Wiadomość wysłana przez: Gandalf Szary w 23 Luty, 2019, 19:24
Jefte
Wnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
Kiedy Jefte powiedział: „Wychodzący, który wyjdzie mi naprzeciw z drzwi mojego domu (...) będzie należał do Jehowy”, miał na myśli człowieka, a nie zwierzę, ponieważ jest mało prawdopodobne, by Izraelici trzymali w domu zwierzęta nadające się na ofiarę i pozwalali im tam swobodnie biegać. Poza tym ofiara ze zwierzęcia nie świadczyłaby o niezwykłym oddaniu dla Boga. Jefte zapewne liczył się z tym, że na spotkanie może mu wyjść córka. Należy pamiętać, że w tym czasie na Jeftę oddziaływał duch Jehowy i powstrzymałby go przed złożeniem pochopnego ślubu. W jakim więc sensie osoba wychodząca naprzeciw Jeftego, by mu pogratulować zwycięstwa, miała ‛należeć do Jehowy’ i zostać ofiarowana „na całopalenie”? (Sdz 11:31).
Ludzie mogli zostać oddani na wyłączną służbę dla Jehowy w sanktuarium. Taką decyzję mogli podjąć rodzice. Na przykład Anna, matka Samuela, jeszcze przed jego narodzeniem obiecała oddać go na służbę w przybytku. Przyrzeczenie to poparł jej mąż, Elkana. Zaraz po odstawieniu Samuela od piersi Anna przyprowadziła go do przybytku.
Taka interpretacja tych wydarzeń kłuci się z tekstem Biblii, gdzie jasno wynika, że Jefte wypełnił ślub i złożył córkę w ofierze całopalnej. Nawet niektóre komentarze np. w Biblii Warszawsko - Praskiej sugerują, że nie był to tylko ślub polegający na braku zgody na wzięcie ślubu z mężczyzną.
(39): Po dwóch miesiącach powróciła do ojca i wtedy dopełnił na niej swego ślubu, który był złożył, mimo że nie obcowała dotąd z mężczyzną. Stąd przyjął się zwyczaj w Izraelu, [Biblia Poznańska, Sdz 11]
(39): Potym gdy dwa miesiąca wyszły, wróciła się do ojca swego, tedy on nad nią wypełnił ślub, który był przyrzekł. A tak ona nie poznała męża. I weszło to po tym w obyczaj miedzy Izraelczyki. [Biblia Brzeska, Sdz 11]
(39): Po dwóch miesiącach powróciła do ojca, który dopełnił złożonego ślubu. Tak więc nie współżyła ona z żadnym mężczyzną. Stąd bierze początek zwyczaj w Izraelu, [Biblia Paulistów, Sdz 11]
Jeżeli odczytywać dosłownie to sprawozdanie to byłby trzeci przypadek złożenia ofiary ludzkiej dla Jahwe. Pierwszy to Abraham i jego syn Izaak, drugi Jefte, a trzeci to Jezus.
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 23 Luty, 2019, 19:31
przeciwko tej tezie przemawia dosłowne odczytanie relacji biblijnej
Wiadomość wysłana przez: Gandalf Szary w 23 Luty, 2019, 19:34
za tezą o tym że córka Jeftego nie zostala zabita może przemawiać okoliczność że Izaak także nie zginął[/b][/size]
przeciwko tej tezie przemawia dosłowne odczytanie relacji biblijnej
Bo Bóg wstrzymał rękę Abrahama, ale tutaj nie ma o tym mowy. A z przytoczonych wersetów wynika, że Jefte dopełnił ślubu. Z drugiej strony czy Bogu taka ofiara byłaby miła? Przecież potępił składanie ofiar z ludzi.
Wiadomość wysłana przez: Estera w 23 Luty, 2019, 19:51
"I w Izraelu przyjął się zwyczaj, że co roku przez cztery dni młode Izraelitki
chodziły udzielać pochwał córce Gileadczyka Jeftego." (wg przekładu - srebrny miecz)
Sędziów 11:39-40
Jak mogły by co roku chodzić i udzielać jej pochwał, gdyby nie żyła?
To wyklucza literalne złożenie jej w ofierze na całopalenie.
