Rugowanie 'ostatka' pomazańców z jego przywilejów

[Roszada]

Rugowanie klasy niebiańskiej z jej przywilejów

Od roku 1992 nastąpiło powolne rugowane ostatka klasy niebiańskiej z jego pozycji. I nie chodzi już o to, że do poszczególnych przywilejów dopuszczano klasę ziemską, ale że pomazańców przeznaczonych do nieba zaczęto usuwać z różnego rodzaju działalności Świadków Jehowy. Nie nastąpiło to dlatego, że brakowało pomazańców, ale dlatego, iż taka była wola Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy.
Oto opadająca i zwiększająca się liczba pomazańców z ostatnich lat:

1990 r. – 8 869 osób (Strażnica Nr 1, 1991 s. 21);
1997 r. – 8 795 osób (Strażnica Nr 1, 1998 s. 21);
2002 r. – 8 760 osób (Strażnica Nr 1, 2003 s. 15);
2005 r. – 8 524 osoby (Strażnica Nr 3, 2006 s. 30).
2006 r. – 8 758 osób (Strażnica Nr 3, 2007 s. 30).
2009 r. – 10 857 osób (Rocznik Świadków Jehowy 2010 s. 31).
2012 r. – 12 604 osoby (Rocznik Świadków Jehowy 2013 s. 178).
2013 r. – 13.204 osoby (Rocznik Świadków Jehowy 2014 s. 176).
2014 r. – 14.121 osób (Rocznik Świadków Jehowy 2015 s. 176).

1992 – w roku 1992 stworzono i wprowadzono grupę doradców dla Ciała Kierowniczego. Nie byli to jednak ludzie wywodzący się z pomazańców, ale z „drugich owiec”! A przecież, jak wskazaliśmy, namaszczonych było nadal wielu i liczba ich z czasem zaczęła wzrastać.

„Podobnie w 1992 roku do pomocy »niewolnikowi wiernemu i roztropnemu« dbającemu o coraz rozleglejsze ziemskie dobra Króla skierowano niektórych z grona »drugich owiec« i powierzono im dodatkowe obowiązki. Wspierają oni poszczególne komitety Ciała Kierowniczego” (Strażnica Nr 4, 2006 s. 28).

Nazwiska tych osób po raz pierwszy od roku 1992 ujawniono dopiero w roku 2015 (Strażnica 15.10 2015 s. 3).

Ciśnie się tu pytanie: dlaczego doradcami dla Ciała Kierowniczego nie mogą być inni pomazańcy?

cdn.

[KaiserSoze]

dobre pytanie!

[Roszada]

Kolejny etap rugowania ostatka pomazańców:

2000 – w październiku 2000 roku członkowie Ciała Kierowniczego należący do klasy niebiańskiej zrezygnowali z zasiadania w zarządzie Towarzystwa Strażnica i przekazali je klasie ziemskiej Świadków Jehowy. Sami zostali jakby wyższą instancją zarządzającą oraz nadającą kierunek organizacji i doktrynie. Ciało Kierownicze nie przekazało zarządzania korporacjami innym pomazańcom, ale „drugim owcom”:

„Dnia 7 października 2000 roku na zakończenie dorocznego walnego zgromadzenia Pensylwańskiego Towarzystwa Biblijnego i Traktatowego – Strażnica przewodniczący tego spotkania, John E. Barr z Ciała Kierowniczego, podał specjalne ogłoszenie. (...) Brat Barr oznajmił obecnym, że niedawno pewni członkowie Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy dobrowolnie zrezygnowali z funkcji członków zarządu i prezydiów wszystkich korporacji, którymi posługuje się »niewolnik wierny i roztropny« w USA. Na ich miejsce wybrano godnych zaufania braci z klasy drugich owiec” (Strażnica Nr 2, 2001 s. 31).

„Dziś jednak zachodzi pytanie, czy istnieje jakiś biblijny powód, dla którego zarząd Pensylwańskiego Towarzystwa Biblijnego i Traktatowego – Strażnica musiałby się składać z członków Ciała Kierowniczego? Otóż nie ma takiego powodu” (jw. s. 29).

„Nie ma też żadnego biblijnego powodu, by obstawać przy tym, iż każdy członek zarządu korporacji prawnych używanych przez Świadków Jehowy musi być namaszczonym chrześcijaninem” (jw. s. 31).

