskim wykonawcą«, nigdy nie został w Biblii nazwany Stwórcą czy współ-Stwórcą” (Zbliż się do Jehowy 2002 s. 55).

   „Poza tym nikt oprócz Jehowy nie jest Stwórcą” (Czego naprawdę uczy Biblia? 2005 s. 15).

„Wyjątkowa jest również jego rola w stwarzaniu. Nie był Stwórcą, inicjatorem działalności stwórczej, ale Jehowa posłużył się nim, żeby powołać do istnienia wszystko inne” (Strażnica 15.12 2008 s. 12).

Ciekawe jednak, że Towarzystwo Strażnica potrafiło tak oto się wyrazić:

„Psalmista mówi o Bogu, podczas gdy apostoł Paweł zastosował te słowa do Jezusa Chrystusa (Hebr. 1:10, 11)” (Strażnica Rok CVIII [1987] Nr 8 s. 21; por. Prowadzenie rozmów na podstawie Pism 2001 s. 374).

Dla mnie to jak byk, że jest Stwórcą (Współstwórcą), skoro jak do Stwórcy odniesiono do Niego Hbr 1:10-11.

[Inka]

Dla nich Jezus jest tylko parobkiem, narzędziem Boga. Nie czczą Go, nie mają z nim więzi. Poważny ich grzech i ich strata.W Bibliach chrześcijańskich są słowa dot Chrystusa "Pan mój i Bóg", w Biblii świadków słowo "Bóg" jest z małej litery. Z małej litery w Biblii jest też słowo "bóg" w odniesieniu do Szatana, że jest "bogiem tego świata". Zrównali pozycję Jezusa z pozycją Szatana. Oni wierzą w Chrystusa, że istniał przynajmniej oficjalnie i to wszystko.

[Roszada]

Dla nich Jezus jest tylko parobkiem, narzędziem Boga.

Masz rację:

„Więzy łączące Jehowę z Synem można przyrównać do stosunków między właścicielem i zarazem szefem jakiegoś warsztatu a jego potomkiem, pomagającym przy produkcji wyrobów zaprojektowanych przez ojca” („Oto wszystko nowe czynię” 1987 s. 12-13).

Inne przykład podwójnej wiary w Jezusa:

Jezus Wszechmocny

„W ten sposób Jehowa przedstawił, iż umiłowany Syn Jego, Wszechmocny, przyjdzie i pośredniczyć będzie pomiędzy Bogiem a ludźmi w celu pojednania Boga z ludźmi i że w pracy tej cudownej aniołowie użyci będą jako wysłańcy” (Strażnica 15.01 1925 s. 19).

„Który jest i który był, i który przyjść ma, On Wszechmogący. [Ap 1:8] – »Od chwili zmartwychwstania datuje się poselstwo »Dana Mi jest wszelka władza na niebie i na ziemi« (Mt 28:18). Z tego wynika, iż dopiero od tej pory Jezus mógł być nazwany Wszechmogącym«” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 16).

Jezus nie jest Wszechmocny

   „Chrystus nie jest Bogiem Wszechmocnym, lecz Synem Bożym, pierwszym stworzeniem Ojca” (Strażnica Nr 11, 1970 s. 24).

   „A zatem Jezus nie jest Bogiem Wszechmocnym, lecz Jego Synem” (Strażnica Nr 18, 2005 s. 7).

Jezus jest Alfą i Omegą

„[Ap] 22:13. Jam jest Alfa i Omega, początek i koniec pierwszy i ostatni. – »Pan nasz powiada nam po wiele razy (Zobacz Obj. 1:8, 11, 17; 2:8; 3:14; 21:6), że On jest Początkiem i Końcem ze stworzeń Bożych.« – Z.’93-115” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 401).

„Pan Jezus odniósł się do Jana w swoim dniu i rzekł do niego, mówiąc: »Jam jest Alfa i Omega, on pierwszy i ostatni; a co widzisz, napisz w księgi...« – Objawienie 1:1, 11” (Strażnica 15.09 1938 s. 284 [ang. 15.01 1938 s. 30]).

Jezus nie jest Alfą i Omegą

   „Jezus Chrystus nigdy nie twierdził, iż jest »Alfą i Omegą«, Bogiem, Stworzycielem wszechświata” (Strażnica Rok CI [1980] Nr 4 s. 19).

„W Objawieniu 22:13 mówi się też o Alfie i Omedze, że jest »pierwszy i ostatni«, a w Objawieniu 1:17, 18 użyto tego wyrażenia w odniesieniu do Jezusa. Tak samo wyraz »apostoł« odnosi się zarówno do Jezusa, jak i do niektórych jego naśladowców, a przecież to wcale nie dowodzi, że są tą samą osobą ani że są sobie równi (Hebr. 3:1, BT). Wszystko więc przemawia za tym, że »Alfa i Omega« to tytuł przysługujący wszechmocnemu Bogu, Ojcu, a nie Synowi” (Prowadzenie rozmów na podstawie Pism 2001 s. 373).

