1935 - Wielka rzesza będzie żyć na ziemi a nie w niebie

[Roszada]

Wielka rzesza na ziemi

W roku 1935 Towarzystwo Strażnica stwierdziło, że „wielka rzesza” będzie żyła na ziemi, a nie w niebie i nie jest klasą spłodzoną z Ducha:

„Objawienie 7:15 jest w rzeczywistości kluczem do utożsamienia tych z wielkiego ludu. Dotąd błędnie utrzymywaliśmy, że członkowie ludu wielkiego są z ducha spłodzeni...” (Strażnica 15.10 1935 s. 313).

„Kto tworzy tę »wielką rzeszę«, czyli »lud wielki« (Bg)? Przez całe lata, aż do roku 1935, grupy tej nie utożsamiano z owcami z Jezusowej przypowieści o owcach i kozach. Jak już wspomnieliśmy, uważano wtedy, że chodzi o drugorzędną klasę niebiańską, składającą się z osób mniej skorych do okazywania posłuszeństwa wobec Boga. Jednakże pogląd taki nieodparcie nasuwał różne pytania. Niektóre z nich rozważono na początku roku 1935 podczas obiadu w Biurze Głównym Towarzystwa Strażnica. Część osób wyrażała wówczas zdanie, że »lud wielki« jest klasą ziemską. (...) Zadowalające rozstrzygnięcie owej kwestii podano na zgromadzeniu w Waszyngtonie w piątek 31 maja 1935 roku. (...) Treść tego przemówienia opublikowano wkrótce po zgromadzeniu w Strażnicach z 1 i z 15 sierpnia 1935 roku. (...) Czy wobec tego wielka rzesza jest klasą niebiańską? W Strażnicy wykazano, iż sformułowania tego fragmentu Biblii nie prowadzą do takiego wniosku. Co prawda grupa ta znajduje się »przed tronem«, ale w Ewangelii według Mateusza 25:31, 32 czytamy przecież, że przed tronem Chrystusa są zgromadzone wszystkie narody, choć w gruncie rzeczy przebywają one na ziemi. Wielka rzesza natomiast ‛stoi’ przed tronem, ponieważ cieszy się uznaniem Tego, który na nim zasiada” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 166-167).

Wielka rzesza w niebie i spłodzona z Ducha Św.

Przed rokiem 1935 uczono inaczej niż dziś:

„Wielka liczba tych, którzy byli mniej wierni, będzie stanowić się z tych chrześcijan, którzy będą zachowani do życia jako istoty duchowe i staną się sługami przed tronem Bożym w niebie (Obj. 7:9-17)” (Pojednanie 1928 s. 285).

„Klasa »wielkiej kompanji« składa się z takich, którzy się poświęcili, by czynić wolę Boża, spłodzeni zostali z ducha Bożego...” (Aniołowie 1934 s. 59; patrz też Niebo i czyściec 1931 s. 40).

„Kiedy w tym samym roku, tylko trzy miesiące później, to znaczy 15 listopada 1934 r. spod pras drukarskich Towarzystwa Strażnica wyszła w Brooklynie książka pt. Jehowa, na str. 182 jeszcze znalazło wyraz przekonanie o istnieniu drugorzędnej klasy duchowej, co do której się spodziewano, że wyjdzie z Babilonu Wielkiego i stanie po stronie Jehowy” (Strażnica Nr 1, 1967 s. 9).

„Jeśli zaliczani do wielkiego ludu dochowają wtedy wierności, będą wskrzeszeni do życia w niebie – nie po to, żeby królować, ale żeby zająć miejsce przed tronem. Argumentowano, że przypadną im takie drugorzędne stanowiska, bo nie wykazali wystarczająco gorącej miłości do Pana ani dostatecznej gorliwości. Mieli to być ludzie, którzy wprawdzie zostali spłodzeni duchem Bożym, lecz nie okazali Bogu posłuszeństwa i być może dalej trzymali się kościołów chrześcijaństwa” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 161).

Czyli sprowadzono ludzi z nieba na ziemię.