Owszem, nie muszą członkowie Ciała Kierowniczego zasiadać w zarządach korporacji, ale mogą to robić inni pomazańcy.
Cisną się tu pytania:

Czy „nie ma też żadnego biblijnego” powodu by zarządzającymi korporacjami byli inni pomazańcy?
Jaki jest biblijny powód by zamiast Ciała Kierowniczego zarządzali korporacjami ludzie z klasy ziemskiej a nie rosnący ostatek pomazańców?

[Roszada]

Kolejne rugowanie ostatka:

2013 – w lipcu 2013 roku Ciało Kierownicze podało, że „niewolnikiem wiernym i roztropnym” jest tylko ono samo, a nie cały ostatek pomazańców, jak uczono od roku 1927. Odebrano więc ostatkowi jego przywilej, a wspomniane Ciało Kierownicze stało się jakby wyższą klasą niebiańską:

„Czy wszyscy pomazańcy żyjący na ziemi tworzą wiernego niewolnika? Nie. Przecież nie wszyscy spośród nich odgrywają jakąś rolę w dostarczaniu pokarmu duchowego współwyznawcom na całym świecie. (…) Kto w takim razie jest niewolnikiem wiernym i roztropnym? Zgodnie z ustanowionym przez Jezusa wzorcem karmienia wielu rękami niewielu chodzi o niewielką grupę namaszczonych braci, którzy są bezpośrednio zaangażowani w przygotowywanie i udostępnianie pokarmu duchowego podczas obecności Chrystusa. Przez cały okres dni ostatnich pomazańcy tworzący wiernego niewolnika razem usługiwali i usługują w Biurze Głównym. Od kilkudziesięciu lat owego niewolnika stanowi Ciało Kierownicze Świadków Jehowy. Zauważmy jednak, ze chociaż »niewolnik« składa się z grona osób, to Jezus w swoim przykładzie mówią nim w liczbie pojedynczej. Dlatego Ciało Kierownicze podejmuje decyzje kolektywnie” (Strażnica 15.07 2013 s. 22).

Wcześnie uczono, jak wspomnieliśmy, że wszyscy pomazańcy są owym „niewolnikiem”:

„Uznajemy, że wszyscy pomazańcy żyjący w danym okresie na ziemi stanowią klasę »niewolnika wiernego i roztropnego«, który zgodnie ze słowami Jezusa miał dostarczać jego domownikom »pokarm we właściwym czasie« (Mateusza 24:45)” (Strażnica Nr 21, 2007 s. 30).

Ciało Kierownicze podając o pomazańcach, że „nie wszyscy spośród nich odgrywają jakąś rolę w dostarczaniu pokarmu duchowego” zauważyło to dopiero po ponad 85 latach? Nikt wcześniej o tym nie wiedział?
Dlaczego samo za cały ostatek zadecydowało, że on nie jest „niewolnikiem wiernym i roztropnym”?
Czemu tego nie przegłosował cały ostatek pomazańców, lub sam on nie zrzekł się tego przywileju, tylko został przymuszony do przyjęcia tego do wiadomości?

[Roszada]

Inne rugowanie ostatka:

2013 – w lipcu 2013 roku Ciało Kierownicze ogłosiło, że ewangeliczną „czeladzią” nie są sami pomazańcy z „ostatka”, ale i wszystkie drugie owce. Tym samym funkcja czeladzi przestała być przywilejem, skoro każdy, nawet nowo ochrzczony głosiciel, jest do niej zaliczany:

„W przeszłości nasze publikacje podawały następujące wyjaśnienie: Jezus ustanowił wiernego niewolnika nad członkami czeladzi w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. Niewolnik – począwszy od tamtego dnia – wyobraża wszystkich pomazańców żyjących na ziemi w dowolnym okresie rozpatrywanych jako grupa. Czeladzią są ci sami pomazańcy rozpatrywani jako jednostki” (Strażnica 15.07 2013 s. 20).

„»Członkowie czeladzi«: Wszyscy, którzy są karmieni – zarówno pomazańcy, jak i drugie owce” (Strażnica 15.07 2013. s. 22).