:'( :'( :'(
Wiadomość wysłana przez: Gandalf Szary w 23 Luty, 2019, 19:53
Nie mogła zostać zabita, ponieważ doniesienie biblijne mówi:[/b][/size]
"I w Izraelu przyjął się zwyczaj, że co roku przez cztery dni młode Izraelitki
chodziły udzielać pochwał córce Gileadczyka Jeftego." (wg przekładu - srebrny miecz)
Sędziów 11:39-40
Jak mogły by co roku chodzić i udzielać jej pochwał, gdyby nie żyła?
To wyklucza literalne złożenie jej w ofierze na całopalenie.
:'( :'( :'(
Srebrny miecz się stępił.
(40): Iż na każdy rok schodziły się córki Izraelskie, aby żałowały córki Jeftego Galaadczyka przez cztery dni w rok. [Biblia Brzeska, Sdz 11]
(40): że każdego roku dziewczęta izraelskie schodzą się, aby przez cztery dni wspominać wśród łez córkę Jeftego z Gileadu. [Biblia Paulistów, Sdz 11]
(40): że co rok chodzą córy Izraela opiewać wśród łez smutny los córki Jiftacha Gileadyty, przez cztery dni w roku. [Biblia Poznańska, Sdz 11]
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 23 Luty, 2019, 19:59
Bóg wstrzymał rękę Abrahama, ale tutaj nie ma o tym mowy.na tej podstawie skłaniam się ku tezie że córka Jeftego poniosła śmierć
Wiadomość wysłana przez: Estera w 23 Luty, 2019, 20:07
Ale by był numer, jak by się okazało w ostateczności, że córka Jeftego została zaszlachtowana na ofiarę.
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 23 Luty, 2019, 20:18
Ale by był numer, jak by się okazało w ostateczności, że córka Jeftego została zaszlachtowana na ofiarę.ten wniosek podzielają prawie wszyscy niestrażnicowi bibliści, zarówno chrześcijańcy jak i ateistyczni. Niestety, nie jest mi znane stanowisko rabinów żydowskich w tej kwestii.
Wiadomość wysłana przez: Gandalf Szary w 23 Luty, 2019, 20:20
Sprawdziłam, przekład warszawski, w tym miejscu mówi o pieśniach ku czci córki Jeftego.[/b]
Ale by był numer, jak by się okazało w ostateczności, że córka Jeftego została zaszlachtowana na ofiarę.
Większość przekładów oddaje ten werset w czasie przeszłym, nawet Biblia tysiąclecia. A więc KK nie wyklucza dosłownego złożenia ofiary przez Jeftego ze swojej córki.
Z drugiej strony kłóci się to z nakazami Boga aby nie składać dzieci w ofierze. Czy Bóg mógł namaścić na sędziego człowieka który złożył mu taką ofiarę? Dlaczego jak w przypadku Izaaka nie powstrzymał Jeftego?
(40): że każdego roku schodziły się na cztery dni córki izraelskie, aby opłakiwać córkę Jeftego Gileadczyka. [Biblia Tysiąclecia II, Sdz 11]
Wiadomość wysłana przez: Estera w 23 Luty, 2019, 20:32
To chyba już dzieckiem nie była.
Wiadomość wysłana przez: Gandalf Szary w 23 Luty, 2019, 20:34
Jefte był prostakiem jak pniak sykomory, dlatego doprowadził do zguby własną córkę. Kiedy to sie stało? Gdy walczył z Ammonitami i ślubował: I niech sie stanie, że to co wyjdzie mi na przeciw z bramy mojego domu, złożę na ofiarę całopalną.
W tej chwili rozgniewał się na niego Święty Błogosławiony i rzekł: A gdyby z obejścia jego wyszedł pies, świnia albo wielbłąd, to czyżby złoży mi go w ofierze?
I sprawił, że wyszła mu naprzeciw córka.
I stało się, że dostrzegł ją i zawołała: Biada moja córko. otworzyłem moje usta do Pana i nie mogę się już cofnąć.
Lecz przecie był tam Pinchas!
Ale Pinchas rzekła: Jakże to? Ja wielki kapłan syn wielkiego kapłana poniżę się i pójdę do prostaka?
Zaś Jefte rzekł: Jakże to ja głowa całego Izraela i wódz poniżę się i pójdę do byle kogo?
W ten sposób pomiędzy nimi dwoma zginęła nieszczęsna.
