Skorowidz ŚJ podaje:
*** dx86-13 Kształtowanie się wierzeń ***
1928: rozpowszechnienie Biblii nie świadczy o rozgłoszeniu dobrej nowiny o Królestwie: w06 1.2 24-25
*** w06 1.2 ss. 24-25 ak. 12-14 „Na świadectwo wszystkim narodom” ***
Ale ci pierwsi Badacze Pisma Świętego nie pojmowali w pełni słów z Mateusza 24:14. Pod koniec XIX wieku Biblia, która zawiera dobrą nowinę, była przetłumaczona na liczne języki i wydawana przez towarzystwa biblijne w wielu krajach. Dlatego Badacze Pisma Świętego długo sądzili, że narodom już zostało dane świadectwo.
13 Jehowa stopniowo udzielił swemu ludowi lepszego zrozumienia swojej woli (Przysłów 4:18). W Strażnicy z 1 grudnia 1928 roku (wydanie polskie z 15 marca 1929 roku) napisano: „Czy możem mówić, że to rozpowszechnienie Biblji dokonało przepowiedzianego kazania Ewangelji o królestwie? Stanowczo nie! Pozatem rozpowszechnieniem Biblji jest rzeczą konieczną dla małej gromadki świadków Bożych tu na ziemi drukować literaturę, wykładającą plan Boży, i odwiedzać z nią ludzi od domu do domu, gdzie te Biblje zostały już wręczone. Inaczej lud pozostałby w nieświadomości pod względem ustanowienia królestwa Mesjaszowego w naszych dniach”.
14 W dalszej części tej Strażnicy powiedziano, że w roku 1920 Badacze Pisma Świętego „przyszli do właściwego wyrozumienia proroctwa naszego Pana, które jest zawarte w Ew. Mateusza 24:14”. Pojęli, że „‚ta Ewangelja’, która miała być kazana całemu światu na świadectwo Poganom, lub wszystkim narodom”, nie dotyczyła królestwa mającego dopiero nadejść, lecz była dobrą nowiną, „że Król Mesjański rozpoczął swoje panowanie nad ziemią”.