Co takiego się stało, że Ciało Kierownicze zmieniło tę naukę?
Czy tylko chęć dowartościowania „drugich owiec” było powodem tej korekty?
Czy zrównanie „drugich owiec” z „ostatkiem” pomazańców nie jest dla pomazańców degradacją ich dotychczasowego przywileju?

[Roszada]

Zamachu na przywileje ostatka ciąg dalszy:

2013 – w lipcu 2013 roku Ciało Kierownicze podwójnie obniżyło rangę dawnych pomazańców sprzed roku 1919. Po pierwsze, ogłosiło, że nie byli oni „niewolnikiem wiernym i roztropnym”. Po drugie, że nie byli oni „narzędziem” Boga:

„Kontekst przykładu o niewolniku wiernym i roztropnym pokazuje, że zaczął się on spełniać nie w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku, lecz w obecnym czasie końca” (Strażnica 15.07 2013 s. 21).

„W roku 1919, gdy nastąpiło duchowe odrodzenie, Jezus wybrał spośród nich wykwalifikowanych namaszczonych braci, żeby działali jako niewolnik wierny i roztropny, i ustanowił ich nad swoją czeladzią” (jw. s. 23).

„Rodzi to intrygujące pytanie: Czy przed rokiem 1914 Badacze Pisma Świętego byli ustanowionym narzędziem, poprzez które Chrystus miał karmić swoje owce? Odpowiedź brzmi: Nie.” (Strażnica 15.07 2013 s. 18-19).

Wcześniej zaś nauczano zupełnie odwrotnie:

„Biorąc pod uwagę owoce, jakie przyniosły starania brata Russella i jego współtowarzyszy, nie ulega najmniejszej wątpliwości, że kierował nimi święty duch Jehowy. Dali dowody przynależności do niewolnika wiernego i roztropnego” (Strażnica Nr 10, 1995 s. 17).

„W przeciwieństwie do wielu współczesnych sobie osób o zapędach reformatorskich Russell nie głosił nowego sposobu przystępowania do Boga (...) Jako posłuszne narzędzie w rękach Bożych odrzucał wszelką pokusę, by jego »własna świeca« przesłoniła światło od Boga” (Przebudźcie się! Nr 3, 1990 s. 20).

Jeśli Ciału Kierowniczemu nie chodzi o odbieranie przywilejów i zasług dawnym pomazańcom, to dlaczego nawet po ich śmierci neguje ich pracę?
Czy odebranie zasług zmarłym pomazańcom miało iść w parze z negowaniem przywilejów dzisiejszego ostatka?

[Roszada]

Kolejne rugowanie ostatka:

2013 – w lipcu 2013 roku Ciało Kierownicze podało, że „mieniem”, którym dotychczas rozporządzał „ostatek”, będzie rządził tylko „niewolnik wierny i roztropny” (czyli Ciało Kierownicze) i to w przyszłości „w trakcie wielkiego ucisku”:

„Do tej pory rozumieliśmy, że ‘przybycie’, o którym mówi werset 46, dotyczy przyjścia Jezusa w celu skontrolowania duchowego stanu pomazańców w roku 1918, i że ustanowienie niewolnika nad całym mieniem Pana dokonało się w roku 1919 (Malach. 3:1). Niemniej głębsza analiza wskazuje, że powinniśmy zrewidować swoje zrozumienie dotyczące czasu spełniania się pewnych elementów proroctwa Jezusa” (Strażnica 15.07 2013 s. 8).

„Jezus nie przybył ustanowić wiernego niewolnika nad całym swoim mieniem w roku 1919, ale że zrobi to w trakcie wielkiego ucisku” (jw. s. 8).

Wcześniej uczono, że „ostatek” zarządzał owym „mieniem”, ale było ono innego rodzaju:

„Ostatek ten jako grupa został ustanowiony nad całym ziemskim mieniem Chrystusa. Tym mieniem, powierzonym pieczy wiernego szafarza, są ziemskie sprawy Królestwa jego Pana – chodzi między innymi o człowieczych poddanych tego Królestwa oraz obiekty i urządzenia wykorzystywane w głoszeniu dobrej nowiny” (Strażnica 15.06 2009 s. 22).

Czy Ciało Kierownicze odbierając to „mienie” „ostatkowi” odebrało równocześnie też udziały w korporacjach Towarzystwa Strażnica?
Jeśli „ostatkowi” nie podlegają już „obiekty i urządzenia”, to czy pomazańcy mogą być nadal udziałowcami w tych korporacjach?

