1920 - Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą! i Grecja

[Roszada]

Rutherford wydaje w roku 1920 swą najgłośniejszą publikację (wykłady na ten temat wygłaszał już od roku 1918):

Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą!

Niektórzy mówią, że to kłamstwo tysiąclecia, największe od kłamstwa szatana w raju: "na pewno nie umrzecie". Inni go bronią, że z nadgorliwości tak obiecywał, czy dla propagandy.

Oto najistotniejsze fragmenty o „roku 1925” i „milionach, które nie umrą”:

„Proste obliczenie tych lat miłościwych wykazuje nam następujący fakt: Siedemdziesiąt lat miłościwych po pięćdziesiąt lat każde uczyni 3500 lat. Ten okres czasu zacząwszy się od 1575 roku przed Rokiem Pańskim 1-ym z konieczności przywiodły nas do jesieni 1925-go roku, o którym to czasie symbol się kończy a jego wielki antysymbol się zaczyna. Czegóż tedy mamy się spodziewać? W symbolu musiało być kompletne przywrócenie, a zatem wielki antysymbol musi zaznaczyć się początkiem przywrócenia wszechrzeczy. Główną rzeczą, mającą być przywróconą, jest życie ludzkie; a ponieważ Pismo Święte stanowczo powiada, że nastąpi zmartwychwstanie Abrahama, Izaaka, Jakóba i innych mężów starego Zakonu i że oni otrzymają pierwsi łaskę, przeto możemy spodziewać się w roku 1925-ym powrotu tych wiernych mężów Izraela ze stanu śmierci, gdy zostaną wskrzeszeni do życia i przywróceni do doskonałego stanu ludzkiego, oraz uczynieni widzialnymi, legalnymi przedstawicielami nowego porządku rzeczy na świecie” (jw. s. 59-60 [wydanie polonijne, s. 77]);

„Jak dotąd wskazaliśmy, cykl wielkiego lata miłościwego powinien się zacząć w 1925-ym roku. O tym czasie ziemska postać tego królestwa zostanie rozpoznana” (jw. s. 60 [wydanie polonijne, s. 78]);

„Możemy przeto z ufnością oczekiwać, że rok 1925-y zaznaczy się powrotem Abrahama, Izaaka, Jakóba i wiernych proroków Starego Zakonu, a mianowicie tych których Apostoł wymienia w jedenastym rozdziale listu do Żydów – do stanu ludzkiej doskonałości” (jw. s. 60-61 [wydanie polonijne, s. 79]);

„STANOWCZA OBIETNICA
(...) Opierając się wtedy na argumentach powyżej wyłuszczonych, że stary porządek rzeczy, stary świat, skończył się, a zatem przemija, i że nowy ład nastaje, oraz że rok 1925-ty zaznacza się zmartwychwstaniem wiernych i zasłużonych mężów starożytności i początkiem odbudowy, słusznem będzie mniemać, że miliony ludzi z żyjących teraz na świecie będą jeszcze znajdować się na świecie w roku 1925-tym. A wtenczas, opierając się na obietnicach wymienionych w Słowie Bożym, musimy przejść do stanowczego i niezaprzeczonego wniosku, że miliony z żyjących teraz na świecie ludzi nigdy nie umrą” (jw. s. 65 [wydanie polonijne, s. 84-85]);

„Pełne 1924 lata okresu ery Chrystusowej skończą się 31 Grudnia R. P. 1924, a dodając jeszcze 3/4 roku, otrzymamy październik 1, 1925 R. P., o którym to czasie należy się spodziewać, że Abraham obejmie w posiadanie swoje dziedzictwo” (jw. s. 72 [wydanie polonijne, s. 95]);

„(...) około 1 kwietnia 1925 roku, około którego czasu spodziewać się należy zmartwychwstania zasłużonych Proroków i początku błogosławieństwa wszystkich narodów ziemi, żyjących jak i umarłych. Ostatni rok tych 3500 lat będzie sam rokiem jubileuszowym, świadczącym o antysymbolu, wielkim Jubileuszu Restytucji” (jw. s. 76 [wydanie polonijne zamiast o zasłużonych Prorokach wspomina o zasłużonych ludziach starożytności: „(…) około l-go kwietnia 1925-go roku, około którego czasu spodziewać się należy zmartwychwstania zasłużonych ludzi starożytności i początku błogosławieństwa wszystkich narodów ziemi, żyjących jak i umarłych” – s. 99]);

