Ch.T.Russell – „oświecony” duchowo przez Boga Pastor czy raczej nieformalny polityk i współpracownik międzynarodowego politycznego ruchu Syjonistycznego.
poniżej cytaty ze Strażnic starych - dla samodzielnego odszukania oraz obszerne cytaty z książki
ROBIN-DE-RUITER-ŚWIADKOWIE-JEHOWY-WOBEC-POLITYKI
Czas w jakim pojawił się na arenie międzynarodowej Ch.T.Russell był bardzo szczególny dla całego świata- pod wieloma względami tj. około 1880-1920.
(m.in.Deklaracja Balfoura (ang. The Balfour Declaration)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Deklaracja_BalfouraBardzo zbieżne to z pojawieniem się ruchu inicjowanego przez protoplastów Świadków Jehowy , odżywał, lub inaczej rodził się na arenie ogólnoświatowej i wychodził z podziemia ruch który do dziś ma wpływ na obecny świat i jego historię, gospodarkę, politykę i nie tylko .
Do rzeczy.
Benjamin Netanyahu, dawny izraelski ambasador w USA, izraelski polityk, Prezes Rady Ministrów w okresie od 1996 do 1999, oraz ponownie od 31 marca 2009. Członek Knesetu od 1988.
Benjamin Netanyahu powiedział: „David Horowitz wskazał w co wierzył
Charles Taze Russell i nad czym pracował. Od tego
czasu uznanie dla ważnej roli pastora Russella jako orędownika
syjonizmu nie daje się już więcej pominąć”.
„……..W historii Świadków Jehowy nie ma ani jednej spełnionej
przepowiedni głoszonej przez ich przywódców.
Natomiast zapowiedź założyciela Towarzystwa Strażnica,
Charlesa Taze Russella dotycząca powrotu Żydów
do ich starej ojczyzny i powstania państwa żydowskiego
urzeczywistniła się. Pewnie zabrzmi to nieprawdopodobnie:
pierwszym i największym, który utorował drogę
syjonizmowi w Stanach Zjednoczonych był nie kto
inny jak Charles Taze Russell….”Russell Zapewniał, że Bóg
zatroszczy się o to, aby wszyscy Żydzi powrócili do Palestyny
Potężne wrażenie wywarło twierdzenie Russella,
jakoby Bóg ustanowił zmarłego Theodora Herzla
inicjatorem syjonistycznej sprawy. Zapowiedział on, że
Żydom uda się zostać największym narodem na ziemi
- i to prawdopodobnie już w 1914 rokuROBIN-DE-RUITER-ŚWIADKOWIE-JEHOWY-WOBEC-POLIT………...
rozdz.6 – od str. 90-98
Str.91
„….
Żydowski pisarz David Horowitz twierdzi w swojej
książce Pastor Charles Taze Russell: An Early American
Christian Zionist (Pastor Charles Taze Russell: pierwszy
amerykański chrześcijański syjonista), że pastor we wszystkich
swoich pismach udowadniał, jakoby głównym
tematem Biblii był powrót synów Izraela do swego kraju.
Według Horowitza, Russell był jednym z pierwszych amerykańskich
chrześcijan, którzy ogłosili powrót Izraelitów
do Palestyny.
Jego zdaniem Russell był więc syjonistą
zanim to pojęcie jeszcze powstało. Następujące wypowiedzi
odwołują się do jego książki.
Benjamin Netanyahu, dawny izraelski ambasador
w USA, powiedział: „David Horowitz wskazał w co wierzył
Charles Taze Russell i nad czym pracował. Od tego
czasu uznanie dla ważnej roli pastora Russella jako orędownika
syjonizmu nie daje się już więcej pominąć”.
Str.92
Podobne wyjaśnienie dała także
ambasadorka Stanów
Zjednoczonych Jeane Kirkpatrick: „To jest fascynujące
doniesienie o zapomnianym człowieku i zaniedbany
rozdział w historii syjonizmu”.Przedstawiciel
Bnai Brith przy Narodach Zjednoczonych
- dr Harris Schoenberg uważał: „Niezwykłe
rozważania Charlesa Taze Russella nad judaizmem i syjonizmem
rzuciły nowe światło dla poparcia ruchu syjonistycznego
w Stanach Zjednoczonych”.
Już wiele lat wcześniej zanim Theodor Herzl przedstawił
w swojej książce Judenstaat
(państwo żydowskie* Manifest syjonistyczny, wydany w lutym 1896 r. najpierw w oryginale niemieckim, potem w tłumaczeniu angielskim.)polityczne i gospodarcze rozwiązania syjonizmu, Russell
ujawnił się jako wielki protektor syjonizmu i przyjaciel
Żydów.
