Widzimy z powyższego, że nawet bez stawiania Świadkom Jehowy specjalnego zarzutu o jakimś wadliwym tłumaczeniu tekstów biblijnych, można w ich Piśmie Świętym dostrzec naukę o duszy nieśmiertelnej.
I nie w tym rzecz, że ten czy inny werset można też inaczej interpretować, ale chodzi o to, iż wszystkie fragmenty razem wzięte doskonale się uzupełniają, ukazując nam istnienie życia po śmierci.
Nas w tym przypadku nie interesuje interpretacja Towarzystwa Strażnica, tylko to, co każdy sam może wyczytać z jego Biblii. Wszak organizacja ta zachęca do czytania Biblii:
„Biblia nie należy do książek, które można odłożyć na półkę i do których zagląda się tylko sporadycznie, nie miała też być używana jedynie na religijnych spotkaniach współwyznawców. Powinniśmy z niej korzystać każdego dnia, by mogła rzucać światło na sytuacje, z którymi spotykamy się w życiu, i wskazywać nam właściwy sposób postępowania” (Strażnica Nr 9, 1995 s. 9).
Ponieważ Towarzystwo Strażnica uważa swoją Biblię za najlepszą, dlatego właśnie naukę o duszy nieśmiertelnej opisaliśmy według tego przekładu:
„Jednakże tym ludziom, którzy już posiadają jakieś inne wydanie Biblii, możemy bez trudu wykazać wyższość Przekładu Nowego Świata” („Nasza Służba Królestwa” Nr 12, 1999 s. 4).
