Cytat: M w Dzisiaj o 15:48
Moim skromnym zdaniem ta ustawa o "przeciwdziałaniu przemocy" to jest kpina.


Mam nadzieję, że zapoznałeś się z tą ustawą i poczytałeś fachowe komentarze. Za klapsa nie grożą rodzicowi żadne sankcje.

Również nie jestem zwolennikiem bezstresowego wychowywania. W pewnych sytuacjach klapsopiryna może być skutecznym środkiem dyscyplinującym czy uspokajającym. 

Mam odmienne myślenie na temat bicia dzieci, "klapsowania", szturchania, krzyczenia, szarpania za uszy itd., oraz metod ich uspokajania. Chcę też zapytać ,co rozumiesz pod pojęciem "bezstresowe wychowanie"?

Najczęściej słyszę wyrażenie "bezstresowe wychowanie" w kontekście rodziców, którym dzieci wchodzą na głowę. A potem zazwyczaj pada argument, że jednak gdyby takie dziecko uderzyć, dać mu klapsa, to by zrozumiało. Co to w ogóle ma być wychowywanie bez bicia?!
To, co opisałam krótko powyżej (wchodzenie przez dzieci na głowę rodzicom), nie jest bezstresowym wychowaniem - wbrew pozorom takie wychowanie, gdy dziecko nie ma wyznaczonych granic i nie może zrozumieć panujących w rodzinie zasad (bo są ciągle zmieniane, rodzice ulegają dzieciom itd) jest dla dziecka niezwykle stresogenne. Jest to wychowywanie w stresie.  Ja nazywam to najczęściej  "niekonsekwentnym wychowywaniem" lub  "pobłażaniem". To, że ktoś wychowuje swoje dziecko w niekonsekwencji i pobłażaniu oraz że potem takie dziecko zachowuje się w sposób uciążliwy dla otoczenia, nie jest dla mnie argumentem za biciem dzieci.

Tak to widzę.
Można wychowywać dzieci bez bicia i w konsekwentny sposób. Można bez krzyku, bez wyzywania... Jest to trudne dla naszego pokolenia, bo u nas takie metody były na porządku dziennym. I tylko dlatego. Nie znamy innych narzędzi. Gdybyśmy byli wychowani bez bicia, w akceptacji,  w konsekwencji, to nie mogłoby nam się pomieścić w głowie, że w ogóle można bić takie małe ciałka. Nie byłoby tematu.
Tak o tym myślę. Zdecydowane "nie" dla bicia dzieci.

Jednocześnie uważam, że rodzice powinni być edukowani o co w takim wychowaniu chodzi, bo nie wystarczy po prostu przestać bić dzieci i liczyć na to, że same świetnie się wychowają.
 

Kiedyś bylsm świadkiem rozmowy mojej mamy z inną siostrą ze zboru. Bardzo dawno temu.... kiedy miałam ok 10 lat.
Tamta siostra opowiadała mojej mamie, że swojego syna bije pasem tak długo dopóki sie nie zsika, wtedy dopiero wie, że kara odniosła skutek..... Wtedy byłam bardzo wdzięczna mojej mamie, że mnie nie bije tak długo tylko krócej!

Często myślę o tej sytuacji, zastanawiam się, jak ten chłopiec sobie poradził w dorosłym życiu..... Jakim jest człowiekiem......

   Gdy ja w porywach odwagi wyrzucałam mojej matce, że ona mnie bije a np nasza sąsiadka w ogóle nie bije dzieci i są takie jak my ( tzn ja i siostra). Na to matka mi odpowiadała....bo ona ich tak nie kocha jak ja was, biblia mówi....kochający ojciec nie żałuje rózgi swemu dziecku. I jeszcze kilka cytatów....
I choć bolało, bałam się..... to jako dzieciak ją usprawiedliwiałam bo przecież ona tego nie chciała, tak jej kazała biblia.... chore ale prawdziwe.

Zgadzam sie z Tazla.... Ja tez bylam w dziecinstwie okladana pasem przez Rodzicow, gorliwych Swiadkow Jehowy zreszta....... I wlasnie wtedy, jako kilkuletnia dziewczynka postanowilam, ze moich dzieci bic nie bede. Mam 17letniego syna i 4letnia corke i gwarantuje, ze da sie wychowywac dzieci bez kar cielesnych. Po to jestesmy rodzicami, zeby ruszyc glowa, wyobraznia i znalezc takie argumenty, ktore trafia do naszych Lobuzow  . A powolywanie sie na wersety, ktore niby  dopuszczaja uzywania "rozgi", to tylko zenujaca wymowka.