Dlaczego nieochrzczonych głosicieli zalicza się do Świadków Jehowy?

[dziewiatka]

To jest sprawozdanie z działalności świadków,bo odnoszą się do działalności zorganizowanej przez świadków.To świadkowie zorganizowali ,wyposażyli i wyszkolili a więc to ich działalność nie działalność świadków i głosicieli.Każdy świadek jest a przynajmniej powinien być głosicielem, natomiast nie każdy głosiciel jest świadkiem.Proporcja to może 2 na 100 .Argument że jak głosi to zalicza się do świadków ,ale jak coś przeskrobie to to nie był świadek, jest chybiony.Każdemu zainteresowanemu powtarza się że w momencie gdy zaczyna głosić to będzie utożsamiany ze świadkami,choć formalnie jeszcze nie jest,dla tego powinien o tym pamiętać.Bo cokolwiek by nie zrobił to będzie przypisany do świadków ,po prostu ludzie tak będą go postrzegać.Czasami gdy sprawa jest bulwersująca a dotyczy nieochrzczonego głosiciela to w rozmowach świadkowie podkreślają że ten ktoś nie był świadkiem tylko sympatykiem.

[Roszada]

dziewiatka pisze:

Argument że jak głosi to zalicza się do świadków ,ale jak coś przeskrobie to to nie był świadek, jest chybiony.

To nie jest mój argument, tylko taki argument słyszałem od ŚJ, którzy chcieli wybronić czystości i niewinności organizacji.

Jak zrobił coś nieochrzczony, to mówiono: "on nie był ŚJ".
Jak zrobił coś ochrzczony, to mówiono: "on nie jest ŚJ, bo został wykluczony".

A jak zrobił coś ochrzczony, co wyszło po długim czasie, to mówiono: "on tak naprawdę NIGDY nie był ŚJ".

[farlopa]

Nie chodzi o napastliwość, ale o spłycanie zagadnienia.

Przecież w normalnym zborowym nazewnictwie nigdy się nie nazywa nieochrzczonego głosiciela Świadkiem Jehowy czy bratem, a do statystyk raptem jest on Świadkiem Jehowy.

Czyli CK wolno używać innego nazewnictwa niż w zborach.

w latach 95/96 był artykuł w nsk w którym pozwolono aby osoby nie ochrzczone ale dobrze ,,rokujące"nazywać bratem lub siostrą ,bo przecież niebawem i tak dołączą do tego grona.Nie wiem jak to się przyjęło bo akurat wtedy zacząłem odpływać ze zboru,ale pamietam ze mój ojciec jako nadzorca zboru tak się zwracał do niektórych zainteresowanych

[Roszada]

w latach 95/96 był artykuł w nsk w którym pozwolono aby osoby nie ochrzczone ale dobrze ,,rokujące"nazywać bratem lub siostrą ,bo przecież niebawem i tak dołączą do tego grona.Nie wiem jak to się przyjęło bo akurat wtedy zacząłem odpływać ze zboru,ale pamietam ze mój ojciec jako nadzorca zboru tak się zwracał do niektórych zainteresowanych

Pewnie o to chodzi, ale tu są powątpiewania:

*** km 4/96 s. 7 Skrzynka pytań ***
A jak postąpić, gdy w zebraniu chce wziąć udział osoba nie ochrzczona? Jeśli ktoś już jakiś czas spotyka się ze sługami Jehowy, poważnie myśli o chrzcie i uważa siebie za Świadka Jehowy, nic nie stoi na przeszkodzie, aby poprzedzać jego nazwisko słowem „brat” lub „siostra”. Dotyczy to zwłaszcza osób, które już są nie ochrzczonymi głosicielami.

„Z drugiej strony zainteresowani, którzy dopiero niedawno zaczęli przychodzić na nasze zebrania, nie poczynili jeszcze kroków pozwalających widzieć w nich członków domostwa Bożego. Nie możemy zwracać się do nich przez »bracie« lub »siostro«, ponieważ nie są jeszcze duchowo spokrewnieni z rodziną Bożą. Dlatego na zebraniach zwracamy się do nich bardziej formalnie, po nazwisku, poprzedzając je słowem »pan«, «pani«” (Nasza Służba Królestwa Nr 4, 1996 s. 7).