Obaj jednak zostali ukarani. Pinchasa opuścił Duch Święty. Kości Jeftego zostały rozproszone, jak powiedziano: I został pogrzebany w grodach Gileadu.
Gdy Jefte postanowił ofiarować swą córkę rzekła doń: Ojcze, ojcze czy napisano w Torze, że Izrael ma składać na ołtarzu ofiarnym swoje dzieci?
Odpowiedział: Córko moja ślubowałem.
Rzekła mu: A przecież praojciec nasz Jakub ślubował: Ze wszystkiego co mi dasz złożę Ci dziesięcinę. A kiedy Święty Błogosławiony dał mu dwunastu synów, czyż ofiarował jednego z nich?
Przekonywała go ale on jej nie słuchał. Wstąpił na stopnie ołtarza i zabił ją przed obliczem tego , który jest Święty Błogosławiony.
Rozległ sie okrzyk Ducha Świętego: Czy żądałem byś ofiarował mi istoty ludzkie? Przecie nie nakazałem tego, nie mówiłem ani mi to na myśl nie przyszło.”
Wiadomość wysłana przez: Bugareszt w 23 Luty, 2019, 20:40
I co jeszcze mam powiedzieć? Nie wystarczyłoby mi bowiem czasu na opowiadanie o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie, Samuelu i o prorokach, którzy przez wiarę pokonali królestwa, dokonali czynów sprawiedliwych, otrzymali obietnicę, zamknęli paszcze lwom
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 23 Luty, 2019, 20:44
https://sjwp.pl/biblia-dyskusje/straznica-do-studiom-na-kwiecien-corka-jeftego/msg25373/#msg25373
Wiadomość wysłana przez: Gandalf Szary w 23 Luty, 2019, 20:49
Autor Hebrajczyków go chwalił[/b][/size]
I co jeszcze mam powiedzieć? Nie wystarczyłoby mi bowiem czasu na opowiadanie o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie, Samuelu i o prorokach, którzy przez wiarę pokonali królestwa, dokonali czynów sprawiedliwych, otrzymali obietnicę, zamknęli paszcze lwom
Za wiarę tak jak Abracham, który złożył na ofiarę swego syna.
(17): Przez wiarę Abraham wystawiony na próbę ofiarował Izaaka, i to jedynego syna składał na ofiarę, on, który otrzymał obietnicę, [Biblia Tysiąclecia II, Hbr 11]
Wiadomość wysłana przez: listonosz w 23 Luty, 2019, 20:51
"28. Jeżeli kto poświęci co ze swej własności dla Pana jako cherem: człowieka, bydlę albo część gruntu dziedzicznego - to ta rzecz nie będzie sprzedana ani wykupiona. Każde cherem jest rzeczą najświętszą dla Pana. 29. Żaden człowiek, który jest poświęcony dla Pana jako cherem, nie może być wykupiony. Musi on być zabity."
Księga Kapłańska, 27 - Bíblia Católica Online
Cherem w Biblii (Wiki)
"Hebrajskie słowo cherem jest rzeczownikiem pochodzącym od rdzenia hrm, które znaczy „ekskomunikować”, „poświęcać”[1]. Od tego rdzenia wywodzi się też czasownik charam. Forma rzeczownikowa pojawia się w Starym Testamencie 29 razy, a czasownikowa – 51 razy[2]. Cherem odnosi się do wszystkiego, co zostało zarezerwowane dla Boga i w związku z tym albo oddzielone do użytku kultowego albo przeznaczone do zniszczenia[3]. W większości polskich przekładów oba terminy tłumaczy się na „klątwa”, „obłożyć klątwą”.
Pewne rzeczy można było oddać w posiadanie Bogu, uczynić cherem. Wszystko obłożone cherem należało wyłącznie do Boga i nic ani nikt nie mógł tego zmienić – sprzedać czy wykupić (Kapłańska 27:28). "
Wiadomość wysłana przez: Estera w 23 Luty, 2019, 20:58
też mogłoby sugerować, że jednak jego myśl leciała w kierunku dosłownego złożenia z niej ofiary.
