Zamiana „usprawiedliwiania” imienia Boga na „uświęcanie”
Obecnie skorowidz Świadków Jehowy podaje następująco w haśle Jehowa:
„Imię (...) uświęcenie: (...)
nie chodzi o usprawiedliwienie” (Skorowidz do publikacji Towarzystwa Strażnica 1986-2000, 2003 s. 184).
Jednak przez całe lata organizacja ta nauczała o „usprawiedliwianiu” imienia Jehowy. Zarzucała nawet innym, że nie trudnią się, jak Świadkowie Jehowy, tym ‘usprawiedliwianiem”.
Oto jak Towarzystwo Strażnica tłumaczy swoją zmianę nauki:
„Przez długi czas Świadkowie mówili także o usprawiedliwieniu imienia Jehowy. Ale czy Szatan zakwestionował imię Jehowy? Albo czy uczynił to ktokolwiek z popleczników Szatana, zarzucając Jehowie, iż bezprawnie nosi owo imię? Skądże. Zarzuty nie dotyczyły samego imienia, toteż nie potrzeba go usprawiedliwiać. Z tego względu obecnie w publikacjach Towarzystwa Strażnica nie pojawia się zwrot usprawiedliwić imię Jehowy. Wyrazu usprawiedliwienie używa się w odniesieniu do Jego zwierzchnictwa, natomiast o imieniu mówi się, że zostanie uświęcone. Jest to zgodne ze słowami modlitwy, której nauczył nas Jezus: »Niech będzie uświęcone twoje imię« (Mateusza 6:9). Jehowa wielokrotnie oświadczał, iż zamierza uświęcić swe imię, które Izraelici bezcześcili, lecz którego bynajmniej nie podawali w wątpliwość (Ezechiela 20:9, 14, 22; 36:23). Co ciekawe, rozróżnienie takie uczyniono w roku 1971 w książce »Narody mają poznać, że Ja jestem Jehowa« — jak?, gdzie czytamy: »Jezus Chrystus (...) walczy (...) o usprawiedliwienie zwierzchnictwa Jehowy nad całym wszechświatem, jak również o uświetnienie imienia Jehowy« (strona 238). Podobnie książka Przybliżyło się tysiącletnie Królestwo Boże, wydana po angielsku w roku 1973, oznajmiała: »Nadchodzący ‚wielki ucisk’ będzie okresem, w którym Wszechmocny Bóg Jehowa usprawiedliwi swe zwierzchnictwo nad wszechświatem oraz uświęci swoje drogocenne imię« (strona 409). Z kolei w roku 1975 w publikacji Wybawienie ludzkości z ogólnoświatowej udręki jest bliskie! podano: »W owym czasie dopełni się największe wydarzenie w dziejach wszechświata, jakim będzie usprawiedliwienie powszechnego zwierzchnictwa Jehowy i uświęcenie Jego świętego imienia« (wydanie angielskie, strona 281)” (Strażnica Nr 10, 1995 s. 25-26).
Ten proces zamiany i odrzucania „usprawiedliwiania” imienia Boga nie przebiegał tak szybko, jak zdaje się sugerować organizacja Świadków Jehowy w cytowanym fragmencie. Poniżej zobaczymy, że odrzucenie tej nauki nastąpiło nie w latach 70. XX wieku, ale około roku 1990, a może nawet dopiero w roku 1995.
Naukę o „usprawiedliwianiu” imienia Jehowa Towarzystwo Strażnica wprowadziło w roku 1929, jak samo podało w swoim skorowidzu, odsyłając nas w tej sprawie do trzech publikacji z lat 1934-1944:
1929, (...) Jehovah’s vindication: w44 10; w36 375; w34 308-309 (Watch Tower Publications Index 1930-1985 1986 s. 228).
Wykładnia o „usprawiedliwianiu” imienia Jehowa pojawiła się między innymi w znanym podręczniku tej organizacji, właśnie w roku 1929:
„Słowo i imię Boże oraz jego usprawiedliwienie są ważniejsze od wszystkich pouczeń, jakieby stworzenia Boskie mogły zdobyć przez doświadczenia” (Proroctwo 1929 s. 335).
Była więc to, jak widać, nauka „ważniejsza od wszystkich pouczeń”!
A jednak, jak zauważymy, została ona z czasem odrzucona i zmieniona.
Wskazane przez skorowidz publikacje z lat 1934-1944 uczyły następująco:
„Cel takiego wyzwolenia jest częścią usprawiedliwienia imienia Jehowy. Z czasem wydrukowania z woli Jehowy książki Życie w roku 1929, wierni ostatka zaczęli zrozumiewać, że usprawiedliwienie imienia Jehowy jest ważną kwestją. Jehowa wtedy objawił dana prawdę dla pociechy swego ludu, a która to prawda, razem z innemi objawionymi prawdami, dodała siły i nadziei tym z ostatka” (Strażnica 15.12 1934 s. 373 [ang. 15.10 1934 s. 308-309]).
„Było to aż z czasem wydrukowania książki Proroctwo w roku 1929, że Bóg jasno przedstawił przed swoim ludem, że czczenie i usprawiedliwianie jego imienia są najważniejsze. Kiedy Jehowa rozjaśnił tę wielką prawdę, uczciwi z radością przystali do niej i słuchali woli Jehowy” (Strażnica 15.02 1937 s. 55 [ang. 15.12 1936 s. 375]).