Już w 1880 roku zaczął głosić, że Żydzi będą
powracać do Izraela. Rok później założył Ziońs Watchtower
Tract Society.Obok niezliczonych innych wypowiedzi opublikował
on 32 stronicowy artykuł pod tytułem Die Botschaft
Gottes zum Trost der Juden (Orędzie Boże na pociechę
Żydów).
Cały 8 rozdział książki z cyklu Millenium - Tagesanbruch,
Dein Kónigreich komme (Przyjdź Królestwo Twoje,
1891) poświęcony jest sprawie syjonizmu.
Ażeby wędrówkę do Palestyny uczynić atrakcyjną,
wydał hebrajską gazetę z tytułem w języku jidysz „Di
Shtimme”, która z pomocą syjonistów rozeszła się na cały
świat. Miliony jej egzemplarzy były rozdawane gratis.
Inne publikacje „Strażnicy” podawały najświeższe
informacje o syjonizmie. Russell nadal publikował wiele
artykułów dotyczących syjonizmu, poruszając bardzo
ważne tematy pod wspólnym tytułem Das auserwahlte
Volk Gottes (Wybrany lud Boży) w „Overland Monthly”,
gazecie mającej nakład 75 tys. egzemplarzy.
Str.93
W swoim przesłaniu wobec Żydów Russell głosił:
1. Żydzi zostaną panami świata.
2. Wszystkie narody będą musiały nawrócić się na
judaizm.
3. Bóg uwielbi świat przez naród żydowski.
4. Upomina on Żydów, by zwracali się do swoich
rabinów, aby uchronić się przed nauką chrześcijańską.
5. Nalega on na chrześcijan, aby już więcej nie nauczali
Żydów, ponieważ to nie jest wolą Boga.
6. Żydzi pod względem moralności i inteligencji
przewyższają chrześcijan58.
Czy Russell miał związki z syjonizmem? Czy otrzymywał
wsparcie od syjonistycznej finansjery? Mocny
dowód na to znajdujemy na pewnej konferencji, która
miała miejsce w Chicago w 1891 roku, w mieście, w którym
wówczas Towarzystwo Strażnica posiadało najwięcej
członków.
Podczas tej konferencji Russell i inni przywódcy religijni
opowiedzieli się za syjonizmem. Pastor Russell
dla dobra syjonistycznych planów podjął podróż informacyjną
i propagandową do Europy i Palestyny. Według
Towarzystwa Strażnica podróż Russella służyła temu,
by rozpoznać, co można tam zrobić dla rozpowszechnienia
„prawdy”59. Kiedy jednak weźmie się pod uwagę,
że Russell odwiedził dokładnie te kraje, które podczas
konferencji zostały wskazane za ważne dla syjonistów,
staje się jasne, że oficjalnie podane uzasadnienie tej
podróży mogło jedynie okryć mgłą jej prawdziwy cel.
A kiedy dowiemy się, że Russell w czasie swego pobytu
w Palestynie w 1891 roku wysłał szczegółowe sprawozdanie
do barona Rothschilda50 na temat sytuacji w kraju,
„Strażnica” z 1 grudnia 1891 (wersja angielska), s. 170n.Str.94,95
wówczas zrozumiemy, że tę podróż odbył na zlecenie
tajemnych władz. W czasie jej trwania Russell spotkał
się z wieloma znaczącymi żydowskimi i syjonistycznymi
przywódcami. Jednym z najważniejszych było spotkanie
z Asherem Ginzbergiem w Odessie. Ten prominentny
Żyd i syjonista, który był także zwany „królem
żydowskim”, pięć lat wcześniej założył stowarzyszenie
0 nazwie „Bnai Moische” (Synowie Mojżesza). Wiadomo
także, że później Ginzberg - razem z Rothschildami
- wymógł na lordzie Balfourze obietnicę utworzenia
w Palestynie ojczyzny dla Żydów61.
„Strażnica” z września 1891 roku (wersja angielska)
zamieściła list Russella, który napisał w Odessie. Podaje
w nim dokładną wiadomość o innym ważnym spotkaniu,
a mianowicie z Josephem Rabinowiczem, w rosyjskim
(obecnie mołdawskim) mieście Kiszyniów. Grupa
Russella została zakwaterowana w luksusowym domu
rodziny Rabinowiczów. Według Russella, Rabinowicz
1 członkowie jego rodziny byli wiernymi wyznawcami
Chrystusa, ale bali się mówić Żydom mieszkającym
w Kiszyniowie o przyjściu i ofierze Chrystusa. „Strażnica”
z 15 lipca 1991 roku (wydanie niemieckie) stwierdza,
że Russell poznał Rabinowicza w czasie swojej podróży
europejskiej. Opowiadał również, że Rabinowicz
wierzył w Chrystusa i usiłował w swoich stronach nauczać
rodziny żydowskie. Główny temat rozmów Russella
z Rabinowiczem stanowiła niewątpliwie sprawa
syjonistyczna.