[Roszada]

Inny przykład różnej wiary w Jezusa w Towarzystwie.

Jezus i tekst Hbr 1:8-9

Syn „Bogiem”

„Apostoł Paweł, pisząc odnośnie Jezusa Chrystusa, umiłowanego i uwielbionego Syna Bożego, tłumaczył słowa prorocze, stosując je do Jezusa: »Ale do Syna mówi: Stolica Twoja, o Boże! na wieki wieków (...) przetoż pomazał Cię o Boże! Bóg Twój...« – Do Żydów 1:8, 9” (Rząd 1928 s. 139; por. Pojednanie pomiędzy Bogiem i człowiekiem 1919 s. 52; Pojednanie 1928 s. 124; Stworzenie 1928 s. 218).

Syn „bogiem”

„»A o Synu mówi: Tron twój, o boże (...) pomazał cię o boże, Bóg twój...« (Do Żydów 1:8-10)” (Bogactwo 1936 s. 26).

Bóg „tronem” Syna

„Natomiast w odniesieniu do Syna: Bóg jest twoim tronem (...) Bóg, twój Bóg namaścił cię” (Hbr 1:8-9, Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata 1997).

[Stanisław Klocek]

... w Biblii świadków słowo "Bóg" jest z małej litery. Z małej litery w Biblii jest też słowo "bóg" w odniesieniu do Szatana, że jest "bogiem tego świata". Zrównali pozycję Jezusa z pozycją Szatana.

Masz rację:

Nie stoję po którejś ze stron wyznaniowych, ale wskazuję na niekonsekwencje komentowanych przekonań. W związku z tym się pytam na przykładzie Rodz 1:1. Gdzie w czasie spisywania Biblii w językach tamtych czasów wyróżniano w jakikolwiek sposób litery, aby dać do zrozumienia inne znaczenie? W oryginalnym tekście Pisma Świętego nie ma wielkich liter, bo nie używał ich ani alfabet grecki, ani hebrajski, ani aramejski do ok. IX wieku. Wielkie litery, to dużo późniejszy dodatek w przekładach na języki narodowe, których alfabety takie znaki zawierają. Wobec tego, należałoby skargę kierować pod adresem Boga, któremu przypisuje się kierownictwo pisma 2 Tym 3:16. Jeszcze jedno. Idąc tokiem rozumowania, o zrównywaniu lub poniżaniu, od uzależniania pisania dużymi literami nazw Bóg - Szatan, nie jest zrównywaniem ich obydwu?

[Roszada]

Inne objawy wiary w Jezusa.

Michałem jest papież

   „I stała się bitwa na niebie. [Ap 12:7] – Pomiędzy dwiema kościelnymi władzami, pogańskim Rzymem i papieskim Rzymem.
   Michał. – »Który jako Bóg«, papież. – (...).
   I Aniołowie jego. – Biskupi...” (Dokonana Tajemnica 1925 [ang. 1917, 1927] s. 225). Por. ang. Strażnica grudzień 1879 s. 2 (s. 55, reprint); ang. Strażnica grudzień 1881 s. 306, reprint; The Revelation of Jesus Christ – According to the Sinaitic Text 1918 s. 114.

Michałem jest Jezus

„Wszystko to dowodzi, że Syn Boży był znany jako Michał, zanim przyszedł na ziemię, i że jest znany pod tym imieniem po powrocie do nieba, gdzie przebywa jako wyniesiony do chwały duchowy Syn Boży” (Prowadzenie rozmów na podstawie Pism 2001 s. 132).

Jezus ma być wielbiony

„Chrystus ma być wielbiony jako chwalebny duch, który zwyciężył śmierć na palu tortur” („Upewniajcie się o wszystkich rzeczach” ok. 1957 [ang. 1953, 1957] cz. II, s. 114).

Jezus nie ma być wielbiony

„A zatem chociaż Jezus dysponuje wielką mocą i ma boską naturę, Biblia nie przedstawia go jako istoty, której powinniśmy oddawać cześć” (Przebudźcie się! Nr 2, 2006 s. 29).

[Roszada]

Wierzą w Jezusa

Hebrajczyków 1:6

   Osobnym problemem jest tekst Hbr 1:6, w którym w angielskim przekładzie Świadków Jehowy widniało do roku 1970 słowo „cześć” (worship). Później je zmieniono na „hołd” (obeisance), który jest dla tej organizacji niższą formą kultu.

Cześć dla Jezusa

Hbr 1:6 – But when he again brings his First-born into the inhabited earth, he says: “And let all God’s angels worship him” (New World Translation of the Christian Greek Scriptures 1950; New World Translation of the Holy Scriptures 1970).