„2 KSIĘGA KRONIK 36:21. To się odnosi do siedemdziesięciu jubileuszów, poczynających się na wiosnę 1575-go roku przed Chrystusem, a kończących się na wiosnę 1925-go roku. Gdy jubileuszowe lata zostaną skończone, nadejdzie czas błogosławieństwa dla wszystkich” (jw. s. 78 [wydanie polonijne, s. 102]);

„KSIĘGA JEREMIASZOWA (...) 25:11, 12. Napomknienie o siedemdziesięciu jubileuszach, jakie muszą przejść ponad Izraelem, zanim naprawdę wejdzie do ziemi obiecanej. Te 3,500 lat zaczęło się z wejściem do ziemi Chananejskiej na wiosnę 1575-go roku przed Chrystusem, a skończy się na wiosnę R. P. 1925-go. To znaczy, że ostatni rok będzie rokiem jubileuszowym, a ostatni rok tych 3,500 lat będzie świadkiem antysymbolu, wielkiego jubileuszu restytucji” (jw. s. 85-86 [wydanie polonijne, s. 113-114]).

[Roszada]

Podczas podróży do Grecji Rutherford stwierdza, że „Sokrates i inni filozofowie i mędrcy ukażą się niedługo w Atenach” (Strażnica 15.12 1920 s. 373).

[Roszada]

Książeczka opublikowana w Archiwum M:

http://wtsarchive.com/pub/millions-p_miliony-ludzi-z-obecnie-zyjacych-nigdy-nie-umra

Jednak strony powyższych cytatów nie odpowiadają tym w książeczce, gdyż są dwie edycje, krajowa i polonijna. W PDF jest polonijna, a cytaty z wersji krajowej (w nawiasie podane też strony polonijne).

Najistotniejsze fotokopie z edycji krajowej w mojej książce tu:

http://piotrandryszczak.pl/rok-1925-i-miliony-z-obecnie-zyjacych-nie-umra-35.html

[Roszada]

Ciekawostką jest też usunięcie w krajowej wersji Milionów... pewnych słów o roku 1921, które wcześniej były w wersji polonijnej i angielskiej.
Książeczka ta bowiem nie tylko o roku 1925 uczyła, ale też mniej stanowczo o roku 1921.

Oto interesujący nas fragment:

It may be that these worldly systems will go down lo the fall of 1921. (Millions Now Living Will Never Die! 1920 s. 111).

Podobnie to zdanie oddała wersja polonijna, wydana w filii polskiej Towarzystwa Strażnica w Detroit:

„Możliwem jest, że te światowe systemy przepadną jesienią 1921-go roku” (Miljony ludzi z obecnie żyjących nie umrą! 1920 s. 100).

Interesujące jest to, że zdania tego brak w edycji krajowej, która ukazała się nieznacznie później (patrz jw. s. 76 [wyd. Warszawa]). Prawdopodobnie więc usunięto tę zapowiedź, gdy widać było, iż może się ona stać fałszywym proroctwem.

[Roszada]

Ponieważ jednak nakład omawianej książki nie został przed rokiem 1925 wyczerpany, to w pozostałych angielskich egzemplarzach na liczbę „1925” następlowano słówko „soon” („wkrótce”).
W ten sposób „uaktualniono” jej treść. Czyżby więc pieniądze uzyskane za pozostałe egzemplarze książki były ważniejsze niż kompromitująca nauka zawarta w niej?

Gdy po latach wymarli prawie wszyscy, którzy rozgłaszali skompromitowane hasło „Miliony ludzi obecnie żyjących nigdy nie umrą!” i kolportowali książkę o tym tytule, Towarzystwo Strażnica ponownie sięgnęło po ten wypróbowany do zdobywania wyznawców slogan-obiecankę.

Najpierw Strażnica Rok CV [1984] Nr 4 s. 14 w tytule artykułu podała:

„Miliony obecnie żyjących na ziemi nigdy nie powymierają”.

Następnie na okładce Przebudźcie się! Nr 10, 1989 s. 32 dużymi literami napisano:

„Miliony obecnie żyjących nigdy nie umrą”.

Zaś poniżej tego hasła, dla uzasadnienia, podano:

„Twierdzenie to bynajmniej nie jest absurdalne. Istnieją uzasadnione powody, żeby w nie uwierzyć”.

