Z jednej strony ŚJ wmawiają nam, że niby czcimy tego samego Boga, co oni, tylko źle czcimy.
A z drugiej strony uważają, że tylko oni czczą Jehowę, a chrześcijanie Trójcę.
Co ciekawe, gdy ŚJ mają zaczepiać Żydów, to wcale nie mają używać imienia Jehowa (ani razu w tym fragmencie nie pada słowo Jehowa):
*** rs ss. 22-23 Jak reagować na wypowiedzi mające na celu przerwanie rozmowy ***
GDY KTOŚ MÓWI: „JESTEM ŻYDEM”
● Upewnij się najpierw, co twój rozmówca ma na myśli, kiedy mówi, że jest Żydem. Nie wszyscy Żydzi są religijni. Wielu z nich ma na myśli po prostu narodowość.
Oto kilka szczegółów, o których warto pamiętać: 1) Religijni Żydzi uważają, że nie wolno wymawiać imienia Bożego. 2) Wielu Żydów jest zdania, że „Biblia” to księga chrześcijańska, kiedy jednak powołasz się na „Pisma Hebrajskie”, „Pisma” lub „Torę”, unikniesz takich trudności. 3) Podstawą ich wiary jest głównie tradycja, którą wielu religijnych Żydów stawia na równi z Pismem Świętym. 4) Jezusa Chrystusa mogą kojarzyć z brutalnymi prześladowaniami, których w jego imię doznali od chrześcijaństwa. 5) Często wierzą, że Bóg wymaga od Żydów przestrzegania sabatu, dlatego w tym dniu między innymi nie posługują się pieniędzmi.
W celu znalezienia wspólnej płaszczyzny można by powiedzieć: 1) „Chyba zgodzi się pan ze mną, że bez względu na to, w jakiej religii zostaliśmy wychowani, w dzisiejszym świecie wszyscy mamy podobne trudności. Czy pańskim zdaniem poważne problemy, które trapią dzisiejszy świat, zostaną kiedyś ostatecznie rozwiązane? (Ps. 37:10, 11, 29; Ps. 146:3-5; Dan. 2:44)”. 2) „Nie należymy do kościołów chrześcijaństwa i nie wierzymy w Trójcę, tylko oddajemy cześć Bogu Abrahama. Interesuje nas przede wszystkim prawda religijna. Czy mogę zapytać, na jakiej podstawie pan ocenia, co jest prawdziwe, zwłaszcza że wśród Żydów istnieją tak duże różnice poglądów? ... (Powt. Pr. 4:2; Izaj. 29:13, 14; Ps. 119:160)”. 3) „Bardzo nas interesuje obietnica, którą Bóg dał Abrahamowi, że dzięki jego potomstwu dostąpią błogosławieństwa ludzie ze wszystkich narodów (Rodz. 22:18)”.
Jeżeli rozmówca daje do zrozumienia, że nie wierzy w Boga, zapytaj, czy zawsze tak było. Możesz wtedy wyjaśnić, dlaczego Bóg dopuszcza zło i cierpienia. Pamięć o hitlerowskim holocauście skłania wielu Żydów do zastanawiania się nad tym zagadnieniem.
Gdybyś chciał omówić znaczenie używania imienia Bożego, zorientuj się najpierw, jak się na to zapatruje twój rozmówca. Zwróć uwagę na to, że w Księdze Wyjścia 20:7 nie pozwolono używać imienia Bożego w sposób niegodny, ale nie zakazano posługiwania się nim z szacunkiem. Następnie możesz przytoczyć takie wersety, jak Wyjścia 3:15 (lub Psalm 135:13); 1 Królów 8:41-43; Izajasza 12:4; Jeremiasza 10:25; Malachiasza 3:16.
Gdy rozmowa zejdzie na Mesjasza: 1) Mów najpierw o przyszłych błogosławieństwach pod jego panowaniem, a nie o jego tożsamości. 2) Następnie przytocz wersety, które wskazują na Mesjasza jako osobę (Rodz. 22:17, 18; Zach. 9:9, 10; Dan. 7:13, 14). 3) Może trzeba będzie poruszyć kwestię dwukrotnego przyjścia Mesjasza. (Przedstaw różnicę pomiędzy Daniela 7:13, 14 a 9:24-26). 4) Mów o Jezusie tylko w związku z wersetami, które podkreślają stopniowe urzeczywistnianie się zamierzenia Bożego. Zaznacz, że w czasie, kiedy nauczał Jezus, zbliżało się dopuszczone przez Boga zburzenie drugiej świątyni, która już nigdy nie miała być odbudowana. Jezus jednak wyraźnie zwracał uwagę na spełnianie się Prawa i Proroków, jak również na wskazaną tam wspaniałą przyszłość, której mieli dostąpić ludzie wierzący.
Czyżby dla dobra sprawy mieli wobec Żydów przemilczeć imię swego Boga?