   „Lecz gdy znowu wprowadza swego Pierworodnego na zamieszkałą ziemię, mówi: »I niech go wielbią wszyscy aniołowie Boży (...)« (Hebr. 1:4-13, NW)” („Nowe niebiosa i nowa ziemia” 1958 s. 27).

   „A gdy znowu wprowadzi swego Pierworodnego na zamieszkałą ziemię, powie: »I niech go wielbią wszyscy aniołowie Boży« (NW)” (Strażnica Rok XCIV [1973] Nr 17 s. 22 [ang. 15.11 1970 s. 702]).

Hołd dla Jezusa

   Hbr 1:6 – But when he again brings his Firstborn into the inhabited earth, he says: “And let all God’s angels do obeisance to him” (New World Translation of the Holy Scriptures 1971, 1984, 2013).

Hbr 1:6 – „I niech mu złożą hołd wszyscy aniołowie Boży” (Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata 1997).

„HOŁD CZY CZEŚĆ
Greckie słowo proskyneo z Listu do Hebrajczyków 1:6 może oznaczać:
1. Składanie z respektem hołdu, jakby ‛oddawanie pokłonu’ Jezusowi jako temu, którego Jehowa Bóg obdarzył zaszczytami i wyniósł do chwały.
2. Oddawanie czci Jehowie Bogu poprzez – czyli za pośrednictwem – Jego naczelnego przedstawiciela, Jego Syna, Jezusa” (Strażnica Rok CIV [1983] Nr 14 s. 3).

Ten hołd dla Jezusa jest nieuchwytny u ŚJ, bo nie idą za nim żadne czyny, takie jak modlitwa, pokłon czy zgięcie kolan.

[Roszada]

Wierzą w Jezusa.

Jezus jako Sędzia od roku 1914 (podział na owce i kozy)

   „Żaden człowiek nie może ujrzeć aniołów w ich niebiańskiej chwale. Zatem Syn Człowieczy, Jezus Chrystus, przybywa z nimi niewidzialnie dla oczu ludzkich. Ma to miejsce w roku 1914. W jakim celu przybywa? Jak sam wyjaśnia, »wszystkie narody będą zebrane przed nim i będzie oddzielał ludzi jednych od drugich, tak jak pasterz oddziela owce od kozłów. I postawi owce po swojej prawicy, kozły zaś po lewicy«.” (Strażnica Nr 10, 1990 s. 8).

   „Po wniebowstąpieniu Jezus miał czekać, aż nadejdzie czas przekazania mu przez Boga władzy królewskiej. Wówczas miał przystąpić do oddzielania »owiec« od »kozłów« (Mateusza 25:31-33; Psalm 110:1, 2). Pora ta nastała w roku 1914, kiedy rozpoczęły się »dni ostatnie« (2 Tymoteusza 3:1-5, BT)” (Strażnica Nr 7, 1993 s. 16).

Jezus jako Sędzia podczas wielkiego ucisku (podział na owce i kozy)

   „Długo uważaliśmy, że przypowieść ta opisuje, jak Jezus w roku 1914 zasiada na tronie królewskim i od tej pory sądzi ludzi – osobom przypominającym owce udostępnia życie wieczne, a symboliczne kozy skazuje na wiecznotrwałą śmierć. Jednakże ponowne przeanalizowanie tej przypowieści pozwala lepiej pojąć, do jakiego czasu się ona odnosi i co oznacza” (Strażnica Nr 20, 1995 s. 19).

   „Jak widać, rozważana przypowieść odnosi się do przyszłości – gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale. Wtedy zasiądzie, by nad żyjącymi wówczas ludźmi dokonać sądu. (...) Takie zrozumienie przypowieści o owcach i kozach wskazuje, że osądzenie obu grup jest sprawą przyszłości. Nastąpi po wybuchu »ucisku« wspomnianego w Ewangelii według Mateusza 24:29, 30 oraz po tym, jak Syn Człowieczy »przyjdzie w chwale«...” (Strażnica Nr 20, 1995 s. 22-23).

   „Przyszły osąd! Zauważmy, iż w Ewangelii według Mateusza 24:29-31 zapowiedziano, że 1) przyjdzie Syn Człowieczy, 2) z wielką chwałą, 3) będą mu towarzyszyć aniołowie oraz 4) ujrzą go wszystkie plemiona ziemi. Jezus powtórzył te elementy w przypowieści o owcach i kozach (Mateusza 25:31-46). Pozwala to więc wysnuć wniosek, iż dotyczy ona okresu po rozpoczęciu się ucisku, gdy Jezus przyjdzie ze swymi aniołami i zasiądzie na tronie, by sądzić” (Strażnica Nr 9, 1999 s. 13).