Jak się okazuje teoria o wpływie kultury greckiej na Ewangelię nie jest zupełnie nowy.
https://www.ujd.edu.pl/uploads/article/rozprawadoktorskamgrklaudiajazna-d445434fef.pdf
Rozdział trzeci
Via pulchritudinis
III.1. Powrót do zagubionej prawdy. Kultura hellenistyczna jako preewangelia
Tadeusz Zieliński, badając religie świata antycznego, dostrzegł, że na gruncie
hellenizmu istnieją pewne czynniki wychowawcze, poglądy, potrzeby religijne, które
przygotowują człowieka, na przyjście chrześcijaństwa. Są nimi:
1. Misteria religijne, które w centrum umieszczały zbawienie duszy ludzkiej. Sam wyraz
zbawienie (gr. σωτηρια – soteria) pojawia się po raz pierwszy w religii hellenistycznej, bowiem
apologeta Firmicus Maternus przyglądając się obrzędom wtajemniczenia i widząc w nich
czynniki szatańskie, oznajmił „Inny jest pokarm, który daje zbawienie i życie”292.
2. Religia, która nakazuje czcić boginię – matkę, jako cierpiącą istotę żeńską.
3. Występowanie postaci boga-syna jako pośrednika między bogiem Zeusem a ludźmi
(Apollino), a także boga-człowieka, syna Zeusa i śmiertelniczki Alkmeny (Heraklesa).
4. Uznanie wtajemniczenia za niezbędny warunek zbawienia.
5. Występowanie pojęcia „trojakiego losu duszy”, która po śmierci może zostać skazana na
wieczne cierpienie, pokutę lub szczęście.
6. Bóstwo, które może wcielać się w ludzką postać, przyjść z zaświatów, a następnie tam
powrócićTadeusz Stefan Zieliński, ps. „Eheu” (ur. 14 września 1859 w Skrzypczyńcach[1], powiat kaniowski, gubernia kijowska, Imperium Rosyjskie, zm. 8 maja 1944 w Schondorf am Ammersee, Górna Bawaria) – polski historyk kultury, filolog klasyczny, profesor Uniwersytetu w Petersburgu i Uniwersytetu Warszawskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności.
