Myśle, że nie wiesz co za głupoty wygadujesz.
Przykład pierwszy z brzegu:
Od 6 czerwca 2011 r. w kodeksie karnym obowiązuje art. 190 a kodeksu karnego, który wprowadził przestępstwo tzw. stalkingu. Słowo „stalking” pochodzi z języka angielskiego i w polskim porządku prawnym oznacza uporczywe nękanie.
Dotychczas większość zachowań, które łącznie składają się na nękanie, była jedynie wykroczeniem przewidzianym w art. 107 kodeksu wykroczeń jako „złośliwe niepokojenie”, za które groziła kara nagany, grzywny do 1 tys. 500 zł lub ograniczenie wolności do 1 miesiąca.Obecnie każdy, kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli następstwem czynu określonego wyżej jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Uporczywym nękaniem jest ustawiczne niepokojenie, dręczenie, dokuczanie, co każdorazowo będzie podlegać ocenie przez organy prowadzące postępowanie i przez sąd, w świetle okoliczności danej sprawy. Nękanie zazwyczaj przejawia się w zachowaniach takich jak: telefonowanie (zwłaszcza w porze nocnej oraz w postaci tzw. głuchych telefonów), przebywanie w pobliżu miejsca zamieszkana i/lub pracy pokrzywdzonego, nawiązywanie kontaktu za pomocą innych osób, wysyłanie listów, e-maili, sms-ów, prezentów, kwiatów itp., śledzenie lub kontrolowanie ofiary, rozpowszechnianie fałszywych informacji, plotek o pokrzywdzonym, nagabywanie itp. Niewątpliwie w pojęciu nękania mieści się p o w t a r z a l n o ś ć zachowań sprawcy, a zatem nie wystarczy tu zachowanie jednorazowe. Jak wskazał Sąd Najwyższy „by zachowanie mogło być uznane za stalking, nękanie przez sprawcę musi być uporczywe, a zatem polegać na nieustannym oraz istotnym naruszaniu prywatności innej osoby oraz na wzbudzeniu w pokrzywdzonym uzasadnionego okolicznościami poczucia zagrożenia. Ustawodawca nie wymaga przy tym, aby zachowanie stalkera niosło ze sobą element agresji […] nie ma znaczenia, czy sprawca ma zamiar wykonać swoje groźby” (postanowienie z dnia 12 grudnia 2013 r., III KK 417/13, KZS 2014/6/26).
Nękanie może dotyczyć nas samych, ale też osób nam najbliższych. Warto jednak pamiętać, że nękanie musi wywołać określony w przepisach skutek, aby zachowanie sprawcy uznać za przestępstwo: tym skutkiem musi być wzbudzenie u pokrzywdzonego poczucia zagrożenia lub też istotnego naruszenia jego prywatności. Dodać należy, że już w pierwszym roku obowiązywania przepisu art. 190a k.k. zarejestrowano ponad 5 tys. takich spraw we wszystkich jednostkach prokuratury w Polsce. Z przeprowadzanych badań wynika, że podstawowym sposobem nękania jest dzwonienie do kogoś (przy użyciu telefonu stacjonarnego lub komórkowego). W każdym takim przypadku sprawca znał się z pokrzywdzonym, a w większości przypadków oskarżeni przyznali się do winy.
Wytyczne WTS oraz to co robią starsi wbrew woli danej osoby można nazwać uporczywym nękaniem. Wymia sprawiedliwości bedzie mieć w d... wewnętrzne prawo związku wyznaniowego