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 23 Luty, 2019, 21:05
skoro poganie to "ci źli" a wyznawcy Jahwe to "ci dobrzy", to (wg nich) "logiczny wydaje się wniosek", że Jefte jako "ten dobry" córki nie skrzywdził...
ot i całe ich rozumowanie
Wiadomość wysłana przez: Gandalf Szary w 23 Luty, 2019, 21:41
Kaplanska 27 ; 28,29[/b][/size]
"28. Jeżeli kto poświęci co ze swej własności dla Pana jako cherem: człowieka, bydlę albo część gruntu dziedzicznego - to ta rzecz nie będzie sprzedana ani wykupiona. Każde cherem jest rzeczą najświętszą dla Pana. 29. Żaden człowiek, który jest poświęcony dla Pana jako cherem, nie może być wykupiony. Musi on być zabity."
Księga Kapłańska, 27 - Bíblia Católica Online
Cherem w Biblii (Wiki)
"Hebrajskie słowo cherem jest rzeczownikiem pochodzącym od rdzenia hrm, które znaczy „ekskomunikować”, „poświęcać”[1]. Od tego rdzenia wywodzi się też czasownik charam. Forma rzeczownikowa pojawia się w Starym Testamencie 29 razy, a czasownikowa – 51 razy[2]. Cherem odnosi się do wszystkiego, co zostało zarezerwowane dla Boga i w związku z tym albo oddzielone do użytku kultowego albo przeznaczone do zniszczenia[3]. W większości polskich przekładów oba terminy tłumaczy się na „klątwa”, „obłożyć klątwą”.
Pewne rzeczy można było oddać w posiadanie Bogu, uczynić cherem. Wszystko obłożone cherem należało wyłącznie do Boga i nic ani nikt nie mógł tego zmienić – sprzedać czy wykupić (Kapłańska 27:28). "
Z wątku który podał Sebastian wynika, że użyto słowa ola(h) i zawsze oznaczało całkowite spalenie ofiary.
Wiadomość wysłana przez: Nadaszyniak w 23 Luty, 2019, 22:05
Jeśli poświęci swoją córkę, to uczyni coś niesłusznego, ponieważ złamie przykazanie Dekalogu, które zabrania zabijania.
Jeśli natomiast jej nie poświęci, to postąpi niesłusznie, ponieważ nie wypełni przyrzeczenia złożonego Panu.
Niezależnie zatem od tego, jak postąpi, zrobi coś niesłusznego.
Istnieje jednak różnica w sposobie zaciągnięcia obowiązku.
Abraham otrzymuje bezpośredni nakaz od Boga, aby poświęcić Izaaka.
Obowiązek Jeftego powstaje w wyniku przyrzeczenia złożonego Bogu.
W kluczowych momentach historii o Abrahamie i Izaaku dochodzi do interwencji Boga (lub jego wysłannika).
W wypadku Jeftego rola Boga ogranicza się do natchnięcia Jeftego entuzjazmem dla złożenia przyrzeczenia.
W Księdze Rodzaju od samego początku znamy tożsamość ofiary, natomiast w Księdze Sędziów zostaje ona ujawniona dopiero w punkcie kulminacyjnym, budząc zrozumiałe przerażenie.
I wreszcie — ofierze Abrahama zapobiega Bóg, który nie czyni nic, aby odwieść Jeftego od poświęcenia córki.
Można by sądzić, że wyraźne podobieństwo obu sytuacji polega na tym, iż Abraham i Jefte wiedzą, co należy zrobić.
Żaden z nich nie uważa, że stoi przed dylematem.
Zachowanie Jeftego, który widzi wychodzącą z domu córkę, to zachowanie osoby niezdolnej do konfrontacji z przerażającymi skutkami własnego czynu,
a nie kogoś uwikłanego w moralny konflikt.
Skoro Jefte wie, co musi zrobić, to mogłoby się wydawać, że nie znajduje się w sytuacji dylematu.Ale taka ocena sytuacji byłaby przedwczesna.
Skoro bowiem Jefte znajduje się w sytuacji autentycznego dylematu i zdaje sobie z tego sprawę, to będzie wiedzieć, co musi zrobić, mianowicie poświęcić swoją córkę, i będzie wiedzieć, czego nie wolno mu zrobić, mianowicie poświęcić swojej córki.
Tak więc z faktu, że Jefte wie, co musi zrobić, nie wynika, że nie stoi przez dylematem. Podobnie to, że Jefte nie uważa, iż znajduje się w sytuacji dylematu, wcale nie wyklucza, że się w niej znajduje.
Ponadto Istnieje odstęp czasowy między wydarzeniem z udziałem Abrahama i Izaaka a wydarzeniem z udziałem Jeftego i jego córki.