[Roszada]

Równocześnie wskazano wielkiej rzeszy, że jej członkowie nie są chrześcijanami:

„Chrześcijanin to osoba, która została namaszczona przez Jehowę poprzez  Jezusa Chrystusa i która tym samym jest naśladowcą Chrystusa. Jezus Chrystus  jest Głową wszystkich prawdziwych chrześcijan, a w związku z tym prawdziwi  chrześcijanie składają się na członki jego ciała (Kol. 1:18)” (ang. Strażnica 15.08 1935 s. 252).

„Każdy prawdziwy chrześcijanin jest nowym stworzeniem” (ang. Strażnica 15.08 1935 s. 254).

Po dwóch latach się zreflektowano i też wielką rzeszę zaliczono do chrześcijan.

[M]

Równocześnie wskazano wielkiej rzeszy, że jej członkowie nie są chrześcijanami:

„Chrześcijanin to osoba, która została namaszczona przez Jehowę poprzez  Jezusa Chrystusa i która tym samym jest naśladowcą Chrystusa. Jezus Chrystus  jest Głową wszystkich prawdziwych chrześcijan, a w związku z tym prawdziwi  chrześcijanie składają się na członki jego ciała (Kol. 1:18)” (ang. Strażnica 15.08 1935 s. 252).

„Każdy prawdziwy chrześcijanin jest nowym stworzeniem” (ang. Strażnica 15.08 1935 s. 254).

Po dwóch latach się zreflektowano i też wielką rzeszę zaliczono do chrześcijan.

A to ciekawostka. Jednak dalej mają podobne zapędy. Cytat z w14 15.11 s.23-27:

Kto obecnie jest ludem Jehowy i co muszą robić „drugie owce”, by znaleźć ochronę podczas „wielkiego ucisku”?

(...)

13 Z poprzedniego artykułu dowiedzieliśmy się, że cudzoziemcy w starożytnym Izraelu mieli możliwość wielbić Jehowę w sposób cieszący się Jego uznaniem, ale musieli to robić wraz z ludem sprzymierzonym z Bogiem (1 Król. 8:41-43). Podobnie sytuacja wygląda obecnie. Osoby, które nie należą do duchowego Izraela, muszą przyłączyć się do ludu Bożego — „synów królestwa”, czyli namaszczonych duchem Świadków Jehowy.

Czyli "ludem Bożym" są tylko pomazańcy, a "drugie owce" mogą się jedynie do nich "przyłączyć".

[Roszada]

Wielka rzesza na ziemi

W roku 1935 Towarzystwo Strażnica stwierdziło, że „wielka rzesza” będzie żyła na ziemi, a nie w niebie i nie jest klasą spłodzoną z Ducha:
...
Czyli sprowadzono ludzi z nieba na ziemię.

A wcześniej nawet niebo napisali z dużej litery:

„Maluczkie stadko i Wielka Kompania będą mieszkać na zawsze w Niebie, gdzie mieszka nasz Wielki Ojciec. Nominalni chrześcianie będą mieszkać na całej ziemi...” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 650).

Ziemia to miała być, jak widać, dla nas nominalnych, a nie dla nich jak dziś.

[Roszada]

A tu dawna ciekawostka odnośnie 12 stopni w Królestwie:

"Jej podziały między dwanaście pokoleń, w równych częściach różniących się w bliskości o środkowej czyli świętej części, nasuwają sugiestyę, że w pośród przywróconej do doskonałości ludzkości będzie istniało dwanaście stopni zaszczytów w Królestwie. Każda jednostka otrzyma miejsce stosownie do jej wierności i miłości podczas jej próby w okresie sądu" (Dokonana Tajemnica 1925 s. 667).

[gerontas]

Zastanawia mnie powód wprowadzenia pomysłu nienamaszczonej Duchem Świętym wielkiej rzeszy, która będzie żyć na ziemi.

Jeśli do organizacji napływało coraz więcej wiernych, to czy nie lepiej (prościej i bezpieczniej) było stwierdzić, że liczba 144000 jest symboliczna? (tak jak symboliczne jest to, że składa się z 12000 z każdego izraelskiego plemienia).

Czy może powód był jakiś inny? Np. Chęć utworzenia grupy, która jest nienamaszczona, nie ma nic do gadania i musi się całkowicie zdać na namaszczoną klasę niewolnika oraz dziękować Jehowie, że jest tak łaskawy, że możemy z nimi współpracować.
Do tego mamy ich jeszcze dobrze traktować (Mat 25:40)

Czy macie swoje przemyślenia w tej sprawie?

