Rok 1918 – „Kampania milionów”
Słowo „kampania”, dotyczące „roku 1925” i „milionów, które nie umrą”, nie jest z naszej strony jakimś ironicznym zwrotem. Tego sformułowania używało też Towarzystwo Strażnica w swoich publikacjach. Oto przykład:
„»Kampania milionów«
Do pozyskiwania uczniów przyczyniła się w tamtych czasach także nowa forma pracy – »kampania milionów«. Polegała ona na rozpowszechnianiu 128-stronicowej książki Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą!, rozprowadzanej za 25 centów” (Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975 s. 54).
Chociaż pierwsze wzmianki o „roku 1925” pojawiły się w publikacjach Towarzystwa Strażnica w roku 1917, to jednak prawdziwa kampania nagłaśniająca omawianą datę rozpoczęła się w roku 1918.
Oto jak zatytułowane były wykłady publiczne związane z tą kampanią, którą omówimy poniżej (zwróćmy uwagę na zmiany w ich tytułach):
„Świat się skończył – miliony ludzi z obecnie żyjących mogą nigdy nie umrzeć” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 719);
„Świat się skończył – miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą” (jw. s. 719);
„Świat się kończy – miliony obecnie żyjących mogą nigdy nie umrzeć” (Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975 s. 54);
„Królestwo Szatana upada – miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą” (jw. s. 58);
Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą!;
Miliony obecnie żyjących nigdy nie umrą!;
„Wszystkie narody zdążają do Armagedonu, ale miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą” (Rocznik Świadków Jehowy 1994 s. 76).
Jedna z publikacji, początek „kampanii milionów” wspomniała następująco:
„1918. Dnia 24 lutego w Los Angeles w Kalifornii po raz pierwszy zostaje wygłoszone przemówienie »Świat się skończył – miliony ludzi z obecnie żyjących mogą nigdy nie umrzeć«; 31 marca w Bostonie w stanie Massachusetts wykład ten nosi tytuł: »Świat się skończył – miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą«” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 719);
„Kiedy upłynęły Czasy Pogan, Badacze uważali, że okres restytucji jest bardzo bliski i dlatego od roku 1918 do 1925 głosili: »Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą«. Wierzyli, iż wszyscy wówczas żyjący – a więc cała ludzkość – będą mieli sposobność dożyć restytucji i potem zostaną pouczeni o wymaganiach Jehowy warunkujących zaskarbienie sobie życia. Kto okaże się posłuszny, stopniowo osiągnie doskonałość. Buntownicy natomiast zostaną z czasem wytraceni na zawsze” (jw. s. 163);
„Rozgłaszano niezwykle pasjonujące orędzie: »Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą«. Tak właśnie brzmiał temat przemówienia brata Rutherforda, wygłaszanego w roku 1918. Tak była też zatytułowana 128-stronicowa książka, wydana w roku 1920. W latach 1920-1925 na całym świecie wykład o takim tytule wygłaszano na wielu zebraniach publicznych, organizowanych w przeszło 30 językach, wszędzie tam, gdzie można było znaleźć mówców. W przeciwieństwie do religii chrześcijaństwa, sugerujących, jakoby wszyscy dobrzy szli do nieba, przemówienie to podkreślało, iż w myśl Biblii ludzie posłuszni Bogu mogą się spodziewać życia wiecznego na rajskiej ziemi (Izaj. 45:18; Obj. 21:1-5). Wyrażano też przekonanie, że owa nadzieja ziści się w niedalekiej przyszłości. Anonsy zapowiadające ten wykład zamieszczano w prasie oraz na tablicach ogłoszeniowych. Temat był faktycznie intrygujący. Dnia 26 lutego 1922 roku w 121 miejscach na terenie samych Niemiec przemówienia tego wysłuchało ponad 70 000 ludzi. Nierzadko zbierało się tysiące osób naraz. Na przykład do Opera House w Kapsztadzie w Afryce Południowej przybyło 2000 słuchaczy. Z kolei aula uniwersytetu w stolicy Norwegii zapełniła się do ostatniego miejsca, a ponieważ na zewnątrz pozostało jeszcze sporo chętnych, więc półtorej godziny później przemówienie wygłoszono ponownie – i tym razem sala była wypełniona po brzegi. Richard Heide z Klagenfurtu w Austrii oznajmił ojcu: »Pójdę na ten wykład bez względu na to, co powiedzą inni. Chcę wiedzieć, czy jest to jedynie blef, czy kryje się w tym prawda«. Poruszony do głębi treścią przemówienia, wkrótce razem z siostrą i rodzicami zaczął przekazywać zdobytą wiedzę drugim. Ale orędzie biblijne miały usłyszeć nie tylko osoby przychodzące na wykłady publiczne. Należało z nim zapoznać jeszcze innych. Trzeba je było przedstawić szerokiemu ogółowi, a także przywódcom politycznym i religijnym” (jw. s. 425-426).