[Roszada]

No i na dziś, na rok 2015, to ostanie już rugowanie ostatka:

2015/2016 – nową naukę o „mężu z kałamarzem” (Ez 9) Ciało Kierownicze ogłosiło na spotkaniu statutowym Towarzystwa Strażnica w październiku 2015 roku, ale wprowadzono ją oficjalnie do publikacji dopiero w roku 2016.
Nowe zrozumienie mówi o tym, że to nie „ostatek” pomazańców kreśli „znak” na czołach ludzi, ale że to ma czynić Jezus oraz aniołowie i na dodatek w przyszłości (przed „wielkim uciskiem”), a nie od wielu już lat, jak nauczano dotychczas. Czyli kolejny przywilej został odebrany „ostatkowi”:

„TU WPISZEMY CYTAT Z NOWYM ŚWIATŁEM” (Strażnica ... 2016).

Wcześniej Ciało Kierownicze nauczało zupełnie inaczej:

„Według naszego zrozumienia ów mąż »odziany w lnianą szatę« wyobraża ostatek chrześcijan namaszczonych duchem Bożym. Głosząc i czyniąc uczniów, kreślą oni symboliczny znak na czołach ludzi, którzy dzięki temu przyłączają się do »drugich owiec« Chrystusa (Jana 10:16). Czym jest ten znak? Chodzi o wyraźny dowód, niejako widoczny na ich odkrytych czołach, że są oddanymi Bogu, ochrzczonymi uczniami Jezusa Chrystusa i że przyoblekli się w nową, chrześcijańską osobowość (Efez. 4:20-24)” (Strażnica 15.07 2008 s. 5-6).

Dlaczego Ciało Kierownicze pozbawiło „ostatek” funkcji znakowania „drugich owiec”?
Czyżby one już nie potrzebowały teraz tego „znaku” od „ostatka”, a dopiero przed „wielkim uciskiem” i to od samego niewidzialnego dla „wielkie rzeszy” Jezusa?

[Roszada]

Wyrazem protestu „ostatka” przeciw działaniom Ciała Kierowniczego jest założenie strony internetowej przez pomazańców:

http://anointedjw.org/

http://anointedjw.org/PO_-_Site_Home.html

[janeczek]

Roszado naprawdę znalazłeś perełkę w krentactwa niewolnika,próbują żabe na wolnym ogniu gotować żeby nie zauważyła że gorąco boli krentaczy że pomazaniców przybywa i nie są już wyjątkowi,gdyby tak jak ty w jednym miejscu napisali to każdy by zauważył że tak się przyzwyczaili do tego że plotą bzdury a drugie dupki podziwiają panów że wzrost pomazaniców ich przeraża.

[Roszada]

Dziś wstawiono mój artykuł, którego skrót wstawiam poniżej:

http://bednarski.apologetyka.info/swiadkowie-jehowy/zamach-ciaa-kierowniczego-na-ostatek-klasy-niebianskiej-swiadkow-jehowy,908.htm

Zamach Ciała Kierowniczego na ostatek klasy niebiańskiej przebiegał etapami.

Wpierw od lat 30. XX dodawano coraz to nowe przywileje klasie ziemskiej, zrównując ją w działaniach i ważności z klasą niebiańską.
Później etapami odbierano przywileje ostatkowi.
Oto one w skrócie:

1992 – w roku 1992 Ciało Kierownicze dowartościowało pewną grupę szczególnych urzędników wywodzących się z „wielkiej rzeszy” tworząc dla nich osobną klasę, a raczej podklasę ziemską.

   1992 – w tym samym roku 1992 stworzono i wprowadzono grupę doradców dla Ciała Kierowniczego. Nie byli to jednak ludzie wywodzący się z „ostatka” pomazańców, ale z „drugich owiec”! A przecież, jak wskazaliśmy, namaszczonych było nadal wielu i liczba ich z czasem zaczęła wzrastać.

2000 – w październiku 2000 roku członkowie Ciała Kierowniczego należący do klasy niebiańskiej zrezygnowali z zasiadania w zarządzie Towarzystwa Strażnica i przekazali ten przywilej klasie ziemskiej Świadków Jehowy. Sami zostali jakby wyższą instancją zarządzającą oraz nadającą kierunek organizacji i doktrynie. Ciało Kierownicze nie przekazało zarządzania korporacjami innym pomazańcom (!), ale „drugim owcom”.