Kim Rabinowicz był naprawdę? Po zamordowaniu
cara rosyjskiego Aleksandra II, Joseph Rabinowicz w 1882
roku przekształcił się w przywódcę syjonistycznego. Ten
pionier syjonizmu był znanym kupcem i adwokatem. Jego
61 „Librę Parole” z 10 marca 1921 r.
95
syjonistyczna działalność miała swą bazę w Kiszyniowie,
gdzie żyło ponad 50 tys. Żydów.
Russell odwiedził nie tylko najważniejsze ośrodki
rosyjskiego syjonizmu w Odessie i Kiszyniowie, lecz
także spotkał się z różnymi żydowskimi i syjonistycznymi
przywódcami w Palestynie. Nie ulega wątpliwości,
że Russell, aby zorganizować tę podróż, musiał mieć
międzynarodowe powiązania. Pierwsza podróż Russella
została z pewnością zaplanowana przez osoby, które
miały kontakty z syjonistami. Organizacja Russella była
dotąd dosyć mała i miała niewielkie znaczenie w Stanach
Zjednoczonych. Mogła podjąć kontakty tylko z Kanadą
i Anglią. Russell nie mógł więc sam cieszyć się tak
wielkimi koneksjami, kiedy wyruszył w swoją pierwszą
podróży do Europy i Palestyny.
Yona Malachy, jeden z pierwszych ministrów spraw
religijnych państwa Izrael, bardzo szczegółowo opisuje
historyczną rolę pastora Russella jako obrońcy syjonizmu.
Stwierdza on także, że Russell podczas swego
pobytu w Palestynie spotkał się z dr. Levy z „Executive
Zionist” oraz innymi przywódcami żydowskimi62. Ponadto
wiadomo, że Russell był przyjacielem znanego
rabina, wolnomularza i naczelnika Bnai Brith Stephena
Wise. „American Jewish Press” twierdzi, że Russell
utrzymywał przyjacielskie kontakty z przywódcami żydowskimi63.
Poza tym wielka liczba znamienitych Żydów
i przywódców syjonistycznych często odwiedzała
biura sekty w Brooklynie.
W 1910 roku pastor Russell ponownie odwiedził Palestynę
i Rosję. Tam nawoływał tysiące ortodoksyjnych
Żydów do osiedlania się w Palestynie.
62 Judisches Jahrbuch von Herzl, część 5, London 1963.
63 David Horowitz, Pastor Charles Taze Russell, An early American
Christian Zionist, New York 1990, s. 43.
96
9 października 1910 roku do znanego Hippodrome
Theater w Nowym Jorku przybyło ponad 4 tys. Żydów,
aby posłuchać Ch. T. Russella, który miał specjalny dwugodzinny
wykład. Według „Strażnicy” z 15 października
1910 roku (wydanie angielskie) prominentni mieszczanie
żydowscy postarali się o to, żeby spotkanie na Hipodromie
było jednym z największych, jakie widział Nowy
Jork. Byli obecni przedstawiciele prasy żydowskiej. Jednym
ze znaczących Żydów, który towarzyszył Russellowi
do Hippodrome Theater w jego luksusowym aucie był
Frank Goldstein - wolnomularz, członek, a później prezes
zakonu Bnai Brith. Pastor był przedstawiany przez
żydowską publiczność jako pisarz i uczony światowej
sławy w dziedzinie judaizmu i syjonizmu. Jak można
zobaczyć na zdjęciach, które zostały wówczas zrobione,
prezentowały one postać Russella, jego czarne ubranie,
oczy i brodę, stwarzające majestatyczny wygląd. Pastor
wkroczył na scenę bez zapowiedzi, podniósł rękę, a jego
podwójny kwartet z Brooklynu „Tabernakel” zaintonował
hymn Der Tag der Freude Zions (Dzień radości Syjonu).W czasie swojego przemówienia Russell cytował
biblijne proroctwa o syjonizmie i wyjaśniał, że dotyczą
one współcześnie żyjących Żydów.