[todd]

W latach 80,tych pierwszego wieku NE, liczba żydów mesjanicznych była liczbą 6 cyfrową (dane naukowe pochodzące z komentarzy dotyczących tego okresu)Także z tymi 144 tys. to jest zwykle uzurpatorstwo pseudo chrześcijańskiej sekty.

[Roszada]

Zastanawia mnie powód wprowadzenia pomysłu nienamaszczonej Duchem Świętym wielkiej rzeszy, która będzie żyć na ziemi.
...
Czy może powód był jakiś inny? Np. Chęć utworzenia grupy, która jest nienamaszczona, nie ma nic do gadania i musi się całkowicie zdać na namaszczoną klasę niewolnika oraz dziękować Jehowie, że jest tak łaskawy, że możemy z nimi współpracować.
Do tego mamy ich jeszcze dobrze traktować (Mat 25:40)
Czy macie swoje przemyślenia w tej sprawie?

Chyba ta chęc panowania nad kimś przeważyła.
Bo przecież po minięciu czasów pogan, mieli być im poganie poddani a tu nic...
Więc wymyślili inne poddaństwo.

Brak miejsca w niebie czy w 144 tys. nie gra roli, gdyż wielka rzesza i tak miała być w niebie i nie wchodzić w skład 144 tys.
Tylko może za dużo osób pchało się do 144 tysięcy. Groziło to przepełnieniem tej liczby. Skoro w 1925 r. spożywało 90 000 osób emblematy, to biorąc pod uwagę jeszcze lata 1926-1935 i cały I wiek liczba 144000 stawała się symboliczna sama z siebie.

[Roszada]

Wspomnienie o tym kto należał do wielkiej rzeszy wg wcześniejszej nauki:

„Pracownicy w okresie Eljaszowym nawet uważali za właściwe mieć niektóre części w sprawach polityki. Na kwestję wstrzemięźliwości lub posunięcie prohibicji spoglądano jako na dobrą rzecz do popierania i że jest właściwie głosować za człowiekiem na taki albo na inny podobny urząd. Pięknego wyglądu i »słodkich« ludzi w systemach kościoła zaliczano jako członków ‘mnóstwa lub ludu wielkiego’ [ang. ‘great company or mulitude’] i określano ich »pojednanymi świętymi«” (Strażnica 15.01 1936 s. 25 [ang. 15.11 1935 s. 344]).

[Roszada]

Jeszcze tekst z końca roku 1934, gdy wielką rzeszę z Ap 7:9-14 uważano za klasę pomazaną duchem i z przeznaczeniem do nieba:

„Organizacja najwyższego dyktatora, Jehowy Boga, składa się w ogólności z Chrystusa Jezusa, jego świętych aniołów, ze zmartwychwstałych członków »ciała Chrystusowego« i z tych na ziemi, którzy należą do prawdziwego kościoła, którzy są pomazani jego duchem i którzy jako świadkowie Jehowy starają się wszystkiemi siłami być posłuszni Bogu. Jest też wielka gromada spłodzonych z ducha, pozostających jako »więźniowie« w systemach religijnych i starających się słuchać zarówno organizacji szatana jak i organizacji Bożej (Objawienie 7:9-14). W wielkim ucisku, ku któremu z wielką szybkością zdążamy, i oni muszą odmówić posłuszeństwa organizacji szatana, muszą zdecydowanie stanąć po stronie Boga i być poddani »zwierzchnościom« jego organizacji jeżeli chcą otrzymać życie jako stworzenia duchowe. (...) Jehowa jest najwyższym absolutnym władcą wszechświata i prawowitym dyktatorem ziemi” (Złoty Wiek 01.11 1934 s. 6).

[Roszada]

Inne ostatnie teksty o tym, że "wielka rzesza" była spłodzona z ducha i klasą niebiańską do 31.05 1935 r.:

„Duchowy dom Izraela obejmuje tych, którzy, mając wiarę w krew Jezusa Chrystusa, jako odkupiciela człowieka, czynią przymierze, by wykonywać wolę Bożą i którzy zostają przez niego spłodzeni, co z konieczności włącza »wielkie mnóstwo« jak i »maluczkie stadko« (...) Proroctwo to wskazuje też na uczynione z domem duchowego Izraela przymierze nowe, a to oznacza, że w tem objęci są wszyscy duchowi Izraelici, włączając klasę »wielkiego mnóstwa« i dom Judy, a przez który to sposób utożsamiony jest zastęp królestwa, który się stowarzyszy z Jezusem Chrystusem....” (Strażnica 15.06 1934 s. 184-185 [ang. 15.04 1934 s. 120]).

