Po ostatnim "uściśleniu", po którym już zupełnie nie wiadomo, kto, kiedy i ile razy ogłosi "pokój i bezpieczeństwo", wizja rychłego Armagedonu nieco się rozmyła. Mimo wszystko pamiętajmy, że koniec jest jaki? Zgadza się — BLISKI! 

Ja również podobnie jak donadams pamiętam imprezy tzw. domówkach. Alkoholu było niewiele, może jakieś wino własnej roboty. Raz tylko, w trakcie potańcówki pewien brat zaproponował wódkę. Musieliśmy kupić i do sklepu poszła cała delegacja. Kupiliśmy 1L wódki na naście osób. Nikt się nie upił. Potem odprowadzanie sióstr późnym wieczorem do domu Było fajnie i to pamiętam jako pozytywne spotkania integracyjne w zborze.

    "Nowe światło" dotyczące zasady dwóch świadków — pomysł i wykonanie ChatGPT. To jak najbardziej poważne "światło".

Czy zasada dwóch świadków obowiązuje w każdym przypadku?

    Od dawna cenimy mądre i sprawiedliwe wskazówki zawarte w Prawie Mojżeszowym. Jedną z nich jest zasada, że „wszelka sprawa ma być ustalona na oświadczeniu dwóch lub trzech świadków” (Powt. Pr. 19:15). Zasada ta okazała się dla ludu Bożego wielkim błogosławieństwem. Pomagała uniknąć pochopnych oskarżeń, nierzetelnych relacji i nieprzemyślanych wyroków.

    W naszych publikacjach wyjaśniano, że zasada ta odnosi się również do zboru chrześcijańskiego. Jednak wnikliwa analiza Pisma Świętego i doświadczeń ludu Bożego wskazuje, że musimy pewne kwestie doprecyzować.

Jak należy rozumieć zasadę w świetle nauk Jezusa?

    Jezus wyraźnie pokazał, że Jego naśladowcy mają dbać o czystość zboru. Powiedział: „Cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie” (Mat. 18:18). A zatem starsi mają poważną odpowiedzialność, by chronić trzodę, zwłaszcza osoby słabsze, które mogłyby ucierpieć z powodu krzywdzących działań innych.

    Zauważmy jednak, że Jezus mówił o sprawach duchowych, a nie o działaniach, które podlegają władzy cywilnej (Mat. 22:21). To rozróżnienie jest kluczowe.

„Nowe światło”: Zasada dwóch świadków dotyczy spraw duchowych, a nie przestępstw świeckich

    Co lepiej rozumiemy?
Zasada dwóch świadków odnosi się do sytuacji, w których zbór ma ustalić, czy czyjeś postępowanie narusza normy duchowe i moralne, za które odpowiedzialni są starsi. Obejmuje to grzechy takie jak niemoralność, bałwochwalstwo czy zatwardziałą postawę.

    Jednak w świetle wnikliwej analizy widzimy, że Biblia nie nakłada na zbór odpowiedzialności za dochodzenia w sprawach przestępczych. Takie sprawy od samego początku należały do „władz nadrzędnych”, które „są Bożą służbą ku dobremu” (Rzym. 13:1-4).

Dlatego rozumiemy teraz, że:

• Zasada dwóch świadków nie dotyczy spraw, które zgodnie z prawem podlegają organom świeckim.

    Gdy w grę wchodzi przestępstwo — takie jak wykorzystanie, napaść czy poważna przemoc — starsi nie mają obowiązku ustalania winy.
Powinni natychmiast zachęcić ofiarę lub jej opiekunów, by zgłosili sprawę odpowiednim władzom, a sami w pełni do takiego zgłoszenia przygotować duchowo i emocjonalnie.

    To ważna zmiana w zrozumieniu, bo wcześniej niektóre osoby mogły wyciągać błędny wniosek, że bez dwóch świadków starsi „nic nie mogą zrobić”. Teraz widzimy jasno, że to nie zbór prowadzi takie dochodzenia, lecz odpowiednie służby.

Co to oznacza dla starszych?

Starsi:

- nadal stosują zasadę dwóch świadków w sprawach duchowych,

- ale w przypadku poważnych wykroczeń cywilnych nie prowadzą wewnętrznych dochodzeń,

- pomagają ofiarom szukać ochrony i sprawiedliwości,

- zachowują neutralność i nie ukrywają niczego, co wymaga zgłoszenia.