Jaka jest różnica między hasłem dawnym, a głoszonym przez Świadków Jehowy ostatnio?
Otóż o ile dawne obiecywało koniec śmierci od 1925 r., o tyle te nowsze zapewniało, że ta skończy się dla tych co przeżyją Armagedon, który miał nastąpić zanim wymrze pokolenie ludzi pamiętających rok 1914. Ale tę naukę Towarzystwo Strażnica wycofało w listopadzie 1995 r. (patrz Strażnica Nr 21, 1995 s. 10-21). Wydaje się więc, że bezpowrotnie upadło i odeszło do lamusa historii hasło „Miliony ludzi obecnie żyjących nigdy nie umrą!”. Czas jednak pokaże, czy Świadkowie Jehowy jeszcze po nie kiedyś sięgną.

I jeszcze koniec ciekawostka.
Otóż polska edycja omawianej książki ma na okładce tytuł:

„Miljony ludzi z obecnie żyjących nie umrą!”

Zaś angielska wersja ma trochę dosadniejszy tytuł:

„Miliony ludzi obecnie żyjących nigdy nie umrą!” (Millions Now Living Will Never Die!) patrz „Świadkowie Jehowy – głosiciele...” (s. 163).

Czy ta różnica w tytule wynikła z przeoczenia?
Czy może jakieś względy teologiczne zadecydowały o zmianie tytułu?
Czy może mierny tłumacz książki zagubił tak ważny akcent obietnicy Rutherforda?
Na te pytania jednak tylko Towarzystwo Strażnica mogłoby dać trafną odpowiedź, czego jednak nie uczyniło.

[Roszada]

Towarzystwo Strażnica ma bogate doświadczenia związane z książką pt. Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą! Oto jedno z nich:

„Brat Erich Eickelberg z Ramscheid miał w Solingen interesujące doświadczenie rozpowszechniania broszury »Miliony (...)«. Zwrócił się do pewnego mężczyzny ze słowami: »Przynoszę panu dobrą nowinę o tym, że miliony obecnie żyjących nigdy nie umrą, ale będą żyć zawsze w pokoju i szczęściu na ziemi. Dowody na to znajdzie pan w tej broszurze, która kosztuje tylko 10 fenigów«. Mężczyzna odmówił, ale towarzyszący mu chłopczyk powiedział: »Tatusiu, czemu nie chcesz kupić, przecież trumna kosztuje więcej«.” (Działalność Świadków Jehowy w Niemczech w czasach nowożytnych. Według Rocznika świadków Jehowy na rok 1974 1975 s. 12).

Dziś, gdy wiemy, czego wspomniana publikacja nauczała, możemy stwierdzić, że słusznie ów człowiek nie wziął proponowanej broszury. Choć trumna rzeczywiście była droższa, to jednak stała się mu bardziej przydatna, bo zapewne on już zmarł. Publikacja Towarzystwa Strażnica do niczego nie przydałaby się temu mężczyźnie, bo po roku 1925 ludzie nadal umierali i to w milionach. Wystarczy wspomnieć wojnę, która wybuchła w 14 lat po „roku 1925”.

[od-nowa]

Jak widać TS oszukiwało ówcześnie żyjących ludzi, dając fałszywą nadzieję na to, że miliony "tych" ówcześnie żyjących nigdy nie umrze, obecnie żyjących TS również oszukuje.

[od-nowa]

Podczas podróży do Grecji Rutherford stwierdza, że „Sokrates i inni filozofowie i mędrcy ukażą się niedługo w Atenach” (Strażnica 15.12 1920 s. 373).

To co? Rutherford fałszywy prorok?
A gdzieś czytałam na Forum, po co grzebanie w starych publikacjach ŚJ.
Dla mnie po to, by poznać na jakich naukach budowano tę Organizację.

[Tazła]

Jak widać TS oszukiwało ówcześnie żyjących ludzi, dając fałszywą nadzieję na to, że miliony "tych" ówcześnie żyjących nigdy nie umrze, obecnie żyjących TS również oszukuje.

  Zawsze wciskali ten sam kit i zawsze się ludzie na niego nabierali i nadal nabierają.

[Roszada]

Dzisiejsza propaganda o dawnej książeczce:

„Było to w roku 1925. Miałem wtedy akurat dwadzieścia jeden lat, ale już od kilku lat szukałem prawdy Bożej. (...) Tak więc pewnego dnia po raz pierwszy w życiu klęknąłem przy łóżku i skierowałem do prawdziwego Boga modlitwę, prosząc Go, by mi objawił swoją prawdę i swój lud. Zaraz następnego dnia rano wręczono mi książeczkę treści biblijnej, zatytułowaną: Miliony obecnie żyjących nigdy nie umrą. Przeczytałem ją jednym tchem. Była to odpowiedź na moją modlitwę” (Strażnica Rok XCVI [1975] Nr 14 s. 14).