„Także ci przeznaczeni do klasy »wielkiego ludu« byli spłodzeni z ducha świętego, narodzili się jako synowie Boży i mieli sposobność zupełnego poświęcenia się na służbę Bożą, oraz otrzymali zaproszenie do ubiegania się o zakład powołania do królestwa...” (Strażnica 15.11 1934 s. 340 [ang. 15.09 1934 s. 275]).

Jeszcze w marcu 1935 roku odróżniano „wielki lud” (druga klasa niebiańska) od Jonadabów (klasa ziemska):

„(...) ale ani »wielki lud« z Objawienia siódmego rozdziału, ani zastęp Jonadabów nie zajmuje żadnego miejsca w tym proroczym utworze” (Strażnica 01.03 1935 s. 68 [ang. 01.01 1935 s. 4]).

Ale 31 maja 1935 r. wszystko się zmieniło.

[Roszada]

Jeszcze w marcu 1935 roku odróżniano „wielki lud” (druga klasa niebiańska) od Jonadabów (klasa ziemska):

„(...) ale ani »wielki lud« z Objawienia siódmego rozdziału, ani zastęp Jonadabów nie zajmuje żadnego miejsca w tym proroczym utworze” (Strażnica 01.03 1935 s. 68 [ang. 01.01 1935 s. 4]).

Ale 31 maja 1935 r. wszystko się zmieniło.

Podobnie rozróżniano te klasy rok wcześniej:

„Członkowie »wielkiej kompanji«, opisani jako więźniowie w organizacjach kościelnych, otrzymają życie jako stworzenia duchowe – jeżeli wogóle jakieś otrzymają – i służyć będą w niebie przed stolicą Chrystusową, należąc przytem do niewidzialnej organizacji Bożej czyli »góry« (Objawienie 7:13-15). Znani jako »Jonadabowie« ludzie dobrej woli otrzymają życie na ziemi jako ludzkie stworzenia i to życie, którego dostąpią od Chrystusa Jezusa, muszą otrzymać przez organizację Jehowy i dlatego te dwie klasy muszą spoglądać ku owym »górom« i tam szukać ucieczki” (Sprawiedliwy Władca 1934 s. 61).

[Roszada]

Gdy umiejscowiono "wielką rzeszę" na ziemi (ściągając ją z nadziei niebiańskiej), to nie od razu była ona jedyną klasą ziemską.
Była raczej "niższą klasą ziemską", aż do roku 1950:

   „Stanowisko ludu wielkiego jest mniej wywyższone niż członków królewskiego domu i książąt ziemi, lecz to nie robi żadnej różnicy. Każde zajmowane przez stworzenie w organizacji Bożej stanowisko jest sławne” (Strażnica 15.10 1935 s. 308 [ang. 15.08 1935 s. 244]).

[Roszada]

Podobny tekst:

   „Stanowisko wielkiego ludu jest niższe od stanowiska członków domu królewskiego i książąt na ziemi; ale to nie stanowi różnicy. Jakiekolwiek stanowisko stworzenie zajmuje w organizacji Bożej, jest ono zaszczytne” (Bogactwo 1936 s. 275-276).

Niższe ale zaszczytne.

[Roszada]

W roku 2019 wspomniano starą naukę o niebie dla wielkiej rzeszy:

„Tak więc Badacze Pisma Świętego uważali, że będą istnieć trzy grupy: 1) 144 000 osób, które mają rządzić z Jezusem w niebie; 2) wielka rzesza mniej gorliwych chrześcijan, którzy mają w niebie stać przed tronem i przed Barankiem, oraz 3) miliony ludzi, którzy na ziemi będą się uczyć mierników Jehowy podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa. Ale później Jehowa sprawił, że lepiej zrozumiano ten temat (Prz 4:18)” (Strażnica wrzesień 2019 s. 28).

Aż ten Jehowa pozmieniał im nauki.