Oceniam go na bardziej drętwy niż ten na sali królestwa. Na sali ludzie zbijają się w grupki i rozmawiają bardziej swobodnie, Zoom natomiast jest przedłużeniem zebrania, produkujesz się przed wszystkimi, wielki brat cały czas patrzy, więc wychodzą jakieś ogólniki, gesty poparcia, deklaracje tęsknoty, drętwe żarciki i tak dalej. Nierzadko brak wspólnych tematów czy choćby aktualniejszych tematów. Jakąś namiastkę relacji zborowych pewnie to stanowi, ale nic porywającego.

Inna sprawa, że to najprawdopodobniej wyglądałoby/wygląda w przypadku każdego innego wyznania czy spotkania firmowego gdzie stawia się na masowość. Przaśność i zachowawczość to cena jaką płaci się za obcowanie naraz z większą grupą ludzi gdzie wszyscy patrzą ci na ręce i słuchają co ma do powiedzenia język. W kościele na mszy też masz jakiś rytuał znaku pokoju i żegnamy się

U nas zainteresowani są rozchwytywani. Jakby każdy miał do odhaczenia w notesie o XX jak fajnie ze jesteś.  Jak fajnie ze sie połączyłaś.  Ciekawe czy tez czują zażenowanie?

No i te małe pokoiki. Widziałem ze dwa razy jak ludzie w pokoju nie zamienili ze sobą słowa przed zebraniem.

U mnie przed zebraniem puszczają orgowską muzykę, do ostatniej minuty, przed rozpoczęciem zebrania. Po zebraniu natomiast niezwłocznie wyłanczają głos i wysyłają zaproszenia do tzw. pokoi... Widać, że boją się jak ognia, żeby ktoś czegoś, publicznie nie niewłaściwego nie powiedział.