Żaden obrońca etyki boskich przykazań nie musi zakładać, że morderstwo, cudzołóstwo, kradzież i krzywoprzysięstwo były dozwolone do czasu obwieszczenia Dziesięciu Przykazań.
Morderstwo jest niesłuszne, ponieważ sprzeciwia się woli Boga, ale z tego nie wynika, że nie można wiedzieć, iż morderstwo jest niesłuszne, dopóki Bóg nie uczyni czegoś równie spektakularnego, jak obwieszczenie Dziesięciu Przykazań.
Jefte musi zatem spełnić swój ślub. Ślub Jeftego jako przykład ślubu, który jest dobry sam w sobie, ale prowadzi do zła; dlatego nie należy go wypełniać sugeruje, że niesłuszne jest zarówno dochowanie przez Jeftego ślubu, jak i jego niedochowanie
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 23 Luty, 2019, 22:13
a przecież wystarczyłoby uznać że dzieje apostolskie zabraniają jedzenia ale nie zabraniają transfuzji
Wiadomość wysłana przez: sawaszi w 23 Luty, 2019, 22:55
Nie jestem ateistą , deistą ni kapłanem - ale 'krew mi się burzy' jak myślę o tych 'paranormalnych przewodnikach zbawienia' (co myślą że są pośrednikami lub ..) .
Tak se myślę ; Kiedy ludzkość się opamięta z tego letargu ?? - i powie sobie "wszyscy jesteśmy dziećmi Bożymi (wszechświata ,JHWH, matki natury.itd.) .
Pozdrawiam Wszystkich :) :) :) .
Wiadomość wysłana przez: listonosz w 24 Luty, 2019, 05:58
Jest uwiklana w sprzecznosci etyczne , bo ludzie , ktorzy ja pisali rowniez byli w te sprzecznosci uwiklani .
Biblia to nie SLOWO BOZE , to slowo czlowieka o Bogu .
Przez zbieg historycznych okolicznosci dotrwala do naszych czasow i bardzo wielu ludzi probuje wedlug niej zyc , ale to nie zmienia faktu , ze niektore biblijne zasady sa po prostu beznadziejnie prymitywne i okrutne .
Tacy "mezowie wiary " jak Jefte , Abraham czy Lot byliby w naszych czasach zamknieci w psychiatryku .
Wiadomość wysłana przez: wrzesien w 24 Luty, 2019, 14:45
Po prostu , po takich "kwiatkach" , jak ta opowiastka o Jeftem i jego corce , widac wyraznie ze Biblia jest zbiorem wyobrazen tamtejszych ludzi na tema Boga i tego jak Mu sluzyc .Należy dodać że pisarze sami popełniali błędy- w księdze z przypisanym autorstwem Mojżesza, pada nazwa miasta, której nazwa powstała w czasach sędziów.
Jest uwiklana w sprzecznosci etyczne , bo ludzie , ktorzy ja pisali rowniez byli w te sprzecznosci uwiklani .
Biblia to nie SLOWO BOZE , to slowo czlowieka o Bogu .
Przez zbieg historycznych okolicznosci dotrwala do naszych czasow i bardzo wielu ludzi probuje wedlug niej zyc , ale to nie zmienia faktu , ze niektore biblijne zasady sa po prostu beznadziejnie prymitywne i okrutne .
Tacy "mezowie wiary " jak Jefte , Abraham czy Lot byliby w naszych czasach zamknieci w psychiatryku .
Strażnica uważa to że tym bardziej ta księga jest natchniona, bo Mojżesz znał proroczo nazwę miasta które w jego czasach nazywało się inaczej
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 24 Luty, 2019, 14:56
Wiadomość wysłana przez: Terebint w 24 Luty, 2019, 19:15
Jefte był prostakiem jak pniak sykomory,Walnąłem. :D Niezłą miał opinię wśród swoich. ;)
Historię o Jefte i jego córce traktuję jak opowieść alegoryczną stworzoną przez ludzi prostych, jak pniak sykomory po to aby pokazać, jak ważne jest posłuszeństwo i poddanie przed Bogiem Jahwe.