„W roku 1929 zostało objawione, że rozrządzenie Jehowy polega w pierwszym rzędzie na usprawiedliwieniu imienia Bożego, i że dlatego najgłówniejszą nauką Biblii jest nauka o Królestwie Bożym, ponieważ przez Królestwo dokona Bóg usprawiedliwienia swego imienia. Członkowie Ostatka pomazanych (...) posiadają przywilej brania udziału w tym usprawiedliwieniu imienia Bożego; i jest teraz ich obowiązkiem czcić i ogłaszać Jego imię” (Strażnica grudzień 1944 s. 12, art. Bóg wychowuje swego sługę [ang. 01.01 1944 s. 10]).
Od roku 1929 Towarzystwo Strażnica zaczęło więc w cień odsyłać inne swoje nauki na rzecz wykładni o „usprawiedliwianiu imienia Jehowy”, co samo opisało wiele razy:
„Naśladowcy Chrystusa zwracali szczególną uwagę i rozumieli, że krzyż jest najgłówniejszą podstawą zamiarów Bożych. Lecz obecnie jest gruntownie zauważone, że Królestwo jest o wiele ważniejszem, ponieważ przez przyczynę Królestwa imię Jehowy będzie usprawiedliwione i oznajmione wszelkiemu stworzeniu” (Strażnica 15.06 1930 s. 179 [ang. 15.04 1930 s. 115]).
„Przez wiele lat rozumieliśmy, że najważniejszą doktryną z Biblji jest wielka ofiara okupu, lecz obecnie dowiadujemy się o Jehowie, przeto rozumiemy inaczej. (...) Jednakże ta, która się tyczy Królestwa Bożego, jest większa od ofiary okupu. Ona jest największą, dlatego, ponieważ Bóg przez Swoje Królestwo w zupełności usprawiedliwi Swoje Słowo i imię...” (Strażnica 01.09 1930 s. 260 [ang. 01.07 1930 s. 196]).
„Restytucja musiała się zapocząć z przywróceniem prawdy dla sprzymierzonego ludu Bożego. Jedna wielka prawda, jakiej wierni muszą się nauczyć po przyjściu Jezusa Chrystusa do świątyni, jest znaczenie imienia Jehowy i że zwierzchni cel jest usprawiedliwić imię jego. (...) Zastosowanie tegoż proroctwa zapoczyna się szczególnie od roku 1918, a weźmie koniec aż wszyscy z klasy królestwa zostaną na zawsze połączeni z Panem Jezusem Chrystusem” (Strażnica 15.07 1933 s. 214 [ang. 15.05 1933 s. 149-150]).
„Treść tego przemówienia opublikowano wkrótce po zgromadzeniu w Strażnicach z 1 i z 15 sierpnia 1935 roku. Wskazano, że we właściwym zrozumieniu tej sprawy pomaga uzmysłowienie sobie, iż głównym zamierzeniem Jehowy nie jest wybawienie ludzi, lecz usprawiedliwienie Jego imienia (czyli jak byśmy teraz powiedzieli: usprawiedliwienie Jego zwierzchnictwa)” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 167).
Można więc zauważyć w omawianej nauce Świadków Jehowy trzy elementy „usprawiedliwiania”:
Jehowa sam usprawiedliwia swoje imię.
Jezus jest „usprawiedliwiaczem” imienia Jehowy.
Świadkowie Jehowy są tymi, którzy „usprawiedliwiają imię Jehowy”.
Oto fragmenty, które mówią o Jehowie i Jezusie:
„Za pośrednictwem prawdziwego zboru Bóg Wszechmocny zamierza usprawiedliwić swą suwerenność i swoje imię oraz wylać błogosławieństwa na ludzi posłusznych” („Niech Bóg będzie prawdziwy” 1954 [ang. 1952] rozdz. XI, par. 5).
„Jehowa, uczynił Chrystusa Jezusa swym Głównym Urzędnikiem i Usprawiedliwiaczem czyli Egzekwentem sądu...” (Strażnica 01.03 1935 s. 67).
„To, co Mojżesz czynił na stosunkowo małą skalę, Jezus uczyni na skalę ogólnoziemską, a nawet wszechświatową jako, usprawiedliwiciel imienia Jehowy” (Strażnica Nr 14, 1965 s. 12).
Do kiedy nauczano o „usprawiedliwianiu” imienia Jehowa?
Jak długo funkcjonowała w Towarzystwie Strażnica wspomniana nauka?
Powyżej zacytowaliśmy następujące słowa:
„Przez długi czas Świadkowie mówili także o usprawiedliwieniu imienia Jehowy” (Strażnica Nr 10, 1995 s. 25).
Ten „długi czas” ciągnął się co najmniej do roku 1989, a nawet dłużej, bo cytowana poniżej książka była studiowana jeszcze w kolejnych latach. Dopiero cytowana Strażnica z roku 1995 mówi już o ‘byłej nauce’ Świadków Jehowy.
Popatrzmy w tabeli jak zmieniono z czasem omawianą naukę.
Zjednoczeni w oddawani czci jedynemu prawdziwemu Bogu 1989 [ang. 1983]
Rozważ, w jakim stopniu rozpatrywane doniesienie przyczynia się do rozwinięcia tematu całej Biblii, którym jest usprawiedliwienie imienia Jehowy przez Królestwo pod panowaniem Jezusa Chrystusa, Obiecanego Nasienia (s. 26).
Oddawaj cześć jedynemu prawdziwemu Bogu 2002
Zastanów się, jak z daną relacją wiąże się główny temat Biblii — mianowicie to, że imię Jehowy zostanie uświęcone, a Jego zwierzchnictwo oczyszczone z zarzutów za sprawą Królestwa, w którym władzę sprawuje Jezus Chrystus, obiecany Potomek (s. 29).
Jak widzimy, te same słowa w nowszej książce z roku 2002 zostały zmienione!
