To i u nas tak było. Może taka moda panowała na przekręcanie słów i rozśmieszanie publiki.

Chyba tak rzeczywiście było. Jednak ortodoksi wzięli górę. W owym czasie była u nas moda na Amway i komuś ubzdurało się, że wszelkie formy wesołości,  w tym również dobrze pojętego humoru, są,  jak się to mówi, nieteokratyczne.

Pamiętam były potem jakieś wytyczne od NO do grona i jakieś listy, że na zebraniach nie należy żartować sobie podczas przemówień itp tylko należy zachowywać należytą miejscu powagę.

Było coś o celowym rozśmieszaniu. Coś w tym rodzaju, że bracia powinni zapamiętać mądrość płynącą z nauk biblijnych a nie najzabawniejsze punkty zebrania. Szczegółów dziś nie jestem w stanie sobie przypomnieć.  My, młodzi i oczytani wiedliśmy w tym prym, jeśli chodzi o wszelkiej maści ubarwianie. Starszym krawatom nie było to w smak. Zwłaszcza, gdy w grę wchodziły kwalifikacje do tak zwanych występów gościnnych w innych zborach. Ech...