Czyli masz rację. Nieochrzczony głosiciel może być bratem, ale nie jest jeszcze ŚJ.

[dziewiatka]

To była odpowiedź na pewne zjawisko w zborze,rozpowszechniło się proszenie takich zainteresowanych słowami ,przyszły brat  lub przyszła siostra.Pamiętam ,że to było omawiane z którymś NO ,przestrzegał by nie postępować w tym wypadku pochopnie,nie każdy kto został głosiciel;em zostawał świadkiem.Na przykład można było sobie pozwolić na to by przy wywoływaniu do odpowiedzi wobec głosicieli ,którzy już zgłosili się do chrztu i byli w trakcie omawiania pytań do chrztu .Każdy kto spędził w zborze jakiś czas wie że samo powiedzenie bracie nie oznacza że jest tak traktowany.Samo nazwanie kogoś w ten sposób nie jest cezurą ,by tak nazwanej osobie powierzyć jakikolwiek przywilej w zborze.Nawet w tak zwanym porządku teokratycznym podlega siostrze,chyba że jest jego żoną. T o prawda ,że świadkowie czasami używali argumentu ,że on nie był lub kie jest świadkiem zwłaszcza gdy chodziło kogoś kto narozrabiał,to naturalna próba odrzucenia oskarżenia i przypisania winy.Pamiętam gdy stało się znane że pewien świadek pożyczył sobie żonę od innego ,to sam by uciąć spekulacje przy drzwiach odpowiadałem ,że oni nie są już świadkami.Robiłem to w taki sposób by podkreślić wyższość świadków w sytuacji gdy ktoś ze świadków popełnił poważne przewinienie.Dotyczyło to również nieochrzczonych głosicieli.

[Roszada]

No i jeszcze takie przypomnienie historyczne.
Za życia Sędziego nawet drugich owiec nie nazywano Świadkami Jehowy.
Dopiero gdy zamknięto wieko trumny zmieniono naukę:

„W owym czasie Jonadabów nie uważano za »świadków Jehowy« (...) Jednakże kilka lat później w Strażnicy z 1 lipca 1942 roku powiedziano: »Te ‘drugie owce’ [Jonadabowie] stały się Jego świadkami, tak jak wierni słudzy żyjący przed śmiercią Chrystusa – od Jana Chrzciciela wstecz aż do Abla – byli niezłomnymi świadkami na rzecz Jehowy«.” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 83, przypis).

„Później książka pod tytułem Nowy Świat, opublikowana w roku 1942, wskazała, że »drugie owce« z »wielkiej rzeszy« przepowiedzianej w Objawieniu 7:9, 10 także są świadkami Jehowy” (Strażnica Nr 19, 1967 s. 8).

Nie oznacza to jednak, że Sędzia tych "nieświadków" nie pędził do roboty. 
Owszem, mogli być nawet "pionierami bez chrztu":

„Zostaliśmy pionierami jeszcze przed chrztem, ponieważ nie rozumiano wtedy dokładnie, czy spodziewającym się życia na ziemi jest on potrzebny. Dnia 24 lipca 1932 r. dałem się jednak ochrzcić (...) po czym okazało się, że mam inną nadzieję, właściwą pomazańcom...” (Strażnica Rok CIX [1988] Nr 12 s. 20).

[Roszada]

O "braciach" już było, teraz o "siostrach". 

*** w09 15.5 s. 19  ***
Gdy na zebraniu brat prowadzący jakiś punkt udziela głosu twojej żonie, słusznie zwraca się do niej przez „siostro”. Jest ona siostrą również dla ciebie, i to nie tylko w Sali Królestwa, lecz także w domu. Życzliwe i uprzejme odnoszenie się do żony jest tak samo ważne w zaciszu domowym jak w Sali Królestwa.