Szkoda tylko, że ów głosiciel nie opowiedział, co wyczytał w tej książeczce i dlaczego ją później odrzucono, skoro była ona odpowiedzią na jego modlitwę do Boga.

[Roszada]

Równocześnie z wydaniem książeczki szły wykłady promujące hasło "miliony nigdy nie umrą" i zarazem te dzieło pisane Rutherforda.

Jakie było zderzenie głosicieli z rzeczywistością, pomimo obietnicy, że „miliony nie umrą”, opisuje Towarzystwo Strażnica w jednym z artykułów:

„W grudniu 1921 r. brat Rutherford napisał mi, żeby wszystkie zbory przygotowały się do przeprowadzenia publicznych zgromadzeń jednego z pierwszych popołudni roku 1922. Wszędzie miał być użyty temat: »Miliony obecnie żyjących nigdy nie umrą«. Ten wspaniały odczyt publiczny został wygłoszony niemal w każdej wiosce i każdym mieście naszego terenu. To gruntowne świadectwo tym bardziej rozjątrzyło kler, ale praca nadal posuwała się naprzód. W 1925 r. wielka klęska nawiedziła moją rodzinę. Na skutek bardzo ostrej czerwonki zmarło mi troje dzieci. Był to ogromny wstrząs dla mnie i żony, ale pocieszała nas silna wiara w zmartwychwstanie” (Strażnica Nr 19, 1964 s. 10).

Wspomniany głosiciel Towarzystwa Strażnica, który wygłaszał mowy o „milionach, które nie umrą”, nie powiedział, czy pomimo śmierci dzieci w „roku 1925”, spodziewał się również ich zmartwychwstania właśnie w tym czasie. Trudno pojąć, jak głosiciele tej organizacji potrafili przetrwać takie testy, którym byli wtedy poddawani mając wówczas wiarę w bliski koniec śmierci.

[Roszada]

Ciekawej reinterpretacji tekstu Towarzystwa Strażnica dokonano w edycji angielskiej książki pt. Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą!. Skoro nakład tej publikacji nie został przed rokiem 1925 wyczerpany, to w pozostałych angielskich egzemplarzach na liczbę „1925” nastemplowano słówko soon (wkrótce). W ten sposób „uaktualniono” jej treść i można było rozkolportować ją do końca. Oto przykłady:

„(...) przeto możemy spodziewać się w roku 1925-ym powrotu tych wiernych mężów Izraela ze stanu śmierci, gdy zostaną wskrzeszeni do życia i przywróceni do doskonałego stanu ludzkiego” (jw. s. 60 [wydanie polonijne, s. 77]).
W tym tekście w edycji angielskiej (s. 88) na dacie „1925” nastemplowano słowo soon.

„Możemy przeto z ufnością oczekiwać, że rok 1925-y zaznaczy się powrotem Abrahama, Izaaka, Jakóba i wiernych proroków Starego Zakonu, a mianowicie tych których Apostoł wymienia w jedenastym rozdziale listu do Żydów – do stanu ludzkiej doskonałości” (jw. s. 60-61 [wydanie polonijne, s. 79]).
W tym tekście w edycji angielskiej (s. 89) na dacie „1925” nastemplowano słowo soon.

„(...) że nowy ład nastaje, oraz że rok 1925-ty zaznacza się zmartwychwstaniem wiernych i zasłużonych mężów starożytności i początkiem odbudowy” (s. 65).
W tym tekście w edycji angielskiej (s. 97) na dacie „1925” nastemplowano słowo soon.

Oczywiście nie wszędzie dało się wstawić angielskie słowo soon, za „rok 1925”, bo przecież podawano też metodę wyliczenia tej daty, więc tam pozostawiono tekst bez zmian:

„Ten okres czasu zacząwszy się od 1575 roku przed Rokiem Pańskim 1-ym z konieczności przywiodły nas do jesieni 1925-go roku, o którym to czasie symbol się kończy a jego wielki antysymbol się zaczyna. Czegóż tedy mamy się spodziewać? W symbolu musiało być kompletne przywrócenie, a zatem wielki antysymbol musi zaznaczyć się początkiem przywrócenia wszechrzeczy” (jw. s. 59).
W tym tekście w edycji angielskiej (s. 88) na dacie „1925” nie nastemplowano słowo soon.