W cytowanej książce ukazano też kilka ogłoszeń, plakatów i ulotek reklamujących wykład o „milionach, które nie umrą” (ilustracje patrz jw. s. 163 i 426; patrz też Strażnica Nr 15, 2001 s. 25). Są one opublikowane w języku angielskim i niemieckim, ale znana jest też podobna ulotka-traktat (dwie strony) wydana po polsku:
„DROGA DO ŻYCIA
Miljony obecnie żyjących nie umrą
(...) Prosimy przyjść i usłyszeć na ten nader interesujący przedmiot Publiczny Wykład który wygłosi mówca ...
Wstęp wolny. Niema kolekty.
Międzynarodowe Stowarzyszenie Badaczy P. ś.
(...) Printed in Switzerland by the Watch Tower Bible & Tract Society. Berne” (brak daty wydania).
Oto kolejny fragment relacji o „kampanii milionów”, ale już z innej publikacji:
„Do pozyskiwania uczniów przyczyniła się w tamtych czasach także nowa forma pracy – »kampania milionów«. Polegała ona na rozpowszechnianiu 128-stronicowej książki Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą!, rozprowadzanej za 25 centów. Posługiwano się nią w związku z serią wykładów publicznych zapoczątkowaną 20 września 1920 roku, a związaną z przemówieniem wygłoszonym przez J. F. Rutherforda w Los Angeles 24 lutego 1918 roku i opublikowanym w nowej książce w roku 1920 (pierwotny tytuł tego wykładu brzmiał »Świat się kończy – miliony obecnie żyjących mogą nigdy nie umrzeć«). Lester L. Roper wspomina: »Potem nadeszła moja kolej na wygłoszenie wykładu publicznego pod tytułem Wznieście sztandar dla ludzi, dla milionów obecnie żyjących, które nigdy nie umrą! Przywykłem do występowania przed publicznością, ale tym razem było inaczej. Czułem się tak, jakby w każdej chwili miała się zapaść podłoga. Myślę, że mówienie ludziom: Miliony obecnie żyjących nigdy nie umrą, kiedy na świecie było bardzo mało osób w prawdzie, wymagało rzeczywiście ogromnej siły wewnętrznej!« Książkę Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą! przetłumaczono potem na wiele języków. Rozpowszechniano ją za drobną opłatą, inaczej niż podczas tak zwanej pracy pasterskiej, polegającej na wypożyczaniu książek. Osoby, w których książka Miliony wzbudziła zainteresowanie, mogły później otrzymać tomy Wykładów Pisma Świętego. »Kampania milionów« trwała dość długo i pozwoliła dać olbrzymie świadectwo. W celu zainteresowania ogółu publikowano ogłoszenia w prasie i używano wielkich plakatów z napisem »Miliony obecnie żyjących nigdy nie umrą!« Kampania ta przybrała ogromne rozmiary, a jej hasło pamiętano przez wiele lat. Rufus Chappell tak pisze o efektach »kampanii milionów«: »Rozpowszechnialiśmy książkę Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą! w okolicach miasta Zion [stan Illinois] i uzyskaliśmy znakomite wyniki. Przypominam sobie wielki neon nad budynkiem farbiarni i pralni chemicznej w Waukegan przy szosie na North Sheriad, jakieś 8 kilometrów od Zion. Neon głosił: Farbujemy dla milionów ludzi obecnie żyjących, którzy nigdy nie umrą. Był to wówczas bardzo popularny temat i zainteresował wiele osób, które dzięki tej publikacji poznały prawdę«.” (Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975 s. 54-55).