Dlaczego to zrozumienie jest spójne z Biblią?

    Paweł nie wymagał dwóch świadków przy współpracy z władzami cywilnymi (Dz. 25:10, 11).

Chrześcijanie mają poddawać się prawu, a nie je zastępować (1 Piotra 2:13, 14).

W starożytnym Izraelu sprawy przestępcze były w gestii sędziów państwowych, a nie kapłanów (Powt. Pr. 17:8, 9).

A zatem doprecyzowane zrozumienie harmonizuje z ogólnym duchem Pisma, czyli ochroną słabych i dbaniem o prawość.

Jakie korzyści duchowe przyniesie to nowe zrozumienie?

- większe poczucie bezpieczeństwa w zborach

- jaśniejsze rozróżnienie ról między zborową opieką duchową a funkcją państwa

- silniejsze przekonanie, że Jehowa troszczy się o ofiary krzywdy

- brak „krzywdzących oczekiwań” wobec zboru — starsi zajmują się sprawami duchowymi, nie śledczymi.
***

To jest dokładnie ten typ nowego światła, które rozwiązuje problem PR-owy, prawny i wizerunkowy jednym ruchem.

Czasy się zmieniały. W którymś momencie młodzież świecka miała inne zabawy, a młodzież zborowa patrzyła I też chciała. Wtedy zaczął pojawiać się alkohol, czasem były jakieś szarpanki i co niektórzy sami się zorientowali (ze starszych), że na nic im taka odpowiedzialność, żeby sygnować takie imprezy swoim przywilejem.

Chociaż jak dziś na to patrzę, z perspektywy czasu, to uważam, że nic się wtedy takiego nie działo. Bywałem na imprezach firmowych, gdzie działo się więcej, a potem ludzie zupełnie wracali do swoich zadań i obowiązków, czasem były jakieś straty, ale to się zdarza. Natomiast nic wielkiego, co powodowałoby, że trzeba się rozstać z człowiekiem, bo zrobił coś poważnego po alkoholu... Tyle tylko, że tu było już normalne podejście, a w organizacji jest kij w tylnym miejscu pod tytułem "musimy być święci". Ostatecznie i tak nie jesteśmy święci, ale przynajmniej młodzież się nie pobawi.

Z tego też powodu urodziny to byłby strzał w dziesiątkę dla ludzi, którzy nie są fanatykami doktryny, którzy nie czytają każdej Strażnicy od deski do deski jak tylko wyjdzie, którzy nie ekscytują się na myśl o kongresie itd. Jest tam sporo ludzi, którzy są z przyzwyczajenia, nie myślą o wieku rzeczach, ale gdyby im dać kolejną namiastkę normalności, to zostaliby tam jeszcze chętniej. Urodziny miałyby skutek betonujący dla tych wszystkich "letnich", których organizacja wolałaby może nie mieć, ale ma i nie może sobie pozwolić na to, by stracić ich wszystkich, bo oni jednak stanowią potężną jej część.

Jak ja sobie to przypomnę te
imprezy w Wojkowicach na Śląsku albo Jerzmanowicach, chochołowym dworze --dziwne plotki Słyszałem ,że podobno wparowali bracia  z
Nadarzyna i kazali zamykać imprezę nie
wiem na ile to jest prawdą

Może tak być, przy czym nie widzę jakichś twardych oczekiwań ani nawet sugestii w tym kierunku. Więc powiedziałbym raczej, że celem takiej zmiany może być dodatkowa motywacją głosicieli strachem i oczekiwaniami, ze względu na sytuację na świecie, której głupio byłoby nie wykorzystać. To jest jednak bardzo wątła teoria, bo jak na razie, choć potencjał jest, to nie ma prób wykorzystania go.

Od dat natomiast odeszli i nie wydaje się, by do nich wrócili. Czasy chyba też temu nie sprzyjają. Ci którzy ogłaszają daty, gromadzą wokół siebie jakąś grupę oddanych sekciarzy, ale tam nie ma potencjału do wzrostu ponad to, ale organizacja ma apetyt na miliony (wiernych), które już zresztą dzierży.