   2013 – w lipcu 2013 roku Ciało Kierownicze podało, że „niewolnikiem wiernym i roztropnym” jest tylko ono samo, a nie cały „ostatek” pomazańców, jak uczono od roku 1927. Odebrano więc ostatkowi jego przywilej, a wspomniane Ciało Kierownicze stało się jakby wyższą klasą niebiańską.

   2013 – w lipcu 2013 roku Ciało Kierownicze podało, że „mieniem”, którym dotychczas rozporządzał „ostatek”, będzie rządził tylko „niewolnik wierny i roztropny” (czyli Ciało Kierownicze) i to w przyszłości „w trakcie wielkiego ucisku”, a nie od roku 1919.

   2013 – w lipcu 2013 roku Ciało Kierownicze ogłosiło, że ewangeliczną „czeladzią” nie są sami pomazańcy z „ostatka”, ale i wszystkie drugie owce. Tym samym funkcja czeladzi przestała być przywilejem, skoro każdy, nawet nowo ochrzczony głosiciel, jest do niej zaliczany.

   2013 – w lipcu 2013 roku Ciało Kierownicze podwójnie obniżyło rangę dawnych pomazańców sprzed roku 1919. Po pierwsze, ogłosiło, że nie byli oni „niewolnikiem wiernym i roztropnym”. Po drugie, że nie byli oni „narzędziem” Boga.

   2015/2016 – nową naukę o „mężu z kałamarzem” (Ez 9) Ciało Kierownicze ogłosiło na spotkaniu statutowym Towarzystwa Strażnica w październiku 2015 roku, ale wprowadzono ją oficjalnie do publikacji dopiero w roku 2016.
   Nowe zrozumienie mówi o tym, że to nie „ostatek” pomazańców kreśli „znak” na czołach ludzi, ale że to ma czynić Jezus oraz aniołowie i na dodatek w przyszłości (podczas „wielkiego ucisku”), a nie od wielu już lat, jak nauczano dotychczas. Czyli kolejny przywilej został odebrany „ostatkowi”:

   Widzimy z powyższego, że Ciało Kierownicze Świadków Jehowy dokonało pewnego ‘zamachu’ na przywileje „ostatka” swoich pomazańców. To rugowanie ich było rozłożone w czasie. Równocześnie podczas wielu lat dodawano przywilejów „drugim owcom” z klasy ziemskiej. Czy żeby poróżnić te grupy?
   Czy z czasem nastąpią kolejne zmiany w tych kwestiach? Zobaczymy.
Jednak znając możliwości Ciała Kierowniczego i jego tendencje do zmieniania nauk możemy liczyć na kolejne korekty doktryny tej organizacji.

[Tadeusz]

Nikt nie lubi się dzielić władzą 
Więc nie dziwota, że z biegiem lat CK zaczyna wprowadzać rządy coraz bardziej autorytarne.
Tym jednak co ich różni od struktur innych religii jest to, że manipulują tekstami Biblii aby "uzasadnić" swoje wywody
Nie prościej byłoby rozdzielić "klasę duchową" czyli CK od władztwa organizacyjnego (betel, nadzorcy obwodów, itp.)?

[TomBombadil]

Roszado,super,że te ostatkowe zmiany tak ładnie zebrałeś . W 2013 ruszyło mnie to nowe światło, obudziło.Ostatecznie poczułam,że to prawdziwy kanał. A jaki zawód czułam,że mnie oszukiwali,że są braćmi Króla. Latałam ze strażnicami i pokazywałam te zmiany. Niektórzy znajomi z przerażeniem odsunęli się jak od zarazy. Bo się boją spojrzeć i zobaczyć,że wcale nie są tacy bezpieczni. Ale jak nie traktuje się CK z uwielbieniem, to widać z daleka.
Jeśli pozwolisz,będę korzystać z twojej kompilacji.

[Roszada]

Jeśli pozwolisz,będę korzystać z twojej kompilacji.

Cieszę się, że się komuś przyda.
Po to wstawiam, by korzystać.
Nie ja dotrę z tym, to inni dotrą.