Zanim w roku 1919 zarejestrowano filię polską Towarzystwa Strażnica w Detroit, w której wtedy rozpoczęto wydawać czasopismo Strażnica, grupa tych polonijnych głosicieli wydawała od sierpnia 1918 roku czasopismo Brzask Tysiąclecia i Zwiastun obecności Chrystusa (miesięcznik), zawierające artykuły z angielskich Strażnic. Oto dwa fragmenty dotyczące „roku 1925” z tej publikacji:
„»Bo już dwa lata [zdaje się jakoby tu oznaczany był czas od wiosny roku 1918 do zimy r. 1919, lub wiosny r. 1920] głodu [szukania za prawdą] było na ziemi [w Chrześcijaństwie z imienia], a jeszcze pięć lat zostaje [do wiosny roku 1925, czyli czasu, w którym nastąpi zmartwychwstanie świętych Zakonu], których nie będą orać ani żąć« – żadna praca religijna dla świata nie będzie mogła być prowadzona – 1 Moj. 45:6” (Brzask Tysiąclecia i Zwiastun obecności Chrystusa Nr 2 [wrzesień], 1918 s. 27);
„(...) bo jeszcze pięć lat [od 1919 lub 1920 do 1924 lub 1925] głodu [słuchania słowa Bożego] będzie, abyś od niedostatku nie zginął (...) 1 Moj. 45:9-11” (jw. s. 27).
Fragmenty powyższe pochodzą z angielskiej Strażnicy z 1 sierpnia 1918 roku s. 6302 (reprint).
Oto kolejne fragmenty o „roku 1925” z angielskich publikacji:
The ancient worthies will receive the vitalizing, or making alive of their tentative justification, at the beginning of the earthly phase of the kingdom of heaven, we believe in 1925, having met all the conditions during their first earthly lives. – Hebrews 11 (The Watchtower 15.06 1918 s. 6279 [reprint]).
Tłumaczenie: „Starożytni godni dostąpią ożywienia, lub zostaną ożywieni dzięki swemu wstępnemu usprawiedliwieniu, na początku ziemskiej fazy królestwa niebios, jak wierzymy, w roku 1925, po spełnieniu wszystkich warunków podczas swego pierwszego ziemskiego życia. – Hebrajczyków 11”.
The ancient worthies will receive the vitalization of their tentative justification at the beginning of the earthly phase of the kingdom of heaven, in 1925 we believe; for during their first earthly lives they met all tile conditions required of them (The Watchtower 15.12 1918 s. 6372 [reprint]).
Tłumaczenie: „Starożytni godni dostąpią ożywienia dzięki swemu wstępnemu usprawiedliwieniu, na początku ziemskiej fazy królestwa niebios, jak wierzymy, w roku 1925; gdyż podczas swego pierwszego ziemskiego życia spełnili wszystkie postawione im warunki”.
Prócz wykładów i artykułów w czasopismach, ukazała się też w roku 1918 kolejna edycja angielska książki Dokonana Tajemnica, która, jak podawaliśmy w poprzednim rozdziale, uczyła też o „roku 1925”. W tym samym roku ukazał się też specjalny dodatek do angielskiej Strażnicy z 1 marca, który stanowił edycję powyższej książki w formie czasopisma (duży format).
Z powyższego materiału widzimy, że rozpoczęta w roku 1918 „kampania milionów” bardzo rozreklamowała „rok 1925”.
