Wniosek jest taki, że osoby zaproszone na wywiad powinny być gotowe do polemiki.
Wypowiedź faceta, że ni jest tak trudno wyjść z sekty, bo im się udało, to próba podważenia wiarygodności Sary i Edwina.

My nawet nie słyszeliśmy co on mówił, bo tylko prowadzące go miały w słuchawkach. To nie był materiał nastawiony na polemikę.

Wniosek jest taki, że osoby zaproszone na wywiad powinny być gotowe do polemiki.
Wypowiedź faceta, że ni jest tak trudno wyjść z sekty, bo im się udało, to próba podważenia wiarygodności Sary i Edwina.

Z sekty z rodziną wyszłem bez szwanku,co nie oznacza że inni tak mają.
Adam Szostkiewicz to mój ulubiony dziennikarz,nieraz krytykował różne religie.

Ja tam nie mam z tym problemów.
W tej partii religijnej byłem wychowywany od narodzin.

Wszędzie są ci wyrachowani oraz wrażliwi bardziej empatyczni.
Jeśli chodzi o ostracyzm to i wyrachowanego sprowadzi do parteru emocjonalnego.

W sumie z jednej strony to dobrze,że młodzi sobie radzą tak jak piszesz 

To było kiedyś .  Teraz tam młodzi wychowani w tzw prawdzie są  wykształceni , zaradni ,obyci z innymi ludźmi .To są cwane bestie ,które nauczyły się grać na dwa a nawet wiele frontów. Do zboru przychodzili jak nawiedzeni a potem chulaj dusza. W okłamywaniu drugich prowadzili prym....Będąc w organizacji miałem też dużo rodziny i znajomych katolików i z innych religii.Jednak po latach mogę stwierdzić ,że ci wychowani w tzw prawdzie byli  wyrafinowani w mówieniu kłamstw. Katolicy mogliby od nich lekcje pobierać. 👈

Nie wiem, czy jedno ma z drugim jakikolwiek związek.

Wykształceni, zaradni i obyci? Nawet jeśli to coś zmienia (chociaż wykształcenie nie zmienia niczego) to bycie "cwaną bestią" nie czyni cię wolnym od problemów. A już w ogóle życie w ciągłym kłamstwie? Jeśli cokolwiek lub ktokolwiek stawia cię w sytuacji, w której musisz tak żyć, to nawet jeśli potrafisz to zrobić, nie jest tak, że nie pozostawia to na tobie żadnych śladów. Człowiek, który całe swoje nastoletnie i dorosłe życie musi oszukiwać innych, zaczyna oszukiwać też siebie, w międzyczasie okazuje się, że tak naprawdę to nie wie kim jest. Oczywiście to nie jest tak, że budzi się rano i codziennie przechodzi kryzysy... Wstaje i żyje dalej, aż do momentu, gdy kryzys naprawdę przychodzi i może mieć różnorakie objawy i konsekwencje. Jego rodzice zadają sobie pytanie "Jak to możliwe?", przecież "Był taki szczęśliwy". Tylko, że nigdy nie był tak naprawdę szczęśliwy, a oni (prawdopodobnie razem z nim) byli ślepi na patologie i problemy, które musiał ukrywać. Nie było nikogo, kto miałby mu pomóc, bo na jakiej podstawie? Przecież "jest szczęśliwy", to "cwana bestia", "radzi sobie świetnie". Najczęściej jednak to nie jest prawda. Nawet, gdy ktoś potem stanie na nogi, przestanie patologicznie kłamać, zacznie być szczerym ze sobą i innymi, to jeszcze długo zajmie mu powrót do pełni zdrowia, jeśli w ogóle. Natomiast jeśli wybierze dalej podwójne życie w kłamstwie, to czy naprawdę jest "cwaną bestią"? Ofiara jakich wiele.

Nie ma co bagatelizować. Każde pokolenie wychowane w sekcie będzie mieć swoje problemy z nią związane.

  W moim zborze miałem takich młodych wiekiem starszych,którzy to wpadali na zebrania niczym na zebrania partyjne ,żeby je tylko odfajfkować.Nie interesowali się innymi.A jeśli już ,to zajmowali się sobą w gronie starszych..
Po zebraniu prowadzili normalne żecie. Prowadzili bardzo towarzyskie życie ,oczywiście tylko z wybranymi osobami ,często suto zakrapiane alkoholem. Ich żony były niczym celebrytki,również tylko na czas zebrać zakładały długie ,charakterystyczne dla.kobiet w zborze spódnice,aczkolwiek u niektórych były tak bardzo dopasowane,że można było przez nie zobaczyć jakie  majtki czy nawet stringi nosi dana siostra. U niektórych to kolory swoich włosów co zebranie to były inne. Po zebraniach najczęściej prowadzili inne życie .Imprezowanie z wybrańcami a raczej swoimi ludźlmi ze zboru to bo częścią ich życia.Kiedyś sobie postanowiłem przejrzeć  ich zdjęcia prywatne wstawione na Facebooku .Niektóre celebrytki zborowe a zaraze siostry starszych wyglądały jak z okładki z Playboya. Miały założone ekstremalne odzienia wierzchni odsłaniające większość ciała. Na zdjęciach wyglądały,że się dobrze bawią...
Dlatego osobiście uważam ,że ludzie w tej organizacji bardzo mocno się zmienili od czasów ,kiedy ja do niej wstąpiłem. Bo kiedyś w większości byli to świadkowie ,którzy chcieli służyć Bogu Jehowie.Terez natomiast jst mnóstwo świadków na niby,tak ich zaczęłem od pewnego czasu nazywać.Owszem ,uczestniczą oni w życiu zborowym,ale również czerpią z życia po za nim ile się tylko da .