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 25 Luty, 2019, 00:00
Historię o Jefte i jego córce traktuję jak opowieść alegoryczną stworzoną przez ludzi prostych, jak pniak sykomory po to aby pokazać, jak ważne jest posłuszeństwo i poddanie przed Bogiem Jahwe.widać, że Żydzi (w tym rabini żydowscy) odczytali opowiadanie o córce Jeftego inaczej niż strażnica, ale podobnie próbowali "jakoś" wybrnąć z dyskomfortu który byłby związany z przyznaniem że w tamtych czasach "ci dobrzy" Żydzi składali swemu Bogu ofiary z żywych ludzi.
aby wybrnąć z kłopotliwej sytuacji, rabini poszli inną ścieżką niż strażnica i ocenili Jeftego jako człowieka ciemnego i jako prostaka
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 25 Luty, 2019, 00:05
widać, że Żydzi (w tym rabini żydowscy) odczytali opowiadanie o córce Jeftego inaczej niż strażnica, ale podobnie próbowali "jakoś" wybrnąć z dyskomfortu który byłby związany z przyznaniem że w tamtych czasach "ci dobrzy" Żydzi składali swemu Bogu ofiary z żywych ludzi.Jakoś trudniej Im mówić o Abrahamie jako o ciemnym prostaku a przecież ten prosty ciemniak dał się nabrać na boski żart o spaleniu jego równie ciemnego i prostego syna i razem nawet surowiec na stos do całopalenia tachali pod górę. ;)
aby wybrnąć z kłopotliwej sytuacji, rabini poszli inną ścieżką niż strażnica i ocenili Jeftego jako człowieka ciemnego i jako prostaka
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 25 Luty, 2019, 00:16
Jakoś trudniej Im mówić o Abrahamie jako o ciemnym prostaku a przecież ten prosty ciemniak dał się nabrać na boski żart o spaleniu jego równie ciemnego i prostego syna i razem nawet surowiec na stos do całopalenia tachali pod górę. ;)w przypadku Izaaka rabini objaśniają, że "specyficzne poczucie humoru" Boga Jahwe służyło temu, aby w Torze znalazła sie historyjka, którą oni (rabini) zinterpretują jako stanowczy zakaz składania ofiar z ludzi.
Wiadomość wysłana przez: Natan w 25 Luty, 2019, 04:48
Patrzę na to wydarzenie jako jeden z przykładów podanych w Księdze Sędziów, które ukazują pewne zagubienie duchowe Izraela w okresie sędziów. Lud izraelski ulegał w owym czasie pogańskim wpływom, co nie ominęło także znaczniejszych osób, jak Jefte.
Strażnica upiększa tę historię, ale do mnie osobiście przemawia uczciwość i prawdomówność Biblii, która nie przemilcza gorszących wydarzeń z historii Izraela i Kościoła.
Wysłane z mojego PRA-LX1 przy użyciu Tapatalka
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 25 Luty, 2019, 04:53
Wiadomość wysłana przez: Natan w 25 Luty, 2019, 05:06
a jak tłumaczysz, Natanie, okoliczność że w tekście biblijnym nie ma wyraźnego potępienia dla czynu Jeftego?!Nie umiem na to pytanie odpowiedzieć.
Wysłane z mojego PRA-LX1 przy użyciu Tapatalka
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 25 Luty, 2019, 08:02
Wiadomość wysłana przez: Sebastian w 25 Luty, 2019, 11:57
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 25 Luty, 2019, 13:03
A spalenie dziecka to był kaprys Jeftego. Zwycięstwo było dla niego cenniejsze niż posiadanie córki. W czasach starożytnych dzieci traktowano trochę jak część inwentarza, może gdyby miał dorodne krowy to nie ofiarowałby córki. Dziś to gorszy i szokuje ale wtedy mniej.
Wiadomość wysłana przez: sawaszi w 25 Luty, 2019, 20:55
O jacy ci kapłanowie byli nierozumni >:( .
Wiadomość wysłana przez: julia7 w 26 Luty, 2019, 08:42
Wiadomość wysłana przez: DeepPinkTool w 26 Luty, 2019, 09:09
Jakiego Jefty? Przecież dopełniacz od Jefte brzmi Jeftego :/Zapewne masz rację.
Natomiast www.imiona.info podaje, że węgierski Jefte ma w dopełniaczu Jefty. ;)
Dlatego po pierwszym moim użyciu (za Natanem) Jefty za drugim razem użyłem Jeftego (za PWN). ;)