Ang. skorowidz ŚJ podaje:
1919,
outpouring of holy spirit upon remnant: w76 663
remnant of spiritual Israel liberated from Babylon the Great
*** w77/4 s. 8 ak. 7 Działanie ducha wylanego z wysokości ***
To samo powiedziano też w naszym XX stuleciu. O kim? Nie o rodowitych Żydach, którzy osiedlili się w Palestynie po pierwszej wojnie światowej i potem walczyli orężem literalnym o utworzenie Republiki Izrael, do czego doszło w roku 1948. Proroczymi słowami Psalmu 126:2 mówiono o ofiarach nienawiści i prześladowań ze strony wszystkich narodów, o Badaczach Pisma Świętego, którzy wyszli z niewoli Babilonu Wielkiego w powojennym roku 1919. Na tak wyzwolonych chrześcijan, duchowych Izraelitów, został wylany duch z wysokości. Przypomniało im to wylanie ducha z dnia Pięćdziesiątnicy roku 33 n.e., chociaż nie towarzyszyły temu widzialne „języki jakby z ognia”, które się wówczas ukazały nad głowami uczniów i uzdolniły ich cudem do mówienia różnymi, nie wyuczonymi obcymi językami.