Zapewniał, że Bóg
zatroszczy się o to, aby wszyscy Żydzi powrócili do Palestyny
Potężne wrażenie wywarło twierdzenie Russella,
jakoby Bóg ustanowił zmarłego Theodora Herzla
inicjatorem syjonistycznej sprawy. Zapowiedział on, że
Żydom uda się zostać największym narodem na ziemi
- i to prawdopodobnie już w 1914 roku64. Russell utrzymy
wał, że współczesny syjonizm został stworzony przez
64 Przypomnijmy, że data ta jest zgodna z tą, na ktorą światowi
spiskowcy zaplanowali przejęcie władzy, wykorzystując do tego celu
pierwszą wojnę światową.
97
Boga. Co się tyczy emigracji do Palestyny, sądził, że
jest tam dość ziemi, by wystarczyło dla wszystkich. Potem
wyjaśnił, iż dr Herzl życzył sobie, żeby prawdziwi
synowie Izraela wybrali się w drogę, aby powołać do
życia ojczyznę dla prześladowanych Żydów z Rosji
i Europy Wschodniej. Ci, którzy nie myślą o wędrówce
do Palestyny, powinni przynajmniej zobowiązać się
do wspierania chcących wyjechać i utwierdzić ich w tym
postanowieniu. Każdy winien czuć się powołany do
wzięcia udziału w składce finansowej, aby plany żydowskiego
zasiedlenia Palestyny mogły zostać urzeczywistnione.
Na końcu wykładu Russell dał znak i chór zaintonował
hymn Syjon, nasza nadzieja. Hebrajscy słuchacze
niewiele mogli zrozumieć z tego, co usłyszeli. Dla nich
była to niewiarogodna niespodzianka: usłyszeć chrześcijan
śpiewających żydowski hymn. Początkowo klaskali
i wydawali radosne okrzyki, a potem setki głosów
przyłączyły się do śpiewu
65.
Russell w swoim przemówieniu agitował na rzecz
żydowskiego funduszu narodowego, założonego przez
Rothschilda, aby kupić ziemię w Palestynie, a także na
rzecz żydowskiej federacji Caritas, zainicjowanej przez
Felixa Warburga. Instytucje te domagały się od Żydów
zamieszkałych w różnych częściach świata tradycyjnej
„dziesięciny” od ich dochodów, aby sfinansować sprawę
syjonistyczną.
W następnych dniach po spotkaniu na hipodromie
prasa relacjonowała, że pro-syjonistyczne przemówienie
Russella było przyjęte z wielką sympatią przez ludność
żydowskiego pochodzenia i zostało opublikowane
w hebrajskich gazetach w całej Ameryce i Europie.
65 David Horowitz, Charles Taze Russell, An early American
Christian Zionist, New York 1990, s. 69.
98
Warto jeszcze dodać, że zgromadzenie na hipodromie
zostało zorganizowane przez pewnych znaczących
Żydów z Jewish Mass Meeting Committee z Nowego
Jorku, w tym także przez dyrektora Assoziation Romanischer
Juden Leo Wolfsohna.
Zgromadzenie na hipodromie nie było jedynym, na
którym Russell przemawiał. Inne kongresy, które cieszyły
się tysiącami żydowskich uczestników, miały miejsce
we wszystkich wielkich miastach.
Jest doprawdy porażające, kiedy widzimy, że Russell
miał jedno radykalne orędzie dla swojej epoki: syjonizm.
Przywołane fakty dowodzą, że Russell był bardzo
dobrze poinformowany o tym, co ruch syjonistyczny
myślał i czego chciał. Jak się zdaje, kontaktował się on
nie tylko z syjonistycznymi przywódcami, lecz także
z ludźmi podziemia. Na początku 1897 roku mógł on na
przykład przygotowywać dokładne instrukcje o planowanym
kongresie syjonistycznym, który miał się odbyć
25 sierpnia w Miinchen. Wiedział on nie tylko, że na
całym świecie będą powoływane delegacje żydowskie,
lecz także, że znani Żydzi: dr Herzl, Jacob Haas, Max
Nordan i Sir Moses Montefiore wezmą w nim udział. Interesujące,
że znał on nie tylko starania barona Hirscha
podejmowane na rzecz syjonizmu, lecz jednocześnie
wyjaśniał, że Bóg wyniósł spośród Żydów (finansowo
i społecznie) Mosesa Montefiore i barona Rothschilda
dla sprawy syjonistycznej66.„Strażnica” (z lutego 1917 roku, wydanie niemieckie)
donosi, że w 1911 roku Russell należał do grupy siedmiu
ludzi, którzy odbyli podróż dookoła świata. Przy tej okazji
odwiedził on ponownie Żydów w Palestynie i wyjaśnił
im, że wkrótce zamieszkają tam na stałe.
66 „United Israel Bulletin” z listopada 1971 r.
99
