Ja osobiście na pasterkę nie chodzę bo nie lubię

A ja lubię pasterki

Ja osobiście na pasterkę nie chodzę bo nie lubię No pisze nie opuszczajcie wspólnych zebrań ale takie zebrania powinny duchowo budować a mnie tam nikt nie budował raczej czułam się gorsza :-\Jak  się teraz nad tym zastanawiam na trzeźwo to nie wiem dlaczego się tam tak pchałam i żałuje, że do kina zamiast tego nie chodziłam

Może zebrania Cię nie budowały a miast tego dołowały, bo nie umiałaś z tej iskry wzniecić w sobie ognia samodoskonalenia  Zastanawiasz się czemu zamiast chodzić do kina mimo wszystko pchałaś się na zebrania... może przyczyna tkwiła w cenie biletów kinowych  a zebrania to imprezy niebiletowane i musu zasilania skrzynek też nie ma 

Może zebrania Cię nie budowały a miast tego dołowały, bo nie umiałaś z tej iskry wzniecić w sobie ognia samodoskonalenia  Zastanawiasz się czemu zamiast chodzić do kina mimo wszystko pchałaś się na zebrania... może przyczyna tkwiła w cenie biletów kinowych  a zebrania to imprezy niebiletowane i musu zasilania skrzynek też nie ma 

Z tego co pamiętam przed zebraniem siedziałam jak głupek gdy wszyscy umawiali się do służby i o czymś tam gadali( doświadczenia w służbie) weź się do tego odnieś jak nigdy nie byłaś.Potem było zebranie no dobra posłuchałam z dwa trzy razy się zgłosiłam i po zebraniu do chaty...Ja zawsze byłam przygotowana i do studium i do strażnicy czy szkoły teokratycznej no i jeszcze sama czytałam biblię i literaturę. Chłonełam to.To wszystko co tam pisało było takie piękne a przychodziłaś na zebranie to jak w mur kuźwa dosłownie.Ile mi czasu zajęło żeby bracia na mnie pozytywnie reagowali sama do większości podchodziłam i się przedstawiałam lub zagadywałam.Co ciekawe w innym zborze to z kolei bracia do mnie podchodzili i zagadywali wszyscy naraz.nie wiem od czego to zależy.Patrząc z perspektywy czasu rozumiem, że ja po tych zebraniach miałam doła bo najpierw się człowiek bzdur idealistycznych ze Strażnic naczytał a potem patrzył na zbór i coś nie pasowało.Jakby powiedział de Mello iluzja się rozpadała.

Może niedokładnie "wyczuwam" ducha tego wątku, ale nasuwa mi się nieodparta refleksja.
Po pierwsze wpadka organizacyjna w tak hermetycznej strukturze, czyli brak kontroli aktualnego statusu gościa.
Po drugie, jak się powiedziało "A" to trzeba zacisnąć zęby i dać dokończyć mowę. Bardziej głupio wyglądało przerwanie w trakcie - to dopiero pewnie zrodziło domysły!
Ale po trzecie... Wyobrażam sobie sytuację gdy do parafii przyjeżdża były ksiądz/zakonnik/misjonarz i będąc gościem proboszcza (który nie wie, że ten już ma świecki status) dostaje propozycję koncelebracji mszy czy też wygłoszenia kazania/rekolekcji. Wychodzi na ambonę i sru z grubej rury na temat pedofilii w kościele, złotych krzyży, limuzyn, rozpasania, podwójnej moralności....
Jaka byłaby reakcja proboszcza? Jaka wiernych?

Z dawnych lat:

*** w85/1 s. 29 Odpowiedź na modlitwę więźnia ***
Tymczasem w roku 1947 jeden z nas usłyszał, jak ktoś inny głosił o Jehowie. Był to misjonarz z Kanady, Vic White, Świadek Jehowy. Odwiedził on naszą grupę i wygłosił do nas przemówienie, a mnie wybrano na tłumacza. Okazało się wówczas, że człowiek, który głosi w naszym osiedlu, nie jest już Świadkiem Jehowy, został bowiem przed wojną wykluczony z tej społeczności. Wiadomość ta wywołała kryzys w naszej grupie.