Nie wiem czy temat był.
 Rok 1999.Kilku członków CK podpisuje PNŚ. Co w tym dziwnego?

Watchtower Study January 2016: "We Want to Go With You"
[Box on page 27] Love "Does Not Behave Indecently"

We can show Christian love by the way we treat those taking the lead in the congregation. At times, well-known representatives of the Christian congregation — perhaps circuit overseers, Bethelites, members of the Branch Committee, members of the Governing Body as well as their helpers — may attend a convention or theocratic event that we also attend. Naturally, we want to show such brothers and their wives due respect. None of us would want to imitate the attitude of Diotrephes. He refused to welcome the visiting brothers with respect. (3 John 9, 10) But could we, even unintentionally, show a lack of good manners by going to the opposite extreme? How might we do that?

While we appreciate having an opportunity to meet and talk with visiting brothers and their wives, we would show a lack of respect if we treated such ones as celebrities. For example, would it show good manners to take candid photos of such ones—without permission—while they are eating and engaging in other activities? Would we ask them to autograph our books and Bibles? Would we push in front of others and aggressively demand that our photo be taken with them? Surely, none of these actions display true Christian love. Rather, they could show that we have missed the purpose of the visit and the hard work that such faithful ones do in our behalf. What effect could such behavior have on those attending one of our assemblies for the first time?

Tłumacz google:
Miłość "nie zachowuje się nieumiejętnie"

''Możemy pokazać chrześcijańską miłość poprzez sposób, w jaki traktujemy tych, którzy przewodzą w zborze. Czasami dobrze znani przedstawiciele zboru chrześcijańskiego - być może nadzorcy obwodów, Betelici, członkowie Komitetu Oddziału, członkowie Ciała Kierowniczego, a także ich pomocnicy - mogą uczestniczyć w konwencji lub teokratycznym wydarzeniu, w którym również uczestniczymy. Oczywiście, chcemy z szacunkiem pokazywać takich braci i ich żony. Nikt z nas nie chciałby naśladować postawy Diotrephesa. Odmówił przyjęcia z szacunkiem odwiedzającym braciom. (3 Jana 9, 10). Czy moglibyśmy, choćby nieświadomie, wykazać brak dobrych manier, przechodząc w przeciwną skrajność? Jak możemy to zrobić?

Chociaż doceniamy możliwość spotkania się i rozmowy z odwiedzającymi braćmi i ich żonami, okazalibyśmy brak szacunku, gdybyśmy traktowali takich jak celebrytów. Na przykład, czy dobrze byłoby robić takie zdjęcia - bez pozwolenia - podczas jedzenia i angażowania się w inne działania? Czy poprosimy ich o autografowanie naszych książek i Biblii? Czy popchniemy przed innymi i agresywnie zażądamy, aby nasze zdjęcie zostało zrobione razem z nimi? Z pewnością żadna z tych akcji nie przedstawia prawdziwej chrześcijańskiej miłości. Przeciwnie, mogliby pokazać, że przegapiliśmy cel wizyty i ciężką pracę, jaką tacy wierni robią w naszym imieniu. Jaki wpływ mogą mieć takie zachowania na osoby uczestniczące w jednym z naszych zgromadzeń po raz pierwszy?''
https://www.jehovahs-witness.com/topic/5741387641257984/governing-body-members-autographing-bibles

https://wol.jw.org/en/wol/d/r1/lp-e/1999362?q=governing%20body%20sign%20bibles&p=par&fbclid=IwAR1AxXwIEuoZ_ZGfzKR-ZoRNMSJv-tFcDncH66tB0L9UBePPWH7qjVR7G-g

https://www.youtube.com/watch?v=NegY1g_LgWY&fbclid=IwAR2TwKbkppqbwNBbHItaHKuiHXfFE_UQEUD20XxPpjWurnSOH9uEvN3blU8

Wydaje mi się, że to nic takiego ogólnie - podpisuje się książki w ramach prezentu, pisze się dedykacje, sama mam Biblię Tysiąclecia z podpisem księdza. ALE w obliczu ich nauk wydaje się to być niekonsekwencją.

Wydaje mi się, że to nic takiego ogólnie - podpisuje się książki w ramach prezentu, pisze się dedykacje,

Ale oni przecież nie ujawniają tłumaczy, więc jakim prawem składają podpis?
Czyżby tłumaczyli sami?
Jeśli nie, to w czyjejś Biblii składają autografy?

W tym samym roku 1999, gdy podpisywali się w Bibliach napisano:

„Ale kim byli tłumacze tej wyjątkowej Biblii? W angielskiej Strażnicy z 15 września 1950 roku oświadczono: »Członkowie komitetu tłumaczy wyrazili pragnienie (...) zachowania anonimowości; nie chcą, by publikowano ich nazwiska – ani za życia, ani po śmierci. Celem tego przekładu jest wywyższenie imienia żywego, prawdziwego Boga«.” (Strażnica Nr 20, 1999 s. 28).

No proszę, ale na fotce trzech się pokazało.

   „Przekazując w darze Towarzystwu Strażnica (Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania) prawa autorskie do Przekładu Nowego Świata, komitet tłumaczy prosił o zachowanie anonimowości jego członków. Życzenie to zostało uszanowane. Tłumacze nie szukali chwały dla siebie, lecz pragnęli oddać chwałę Boskiemu Autorowi Pisma Świętego. (...) Ponieważ tłumacze postanowili zachować anonimowość, więc nie można nic powiedzieć o ich wykształceniu” („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 260).