Dodajmy tu, że egzemplarze z tekstem zmienionym nie różniły się datą wydania (1920), a jedynie czasem opuszczenia magazynów Towarzystwa Strażnica. W tych, które pozostały na składzie, dopiero gdy minął „rok 1925” zamieszczano korektę o wspomniane angielskie słowo (przykładowe fotokopie stron zmienionych zamieszczone są w książce pt. Nasi Przyjaciele: Świadkowie Jehowy E. B. Price, tłum. Z. Makarewicz, 1996).
Być może właśnie z takim zmienionym egzemplarzem zetknął się w roku 1929 jeden z późniejszych głosicieli, który był tą publikacją oczarowany:

„Latem 1929 roku, gdy miałam dwa latka, mojemu tacie, Matthew Allenowi, przydarzyło się coś wspaniałego. Nabył książkę Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą!, wydaną przez Badaczy Pisma Świętego, jak wówczas nazywano Świadków Jehowy. Skwapliwie zabrał się do lektury i po przeczytaniu zaledwie kilku stron wykrzyknął: »To najlepsza rzecz, jaką kiedykolwiek czytałem!«” (Strażnica Nr 17, 2002 s. 25).

Inna, późniejsza głosicielka, także w swym egzemplarzu omawianej książki, być może miała słówko soon (wkrótce), zamiast „roku 1925”:

„Nasza rodzina mieszkała w Fort Frances (...), kiedy to w roku 1926 mama otrzymała od Badaczy Pisma Świętego (jak wówczas nazywano Świadków Jehowy) książkę Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą! Z wielkim zainteresowaniem ją przeczytała i jeszcze w tym samym tygodniu wzięła udział w grupowym studium Biblii za pomocą czasopisma Strażnica” (Strażnica Nr 1, 1995 s. 20).

Jeśli w tej książce, zamiast „roku 1925” owi czytelnicy znaleźli słówko soon (wkrótce), wszystko staje się jasne, a ich fascynacja nią była po części usprawiedliwiona.
Być może prezes J. F. Rutherford miał też na myśli wersję swej książki ze wstawionym słówkiem soon (wkrótce), kiedy w roku 1926 odpowiadał na pytanie głosiciela:

„Pytanie: Czy starożytni święci powrócili?
Odpowiedź: Oni nie powrócili. Nikt nie widział ich i byłoby rzeczą nierozsądną tak głosić. W broszurze »Miljony« było powiedziane że możemy się słusznie spodziewać ich powrotu wkrótce po roku 1925, lecz to orzeczenie było tylko wyrażoną opinią; ponadto nie jest bardzo daleko po roku 1925” (Strażnica 01.08 1926 s. 228 [ang. 01.07 1926]).

Jeśli prezes Towarzystwa Strażnica nie mówił o wersji zmienionej, to po prostu mijał się z prawdą, czy nawet kłamał, gdyż oryginał tej publikacji nie posiadał takiej treści, o której Rutherford wspominał

[Roszada]

Jeśli chodzi o książkę pt. Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą! (1920), to ucząc o „roku 1925” publikacja ta całkowicie pominęła omówienie tekstu Mt 24:36 czy Mk 13:32 o "dniu i godzinie", a za to zajęła się wprowadzaniem dat „około 1 kwietnia” i „1 października”:

„(...) około 1 kwietnia 1925 roku, około którego czasu spodziewać się należy zmartwychwstania zasłużonych Proroków i początku błogosławieństwa wszystkich narodów ziemi, żyjących jak i umarłych. Ostatni rok tych 3500 lat będzie sam rokiem jubileuszowym, świadczącym o antysymbolu, wielkim Jubileuszu Restytucji” (Miljony ludzi z obecnie żyjących nie umrą! 1920 s. 76 [wydanie polonijne, s. 99]);

„Pełne 1924 lata okresu ery Chrystusowej skończą się 31 Grudnia R. P. 1924, a dodając jeszcze 3/4 roku, otrzymamy październik 1, 1925 R. P., o którym to czasie należy się spodziewać, że Abraham obejmie w posiadanie swoje dziedzictwo” (jw. s. 72 [wydanie polonijne, s. 95]).

