Moim zdaniem nie o to chodziło, chodziło raczej o psychikę. Jedni mogą zawsze oglądać i nie rusza ich, a swoje wiedzą, a innych po kilku minutach lub samym wstępie odrzuca.

Tak samo jak z widokiem krwi, jedni patrzą i nic zaś inni mdleją.

Nie znam osoby , która zadała takie pytanie , ale skoro pyta tzn , że dla niej to jest ważne i można mu odpowiedzieć a nie zawstydzać . Skoro rozumiemy , że jedni nie mogą patrzeć na krew to dlaczego nie mieć wyrozumiałości dla tych których dręczy dla nas prozaiczna sytuacja ?

Korporacja.
Ewangelia to "sprawozdanie".
Jedyne co można zastosować z tej pogadanki to "WŁASNE studium Biblii".
I ciekawy fragment; Rodzice i dziadkowie przysyłają listy z wyrazami wdzięczności.
Tak mi się skojarzyło;
"- Pozdrowienia od Zygmunta i różne wyrazy!
- Od jakiego Zygmunta?
- Od Trzeciego Wazy". 

A służenie jedynemu prawdziwemu Bogu to nie służba od drzwi do drzwi tylko całe życie. W pewnym momencie życia kończy się rozdział zwany młodością, wówczas człowiek cieszy się jak odwiedzi go syn bez żadnej okazji. Dlaczego? Bo pęd życia już nie ten, i człowiek ma wreszcie czas pomyśleć co naprawdę jest w życiu ważne. Systemy polityczne, religijne (system rzeczy) sprawiają że w tym pędzie tego nie dostrzeżesz, i zgubisz po drodze coś co się nazywa "Człowieczeństwo".
Ale jak nastolatek ma pamiętać o swoim stwórcy?
a) poświęcając się w służbie (tereny oddalone, misjonarz,pionier /korban/)?
b) wywiązując się ze swoich obowiązków i szanując rodziców?
A może Ibisz zarzuci kołem ratunkowym? Zapytajmy publiczności.

Kto wie czy nie będzie zmiany nazwy. Już nie głosiciel a "konsultant".

Kiedyś przynajmniej szczerze pisali, że są "kolporterami":

„Po roku 1931 kolporterów zaczęto nazywać pionierami” (Strażnica 15.05 2012 s. 31).

„Do roku 1938 liczba kolporterów, rozpowszechniających czasopisma i książki, wzrosła do 110" (Rocznik Świadków Jehowy 1998 s. 68).