[Roszada]

Kampania "milionów" co nie umrą:

„»Kampania milionów« trwała dość długo i pozwoliła dać olbrzymie świadectwo. W celu zainteresowania ogółu publikowano ogłoszenia w prasie i używano wielkich plakatów z napisem »Miliony obecnie żyjących nigdy nie umrą!« Kampania ta przybrała ogromne rozmiary, a jej hasło pamiętano przez wiele lat. Rufus Chappell tak pisze o efektach »kampanii milionów«: »Rozpowszechnialiśmy książkę Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą! w okolicach miasta Zion [stan Illinois] i uzyskaliśmy znakomite wyniki. Przypominam sobie wielki neon nad budynkiem farbiarni i pralni chemicznej w Waukegan przy szosie na North Sheriad, jakieś 8 kilometrów od Zion. Neon głosił: ‘Farbujemy dla milionów ludzi obecnie żyjących, którzy nigdy nie umrą’. Był to wówczas bardzo popularny temat i zainteresował wiele osób, które dzięki tej publikacji poznały prawdę«.” (Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975 s. 54-55);

„Ta kampania w istocie wywarła takie wrażenie, że sama jej myśl przewodnia jest po dziś dzień ciągle jeszcze przysłowiową wśród wielu ludzi w Ameryce i Europie” (Nowożytna historia Świadków Jehowy ok. 1955 cz. 1, s. 86; ten sam tekst patrz The Watchtower 15.05 1955 s. 297).

[Roszada]

Wspomnienia o tej broszurze:

„W wydanej w roku 1920 książce Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą! powiedziano: »Możemy z ufnością oczekiwać, że rok 1925 zaznaczy się powrotem [ze śmierci] Abrahama, Izaaka, Jakóba i wiernych proroków starożytności (...) do stanu ludzkiej doskonałości«. Oprócz zmartwychwstania wiernych mężów z dawnych czasów niektórzy spodziewali się również, że w roku 1925 namaszczeni chrześcijanie otrzymają nagrodę niebiańską. Rok 1925 nadszedł i minął. Niektórzy porzucili swą nadzieję. Ale ogromna większość Badaczy Pisma Świętego okazała się wierna. Herald Toutjian, którego dziadkowie zostali Badaczami Pisma Świętego mniej więcej na przełomie wieków, wyjaśnia: »Rodzina moja zdołała sobie uświadomić, że nie spełnione nadzieje zdarzały się nie tylko za naszych dni. Nie ziściły się przecież podobne oczekiwania apostołów. (...) Jehowa jest godzien tego, by Mu oddawać cześć i lojalnie służyć bez względu na końcową nagrodę« (por. Dzieje 1:6, 7)” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 78);

„Trzy lata później, w roku 1922, odbyło się w Cedar Point kolejne pamiętne zgromadzenie. (...) Co dzień było jakieś 10 000 obecnych, a na wykład »Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą« przyszło tyle osób postronnych, że liczba słuchaczy niemal się podwoiła. Badacze Pisma Świętego nie przybyli na to zgromadzenie z myślą o planowaniu prowadzenia na ziemi dzieła, które potrwa całe dziesięciolecia. Powiadali wręcz, że być może jest to ich ostatni walny zjazd przed »wyzwoleniem kościoła (...) do niebiańskiej fazy Królestwa Bożego i do rzeczywistej obecności naszego Pana oraz naszego Boga«. Ale nawet gdyby pozostawało niewiele czasu, najważniejsze było dla nich spełnianie woli Bożej” (jw. s. 259);

„W wykładzie »Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą«, wygłoszonym przez J. F. Rutherforda 21 marca 1920 roku w nowojorskim teatrze Hippodrome, skierowano uwagę na rok 1925. Na jakiej podstawie uważano go za znamienny? W książce wydanej także w roku 1920 powiedziano, że jeśli 70 pełnych jubileuszy liczyć od przyjętej podówczas daty wejścia Izraelitów do Ziemi Obiecanej (zamiast zaczynać od ostatniego jubileuszu przed niewolą babilońską i liczyć do początku roku jubileuszowego na koniec pięćdziesiątego cyklu), mogłoby to wskazywać na rok 1925. Stąd też wiele osób spodziewało się, że być może przed upływem tego roku ostatek małej trzódki dostąpi nagrody niebiańskiej. Datę tę kojarzono również ze zmartwychwstaniem wiernych przedchrześcijańskich sług Bożych, mających występować na ziemi w charakterze książęcych przedstawicieli niebiańskiego Królestwa. Gdyby zaś rzeczywiście do tego doszło, oznaczałoby to dla ludzkości wkroczenie w erę, w której przestałaby panować śmierć, a więc miliony ówcześnie żyjących mogłoby mieć nadzieję na to, że nigdy nie umrą. Cóż za wspaniała perspektywa! Chociaż oczekiwania te były błędne, gorliwie opowiadano o nich innym ludziom” (jw. s. 632).